کافه ی نقدِ قند
-
@Dr-Rashidi نه اینطوریا هم نیست
کسی که محبت نبینه
سرد نمیشه
اتفاقا به اواین کسی که بهش محبت کنه
شدیدا وابسته میشه و بهش اعتماد میکنه
چون اون محبتی رو که باید در جامعه نسیبش میشده رو پیدا نکرده پس مجبوره برای از دست ندادن این محبته دست به هر کاری بزنه
و این میشه که بعضی از دخترها به بعضی از پسر هایی که حتی نمیشناسنم اعتماد میکنن و نهایتش اینی میشه که تو جامعه امون میبینیramses kabir در کافه ی نقدِ قند گفته است:
@Dr-Rashidi نه اینطوریا هم نیست
کسی که محبت نبینه
سرد نمیشه
اتفاقا به اواین کسی که بهش محبت کنه
شدیدا وابسته میشه و بهش اعتماد میکنه
چون اون محبتی رو که باید در جامعه نسیبش میشده رو پیدا نکرده پس مجبوره برای از دست ندادن این محبته دست به هر کاری بزنه
و این میشه که بعضی از دخترها به بعضی از پسر هایی که حتی نمیشناسنم اعتماد میکنن و نهایتش اینی میشه که تو جامعه امون میبینیدرسته اینم حرفیه
-
چرا من و بیل گیتس و برخی از دانشمندان به مثبت اندیشی باور نداریم؟!
چن وقت پیش ی مقاله از وبسایت آلن دوباتن میخوندیم برام جالب بود گفتم ارزش اینو داره وقت شما رو هم باهاش تلف کنم از اینکه میخونید ممنونم.
نمیدونم چند سالتونه ولی برید یکی از کتاب داستان های خواهر یا برادر کوچیکتون رو بردارید ویا بشینید یه چند تا از کارتن هایی رو که نگاه میکنه نگاه کنید.متاسفانه بلااستثنا(به جز اَوِنجرز ۱) یه چیز بدی که توی همه ی این داستانا یا کارتن ها وجود داره اینه که اگه پسرونه باشه همیشه یه قهرمان هست که دنیا رو نجات میده؛یه سوباسا هست که مهم نیست بازی چند چند عقبه آخرش باعث میشه که بازی رو ببریم؛و اگه دخترونه باشه همیشه یه دختر خانم کلبه نشینی هست که پسر پادشاه عاشقش میشه و به دور از چشم حسود به خوبی و خوشی زندگی میکنن.
اما متاسفانه مشکل این کارتون ها و داستانا اینه که درشون هیچ اثری از شکست نیست،هیچ باختی هم در کار نیست و هیچ اتفاق بدی هم وجود نداره و اگه وجود داشته باشه،آخرش خوب تموم میشه،و آخرش آدم خوبا برنده میشن،قهرمانا همیشه قهرمان میمونن و پرنسس ها همیشه اون بوسه رو میگیرن و از ترشیدن نجات پیدا میکنن،میبینیم که توی همه ی این داستانا همه چی به خوبی و خوشی تموم میشه درحالی که توی دنیای واقعی هرگز اینطوری نیست و نخواهد بود.
خب شاید بپرسید که مشکل چیه حاج رامسس؟
مشکل اینه که همین پسر با اولین اخراج از کار پیکان حاجی قنبرو بر میداره و خودشو از اولین دره ای که میبینه پرتاب میکنه پایین چون براش قابل هضم نیست؛و فردا همین پسر یا دختر با یه شکست توی کنکور ۱۵ سال افسردگی میگیرش؛وبا یه شکست عاطفی رگ دستشو میزنه.و ما یاد نگرفتیم که شکست و باخت روجزئی از زندگیمون بدونیم چون فقط تو دنیایی از مثبت اندیشی های بچه گانه زندگی میکنیم اونم تو دنیای خیالی که دوست داریم وجود داشته باشه ولی نه وجود داره و نه خواهد داشت.
