Routine Time

[MaryaM._.sh]

قوےباشـ

[dr.es78]

انگیزه!
یادمه دوره راهنماییم (میشه معادل 7،8،9 الان ) یه دوست فابریک داشتم به اسم مهدی! منو و مهدی و امیرحسین و سجاد و محمد مهدی و دانیال یه اکیپ خفن بودیم توی مدرسه ، ولی منو و مهدی یه چیز دیگه بودیم! چون از دوره ابتدایی با هم بودیم و همیشه سر اینکه کی شاگرد اول میشه بینمون یه رقابت خفن بود...
اون روزا معلم مارو میبرد پای تخته و از اول کتاب! ازمون میپرسید و منو و اون ، دیوونه وار جواب میدادیم تا معلم خودش خسته شه...!
بعد راهنمایی هر دو وارد مدرسه نمونه شهرمون شدیم ، ولی من دیگه مثل سابق نبودم ، مهدی از همون اول حسابی چسبید به درس ولی من شاید به خاطر افتی که اتفاق میوفته توی ورود به دبیرستان ، نتونستم خودمو جمع کنم و روز به روز بد تر شدم (به طوری که سال چهارم ، ریاضیمو با تک ماده قبول شدم!)...
این اتفاق و البته یه سری کارا که من نباید انجام میدادم ولی دادم ، باعث شد مهدی ازم فاصله بگیره ، تا جایی که کاملا باهام قطع رابطه کرد (جوری که حتی صبحا به هم سلام هم نمیکردیم!)
راستش درک این اتفاق خیلی واسم سخت بود اون روزا و غرور لعنتیم هرگز بهم اجازه نداد ریسمان رفاقتمونو ترمیم کنم وقتی دیگه اون تمایلی نداشت...
اون درس خوند و درس خوند و همون سال اول دندان پزشکی بیرجند قبول شد و رفت:man-bowing:
درس نخوندن باعث شد من خیلی چیزارو از دست بدم ، اون شخصیت اکتیو و قابل احتراممو توی جمع دوستام (و البته از دست دادن مهدی ! و به اجبار ارتباط با رفقایی در سطح اون موقع خودم!) ، باعث شد نگاه معلما به من مث یه دانش آموز ضعیف باشه (چیزی که خیلی خیلی خیلی آزارم داد!) ، باعث شد یه سال از زندگیمو (پشت کنکور اول) با یه افسردگی و حال کرخت بد بگذرونم (مینویسم بد شما بخونید Awful!) و...
وقتی از بالا به زندگیم نگاه میکنم ، میبینم کاری که درس نخوندن با من کرد ، بمب اتم با هیروشیما نکرد!...:man-bowing: :man-walking:
نمیدونم چرا اینقدر تلخ شد مثلا پست انگیزشی بود (ولی دیگه پاکش نمیکنم)...
پ ن : بعد از حدود ده روز درس نخوندن مطلق ! لازم میدونم یه توصیه بکنم که یکم بار انگیزشی متن بره بالا
:hand_with_index_and_middle_fingers_crossed: هر موقع درس خوندنتون نمیاد ، درس بخونید ! شده کتابو جلوتون باز کنید یا از راهای مختلف مث خلاصه نویسی با نمک! یا خوندن درس مورد علاقه یا تماشای فیلم آموزش یا ویس یا.. خودتونو توی جو درس نگه دارید...(که البته لازمه خودم یه دفتر چهل برگ از روش بنویسم بلکن آینه عبرت شه...)
و اگه احیانا درس نمی خونیم متوجه باشیم که چه چیزایی رو داریم از دست میدیم و قراره در آینده حسرت های بزرگ زندگیمون بشه...(باز داره میره که تلخ شه من برم زود تر دیگه )
و اینم باید بگم که از الان تا کنکور کلی زمانه کلییییی هاااا(من این بستر زمانیرو2بار تجربه کردم که میگم!) پس الکی با این بهانه ها که زمان نیست و وقت کمه و حجم مطالب زیاده و دیگه دیر شده و نمیرسم و دیگه کنکور واسه من تموم شده و... سر خودمونو شیره نمالیم...

[dlrm]

---

---

۱۸۲

---

---

[romisa]

می دونستین یکی از قشنگترین حسای خوب دنیا پاک کردن اشکای ی بیماره؟
ذوق کردن دیدن دستگاه اسپیرومتری
یادگرفتن خونگیری
شنیدن صدای قلب همکلاسیت با گوشی پزشکی
تحقیق برای درمان بعضی از بیماری ها
و خیلی از ذوقای دیگه.....
ارزش اینو نداره ی مدت بگذری از همه چیز واسه درس؟...

