نقش پرسشگری در یادگیری
هر سؤال ریشه‌ی درختی از یادگیری است. همه‌ی آن‌چه مانند شبکه‌ی بی‌شماری از ساقه‌ها و برگ‌ها در یک درخت به چشم می‌آید که دقیقاً می‌تواند توصیفی از آموخته‌های ما درباره‌ی یک موضوع مشخص باشد، از سؤال آغاز شده است؛ سؤالی که برآمده از یک نیاز است. تاریخ علم انسان گستره ای به وسعت پرسش‌های تمام‌نشدنی آن‌ها و تلاش برای یافتن پاسخ‌های دقیق و قانع‌کننده برای این پرسش‌ها دارد.
پرسشگری ویژگی تأثیرگذاری در خَلق موقعیت‌های یادگیری است. اگر دست‌یابی به سطح بالاتری از مهارت‌های یادگیری مد نظر ماست باید پرسشگر خوبی باشیم و روش یافتن پاسخ برای پرسش‌های اطرافمان را بدانیم. سؤالات بی‌شمار کودکان و نوجوانان، کلید آشنایی آن‌ها با جهان اطرافشان است. به فراخور هر مقطع سنی، این پرسش‌های بنیادی آن‌هاست که درک پدیده‌های اطراف را برای‌شان ساده‌تر می‌کند. برای مثال آن‌ها با پرسیدن نام شیء درخشان در آسمان روز و شب شروع می‌کنند و بعدها از طریق همین علامت‌سؤال‌های خلق‌شده، با نقش آن در پدیده‌های تقویمی آشنا می‌شوند و در مقاطع آموزش عالی، به یافتن پاسخ برای پرسش‌های کیهانی خود می‌پردازند. پرسش‌ها همراه رشد انسان‌ها ابعاد بزرگ‌تر و پیچیده‌تری به خود می‌گیرند و این راز تأثیرگذاری پرسشگری در یادگیری است.
مهم‌ترین نقش والدین و مربیان در حفظ فرهنگ پرسشگری در دانش‌آموزان، فراهم‌سازی بستر مناسب برای طرح بی‌دغدغه‌ی سؤالات است. این امر به‌خوبی پیام‌آور اهمیتی است که برای پرسشگری آن‌ها قائل هستید. طرح خلاقانه‌ی مفاهیم علمی، به گونه‌ای که دانش‌آموز در طرح سؤال اولیه و یافتن پاسخ نهایی نقش داشته باشد، یکی از مهم‌ترین راهکار‌های دست‌یابی به پرسشگریِ مؤثر است.
تسلط مربیان و والدین بر منابعی که یافتن پاسخ را برای دانش‌آموزان ساده می‌کند، نقش تأثیرگذار دیگر آن‌ها در تقویت روحیه‌ی پرسشگری است. مهم‌ترین عامل تقویت یادگیری دانش‌آموزان در این بخش، تلاش فردی آن‌ها برای یافتن نتیجه‌ی نهایی و پاسخِ سؤال طرح‌شده است. یافتن این پاسخ‌ها در منابعی که باعث تکمیل یادگیری آن‌ها شود پرسشگری را در آن‌ها تقویت می‌کند. والدین و مربیان با معرفی منابع مفید در هر حوزه‌ی مطالعاتی می‌توانند نقش تأثیرگذاری در فرایند یادگیری دانش‌آموزان داشته باشند.