حالا میگید این چه ربطی به بیل گیتس داره؟احتمالا مستحضر هستید که جناب گیتس شرایط امروز جهانو ۶ سال پیش در یه سخنرانی تد پیش بینی کرده بود.و وقتی یکی از بزرگترین کار آفرینان جهان شرایط امروزه رو تا این حد بد پیشبینی میکنه،چرا ما همیشه اینقدر دلمون خوشه،نمیدونم!
و ما هر وقت یه ذره از این معجون بدبینی رو به خودمون تزریق کنیم قدر مادر و پدرمون رو بیشتر میدونیم چون میدونیم بخوایم یا نخوایم یه روزی میرن،و هیچ نیمه ی گم شده ای وجود نداره و احتمالا این مجید یا سکینه ای که عاشق چت کردنش شدیم،نه اون و نه هیچ کس دیگه ای قراره که خوشبختمون کنه.و با اولین نمره ی بچه های آیندمون کفگیرو به سمتش پرتاب نمیکنیم چون درک کردیم که همیشه قرار نیست نمره ی بچه هامون همیشه برگه ی آرزوی پدر و مادرش باشه.
شاید بگید که آدم همیشه باید شاد باشه و مثب فکر کنه اما اتفاقا داشتن یه ذره ای از بد بینی،دید واقع بینانه تری به دنیا بهمون میده و درنتیجه آرامش و شادی بیشتری داریم.وقتی انتظار بهترین ها رو داریم،بهترین همسر،بهترین شغل،بهترین زندگی و بهترین و بهترین های دیگه،فردا که دنیای واقعی بهمون نشون داد با این بهترینای ما جور در نمیاد شدیدا ناراحت میشیم.
من همیشه باور داشتم دلیل بیشتر ناراحتی های ما آدم های بد و شرایط بد نیست بلکه انتظارات بی خود و توقعات بیجهت ما از آدما و از شرایطه.به نظرم آدم های درست همیشه تا حدی بد بین هم هستن و تنها کسایی به خوبی میتونن از نیمه ی تاریک این دنیا رد بشن که قبلش فکر اینجاشو کرده باشن و یه بسته کبریت توکلی گذاشته باشن تو جیبشون برای تاریکی.
ابته نمیگم از این آدمای چندشی باشیم که دائما غر میزنن و احساس میکنن همین فردا یه چند تا آدم فضایی از اون ور تپه های تُلِ خسرو(تپه ای در استان ک-ب)میان و دنیا رو نابود میکنن ولی مثبت اندیشی خشک و خالی دردی از ما دوا نمیکنه.مثبت اندیشی نه رازِ شادیه نه فرمول خوشبختی و خوشبین باشیم اما با یه قاشق بدبینی،دنیا رو مثله گلستان ببینیم که ممکنه خار هم داشته باشه.
ممنون که خوندید
پذیرای نظرات،درد دل ها،و فحش هاتون هستیم.
@دانش-آموزان-آلاء
@انسانیا تجربی -
چرا من و بیل گیتس و برخی از دانشمندان به مثبت اندیشی باور نداریم؟!
چن وقت پیش ی مقاله از وبسایت آلن دوباتن میخوندیم برام جالب بود گفتم ارزش اینو داره وقت شما رو هم باهاش تلف کنم از اینکه میخونید ممنونم.
نمیدونم چند سالتونه ولی برید یکی از کتاب داستان های خواهر یا برادر کوچیکتون رو بردارید ویا بشینید یه چند تا از کارتن هایی رو که نگاه میکنه نگاه کنید.متاسفانه بلااستثنا(به جز اَوِنجرز ۱) یه چیز بدی که توی همه ی این داستانا یا کارتن ها وجود داره اینه که اگه پسرونه باشه همیشه یه قهرمان هست که دنیا رو نجات میده؛یه سوباسا هست که مهم نیست بازی چند چند عقبه آخرش باعث میشه که بازی رو ببریم؛و اگه دخترونه باشه همیشه یه دختر خانم کلبه نشینی هست که پسر پادشاه عاشقش میشه و به دور از چشم حسود به خوبی و خوشی زندگی میکنن.
