چالش ۲۱ روزه نوشتن to do list

[Amaryllis Heshmati]

[امیرمحمد یوسفوند]

هدف...
مخفف سه تا کلمه هست:

ه :هرچی
د :داری
ف :فداش کن
دانش-آموزان-آلاء

[مهدیه بانو]

رفیق!
میدونی موفقیت کجاست که ما نمی رسیم و چرا تابحال موفق نشدیم ؟ چون تا آستانه درد رفتیم تمام...
رشد از جایی شروع میشه که پاتو فراتر بگذاری.
تا کی به این بازی می خوای ادامه بدی!؟
همون موقع که یه ذره می خواد به قسمت درد برسه،یا شرایط یه کوچولو سخت میشه ،خسته می شی....
تمرکزت می ریزه بهم،خوابت میاد، وسوسه موبایل و چت و اینستاگرام میاد، افکار منفی میاد، فیلم دیدن بهت بیشتر کیف میده، فامیل و آشنا حرف مفت میزنن بهت که تو نمیتونی مال این حرفا نیستی و...
حتی شبکه چهار هم برنامه هاش جذاب ترینه بخدا...
بعد رها می کنیم هدف رو، گم میکنیم خودمونو تو بیراهه ها و مسیر فرعی ها
درست همون جا موفقیتو فاتحه اش رو خوندیم. دقیقا مثل قبلنا که واسه اینچیزا رها می کردیم هدفمون رو...
هر وقت درد شروع شد یعنی تازه داریم آماده تغییر می شیم، ولی ما مشکلمون اینه نمی ریم مرحله بعد یا سطح بعد، همش می رسیم اینجا و تو همین مرحله! و تا یه ذره درد شروع میشه میگیم ای بابا، چقدر سختهههههه و ناامید میشیم.
رفیق بس کن دیگه ....
بیا امروز یکم بیشتر سختی مسیرت رو تحمل کن، فقط و فقط بخاطر هدف قشنگت، همیشه فرصت نیست هااااا. یکمی جدی باش با خودت.خواهشا جدی باش . بی تفاوت بودن نسبت به خودت و هدفت و لیاقتت بسه دیگه.همیشه جَوون نیستی ها . الان وقتشه، داره دیر میشه ها.حالا بازهم خوددانی...
رفیق امرور فقط یکم بیشتر سختی تحمل کن یکمی بیشتر تلاش کن .فقط ده دقیقه بیشتر .هر بار ده دقیقه بیشتر تلاش کن️
تحمل این درد شرف داره به خوشی زودگذر فیلم و خواب و این مسخره بازیا که بعد رسیدن به هدفت دلت نمیخواد حتی سمتشون بری.
چون به شب نکشیده یأس و ناامیدی تموم بدنتو می گیره؛ بعد میگی خدایا دوباره شب شد من همون آدم قبلم، خدایا باز یه روز دیگه بیهوده گذشت و فرصت امروزمو از دست دادم.🥺
بخدا سخته،شبش آروم و قرار نداری .
البته اگر هنوز هدفی داری.
درد سختی مسیر و تلاش هزار بار شرف داره به عذاب وجدان...
سختیش شرف داره به گریه ها و غصه ها بعدش که دیگه دیدی ای دل غافل تموم شد فرصتت، زمانت و خلاص.
بخدا اشک هایی که برا نرسیدن به هدف میریزیم همون عرقی هست که برا رسیدن بهش نریختیم.
ازهمه مهم تر چقدر اطرافیان بهمون سرکوفت بزنن و انگ بی عرضه بودن بهمون بچسبونن؟
یکمی بیشتر امروز این سختی رو تحمل کن،
فردا یکم بیشتر،
و پس فردا بازم کمی بیشتر
قول میدم روز بعدش رویات توی چنگته ،توی دستته و سر از پا نمی شناسی.
نوش جونت ....
چون اون موقع حقته
#حال_همو_خوب_کنیم
#انگیزشی
@دانش آموزان آلا

[فاطمه خورشیدی]

مهم نیست ...
دیره واسه شروع کردن ....
مهم نیست
سخته شروع کردن......
مهم نیست
دیگران چی میگن.....
مهم اینه که من می دونم .....خودم مهم تر ازهمه ام

[مهدیه بانو]

فاطمه خورشیدی دقیقا

[r sh]

%(#00ff3c)[برای موفقیت در کنکور] %(#00855f)[به فرمول های] %(#9e00a1)[رنگ و وارنگ] %(#cc8902)[نیاز نداری]

%(#00ff8c)[بلکه به] %(#9ccc00)[خلاقیتت نیاز داری] %(#006dcc)[که از کل دنیا] %(#aa00cc)[هم رنگی تره]
%(#ff0505)[تلاش کن آلایی هدف نزدیکه]

بچه-های-کنکور-تجربی-1400

[امیرمحمد یوسفوند]

دانش-آموزان-آلاء

[مهدیه بانو]

••
هر قدر بیشتر مجبور باشید برای چیزی انتظار بکشید، وقتی در انتها به آن می رسید، بیشتر قدرش را خواهید دانست!

هر قدر بیشتر مجبور باشید
برای چیزی بجنگید، وقتی بدستش می آورید برایتان قیمتی تر خواهد بود.
و هر قدر بیشتر مجبور باشید در زندگی تان مقابل رنج بردباری کنید،
مقصدتان شیرین تر خواهد بود.

