وقتی تنهایی غم از در و دیوارت می بارد، کپک می زنی.کاش مریض باشی ولی تنها نباشی.تنهایی مثل ته کفش می ماند؛ یکباره نگاه می کنی می بینی سوراخ شده، یکباره می فهمی که یک چیزی دیگر نیست.آدم در تنهایی است که می پوسد و پوک می شود و خودش هم حالیش نیست.