اما متاسفانه مشکل این کارتون ها و داستانا اینه که درشون هیچ اثری از شکست نیست،هیچ باختی هم در کار نیست و هیچ اتفاق بدی هم وجود نداره و اگه وجود داشته باشه،آخرش خوب تموم میشه،و آخرش آدم خوبا برنده میشن،قهرمانا همیشه قهرمان میمونن و پرنسس ها همیشه اون بوسه رو میگیرن و از ترشیدن نجات پیدا میکنن،میبینیم که توی همه ی این داستانا همه چی به خوبی و خوشی تموم میشه درحالی که توی دنیای واقعی هرگز اینطوری نیست و نخواهد بود.
خب شاید بپرسید که مشکل چیه حاج رامسس؟
مشکل اینه که همین پسر با اولین اخراج از کار پیکان حاجی قنبرو بر میداره و خودشو از اولین دره ای که میبینه پرتاب میکنه پایین چون براش قابل هضم نیست؛و فردا همین پسر یا دختر با یه شکست توی کنکور ۱۵ سال افسردگی میگیرش؛وبا یه شکست عاطفی رگ دستشو میزنه.و ما یاد نگرفتیم که شکست و باخت روجزئی از زندگیمون بدونیم چون فقط تو دنیایی از مثبت اندیشی های بچه گانه زندگی میکنیم اونم تو دنیای خیالی که دوست داریم وجود داشته باشه ولی نه وجود داره و نه خواهد داشت.
حالا میگید این چه ربطی به بیل گیتس داره؟احتمالا مستحضر هستید که جناب گیتس شرایط امروز جهانو ۶ سال پیش در یه سخنرانی تد پیش بینی کرده بود.و وقتی یکی از بزرگترین کار آفرینان جهان شرایط امروزه رو تا این حد بد پیشبینی میکنه،چرا ما همیشه اینقدر دلمون خوشه،نمیدونم!
و ما هر وقت یه ذره از این معجون بدبینی رو به خودمون تزریق کنیم قدر مادر و پدرمون رو بیشتر میدونیم چون میدونیم بخوایم یا نخوایم یه روزی میرن،و هیچ نیمه ی گم شده ای وجود نداره و احتمالا این مجید یا سکینه ای که عاشق چت کردنش شدیم،نه اون و نه هیچ کس دیگه ای قراره که خوشبختمون کنه.و با اولین نمره ی بچه های آیندمون کفگیرو به سمتش پرتاب نمیکنیم چون درک کردیم که همیشه قرار نیست نمره ی بچه هامون همیشه برگه ی آرزوی پدر و مادرش باشه.
شاید بگید که آدم همیشه باید شاد باشه و مثب فکر کنه اما اتفاقا داشتن یه ذره ای از بد بینی،دید واقع بینانه تری به دنیا بهمون میده و درنتیجه آرامش و شادی بیشتری داریم.وقتی انتظار بهترین ها رو داریم،بهترین همسر،بهترین شغل،بهترین زندگی و بهترین و بهترین های دیگه،فردا که دنیای واقعی بهمون نشون داد با این بهترینای ما جور در نمیاد شدیدا ناراحت میشیم.
من همیشه باور داشتم دلیل بیشتر ناراحتی های ما آدم های بد و شرایط بد نیست بلکه انتظارات بی خود و توقعات بیجهت ما از آدما و از شرایطه.به نظرم آدم های درست همیشه تا حدی بد بین هم هستن و تنها کسایی به خوبی میتونن از نیمه ی تاریک این دنیا رد بشن که قبلش فکر اینجاشو کرده باشن و یه بسته کبریت توکلی گذاشته باشن تو جیبشون برای تاریکی.