[بی نشان]

این پست پاک شده!

[dr.es78]

همه ی ما توی ذهنمون یه سری چیزا هست که بهشون میگیم غیر ممکن...
فکر کردن بهشون مصادفه با اومدن "نه بابا اصلا امکان نداره"،"تو بمیری راه نداره"،" ببین!آسمون هم بیاد زمین نمیشه..." تو مخمون
درست در همین زمانه که خدا شوخیش گل می کنه و با خودش میگه بزار یکم سر به سر این "آدمای پر از خالی" بزارم...
خداوندگارِ خدا توی تک تک سلول های مغز ما آدما میگرده و میگرده و میگرده تا غیر ممکن ترین چیزو پیدا کنه ، بعد که پیداش کرد ، دقیقا همون غیر ممکنو انجام میده تا بگه "آدمکان ، من وقتی میگم کن ، فیکون! ، با چار کلوم علمتون این قدر ممکن و غیر ممکن نکنید!"
یکیش همین چند وقت پیش:
فکر کنید مقابل یکی از خفن ترین تیمای جهان {بارسلونا} بازی می کنید ، سه گل خوردید و زمان زیادی هم تا پایان بازی نمونده و تازه مهاجم اصلیتون هم مصدومه! همه منتظرن تا گل چهارمو هم بخورید و طرفدارای بارسا ، سوت پیروزی می زنن...
همه ، همه ها ، همه میگن سه امتیاز مال بارساس !
خدا یهو شوخیش گل می کنه
یکایک توی تک تک بازیکنای تیم مقابل {لیورپول} یه حسی میاد که ما باید ببریم! جرات به زبون آوردنشو ندارن ها ، ولی توی قلبشون ، توی نگاهشون یه آتیشی هویداس...
میرن توی زمین و گل اول ، گل دوم ، گل سوم ، و سر انجام گل پیروزی!!!
و لیور اون بازی رو با حساب 4 بر 3 از خفن ترین تیم دنیا میبره
یا این که :
چند سال پیش رفته بودم بهشت زهرا ، دیدم مزار یه شهیدی خیلی شلوغه ، با خودم گفتم حتما از این شهید معروفاس {از اینایی که زندگیشون کتاب شده!}
کنجکاو شدم و رفتم جلو ، هر چی جلوتر می رفتم ، یه بویی بیشتر توجهمو جلب می کرد ! یه بویی که تا حالا حسش نکرده بودم... از هر عطری خوش بو تر بود! وقتی رسیدم به مزار اون شهید ، چشام داشت یه چیزی بهم نشون میداد که مغزم بهم میگفت "تو بمیری امکان نداره!" از سنگ مزار اون شهید گلاب { یا به عقیده من یه ماده خوش بو که یک راست از خودِ خود بهشت میاد }می تراوید...
یعنی اون آدمی که اون زیر دفنه ، یه کاری کرده که سنگ ، سنگی که نماد سختی و بی روحی و صلابته ، نتونه تاب بیاره و هر ذرش چشمه شه و ازش بباره و بباره...
همیشه با خودم فکر می کردم می خونم و پزشکی تهران قبول میشم و هر هفته یه روزو بعد نماز صبح میرم سر مزار اون شهید و بهشتو حسش می کنم و دوباره میام رو زمین!{ولی انگاری قسمت نیست...}
چه قدر دلم یهویی تنگ شد واسه اون اتمسفر...
{ راستی اسم اون شهید ، شهید پلارکِ }
بگذریم...
در پایان اینکه "%(#ff0000)[زندگی با مرگ آرزو ها ، از صد تا مرگ بدتره...]"
الان باید تلاش کنیم ، اگه شد که شد ولی اگه نشد ، دوباره و دوباره اون قدر تلاش می کنیم که بشه!
واسه آدمای خفن دو حالت بیشتر وجود نداره : یا به دستش آوردن و دارن کیف میکنن یا واسه به دست آوردنش تلاش می کنن!...

