خــــــــــودنویس
-
بزن باران,براین دنیای کذایی
....
بزن باران,براین کوچه تنهایی
....
بزن باران,براین منزل ویرانی
....
بزن باران,براین قلب خالی
....
بزن باران,براین چشمان اشکی
....
بزن باران,که تو مرهمش باشی
....
بزن باران,که تو بهترینا باشی
....
بزن باران.بزن باران.بزن باران -
-:(
+چی شده باز؟!
-غمگینم..و با هیچکس سخن نتوان گفت:(
+حتی با من؟
-حبیب! آخه اگه به تو نگم که دلم میترکه..
دلیل زیاده واسه ناراحتی..!
+خب یکیشو بگو.اصلا اونی کن از همه مهمتره
اونو بگو
-هوم:( دوستم غمگینه
+کدوم دوستت
-همونی که اسمش قشنگه
قلبش پاک ترینه
همونی که نویسنده ست!
+خانوم رو میگی؟!
-اوهوم:(
+خبر دارم..همین دیروز سر شبی اومد باهم حرف زدیم.
خب چرا کاری نمیکنی که خوشحال بشه
غمش یادش بره
-تو بهش بگو
+نه فایده نداره ..باید خودت بگی
-فاطمه ی قشنگم
خیلی دلم برای حال خوبت تنگ شده:(
خانوم
+اینجوری که تو گفتی که بدتر شد!
-خب چجوری بگم؟
+خانوم چی دوست داره؟
-کتاب..گربه..چهرازی..شایدم شعر و قورمه سبزی
و شایدم خیلی چیزای دیگه
+از قرار معلوم فقط تو رو دوست نداره:)
-اشکالی نداره
مهم اینه که من دوسش دارم
خب حالا پیشنهادت چیه جوون اول آسایشگاه!؟
+بنظر من قورمه سبزی درست کن بیار واسه من
قول میدم اونم خوب بشه:)
-حبیب!الان وقت شوخی نیست:/
+چشم:) یه کتاب معرفی کن
یادمه آخرین کتابی که خوندی گفتی که تک تک خطوط به یادش بودی
-آره یادته:) ولی تمومش نکردم که!
+اشکالی نداره..بزار خانوم تمومش کنه
-ولی خب تو این شرایط میتونه کتاب بخونه آخه؟!
+آره بابا.من اونو میشناسم
وقتی غرق کتاب خوندن میشه دیگه خودشو بین خط به خط کتاب گم میکنه
-خب دیگه چی؟
+دعوتش کن به یه بیت!یه تک بیت ناب
از اونایی که شبا پشت در واسه ی من میخونی:)
بگو خب!
-عجب از چـــشم تو دارم
که شبانش تا روز
خـواب می گیرد و
شهــری ز غمت بیدارند
#سعدی
+به نظرم یه نفر رو یادت رفت!
-نه یادم نرفته:)
اصلا مگه میشه دل‍آرام رو فراموش کرد!
ولی میدونم که این دوتا دوست قلباشون با هم ارتباط داره؛)
فاطمه خوب باشه ، دل‍آرام هم خوبه
+خب یه بیت هم واسه دل‍آرام بگو با اون صدات:)
-هر که دل‍ـــآرام دید از دلــش آرام رفت
چــشم ندارد خلاص هرکـه در این دام رفت
+:) -
گــاهــی...
کنار دلت بشین
تنهایی هایت را بغل کن
غم هایت را ببار
گره از گیسوان مشکلاتت بگشا
مگر چند نفر "عین خودت" برای "خودت" وجود دارد !؟... -
خوندن این متن 3 دقیقه زمان میبره
واسه اونایی که وقتشون براشون مهمه:)گفت حالت چطوره؟
گفتم راست بگم یا دروغ!؟
دروغ بگم عالی ام
راست بگم داغونم
گفتم تو کدومو انتخاب میکنی؟
گفت به من که ربطی نداره حال مهم خودته
گفتم مهم حال خودمه یعنی؟!