ابته نمیگم از این آدمای چندشی باشیم که دائما غر میزنن و احساس میکنن همین فردا یه چند تا آدم فضایی از اون ور تپه های تُلِ خسرو(تپه ای در استان ک-ب)میان و دنیا رو نابود میکنن ولی مثبت اندیشی خشک و خالی دردی از ما دوا نمیکنه.مثبت اندیشی نه رازِ شادیه نه فرمول خوشبختی و خوشبین باشیم اما با یه قاشق بدبینی،دنیا رو مثله گلستان ببینیم که ممکنه خار هم داشته باشه.
ممنون که خوندید
پذیرای نظرات،درد دل ها،و فحش هاتون هستیم.
@دانش-آموزان-آلاء
@انسانیا تجربیramses kabir خیلی خوب بود
رعایت تعادل مهمه!
خوش بینی خوبه ولی ن زیادش
بد بینی هم خوبه ولی ن زیادش
این افراطی بودن ما کار رو خراب میکنه
واقع بینی بهترین نعمتی هست ک امیدوارم همه
بهش برسن
مرسی که اینقد کامل وقت گذاشتی و توضیح دادی:) -
ramses kabir خیلی خوب بود
رعایت تعادل مهمه!
خوش بینی خوبه ولی ن زیادش
بد بینی هم خوبه ولی ن زیادش
این افراطی بودن ما کار رو خراب میکنه
واقع بینی بهترین نعمتی هست ک امیدوارم همه
بهش برسن
مرسی که اینقد کامل وقت گذاشتی و توضیح دادی:)sandiiii خواهش میکنم
ممنون که نظر دادی -
sandiiii خواهش میکنم
ممنون که نظر دادیramses kabir
شخصیت مهرطلب رو کجا خوندی؟
اسم کتاب یا لینکشو اگه داری بذار لطفا -
ramses kabir
شخصیت مهرطلب رو کجا خوندی؟
اسم کتاب یا لینکشو اگه داری بذار لطفا -
sandiiii خواهش میکنم
ممنون که نظر دادی -
چرا من و بیل گیتس و برخی از دانشمندان به مثبت اندیشی باور نداریم؟!
چن وقت پیش ی مقاله از وبسایت آلن دوباتن میخوندیم برام جالب بود گفتم ارزش اینو داره وقت شما رو هم باهاش تلف کنم از اینکه میخونید ممنونم.
نمیدونم چند سالتونه ولی برید یکی از کتاب داستان های خواهر یا برادر کوچیکتون رو بردارید ویا بشینید یه چند تا از کارتن هایی رو که نگاه میکنه نگاه کنید.متاسفانه بلااستثنا(به جز اَوِنجرز ۱) یه چیز بدی که توی همه ی این داستانا یا کارتن ها وجود داره اینه که اگه پسرونه باشه همیشه یه قهرمان هست که دنیا رو نجات میده؛یه سوباسا هست که مهم نیست بازی چند چند عقبه آخرش باعث میشه که بازی رو ببریم؛و اگه دخترونه باشه همیشه یه دختر خانم کلبه نشینی هست که پسر پادشاه عاشقش میشه و به دور از چشم حسود به خوبی و خوشی زندگی میکنن.
اما متاسفانه مشکل این کارتون ها و داستانا اینه که درشون هیچ اثری از شکست نیست،هیچ باختی هم در کار نیست و هیچ اتفاق بدی هم وجود نداره و اگه وجود داشته باشه،آخرش خوب تموم میشه،و آخرش آدم خوبا برنده میشن،قهرمانا همیشه قهرمان میمونن و پرنسس ها همیشه اون بوسه رو میگیرن و از ترشیدن نجات پیدا میکنن،میبینیم که توی همه ی این داستانا همه چی به خوبی و خوشی تموم میشه درحالی که توی دنیای واقعی هرگز اینطوری نیست و نخواهد بود.
