جهاد مغنیه
-
.
.
.
. اول به رسم ادب سلام
روز هاست که حالم خوب نیست
نمیدونم چی بگم وقتی تصمیم گرفتم بنویسم حالم بد بود الانم هست ولی حرفام نمیان ... واسه اولین دفعه نمیدونم چی میخوام بنویسم ... رفیق، من روم سیاهه رفآقت بلد نیستم ولی تو رو خوبی بچه های تاپیک .. تو رو خوبی خودت کمکم کن .. وقتی ببری دیگه بریدی به خودت میگی دیگه هیچی برام مهم نیست ولی همون موقع هم ی اتفاقایئ هست که ادم رو مثلاشی میکنه مثل خبری ک امروز ظهر ب گوشم رسید ... داداش ؛رفیق،برادر ؛حالم خوب نیست....رومم سیاهه ولی کمکم کن ... دیگه طاقت ندارم
-
https://www.aparat.com/v/ZQDw6
واقعان که مرد به تمام معنا....
-
این پست پاک شده!
-
ای گشتگان، عشق برایم دعا کنید. -
اگر بخواهیم به دنبال خطرناک ترین کشور سیاره زمین
بگردیم ، به نام %(#ff0000)[ایران] برخورد می کنیم و اگر بخواهیم در این کشور مرموز ترین و خطرناک ترین فرد را نام گذاری کنیم به نام %(#116e10)[ژنرال قاسم سلیمانی ] خواهیم رسید که چهره مرموزی دارد .
سلیمانی همه جا هست
ولی هیچ جا نیست .
منبع : مجله آمریکایی وایرد -
امشب یادمان نرود شهداء رو یاد کنیم
کار سختی نیست فقط کافی هست رو به کرببلا
سلام بدهیم به ارباب بی کفن سیدالشهداء
سلام بر جمیع شهداء -
-
دو شهید غریب
اگر گذرتان به بهشت زهرا تهران افتاد حتما ''بر سر مزار این دوقلوها'' بروید!
برادران دو قلویی که غریبانه، هیچگاه مادر و پدری زائر مزارشان نبوده است!!
قصه مظلومانه این دو برادر را با هم بخوانیم....
ثابت و ثاقب شهابی نشاط را کسی نمیشناخت. عملیات مسلم ابن عقیل در منطقه سومار اولین‌باری بود که آنها پا به جبهه گذاشته بودند. تا اینکه در سال 61 در اوج سالهای جنگ ایران و عراق ناگهان تبدیل به امدادگران خستگی ناپذیر گردان سلمان شدند. همرزمان این دو شهید می‌گویند وقتی نامه به خط مقدم می‌آمد، معمولاً ثابت و ثاقب غیبشان می‌زد! یک‌بار یکی از رزمندگان متوجه شد که وقتی همه گرم نامه خواندن هستند و خبر سلامتی خانواده و عکس‌هایشان را با وجد نگاه میکنند، دوقلوها دست در گردن هم در کنج سنگر، های های گریه میکنند! این رزمنده میگوید بعدها که موضوع را جویا شدم، فهمیدم آنها بی‌سرپرست هستند. هر بار دل‌شان می‌شکند که کسی آنسوی جبهه چشم انتظارشان نیست.
عکس‌های کودکی و زنبیل قرمزی که در آن سر راه گذاشته شده‌اند را بغل کرده گریه میکنند.
جنگ شوخی بردار نیست. رحم ندارد... زن و شوهر و بچه نمیشناسد... برادر نمیشناسد... این را نمیفهمد که وقتی از دار دنیا فقط و فقط یک برادر داری یعنی چه.... جنگ بی رحم است و اینطور میشود که کمی بعد ثاقب، به دلیل مجروحیت های ناشی از جنگ شهید میشود و برادرش که فقط با چند ثانیه اختلاف از او به این دنیا آمده را تنها میگذارد. چیزی نمیگذرد که برادرش هم دوری او را تاب نمی آورد و بر اثر استنشاق گازهای شیمیایی ، او هم شهید میشود.
روزی شخصی ثاقب و ثابت را پشت به یکدیگر داخل آن زنبیل کوچک قرمز رنگ گذاشته بود و زیر شرشر باران کنار درب ورودی بهزیستی رهایشان کرده بود. حال درد نان بود یا درد جان،کسی نمی‌دانست. از آن پس بود که آن زنبیل کوچک شد تنها یادگاری از مادر ندیده‌شان. ثاقب و ثابت سالها از کرمانشاه و غرب کشور گرفته تا اهواز و خرمشهر، به هر کجا که اعزام می‌شدند، در درون ساکشان اعلامیه‌هایی را به همراه داشتند که عکسی از دوران کودکی‌شان، به همراه دست نوشته‌ای بود که به در و دیوار شهرها می‌چسباندند:
"مادر، پدر! از آن روز که ما را تنها در کنار خیابان رها کردید و رفتید سالها میگذرد. حال امروز دیگر ما برای خودمان مردی شده‌ایم ولی همچنان مشتاق و محتاج دیدار شماییم..."
اما هیچگاه روزی فرا نرسید که قاب عکسی باشد و عکسی از ثاقب و ثابت و خانواده‌شان در کنار یکدیگر.
اما از شیرخوارگاه تا آسمان برای این دو برادر راه طولانی و پر پیچ و خمی نبود... آنچه که امروز از ثاقب و ثابت شهابی نشاط باقی است، ۲ قبر مشکی رنگ شبیه به هم و در کنار هم در قطعه ۵۰ گلزار شهدای بهشت زهرا(س) است.
اگر چنانچه گذارمان به گلزار شهدای بهشت زهرا افتاد، جایی ما بین قبور قطعه ۵۰، ردیف ۶۷، شماره ۱۹ وردیف ۶۶ شماره ۱۹، دو برادر شهیدی آرام کنار یکدیگر خفته اند که شب‌های جمعه، هیچگاه مادر و پدری زائر مزارشان نبوده است! و سخت چشم به راهند...
. خیلی غریبند. هیچ کس را ندارند ولی به گردن تک‌تک ما‌حق‌دارند...
لطفا برای شادی روح دو بردار صلوات و فاتحه ای قرائت بفرماییداللهم صل علی محمد و آل محمد و عجل فرجهمروحشان شاد و یادشان گرامی باد
درود خداو انسانهای مخلص خدابرشهیدان
-
-
یا فاطمه الزهرا ادرکنی
کمک نکردن معنااا نداره
(رهبری)