گفت نه حالِ مهم خودته! یعنی اون چیزی که مهمه خودتی
گفتم خودمو گم کردم
ی شب خوابیدم بیدار شدم دیدم خودم کنارم نیست
گفت خودتو جاگذاشتی تو آدما؟!
گفتم آره تو دوستام تو رفیقام تو آدمای اشتباهی..
گفت خب!
گفتم خب نداره که ببین هیچی ازم نمونده
دلم شده عاقبت یزید خراااب...
گفت خب چرا اینجوری کردی؟
گفتم موندم بین خواستن و نخواستن
بین دیدن و ندیدن
این همه آدم براشون دوییدم..نه بیخیال نگم که منت نشه.. نگن منت گذاشت دوتا کار انجام داد..ولی گم کردم خودمو بین خواسته ی آدم ها:)
گفت خب حالا برنامه ات چیه
گفتم ی فنجون چای دیگه بریزم فک کنیم باهم حبیب؟
گفت آره بریز فقط اون قد فک نکنیم زمستون بره ها..
وقت کمه ما هم داریم آب میشیم..
گفتم حتی اگه اون بیرون آفتابی باشه
تو دل من برفه!
هوا یخ زده اون تو بیا بشین تو دل من که آب نشی
گفت دارم فک میکنم چ جوری یخ قلبتو باز کنم
آدم اضافی هاتو بریز دور شاید یخ قلبت باز شد
یکم نگاهش کردم چای خوردم و گفتم
اگه من خودم آدم اضافی باشم چی؟!:) -
خودخواهی انسان بی دروپیکر است ، ضمیر نمی شناسد، مهم فقط یک "یاد" است که می تواندزندگیت را زیرو رو کند یا حتی سیستم عصبیت را مختل ...
یا حتی می تواند درس بزرگی در زندگیت باشد
یا یک تصمیم مهم و جرقه یی برای خوشبختیَ ت
می تواند آرامش درونیت را به آشوب بکشاند
یا فقط لبخندی از سر دوری و دلتنگی روی لبانت بنشاند
چگونه بودن تو...حالت فعلی و آینده تو... انتخاب خودت است
خیلی دور نخواهد بود روزی که از پوسته ی امروزی خود خارج خواهیم شد
فردایی که برای من ...تو ...یا هرکس دیگری تفکر جدیدی در پی خواهد داشت
این جریان سخت و سریع زندگی همه ی مارا پیرو فرسوده خواهد ساخت
-
رویاها و هدف هات رو با خودکار بنویس.
اما چگونگی رسیدن به اونها رو با مداد.
.
.
.
قرار نیست "هدفت" تغییر کنه، ولی مسیرت ممکنه تغییر کنه
-
"در من دختری ساز امیدواری مینوازد"
.
از دایرکت دانشجوی پزشکی شروع میکنی؛یه پیام بلند بالا مینویسی از شرایطت میگی؛از اینکه چند ساله پشت کنکوری و تا الانم تنبلی کردی و چیزی نخوندی ایشون برات توضیح میده که اگه تمام توانتو بزاری احتمالش هست که موفق شی.
قانع نمیشی.دنبال تایید بیشتری.
مشاور بعدی؛مشاور بعدی و مشاور بعدتر
تا اینجای کار خوبه.امید در وجودت جاری میشه.لبخند میاد رو لبت و تصمیم میگیری روز و شبت یکی شه و فقط درس بخونی.
به جای اینکه بشینی سر درست و برنامه ریزی کنی.
برای تیر اخر از یه مشاور دیگه میپرسی!
ایشون بنا به تجربش میدونه کسی که بخواد شروع کنه و برای ایندش بجنگه منتظر تایید کسی نمیمونه.با خودش میگه میخوااام.پس میییشه.
اون مشاور در جوابت میگه خیر! تازمانی که منتظر تایید من باشی موفق نمیشی.خیر!
حالا نوبت به چی میرسه؟
میری دنبال بچه هایی که پیج کنکوری دارن.
میای دایرکتمون و میگی فلانی و فلانی و فلانی گفتن میشه.اما فلان مشاور گفت نه نمیشه.حالا به نظر شما امیدی هست؟
این دور باطل؛این چرخه تا کجا ادامه داره بچه ها؟
تا همیشه و همیشه و همیشه!
