اینم فقط به افتخار تجربی ها (بچه های رشته های دیگه هم اگه حرفی برا
گفتن دارن بیان وسط)
بچه های تجربی همشون بااحساسن...
چون میدونن با هر اشکی که میریزه 350 تا عضله تکون میخوره...
با هر تپش قلب میلیون ها ذره آزاد میشه...
فقط وقتی تجربی باشی میفهمی فاگوسیتوز سلولای قلب یعنی چی...
تجربی که باشی قدر ذره ذره ی نفسایی که میکشیو با همه وجودت درک
میکنی...
فقط تجربیا فرمول ساخت خون رو با همه لذتش درمیارن...
فقط ماییم که می تونیم عشقو از رو احساس سلولای قلب حس کنیم
نه از روی صدای هوس...
ماییم که فرمول سنتزو با همه سختیاش...ساکاروزو مالتوزو گالاکتوزو
فروکتوزو با همه سردرگمیاش...بی کربناتارو با همه شلوغیهاش...
سیتوپلاسم رو باهمه زیر مجموعه هاش ...
و دیافراگم رو با همه کشش...
.
.
.دوست داریم...!!
فقط ماییم که میتونیم هم همزمان فرمولای فیزیکو دربیاریم...
هم نثرای ادبیاتو بازنویسی کنیم...
و هم ذره به ذره ی ذره های شیمی رو بررسی کنیم...
هم زیستو با همه سختیا و منگ بازیاش از بر کنیم...
پس به افتخار همه ی تجربی خونا...
