سلاممم و درود
تصمیم گرفتم به رسم یادگار؛ یکم حرف بزنم؛ با همه دختر ها و پسر های سرزمینم:)
🧸 این چند وقت داشتم پست های بچه ها رو میخوندم؛ تو دلم موند یه سری حرفا؛ چون میبینم بچه ها به خودشون امیدی ندارن و اصلاً خوبی های خودشون رو نمیبینن و فقط کمبود های خودشون رو میبینن؛ واقعاً ناراحتم به خاطر اینکه چشم روی خوبی های خودتون بستید و فقط دارید به خودتون استرس وارد میکنید به خاطر احتمالات مسخره ای که اصلاً معلوم نیست براتون اتفاق بیفته یا نه! چرا اینقدر نا امیدید؟:) من میخوام یکم از خودتون بگم:)
به عنوان مصداق و مثال؛
همه بچه های راه ابریشمی که دنبال میکنم حرف ها و پست هاشون رو؛ مثل Michael Vey و Patima Moinaldini و D Oo و.... (مخاطبم همه بچه هاست؛ این چند نفر رو مثال زدم و قصد بدی ندارم 
)
من واقعاً تعجب میکنم ازتون؛ بابا بحث خدا و دین و همه چی به کنار! بحث منطقی میخوام بکنم باهاتون؛ کاری به بقیه ندارم؛ من از همینجا توی آلاخونه که شاهدم! شاهدم! شاهدم! دارم میبینم که دارید چقدر زحمت می کشید و تلاش می کنید! چقدر میتونستید جا بزنید اما نزدید و هر روز بهتر از دیروز میشید! چرا همش میگید من عقبم؟! والله باالله شما عقب نیستید! بله منکر این نیستم که بعضی ها هستن که (به خیالِ تون) از شما جلوترن؛ اما شما چرا نمیبینید که از خیلی ها هم جلوتر هستید! منو دیدید؟ گزارش فرستادم آیا این هفته؟ نفرستادم! چون هیچی نخوندم! حالا شما تو همین هفته چقدر خوندید؟ خیلی! به خدا شما از خیلی خیلی خیلی خیلی ها جلوترید!
بعد بالاتر از همه اینا اصن مهم نیست که کی از کی جلوتره کی عقب تر! این مقایسه شما در صورتی درست بود که همه استعداد ها و توانایی و شرایط شون یکسان بود؛ اون موقع اگه یکی زودتر شروع می کرد موفق تر بود؛ ولی الان که تک تک تون خاصید! تک تک تون استعداد ها و توانایی های خاص خودتون رو دارین! وقتی این همه فرق هست بین شما و بقیه؛ خب اینکه کی زودتر شروع کرده کی دیرتر نمیتونه ملاک بر برتری باشه!
تنها ملاک اینه که وقتی خسته شدی دست از تلاش برداشتی یا نه! وقتی که نا امید شدی امیدوار موندی یا نه! اینه که وقتی حالت خوبه تلاش کردی ۱٠ ساعت خوندی وقتی حالت بده بازم ته زورت رو زدی و با اون حال خراب ۳ ساعت خوندی؛ و هیچ وقت دست از تلاش نکشیدی!
بچه ها باور کنین ملاک همینه که کی دست از تلاش برداشت کی بر نداشت؛ به قول معلم شیمی مون؛ کسی که بخواد درس بخونه و دست از تلاش برنمیداره و همین جوری به تلاش ادامه میده؛ بفرستیش داخل سومالی هم باز درس میخونه و رشته خوب قبول میشه!
همین الان که شما دارین فرسنگ ۲ و ۳ رو کار میکنید و تست میزنید؛ یکی که مثل من هنوز یه تست برای رضای خدا؛ یه تست میگماااا نزده... یه دونه از جلسات تستی فکر کنم فقط دیدم اونم جلسه اول فیزیک بود! بعد شما میگید که اوضاع تون خیلی داغونه؟!