پ ن 1 : اینو خرداد ماه سال پیش ( دقیقش میشه 3 خرداد بعد آزمون جامع سنجش! ) نوشتم...
پ ن 2 : آخ که چه قدر دوس دارم این روزا برم دوباره پیش شهید پلارک ، همچین از ته دل چارزانو بزنم سر مزارش و بگم و بگم و بگم ...ولی حیف که جبر جغرافیایی نمیزاره و هیچ تلاشی هم نمیکنم که بتونم به این جبر جغرافیایی غلبه کنم !
میشه خودت منو بخوای که بیام و پیشت باشم؟!
27 دی1398 _40 دقیقه پس از نیمه شب:man-walking:

[رُزِعــآبیـ]

هر ارزوی بزرگی از یک ارزو کننده شروع میشه، همیشه یادت باشه، تو درون خودت قدرت، صبر و عشق داری برای رسیدن به هرچیزی...!

[dr.es78]

سلامملکم
یکم با هم حرف بزنیم؟!
اصلا دوس ندارم جمله های قشنگ و همچی خوشکل و اتو کشیده بنویسم ، که با خوندنش بگی "واو!" و بعد بری پی کارت...
این یه خطی زندگی درسی منه از تیر تا الان!
به همین درخشانی!...

هر کسی توی کنکور شرکت میکنه ، 13 یا 14 تیر هر سال ، یه همچین چیزیرو واسه سازمان سنجش میفرسته!
اونام دقیقا با توجه به همین ، میزارنت تو یه صف و بهت یه عدد از 1 تا400.000 میده ( که تا الان سهم من یه 72.000 و یه 69.000...!)
تجربه بهم میگه اونا با هیچی کار ندارن ، حوصله نداشتم درس بخونم ، هی برنامه ریزی کردم و هی اجرا نکردم ، و و و واسشون نا مفهومه...
ولی واسه ما مهمه اون عددی که اونا بهمون میدم! پس باید کاری رو بکنیم که واسه اونا مهمه!!
یه سوال با مزه بپرسم؟!
اگه الان همینو واسه سنجش بفرستم و بگم یه رتبه بهم بدید فک میکنید چه رتبه ای بده؟!
پس من چجوری تو بیوگرافیم نوشتم "دکتر آینده؟!" شاید یه ابزاره ! تا موقعی که امیدی باشه هست و وقتی نباشه نهایت 4 روز گریه و افسردگی و بعدش با یه چرخش عقیده میگم اصلا کی دوس داره دکتر شه ولمون کن بابا...

یه چیزی تو این "دیوارنوشت" خیلی مهمه و اصلا دلیل قرار گرفتنش اینجا همینه!...
خالی بودم بهمن و اسفند و فرور و اردی و خردی! و نصف تیر...
حتی اگه اسیدم بریزیم روی گذشته نمیشه پاکش کرد!
"وای من چرا نخوندم" فایده نداره...
"وای من چرا نمیخونم" مهمه!!

پ ن :یکم خودمو از قید و بند کلمات رهایی بدم؟!
میگم اصلا ما اینجا چه غلطی میکنیم؟!
نیم ساعت میام انجمن آخرش بعد چار ساعت میریم
هی دیالوگای الکی...
ته کارمون اینه که پست نزاریم ولی هر یه ساعت میام و نوتیفمونو چک میکنیم
میام اینجا چی کار اصلا؟!
میام که حال بدی که درس نخوندن برامون به وجود آورده رو با انجمن بودن ( درس نخوندن!) جبران کنیم؟!
بعدم که یه مدت نمیام انجمن ، میریم هزار تا کار دیگه میکنیم که مثلا آروم شیم ولی درس...

ببین به حرضت عباس! وقت هست ، خیلیم هست...
نکن این کارو رفیق من
من دوبار تجربه دیدن یه عدد نجومی (عددی که کل آرزو هاتو یه جا روی سرت آوار میکنه !) رو روی اون سایت لعنتی دارم...
و باید بهت بگم تا ابد فرصت نداری واسه تغییر ، یه جایی میرسه که دیگه حتی "رویاشو هم نمیتونی داشته باشی..."
اگه اینارو خوندی و بعد دوباره میری تو دلی و چار ساعت مزخرف (ببخشید...) به هم میبافی ، میری آهنگ گوش میدی ، میری بیرون ،
چار ساعت مجازی های دیگه ، مدام میری پی این سوال که "تو 5 ماه میشه فلان رشته رو قبول شد" و و و بهت میگم که کنکور با یه عدد! همه اینارو واست جبران میکنه
28 دی98

[m-mp-ss]