همه چیزهای خوب،
ارزش صبر و مبارزه را دارند

@دانش آموزان آلا

[مهدیه بانو]

این پست پاک شده!

[_Biliifti_]

@majid-behrozi آفررررین

[مهدیه بانو]

@narjes-hashemi ممنونم

[امیرمحمد یوسفوند]

یادت باشه ️

اگر گذشته رو به دوش بکشی

کمرت خم میشه(نشانه ی باخت)

اگر بذاری زیر پات ،قدت بلند میشه(نشانه برد)

دانش-آموزان-آلاء

[MaryaM._.sh]

_میخوام توی یه کاری ماهر بشم چیکارکنم
+اولش توی اون کار افتضاح باش
_یعنی چی
+یعنی بااینکه توی اون کار بَد باشی کناربیا.
یعنی اگر کسی بهت خندید یا مسخره ات کرد بهت برنخوره.
حتی اگرخودت هم ب خودت بخندی عیبی نداره ممکنه خنده دار باشه.
توقع نداشته باش یک شبه ماهر بشی.
_آخه من توی خیلی از چیزا افتضاحم
+این خیلی خوبه یعنی گزینه زیاد داری
_حالا چیکار کنم
+با یکیش شروع کن،
اما
زودتر شروع کن
_باشه.
+فقط
یادت نره ک
اولش افتضاحی
این رو بپذیر ک بتونی
تاآخرش پیش بری...

[امیرمحمد یوسفوند]

همیشه راهی وجود داره...
حتی زمانی که فکر می‌کنی...
همه‌ی راه‌ها بسته‌ست!
هیچوقت ناامید نشو رفیق️

دانش-آموزان-آلاء

[مهدیه بانو]

قانون پناهگاه

کوهنوردان کوه‌های آلپ با رسیدن به نیمه‌ی راه، در استراحتگاهی در آن‌جا استراحت می‌کنند.
آنان اگر صبح زود کوه‌نوردی را شروع کنند، موقع ناهار به همان استراحتگاه می‌رسند.
صاحب آن استراحتگاه طی سالیان متوجه شده که اتفاق جالبی رخ می‌دهد:
وقتی کوه‌نوردان وارد استراحتگاه می‌شوند و گرمای آتش را حس می‌کنند و بوی غذا به مشامشان می‌رسد‌، برخی از آنان وسوسه می‌شوند و به همراهان خود می‌گویند: "می‌دانی فکر کنم بهتر است همین‌جا منتظر بمانم و شما به قله بروید و برگردید. وقتی برگشتید با هم پایین می‌رویم."
وقتی کنار آتش می‌نشینند و آواز می‌خوانند، جرقه‌ای از خشنودی آنان را فرا می‌گیرد.

در همین هنگام بقیه‌ی گروه لباس‌هایشان را می‌پوشند و مسیر خود را به سوی قله ادامه می‌دهند.

در ساعت بعد فضای شادی بخشی کنار آتش وجود دارد و اوقات خوبی را در مامن آرام خانه کوچک سپری می‌کنند.
اما حدودا سه ساعت بعد، آرام می‌شوند و به سمت پنجره می‌روند و به بالای کوه می‌نگرند و در سکوت به دوستانشان که در حال بالا رفتن از قله هستند، نگاه می‌کنند.

جوّ موجود در استراحتگاه از شادی و لذت به سکوت مرگبار و غم انگیز مراسم تشییع جنازه تبدیل می‌شود.

متوجه می‌شوند که دوستانشان بهای رسیدن به قله را پرداخته‌اند.
چه اتفاقی افتاد؟
راحتی موقت پناهگاه باعث از دست دادن باور آن‌ها به هدفشان شد.

این، برای هر یک از ما نیز ممکن است اتفاق بیفتد.
آیا در زندگی ما پناهگاه‌هایی وجود دارد که مانع رسیدن به قله و از دست دادن هدفمان شود؟

زندگی از دو قسمت تشکیل شده است:
قله‌ها و پناهگاه‌ها.
در پناهگاه امنیت و آسایش وجود دارد،
خطری جان شما را تهدید نمی‌کند، اما برای تجربه ناب زندگی و صعود کردن و قرار گرفتن در اوج، باید با چالش قله‌ ریسک کرد وبه جان خرید

[kosari]

[مهدیه بانو]

این پست پاک شده!

[مهدیه بانو]

@m-an ```
)

[kosari]

[Soheila Heidari]

بی شک ، هر کدوم از ما ، روزای خیلی سختُ پر از فشار روحی رو گذروندیم .
لحظه هایی که خیلی خسته شدیم
لحظه هایی که از خودمون ناامید شدیم
لحظه هایی که نشستیم کفِ زمینُ تا میتونستیم گریه کردیم...
به نظرم این لحظه ها
دقیقاً
از همونان که یه تلنگرِ عجیب میشن واسه پریدنامون ...
میدونی چیه ؟
عیبی نداره عزیز من
سرتو بذار رو زانوهات ، هر چقدر دلت میخواد اشکاتو سُر بده تا کفِ پاهات
تو هیچی رو از دست نمیدی
تو دوباره جوونه میزنی رفیق

چون دقیقاً همین حسّه که از تو یه موجودِ انسانگونه تر میسازه
یکی که یه روزی میزنی رو شونه هاشُ بهش میگی :
آهای خودم ؟؟؟؟
دیدی اون لحظه ها چقد لازمت بودن ؟
دیدی تو از پسِ اینم بر اومدی ؟؟؟!!!