تا وقتی که خودمون واقعا تغییر نکنیم.
اصلا من کجای این داستانم که بهت بگم میشه یا نه!
من همین که بعد سه سال بیهوده زندگی کردن اومدم خودمو نجات بدم؛برام عالیه.
حالا در تلاشم و نتیجمو سپردم به تک تک ثانیه ها و دقیقه های تلاشم !
ازت میخوام شماام بیای بیرون از این دور و چرخه ی باطل.
تلاش کن برای رسیدن به زندگی ای که رویاته و اجازه نده مدیون خودت باشی.
خیلی مدت کمیه که پیجمو راه انداختم.
اما هزار و سیصد نفر رفیق دارم که واقعاااا از داشتنتون خوشحالم. امید رو تو دلم زنده کردین و واقعا بعضیاتون مشوق من هستین و خواهان موفق.
ازتون ممنونم.
بمونید برام
. -
-
راه راه و خط خطی....
آینده ی مبهمی....
لبه های صعودی یا ک پروازِ سقوطی....تکرار بن بست ها...
پریدنه بی هوا...
پرم از عقاب ها،تصور کلاغ ها...مغز های ضربانی
قلب های فسفری
راه های وحشی
رونده های ناااااشی....فلج از دست و پا
صخره های عمودپا
زیغ های وقت ها
خنده های قهقهرا...پرام از ریسک ها
اما توی خواب ها
منم و ده خدا
یک بنده ی تک خداخسته از اول راه
شروع نشد این راهنداشت پایان ،شروع ها
نداشت شروع،انتها....نداشت این شعر ،یک وزن
زندگی منم همین وضعکلمات نصیحت،بکن پیوست وصیت
تو در حال جان دادن،دعا نکن برا من...خرک من و تو،نخورد از ی جو،ره خود را برو
تعبیر حال من،شبیه این قافیه
ندارم ثباتی،چون ندارد محیطم...منم و یک صدا
همه از قعر چاه
چاهی ژرف ارتفاع!
چو دماوند انتها...قانون جاذبه،"اینجا" خلاف واقعه
ابرهایش آتش ریز،آتش هایش یخ زا
آهو هایش پلنگ زا،پلنگ هایش مورچه زا....اینجا یعنی:دلِ من....
-
تقارن کامل دماوند و ماه...:moon:
عکاسش یه چیز جالب گفت...
گفت من سه سال صبر کردم تا همچین تقارنی ایجاد شه
یه کلمه اش، دنیا دنیا حرف داره...
صبر
بچه ها این عکاس یه هدف داشت... با صبر بهش رسید...
هدف داشت...هدفشو رها نکرد...جا نزد...ایمان داشت صبرش یه روزی جواب میده
صبرش نه سه دقیقه، نه سه روز،نه سه ماه، بلکه سه سااال طول کشید...جا نزد...
بیاید به صبر و تلاش ایمان بیاریم...
انگار دست ما هم به صنم گریز پا میرسه...
هشتگ پلاک 13 -
این پست پاک شده!
-
غصـــه دارد مـــــاه باشی
مــــاه نشناسد تـــورا...
همراه با یار جان
dib.damini -
می خواهم برگردم به روزهای کودکی
آن زمان ها که پدر تنها قهرمان بود
عشق تنها در آغوش مادر خلاصه می شد
بالا ترین نقطه ی زمین
شانه های پدر بود
بدترین دشمنانم
خواهر وبرادر های خودم بودند (البته الان هم هستند
)
تنها چیزی که می شکست
اسباب بازی هایم بودند
معنای خداحافظ
تا فردا بود.......... -
گربه ها زمانی که جلوی صاحبش به پشت میخوابد
و به چپ و راست بدن خود نیم غلت میزند
یعنی بازی میخواهد
اگر وسیله بازی نداشته باشند
گاز گرفتن و چنگ زدن دست و پای صاحبش و فرار کردن و قایم شدن
و نشانه گیری برای حمله دوباره ، بهترین بازی او خواهد بود
و اینگونه من همیشه زخمی و در حال فرارم :|#الانم کمین کرده حمله کنه
-
من
همیشه از بزرگ شدن میترسیدم..:)
چون واقعا ترسناکه،
مخوف تر از اینکه تو تاریکی جنگل گم بشی
یا مثل یه بچه ۲-۳ساله ی رها شده توی خیابون
از ترس گریه کنی و جیغ بزنی..!