به خدا شما عالی هستین بچه ها!
خدا رو شکر کنین که هر روز دارین تلاش میکنین!:)
به خدا خیلی ها آرزو دارن نه حتی اندازه شما؛ یک پنجم شما میتونستن تلاش کنن؛ میخوام بگم خیلی ها حتی نمیتونن تلاش کنن؛ بعد شما دارید چی میگید؟!
بابا بچه ها به خدا ناشکریم؛ چتونه میگید در نمیام؛ درنمیام؛ مگه چی تون کمه؟ تموم تلاشتون رو کنید! مطمئن باشید نتیجه اش رو بعد میبینید:) شاید دقیقاً اونجوری که شما دلتون میخواد نتیجه این همه تلاش تون بهتون برنگرده اما به یه شکل دیگه مطمئن باشید برمیگرده بهتون توی اون موقعی که باید برگرده:)
تلاش انرژیه؛ انرژی هم از بین نمیره؛ پس مطمئن باشید میبینید نتیجه این همه تلاش تون رو!:)
اینقدر با استرس بیخود دادن به خودتون و ناامید بودن زندگی رو به خودتون سخت نکنید:)
آهای خواننده این متن یه دقیقه به من گوش کن!:)
یه چیزی میگم؛
تعجب نکن!:)
تو هنوز یک هزارم استعداد هات و کار هایی که میتونی بکنی و جوری که باید باشی رو به نمایش نزاشتی و هنوز نرسیدی به نقطه ای که استعداد هات شکوفا بشن و بهترینِ خودت باشی! :-))))
پس همیشه همینجور باش! :-)))
به خدا توکل کن و تلاش کن!:)
حتی اگه شکستم خوردی و افتادی زمین و تلاشت نتیجه نداد؛ فدای جفت چشمات!
دوباره به خدا توکل کن و دوباره محکم تر و قوی تر از قبل پاشو؛ هر چند شاید یکم زمان ببره؛ ولی پاشو؛
و دوباره تلاش کن؛ بهتر؛ دقیق تر؛ درست تر؛ و با استفاده از تجربه های قبلیت!
جوجه پرنده رو دیدی؟ :-)))
وقتی بچه است؛ کلی تلاش میکنه تا بتونه مثل مامانش پرواز کنه؛
ولی چون هنوز بدنش ضعیفه و به اندازه کافی رشد نکرده؛
نمیتونه و هی با مخ میره تو آسفالت :-)))
ولی باز پا میشه تلاش میکنه!
تلاش میکنه از اونایی که پرواز کردن؛
یاد بگیره چطوری پرواز کنه؛
تلاش میکنه خودش رو قوی تر کنه؛ هم جسمی هم روحی؛
صبر میکنه! صبر میکنه؛ چون میدونه خدا حواسش هست؛ و داره تلاش هاش رو میبینه؛ با تموم سختی هاش؛ صبر میکنه! چون میدونه همه چیز به موقعش اتفاق میفته! :-))))
میدونستی اصلاً همین صبرشم یه جور تلاش کردنه؟ :-))))
یعنی منفعلانه صبر نمیکنه!
در کنار تلاش؛ صبرم میکنه؛ توکلم میکنه؛ اعتمادم میکنه؛ زندگی هم میکنه؛
تو هم مثل همون پرنده!:)))))
تو هم دست از تلاش برندار و به خدا امیدوار باش!
مطمئن باش خدا حواسش به همه چیز هست :-))) ★☆
حرفام تموم!
اما اگه می پرسید که چرا دارم اینا رو میگم بهتون؛ باید بگم چون وظیفمه؛ چون درسته که خیلی وقتا؛ نیاز داریم یکی بدی هامون رو بهمون بگه تا بتونیم خودمون رو اصلاح کنیم و بهتر بشیم؛ ولی؛ بعضی وقتا هم هست که ما آدما نیاز داریم یکی بهمون خوبیامون رو یادآوری کنه!
