آلاخونه

انگار معلممون گفت اینطوری بوده جافِف بر وزن فاعل برا خوشگلی میگن جافّ
یا مثلا حاجّ تو درس ۴

ماضی و مضارع هم که صیغه هاشو حفظ کنید.
نکته مهم اینه که تو فعل ماضی ، شناسه ها بعد از سه حرف اصلی میان مثلا تو تظاهروا ، وا که شناسه هست بعد از ظ ه ر اومده.
ولی تو مضارع حروف تینا قبل از سه حرف اصلی میان. مثلا تو اَذهبُ ‌، ا قبل از ذ ه ب اومده.
یادمم نمیاد که استثنایی داشته باشه.

مضاف الیه هم که به اسم اضافه میشه مثل کتابخانه مدرسه. مدرسه مضاف الیهه. صفت هم از اسمش معلومه. صفت اسمه.
به نظرم ترجمه کردن برای مشخص کردن مضاف الیه و صفت خوبه.
یه نکته خوب اینه که اساتید با یه ریتم خاصی میگن مضاف ، بی الِ بی تنوینِ بی نون باشه. نکره منصوب باشه. منظور از بی نون یعنی آخرش نون نداشته باشه.
مثلا توی الکتب الجمیل شک نکنید که الجمیل صفته. چون اگه مضاف الیه باشه ، مضافش باید الکتب باشه و چون مضاف نباید ال داشته باشه الکتب مضاف نیست و موصوفه و بنابرین الجمیل صفته.
️ موصوف و مضاف نقش )محل اعرابی( نیستنا!

دیدن اینا هم خالی از لطف نیست.

اینم کمک کننده است. منظورش اینه که آخر فاعل، مبتدا و خبر ُ و ُُ آخر مفعول َ و ََ و آخر کلمه پس از حرف جر و مضاف الیه ِ و ِِ.
البته همونطور که گفتم کمک کننده است. زیاد به این تکیه نکنید

سلام
تو عربی به نقش کلمات محل اعرابی میگن. مثل فارسی که یه کلمه مفعوله یکی نهاد و ...
فاعل : همیشه بعد از فعل میاد و انجام دهنده کاره. مثلا ذهب علی. علی فاعله.
مفعول : کلمه ای که پذیرنده کاره و مثل فارسی برای پیدا کردن مفعول از چه کسی را؟ چه چیزی را؟ استفاده میکنیم.
این نکته هم خالی از لطف نیست که ضمیر متصل ها اگه به فعل چسبیدن 100%مفعولند و اگه به اسم چسبیدند مضاف الیه. مثلا کتبه ، ه مفعوله ولی تو شجرته ه مضاف الیه هست.
مبتدا : تا جایی که میدونم و اسثناء براش یادم نیست ، اسم اول جمله مبتداس. یه جورایی شبیه همون فاعله ولی فاعل بعد فعل و مبتدا قبل فعل میاد.
خبر : بگین مبتدا چطوره؟ خبر بهتون میگه. مثلا قاعدنا عالم )رهبر ما دانا است( قاعد که مبتداس چطوره؟ عالمه. عالم میشه خبر. خبر یا یه تک اسمه مثل همین مثال قبل. یا فعله مثلا الاحمد ذهب. ذهب مبتداس. یا جارو مجروره مثلا الاحمد فی الصف. فی الصف خبره.