خب شاید بپرسید که مشکل چیه حاج رامسس؟
مشکل اینه که همین پسر با اولین اخراج از کار پیکان حاجی قنبرو بر میداره و خودشو از اولین دره ای که میبینه پرتاب میکنه پایین چون براش قابل هضم نیست؛و فردا همین پسر یا دختر با یه شکست توی کنکور ۱۵ سال افسردگی میگیرش؛وبا یه شکست عاطفی رگ دستشو میزنه.و ما یاد نگرفتیم که شکست و باخت روجزئی از زندگیمون بدونیم چون فقط تو دنیایی از مثبت اندیشی های بچه گانه زندگی میکنیم اونم تو دنیای خیالی که دوست داریم وجود داشته باشه ولی نه وجود داره و نه خواهد داشت.
حالا میگید این چه ربطی به بیل گیتس داره؟احتمالا مستحضر هستید که جناب گیتس شرایط امروز جهانو ۶ سال پیش در یه سخنرانی تد پیش بینی کرده بود.و وقتی یکی از بزرگترین کار آفرینان جهان شرایط امروزه رو تا این حد بد پیشبینی میکنه،چرا ما همیشه اینقدر دلمون خوشه،نمیدونم!
و ما هر وقت یه ذره از این معجون بدبینی رو به خودمون تزریق کنیم قدر مادر و پدرمون رو بیشتر میدونیم چون میدونیم بخوایم یا نخوایم یه روزی میرن،و هیچ نیمه ی گم شده ای وجود نداره و احتمالا این مجید یا سکینه ای که عاشق چت کردنش شدیم،نه اون و نه هیچ کس دیگه ای قراره که خوشبختمون کنه.و با اولین نمره ی بچه های آیندمون کفگیرو به سمتش پرتاب نمیکنیم چون درک کردیم که همیشه قرار نیست نمره ی بچه هامون همیشه برگه ی آرزوی پدر و مادرش باشه.
شاید بگید که آدم همیشه باید شاد باشه و مثب فکر کنه اما اتفاقا داشتن یه ذره ای از بد بینی،دید واقع بینانه تری به دنیا بهمون میده و درنتیجه آرامش و شادی بیشتری داریم.وقتی انتظار بهترین ها رو داریم،بهترین همسر،بهترین شغل،بهترین زندگی و بهترین و بهترین های دیگه،فردا که دنیای واقعی بهمون نشون داد با این بهترینای ما جور در نمیاد شدیدا ناراحت میشیم.
من همیشه باور داشتم دلیل بیشتر ناراحتی های ما آدم های بد و شرایط بد نیست بلکه انتظارات بی خود و توقعات بیجهت ما از آدما و از شرایطه.به نظرم آدم های درست همیشه تا حدی بد بین هم هستن و تنها کسایی به خوبی میتونن از نیمه ی تاریک این دنیا رد بشن که قبلش فکر اینجاشو کرده باشن و یه بسته کبریت توکلی گذاشته باشن تو جیبشون برای تاریکی.
ابته نمیگم از این آدمای چندشی باشیم که دائما غر میزنن و احساس میکنن همین فردا یه چند تا آدم فضایی از اون ور تپه های تُلِ خسرو(تپه ای در استان ک-ب)میان و دنیا رو نابود میکنن ولی مثبت اندیشی خشک و خالی دردی از ما دوا نمیکنه.مثبت اندیشی نه رازِ شادیه نه فرمول خوشبختی و خوشبین باشیم اما با یه قاشق بدبینی،دنیا رو مثله گلستان ببینیم که ممکنه خار هم داشته باشه.
ممنون که خوندید
پذیرای نظرات،درد دل ها،و فحش هاتون هستیم.
@دانش-آموزان-آلاء
@انسانیا تجربیramses kabir ای جونم نگاه حاجی
-
به نظرم همیشه نمیشه ازش استفاده کرد .....
بعضی چیزا رو خودت باید تجربه کنی حتی اگه باعث ضرر کردنت تمام شه ..... -
به نظرم همیشه نمیشه ازش استفاده کرد .....