من
هیچوقت آرزوی بزرگ شدن توی سرم نبود
همیشه دوست داشتم کوچیک بمونم
تا بابام همیشه موهامو با نوازش ببافه
یا با قصه های شبانه مادرم تو رویاهام غرق بشم..!
من
برعکس خیلی از بچه ها هیچوقت سنم رو زیادتر نمیگفتم
حتی اگه ۱۰ سال و ۷-۸ماهم بود
بازم نمیگفتم ۱۱ سالمه!
میدونی چیه؟
بزرگ شدن پر از مسئولیته
پر از غم،
ناراحتی،
شبای پر از گریه...
برعکس بچگی که بزرگترین غم زندگیت میشه خراب شدن عروسک یادگاری آقاجون
اما
وقتی بزرگ میشی باید شب و روزتو با غم های بزرگتر بگذرونی!
حتی وقتی بزرگ میشی
دیگه خــدا کمتر به صدات گوش میده..!
اما
من محکوم شدم به بزرگ شدن
وقتی که فهمیدم باید مواظب اطرافیانم باشم
این یعنی بزرگ شدن!
ینی یه مسئولیت بزرگ رو شونه های نحیفت!
فهمیدم که هر بزرگتری هم یه روزی اشتباه میکنه..
مرتکب خطا میشه..
اون موقع است که تو باید مواظبشون باشی
تو باید بهشود یادآوری کنی،
گوشزد کنی!
یه روزی تو باید بش یه آغوش امن واسه گریه کردن!
میدونی
این روزای بزرگ شدن دیگه رنگی نیست
سیاهه
خیلی سیاه!
«کودکی خیلی خوب بود
بزرگ شدن سخته» -
نشستم کنارش دستامو گرفتم جلو بینیش گفتم بوو کن
بو یاس میدن دستام
میگه : نه دیوونه این بوی نرگسه
میگم : بوی یاسه
وقتی داشتم دستگاه بخور رو آب میکردم یکمی عطر یاس ریختم توش یکم ازش ریخت رو دستم
میگه: یادته یه مشت بهارنارنج ریختی توو شیرجوش اب ریختی عصاره بهارنارنج درست کردی؟
-میخنده-
میگم: مگه بد بود؟!
میگه : نه دلبرکم چرا بد باشه
-بازم میخنده-
میگم : پس خندت واسه چیه
میگه : هروقت روشن میکردی دستگاه بخور رو خواب حاصل ازش برابری میکرد با خوابیدن سر زنگ عربی
-دوتایی میخندیم-
پا میشم
میگه : کجا؟
میگم : برم دستامو بشورم
میگه : بوش نمیره
میگم : چرا میره. با صابون میشورم که بره
میگه : نوچ! تو متوجه نمیشی ولی هر وقت که میام خونه چه عطر یاس ریخته باشی چه نریخته باشی بوی گل میاد بوی توئه بوی موهات خندیدنت کتاب خوندنت گردگیری و جارو کردنت
میگه : چطوری میخوای پاکش کنی وقتی خود یاسی خود نرگسی خود بهارنارنجی بانوی بهارم
-میخندم-
-میخنده-
-میخندیم- :)
-
خیال بافی های آدما هم جز خودنویسجاته؟!
-
خیال بافی ات بد نیست
خیال کن که خواهی رفت
همین که رفتی و مردم، تلاش کن که برگردی
و در کـمــــال خونسردی مرا به خاک بسپاری:)
زیاد یاوه می گویم؟!
گره بزن زبانم را
زیاد از تو می نوشم؟!
بگیر استکانم را
-
و 
این برکــه کــاشی