چون بعضی وقت ها یادمون میره که ما اونقدرا هم بد نیستیم :-))))))
درست مثل اینکه ما نیاز داریم یکی زود به زود یادمون بندازه که خدا مهربونه! چون ماها زود به زود یادمون میره که خدا مهربونه و ناامید میشیم و حالمون بد میشه و.... :-))))))))))
بچه ها:) پس قرارمون چی شد؟ خودتون رو تکرار نمی کنید و تموم تلاشتون رو می کنید که بهترین نسخهِ خودتون بشید و هر روز بهتر و بهتر بشید و نقاط ضعف تون رو برطرف میکنید و نقاط قوت تون رو هم تقویت می کنید؛ و هرگز حتی اگه اوضاع خیلی داغون بود؛ حتی اگه قلبتون شکسته بود؛ حتی اگه حوصله ندارین و به زور میخونید؛ حتی اگه تموم دنیا حتی خانواده و دوستاتون جلوتون وایسادن؛ تحت هر شرایطی دست از تلاش کردن بر نمیدارید! به قول خودم؛ کم و زیاد داره تلاش هاتون؛ اما سوخت و سوز نباید داشته باشه؛ یعنی کم باشه یا زیاد مهم نیست؛ مهم اینه مستمر باشه؛ مهم اینه اگه یه روزی رسید تا ساعت ۹ شبش درس نخوندین از همون ۹ شب شروع کنید تا ۱۲ یا هر چقدر شد؛ شده یه ساعت بخونید؛ ولی بخونید! قرار مون این شد که ان شاءالله نا امید نمیشیم و حتی اگه چشمامون اشکی و قلب هامون شکسته و دست و پامون خسته و ذهن مون بی حوصله بود بازم به تلاش ادامه میدیم:)
و اینکه تفریحات مون هم داریم و حواس مون هست که کنکور یه بخشی از زندگیه نه همه زندگی! و ما هم آدمیم و نیاز روحی و جسمی داریم:) ★☆
🧸
ان شاءالله سال دیگه اگه این متن یک میلیونیم درصد کمک تون کرد و رشته ای که آرزوش رو دارید قبول شده بودید؛ اگه عمری باقی بود؛ بیاید تو همین تاپیک بگید که با همدیگه خوشحال بشیم براتون:)
همتون رو خیلی دوست دارم و واقعاً از ته دلم میخوام خوشحالی و موفقیت تون رو بیینم؛ از خدا میخوام تموم خوبی ها و شادی ها و قشنگی های دنیا رو بده به شما و تموم درد ها و سختی ها و گریه های دنیا رو بده به من!:) ★☆
مبتلا؛ ساعت ۱۲:۱۷ دقیقه جمعه ۱۴٠۱/۸/۲۷
به پایان آمد این دفتر؛ حکایت همچنان باقیست:)
به قول جناب مولانا؛ هر چیز که در جستن آنی؛ آنی!:) ★☆
یا حق ...!:) ★☆
~ •♡•
سلاممم! شبتون ستاره بارون!:) دلم خواست یهویی اینو پست کنم؛ همین جوری تازه داشتم وقتی دفترچه خاطراتم رو میدیدم چشمم افتاد به این؛ به دلم افتاد پستش کنم:) این رو یه بار یه نفر یه جا پست کرده بود؛ گفتم شاید بدرد بخوره بفرستم واستون:)
♡
راستش بعضی آدما هستن ... نه نسبت خانوادگی باهاشون داری نه اصلاً تا حالا دیدیشون نه باهاشون حرف زدی و نه هیچ چیز دیگه ای ...! فقط یهویی میان توی زندگیت و بعدشم زودی میرن ...! انگاری فقط اومدن به تو یه چیزی بگن ... یه چیزی یاد بدن ... یه چیزی بفهمونن و بعدش هم برن ...! اینو همگی تجربه اش رو داریم ...!