خیلی از شما وقتی درس می خوانید با مشکل نبود انگیزه مواجه میشید و سوالاتی نظیر: چرا من باید درس بخونم؟ چرا باید جوونیم رو خرج کنکور کنم؟ آخرش قراره چه اتفاقی برایم بیفته؟
.
همونطور که حتما می دونید کنکور قراره مشخص کنه که شما در چه رشته و دانشگاهی ادامه تحصیل بدید به نظر خودتون پزشکی تهران با بقیه رشته ها فرق نداره؟! یا دانشگاه شریف که معتبرترین دانشگاه ایران در سطح دنیاست با بقیه دانشگاه های کنکور فرق نداره؟!
.
پاسخش واضحه فرق داره بیاید چند تا از فرقاشونو بررسی کنیم:
.
اینکه کسی دانشگاه شریف خونده وقتی میخواند بره سرکار انقد توانایی داره که به راحتی شغلشو پیدا کنه.
اعتبار بین المللی دانشگاه شریف و پزشکی تهران باعث میشه در خارج از کشور هم بتونید کار کنید.
اینکه پزشکی بخونید اونم تو دانشگاه تهران باعث میشه پزشک متبحری بشید که در کارش بتوننه پیشرفت کنه (هر پزشکی خوب نیست)
و مهم ترین ….. عامل به نظرم که شما وقتی در دانشگاه های برتر یا افرادی که تلاش کردند و میکنند برخورد دارید مجبورید هم پای اونا تلاش کنید و در ادامه زندگی هم پیشرفت کنید.
حالا من یه سوال برام بوجود اومد: وقتی بهترین دانشگاه و آینده منتظر ماست چرا نخونیم؟! پس تو تک تک لحظاتی که دارید درس میخونید به موفقیت و شیرینی پیروزی فکر کنید.
اینده روشنه...

[dr.es78]

اردیبهشت 99 بعضیامونو پیش بینی کنم؟!!

از امروز دقیقا 60 روز دیگر به کنکور مانده و من در آغاز راه ( مهر ماه ) هرگز تصور نمیکردم در این موعد سال ، چنین حال و روزی داشته باشم !
فکر می کردم در تایم زمانی کنونی ، تعداد قابل توجهی تست جامع حل کرده ام و سوالات کنکور را هم که حفظم!! ولی در حال حاضر هنوز بعضی از درس ها را شروع هم نکرده ام!!!
تا چند شب پیش ، هنوز هم رویای پزشکی در سر داشتم و هر نیم ساعت ، موبایل به دست به سمت وای فای میرفتم که "میشود در دو ماه پزشکی قبول شد؟!" و تا رسیدن به این نتیجه که "به جان تمام مادر های کره زمین ، حتما میشود!" ول کن نبودم!...
ولی یکی دو شب پیش ، وقتی به زمان کم باقی مانده ، حجم زیاد درس های نخوانده و توان اندک خودم واقع بینانه نگاهی انداختم ، دیدم باید "دندان" دندان پزشکی و پزشکی را از ریشه بکنم !...
البته روبه رو شدن با این واقعیت چندان هم ساده نبود و به قیمت یک ساعت نفیر و اشک خونین برایم تمام شد!...
این جمله را برای دومین بار با تک تک سلول های بدنم حس کردم که "اشکی که امروز از چشمات میاد ، عرقیه که باید تو کار میریختی ولی نریختی..."
چراغ آینده ام را با دستان خودم خاموش کرده ام و دارم در فضایی تاریک ، سرد و بی روح قدم برمیدارم که هر چه زودتر عنصر زمان کار خودش را بکند و ببینم "چه میشود"
زندگی ام این روزها مصداق کامل "مرگ تدریجی یک رویاست..."
ساعت 00.15 ، 14 اردیبهشت98 !

پ ن : نمیدونم اصلا متن انگیزشی یا چی ! ولی میدونم کاری نکنیم که...
همین

[dib.damini]

@dr-es78 مرسی واسه این حقیقتایی که نوشتین همش عین واقعیته
من اصلا شمارو نمیشناسم کلا ادم فعالیم اینجا نیستم ولی همین حرفاتون شاید(ینی فکر میکنم) باعث شد من یکم خودمو جمع و جور کنم
درسته هنوز شروع نکردم ولی فکر میکنم هنوزم دیرنیست برا یک دانش اموز رشته ریاضی
از ته دلم میخام امسال حتما موفق بشین اقای دکتر

[jahad.20]

[romisa]