بعضی چیزا رو خودت باید تجربه کنی حتی اگه باعث ضرر کردنت تمام شه .....دریا دریایی و به همین خاطره که اکثر باهوش ها افرادی هستن که اکثرا تنهان چون از تجربه ی خیلی چیزا میترسن
-
سلام بچه ها
نظرتون راجع به ازدواجا تو ایران چیه
حالا از نظر شرع و اسلامیش که بماند
منظورم اینه که ....چرا باید تو دوست و اشنا و فامیل ببینیم که یهو یکی پیدا بشه بره خواستگاری
یهو یه توافق تو یه جلسه نهایت دو سه جلسه بشه
یهو کل فامیل بفهمن توام نه راه پس داشته باشی نه پس چون بلاخره همه میدونیم از نظر عرفی و حرف مردمی دختر چقد مظلومه....
من میگم چرا فاصله اشنایی تا عقد ونامزدی انقد کوتاهه ؟!بعضی هام توجیش میکنن ما در نگاه اول از طرفمون خوشمون اومده...
نه نه دیوانه کنندس اصن یه قمار بزرگه...اگه تو زرد از اب دربیاد چجوری ادم خودشو ببخشه...
از اون ور با ارتباطای خارج از چهارچوب و ازدواجای سپید اون وریام مشمئز میشم...بچه دار میشن بعد عروسی
خدا وکیلی یه راهکار بدید...من درگیرمم.. -
سلام بچه ها
نظرتون راجع به ازدواجا تو ایران چیه
حالا از نظر شرع و اسلامیش که بماند
منظورم اینه که ....چرا باید تو دوست و اشنا و فامیل ببینیم که یهو یکی پیدا بشه بره خواستگاری
یهو یه توافق تو یه جلسه نهایت دو سه جلسه بشه
یهو کل فامیل بفهمن توام نه راه پس داشته باشی نه پس چون بلاخره همه میدونیم از نظر عرفی و حرف مردمی دختر چقد مظلومه....
من میگم چرا فاصله اشنایی تا عقد ونامزدی انقد کوتاهه ؟!بعضی هام توجیش میکنن ما در نگاه اول از طرفمون خوشمون اومده...
نه نه دیوانه کنندس اصن یه قمار بزرگه...اگه تو زرد از اب دربیاد چجوری ادم خودشو ببخشه...
از اون ور با ارتباطای خارج از چهارچوب و ازدواجای سپید اون وریام مشمئز میشم...بچه دار میشن بعد عروسی
خدا وکیلی یه راهکار بدید...من درگیرمم..@R-Nil-par ینی نامزدیی نداریم در چهارچوب دوتا خانواده که دو طرف صرفا برای شناخت هم باهم باشن بدون اینکه فامیلا بویی ببرن؟!
والا ناراحت میشن فامیلا...
دخترخاله من بعد ۵ سال از ازدواجش هنوز بهش طعنه میزنن چرا از جلسه دوم خاستگارییت به بعد مارو مطلع کردی!!!
ای بابا -
@R-Nil-par ینی نامزدیی نداریم در چهارچوب دوتا خانواده که دو طرف صرفا برای شناخت هم باهم باشن بدون اینکه فامیلا بویی ببرن؟!
والا ناراحت میشن فامیلا...
دخترخاله من بعد ۵ سال از ازدواجش هنوز بهش طعنه میزنن چرا از جلسه دوم خاستگارییت به بعد مارو مطلع کردی!!!
ای بابا@R-Nil-par بعد جالبیش اینجاس میگه رابطه قبل ازدواج از نظر شرعم محدوده...
که معمولا دو طرف شخصیت واقعیشونو پنهون میکنن...والا به خدا من اهل تظاهر نمیتونم باشم...
منافق و دو رو که هرگز خودمم خوب یا بد...
