آلاخونه

@در-حال-نوشتن بقیه خوابگاها:
-3319390605651136158.mp4
»sadra461«

@Dex

@Dex نسیم خنکی وزیدن گرفته

@Dex زنجان:)

@موروفین انواع رز رو هم داریممنتها الان فصلشون تموم شده آخرای تابستون دوباره تعداد کمی‌شون گل میدن

تازه همسایه‌هامونم از مناظر سرسبزحیاط ما بی‌بهره نمانده‌اند

@Dex 🥲

اینم منظره‌ی مقابل من همین الان یهویی🩷

@Zahra-HD مخصوصا تاپیکای درسی روز به روز کمتر میشن

@M-Tina تست ازش زیاد بزنی یجورایی حک میشه تو ذهنت ولی اگه خواستی یادمه آقای موقاری تو ویدیو رایگانشون براش رمز گذاشتن:)

Fereydoun Farrokhzad - Harfamo Bavar Bekoneh.mp3 🥲🩵

سه مشکل فاجعه آفرین پدیدآمده که در ایرادات یازده گانه دیده بان بر مصوبه شورا به آن نپرداخته بودیم زیرا این سه مشکل حتی برخلاف همین مصوبه شورا هم هست. اگرچه علت بروزشان دقیقا همین مصوبه است:
۱. تراز نمرات دیپلمه های ۱۴۰۱ و قبل به شکل ناعادلانه ای پایبن تر از دیپلمه های ۱۴۰۲ است حتی اگر معدلشان ۲۰ باشد. ( البته پارادوکس نمره بیست را هشدار داده بودم.)

۲. داوطلب پشت کنکوری که در آزمون دشوار خرداد ۱۴۰۲ ترمیم نمره کرده ، از این برتری تراز محروم شده.

۳. تراز درصدهای دروس اختصاصی کنکور دی ماه علی رغم ساده تر بودن، بسیار بالاتر از درصدهای مشابه در کنکور تیر ماه است.

این هر سه، فاجعه و تحمل ناپذیر است. دو مورد نخست به زیان پشت کنکوری هاست و مورد سوم به زیان دوازدهمی ها.

درکل، فقط در حق متقلبان این میان ظلم خاصی نشده است!

اگر اولیای داوطلبان و معلمان به یاری نیایند و کاری نکنند، در تاریخ آینده ایران حتما از آنها با عباراتی آمیخته با شرم و ننگ یاد خواهدشد.
تجربیا ریاضیا انسانیا بچه-های-تجربی-کنکور-1402
احتمالا این بی عدالتی در تاریخ آمورش و سنجش ایران بی سابقه است. داوطلبان در سایت دیوان عدالت اداری شکایت کنند و درخواست صدور دستور موقت برای توقف فرایند اعلان رتبه ها را بدهند، وگرنه سنگ بر سنگ بند نمی شود.
اولیا کمک کنند. کافی است فقط یک داوطلب کنکور تیر ماه، بابت این ناهمترازی شکایت کند. من داوطلب کنکور نیستم

»drsebti

«خانه دوست كجاست؟» در فلق بود كه پرسيد سوار.

آسمان مكثی كرد.

رهگذر شاخه نوری كه به لب داشت به تاريكی شن ها بخشيد

و به انگشت نشان داد سپيداری و گفت:

«نرسيده به درخت،

كوچه باغی است كه از خواب خدا سبزتر است

و در آن عشق به اندازه پرهای صداقت آبی است.

مي‌روی تا ته آن كوچه كه از پشت بلوغ، سر به در می‌آرد،

پس به سمت گل تنهایی می پیچی،

دو قدم مانده به گل،

پاي فواره‌ی جاويد اساطير زمين می‌مانی

و تو را ترسی شفاف فرا می‌گيرد.

در صمیمیت سیال فضا، خش‌خشی می‌شنوی:

كودكی می‌بينی

رفته از كاج بلندی بالا، جوجه بردارد از لانه نور

و از او مي پرسی

خانه‌ی دوست كجاست.»
️سهراب سپهری️

اهل کاشانم، اما
شهر من کاشان نیست.
شهر من گم شده است.
من با تاب، من با تب
خانه‌ای در طرف دیگر شب ساخته‌ام.
️سهراب سپهری️

»واحه‌ای در لحظه«

به سراغ من اگر می‌آیید

پشت هیچستانم ،پشت هیچستان جایی است

پشت هیچستان رگهای هوا ، پر قاصدهایی است

که خبر می آرند ، از گل واشده‌ی دورترین بوته‌ی خاک

روی شن‌ها هم ،نقش سم اسبان سواران ظریفی است که صبح

به سر تپه‌ی معراج شقایق رفتند

پشت هیچستان، چتر خواهش باز است:

تا نسیم عطشی در بن برگی بدود

زنگ باران به صدا می آید

آدم اینجا تنهاست

ودر این تنهایی، سایه‌ی نارونی تا ابدیت جاری است

به سراغ من اگر می‌آیید

نرم و آهسته بیایید

مبادا که ترک بردارد

چینی نازک تنهایی من
️سهراب سپهری️

»تپش سایه‌ی دوست«
تا سواد قریه راهی بود.
چشم های ما پر از تفسیر ماه زنده‌ی بومی ،
شب درون آستین هامان.
می گذشتیم از میان آبکندی خشک.
از کلام سبزه زاران گوش ها سرشار،
کوله بار از انعکاس شهر های دور.
منطق زبر زمین در زیر پا جاری.
زیر دندان های ما طعم فراغت جابجا میشد.
پای پوش ما که از جنس نبوت بود ما را با نسیمی از زمین می کند.
چوبدست ما به دوش خود بهار جاودان می برد.
هر یک از ما آسمانی داشت در هر انحنای فکر.
هر تکان دست ما با جنبش یک بال مجذوب سحر می‌خواند.
جیب‌های ما صدای جیک جیک صبح‌های کودکی می داد.
ما گروه عاشقان بودیم و راه ما
از کنار قریه های آشنا با فقر
تا صفای بیکران می رفت.
بر فراز آبگیری خود بخود سرها همه خم شد:
روی صورت های ما تبخیر می شد شب
و صدای دوست می آمد به گوش دوست.
️سهراب سپهری️

Michael Vey چرا من اینو فسفو دی آریانا خوندم اولشبر وزن فسفو دی استر