متفاوت باش...
راه خودتو برو...کار خودتو بکن...
دوران کنکور مثل یه دانشگاه پیش از موعده.کلی چیز جدید یادت میده.کنکور فقط خوندن و خوندن و خوندن نیست.آدمارو بزرگ میکنه.از اون حالت بچگی و خامی و احساسی عمل کردن دورشون میکنه...کنکور هر بدی که داره این خوبی رو داره که باعث میشه تصمیماتت منطقی‌تر و عاقلانه‌تر شه...
با این مقدمه میخوام بهت بگم انقدر بزرگ‌ شو که جرات کنی متفاوت باشی.راهی که همه رفتن لزوما راه تو نیست.کاری که همه کردن لزوما کار درست نیست...
الان یاد میگیری با منطق «همه دوستام میرن» نری بدون تخقیق کلاسای بدردنخور ثبت نام کنی. چندوقت دیگه هم یاد میگیری وقتی همه جا زدن و دارن میگن ایشالا سال بعد، تو ازشون متمایز باشی و راهتو ازشون جدا کنی.
حتی ذهنت رو انقدر بزرگ کن که به اینم فکر کنی که رشته ای که همه ازش تعریف میکنن شاید لزوما رشته مناسب تو و روحیاتت نباشه
الان وقت تصمیم گیری درست توعه...الان باید این ویژگی رو توی وجودت تقویت کنی...الان که همه جوزده تصمیم میگیرن واسه یه کلاس یا یه آزمون یا یه مشاور تو باید تصمیم درست بگیری.الان که همه میگن غیرممکنه و من پایه‌م ضعیفه و من تست زنی بلد نیستم تو باید خودتو متفاوت بدونی و توانایی های خودتو باور داشته باشی
عزیزم!خودتو محصور نکن توی تفکر عمومی
از عقل و قدرت تصمیم گیریت خوب استفاده کن و #بدرخش
یه پاراگراف معروف که همیشه حال منو خوب کرده این بوده:
تلاش کن وقتی اونا خوابن
یاد بگیر وقتی اونا مهمونی‌ان
پس‌انداز کن وقتی اونا خرج میکنن
و بعد رویای اونارو زندگی کن...
خوب به این پاراگراف فکر کن.خیلی خوب منظورمو میرسونه
نگو همه...همه رو بذار کنار...همه رفتن آزاد بالای تپه و غیرانتفاعی‌ای که هیچ فرقی با مدرسه نداشت یه رشته بدردنخور خوندن تو هم میخوای همین کارو کنی؟؟؟

#از طرف یکی دیگه

[dr.es78]

علی!...
کسایی که امروز اینجا نشستن ، روزی که مث تو بودن ، کاراییو که تو الان انجام میدی انجام دادن؟!!
_نه...
پس چه طور انتظار داری...

پ ن : رسما آدم میتونه بمیره واسه این صحنه
همین

[Mahhh]

ماهی رو هر وقت از آب بگیری تازست
دانش-آموزان-آلاء دانش-آموزان-نظام-جدید-آلا دانش-آموزان-نظام-قدیم-آلا فارغ-التحصیلان-آلاء

[نگار بهاری]

@M-an
یاد یه جمله افتادم
یکی پرسید ایا از بهمن ماه بخونم میرسم ؟
در جواب داستانی رو روایت کرد :
مردی پیاده به مسجد می رفت ( از مسیر اشنایی نداشت ) در راه لقمان را دید از او پرسبد میتوانم به نماز مغرب به مسجد برسم
لقمان گفت : راه برو
الان حکایت خیلیاس بهمن ماه که میشه میپرسن میشه ؟ نمیشه ؟ میرسم ؟ نمیرسم ؟
مسیر کنکور رو همه دارن میرن یکی دو سه قدم راه میره بعد میشینه یکی اروم راه میره یکی میدویه یکی تو مسیر فقط جولان میده ( که اهای مردم نگاه کنید من دارم ریاضی میخونم! زیست تست میسازم ! زبان رو فول فول شدم ! ) یکی هم که تا اینجای مسیر عالی خونده ولی تا آخرش ول میکنه ....
رفیق مهم راه رفتن تو هست. که میخوای بقیه ی مسیر رو بشینی و تا آخر نگاه کنی میتونی تا آخرین نفس بدوی و کم نیاری
تماااام

[jahad.20]

[M.ba78]

[Dan wolf]

تویی که تمام روزوشب به رویاهات فک میکنی بجنگ وتلاش کن بجنگ وبگوخداتلاش ازمن ودرست کردن همه چی باتونذاریکم سختی واسترس توروازپادربیاره کم نیارتوقهرمان زندگی خودتی پس کم نیار

[خانوم]

این پست پاک شده!