حالا بده هه باید اصلاح بشه میدونم ولی به خاطر یکی بخوام خودمو فضایی نشون بدم...
الله اعلم -
سلام بچه ها
نظرتون راجع به ازدواجا تو ایران چیه
حالا از نظر شرع و اسلامیش که بماند
منظورم اینه که ....چرا باید تو دوست و اشنا و فامیل ببینیم که یهو یکی پیدا بشه بره خواستگاری
یهو یه توافق تو یه جلسه نهایت دو سه جلسه بشه
یهو کل فامیل بفهمن توام نه راه پس داشته باشی نه پس چون بلاخره همه میدونیم از نظر عرفی و حرف مردمی دختر چقد مظلومه....
من میگم چرا فاصله اشنایی تا عقد ونامزدی انقد کوتاهه ؟!بعضی هام توجیش میکنن ما در نگاه اول از طرفمون خوشمون اومده...
نه نه دیوانه کنندس اصن یه قمار بزرگه...اگه تو زرد از اب دربیاد چجوری ادم خودشو ببخشه...
از اون ور با ارتباطای خارج از چهارچوب و ازدواجای سپید اون وریام مشمئز میشم...بچه دار میشن بعد عروسی
خدا وکیلی یه راهکار بدید...من درگیرمم..@R-Nil-par منم بااین موافقم چون هیچ انسانی رفتار واقعی خودشو نشون نمیده تا چندین جلسه حتی ماه ها ولی متاسفانه این فرهنگ اشتباه خیلی رایجه به ندرت خانواده هایی پیدا میشن که این جوری نباشن تازه اگع دختر. یا پسری قبل این مراسما باهم آشنا شده باشن و رابطه داشته باشن کلی پشت سرشون حرف در میارن
-
@R-Nil-par منم بااین موافقم چون هیچ انسانی رفتار واقعی خودشو نشون نمیده تا چندین جلسه حتی ماه ها ولی متاسفانه این فرهنگ اشتباه خیلی رایجه به ندرت خانواده هایی پیدا میشن که این جوری نباشن تازه اگع دختر. یا پسری قبل این مراسما باهم آشنا شده باشن و رابطه داشته باشن کلی پشت سرشون حرف در میارن
Nazanin Jamali ولی از نظر شرعی مشکل داره ها گاهی اوقات عدم احساس گناه میکنه خو
گاهی نمیتونه خودشو کنترل بکنه... -
Nazanin Jamali ولی از نظر شرعی مشکل داره ها گاهی اوقات عدم احساس گناه میکنه خو
گاهی نمیتونه خودشو کنترل بکنه...@R-Nil-par این درست ولی اگه هر چیزی به جای خودش و درتعادل باشه مشکلی نداره تازه این شرع بااین مشکلی نداره که طرف بعد چند وقت زندگی ویفهمه به درد هم نمیخورنو طلاق میگیرن؟؟
کلمه ای که باآوردن اسمش ۷تا آسمون میلرزن؟
به خدا یه مورد تو فامیل مابود پسره بعد یه هفته پشیمون شد با بدبختی و کلی جنگ و دعوا۵سال (به خاطر حرف مردم),باهم زندگی کردن و الان از هم جداشدن با اینکه یه قربانیم دارن این وسط(بچشون)وقتی یه همچین فرهنگی نباشه این اتفاقا کمتر تو جامعه تکرارمیشه
و کسیم قربانی نمیشه این وسط -
سلام به نظرتون چرا عادم باید انقدر با هم رده هاش که چه عرض کنم با هم مسیراش مقایسه بشه؟ سرکوفت بشنوه ؟بگن عاقا تو هم این کنکورو دادی اونام دادن اونا چظور زدن 70 80 تو اما...
بابا بخدا خستم اخه مگه شرایط عادمها باهم یکسانه؟
فیزیولوزی بدن هر فرد روحش روانش همه باهم متفاوته چه برسه علایم محیطی امکانات و چه وچه وچه
هوش ارثی واینام که بماند....!