آلاخونه

همیشه که گله میکنم ، همیشه که میگم چرا من؟
چرا اینجوریه؟ چرا هیچ چیز سر جاش نیست؟ یه صدایی از اطراف میاد خب نگاه کن فلانی بدبخت تره فلانی فلان بیماری رو گرفته فلانی از دستاش فلجه تو که هنوز خوب و سالمی ناشکری نکن
اما من نمیفهمم چرا رنج من باید با رنج دیگری سنجیده بشه؟
مگه درد مسابقه است؟
مگه قرار شده درد آدمها با هم مقایسه بشن تا بهشون اجازه داده بشه که بگن خسته ام؟
از نظر علمی مغز ما درد رو نسبی حس نمیکنه بلکه کاملاً شخصيه.
ذهن من با درد من با رنج من آشنا هستن نه با زخم های کسی دیگه
تو نمیتونی به یه کسی که افسرده ست بگی ببین اون یکی باباش مرده تو فقط بیکاری
مغز اون آدم از شدت اضطرابش به هم ریخته دوپامین کم شده سروتونین ناپایدار شده تمام سیستم عصبی دچار اختلال شده و این درد براش واقعیه حتی اگه کسی دیگه در ظاهر بدتر باشه
فلسفه چی میگه؟
اگزیستانسیالیسم میگه که رنج بخش جدانشدنی از زندگی انسانه
سارتر می گفت انسان محکوم به آزادیه یعنی چی؟ یعنی ما باید انتخاب کنیم حتى در دل بدبختی
و گاهی بدترین شکنجه اینه که همه چیز بی معنا به نظر بیاد. درد بی معنا انسان رو له میکنه.
هر بار که یکی میگه بدبخت تر هم هست داره سعی میکنه معنی رنج منو انکار کنه.
انگار باید اول توی یه جدول رتبه بندی دردها ثبت نام کنم تا بتونم بگم سخته
انگار فقط رتبه اول در بدبختی حق داره حرف بزنه
نه من درد خودمو دارم تو هم درد خودتو هر کسی هم همینطور و هر کدوم حق داریم ازش گله کنیم نه با هدف رقابت بلکه با هدف فهمیده شدن.
اگه یه روز یه نفر گفت حالا مگه چی شده؟
با خودت بگو برای من خیلی شده
چون درد فقط اون چیزی نیست که توی عکسهای سیاه و سفید نشونش میدن درد گاهی همون بی معناییه همون تکراره همون ناامیدیه که هیچ کس نمیبینه

‏حرفی که میخوای
رو نمیزنی
از ترس اینکه
کسی ناراحت نشه
کاری که نمیخوای
رو انجام میدی
از ترس اینکه
به کسی بر نخوره
بر خلاف میلت
و طبق نظر اطرافیانت
زندگی میکنی چون
میترسی که تایید نشی
در حقیقت این
تو نیستی که زندگی میکنی
این ترس های توئن
که دارن جای تو
زندگی میکنن

GharibehGomnam2
انشالله که مشکل اش حب میشه
سلامت باشین ما هم خوبیم
عزاداری هاتون قبول درگاه حق

یه وقت فکر نکنی تنهایی هاااا
یه وقت وسط فشار و سختی هایی که داری برنگردیااا
تنها نیستی
قد نری تقلب وجهک فی السماء
و من تو را می بینم وقتی که از شدت ناراحتی به آسمان نگاه میکنی...

GharibehGomnam2
پس همون ریحانه خانوم هستین
حالتون چطوره؟
چرا ؟
چیشد یهو ؟

دل اگر بسپرد به تو،
نه شکست را می‌فهمد،
نه تنهایی را…
آرام می‌گیرد، حتی در طوفان.
دل اگر تو را باور کند،
تمام درهای بسته،
نشانه‌ای از رحمت می‌شوند
و هر سکوتی،
آغوشی برای نفس کشیدن.
نه زخمی می‌ماند، نه داغی،
نه حسرتی برای گذشته
و نه ترسی از آینده.
باورِ تو، خانه‌ای‌ست
که در آن هیچ‌چیز گم نمی‌شود؛
نه لبخند، نه امید، نه خودِ من...
خدای مهربون️🫠

GharibehGomnam2
سلام خوب هستین ؟
شبتون بخیر
جسارتا شما همون قریب گمنام یک هستین ؟

خدایا شکرت که روزم را با نام تو آغاز می‌کنم
و شبم را با نام تو به پایان می‌رسانم که
نامت، آرام بخش قلب‌هاست
خدایا شکرت که به چیدمان تو اعتماد دارم
خدایا شکرت که با هر دم درهای رحمت و برکت
را می‌گشایی
و با هر بازدم از عشق الهی سیرابم می‌کنی!
اگر سالم و شادم، اگر آرام و امیدوارم اگر در مسیرِ
رشد و پیشرفتم، همه از لطف توست
خدایا من هیچ، همه تو، تو خدای بی نیاز منی
و من بی نهایت به تو نیازمندم
پر تکرار و بی پایان شکرگزارتم️🥹

اَلسَّلامُ عَلَی الْحُسَیْن

وَ عَلی عَلَیِ بْن الْحُسَین

وَ عَلی اَوْلادِ الْحْسَیْن

وَ عَلی اَصحابِ الْحُسَین

وضعیتمون وقتی هم امتحان داشتیم و هم جنگ بوده

‏این قسمت از تاریخ همونجاست که در آینده دانش‌آموزا حذفش میکنن میگن سخته ولش کن...

طفل می‌گرید مگر می‌داند این دنیا کجاست؟
عمر چون با های های آمد به هق هق بگذرد

mr.vinyzo
دخترین پس
نمی شناختمون از آشنایی باهاتون خوشحال شدم
به احتمال زیاد تجربی باشین
انشالله که موفق باشین و نتیجه مد نظرتون رو تو آزمون های نهایی گرفته باشین و کنکور رو هم بگیرین ️

mr.vinyzo
اعع
انگار فهمیدم پسر هستین
شرمنده
برای کنکور تلاش میکنین؟
یا دانشجو؟

mr.vinyzo
انشالله اوضاع طبق روالتون بگذره
جسارتا اسم کوچکتون چیه؟

mr.vinyzo
مچکرم شما خوبین ؟
سلامت باشین
شما اوضاتون رواله؟

_ Reza _
خداروشکر سلامت باشی انشالله
منم خوبم شکر

_ Reza _
سلام آقا رضا عزیز
چطوری ؟
اوضات رواله؟

کاش ناشناخته می ماندند آدم هایی که فکر می کردیم بهترین اند!
آن هایی که رویِ معرفتشان حساب کرده بودیم.
کاش سر از کارشان در نمی آوردیم، آن رویِ سکه شان را نمی دیدیم، نقابشان را کنار نمی زدیم.
کاش تصوراتمان را، اعتمادمان را، آرامشمان را خراب نمی کردیم...

من امیدوارم هنوز...
به صلحی که پشت پرده اتفاق می‌افتد، در قلب جنگ، وسط معرکه... و ما یکی از همین روزها، درست همان‌جا که هیچ‌کس حواسش نیست، از دل هیاهوی بسیار، به سکوت می‌رسیم...