خدا
-
«آمين، لدعائك القابع في عمق قلبك الآن…!»
«آمین برای دعاهایی که
اکنون در اعماق قلب شماست…!» -
خدایاشکرت
ممنون که هستی🩵 -

-
یه نشدنهایی هست که اولش ناراحت میشی ولی بعداً
میفهمی خدا چه رحمی بهت کرد که نشد،
اونجاست که فقط شکر میکنی


-
خدایاشکرت 🩵
-
من فراموش می کنم که حواست بهم هست منو می بینی
ببخشید.
از حال و روز این روزام خستم
کمکم کن 🩵 -
خدایاشکرت

-
خدایا شکرت...
بابت فرصت زندگی ای که بهم دادی...
بابت قدرتِ عقل و استدلالم...
بابت بودنِ خودت...
دوست دارم( :
-
خدایا شکرت
میدونم با اینکه من حواسم نیست
تو مراقب م هستی
-
خدا جونم...
امشب برام از اون شباس...
که با گریه سپری میشه...
ولی...
این چیزا رو تجربه نکرده بودم...میدونی...
دلم تنگه...
میدونی...
خودت میدونی...
نمینویسم...
حواست باشه بهمون...( :
دوست دارم تنها داراییِ ما...
چشام دیگه یاری نمیکنه...
خواستم تودلی بنویسم
اما دوست داشتم آخرین پیامِ امشبم اینجا باشه...
دوسِت دارم...اما تو بیشتر...( :
لطفا حواست بیشتر از قبل بهمون باشه...
-
اللَّهُمَّ إِنِّی أَسْأَلُکَ بِاسْمِکَ یَا شَفِیقُ، یَا رَفِیقُ، یَا حَفِیظُ، یَا مُحِیطُ، یَا مُقِیتُ، یَا مُغِیثُ، یَا مُعِزُّ، یَا مُذِلُّ، یَا مُبْدِئُ، یَا مُعِیدُ،
خدایا! از تو خواستارم به نامت ای مهربان، ای همراه، ای نگهدار، ای فراگیر، ای روزی بخش، ای فریادرس، ای عزّت بخش، ای خوارکن، ای آغازگر، ای برگرداننده
🩵🩵🩵🩵🩵 -
یارفیق
️ -
ای دفاع کننده از حق بنده ات...
اگه حق الناس نبود باید به عدالت و مهربونی و غیرتت نسبت به بنده هات شک میکردم.. -
ای تکیه گاه دل های بیپناه
وقتی زمین سست میشود و آسمان تار
تنها تویی که آرامش را به دلهامان برمیگردانی
در لحظه های بیپناهی، باز هم تکیهگاهمان باش… -
یا رفیق من لا رفیق له
🥺
خدایا شکر که هستی 🩵 -
خدایا
همه چیز
با تو شروع شد!
اما...
هیچ چیز
بدون تو تمام نمی شود!
شکرت که ذکر زبان وقلبم
در آغاز هر کاری
نام رحمان و رحیم توست
بِسْمِ اللّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحيمِ
الهی به امید تو -
ای واحِدِ بیمِثال، مَعْبودِ غَنْی
و ای رازِقِ پادشاه و درویش و غَنْی
یا قرضِ من از خزانهٔ غیب رسان
یا از کَرَمِ خودت، مرا ساز غَنْی
ابوسعیدابوالخیر -
وَاللَّهُ خَيْرٌ وَأَبْقَى
تویی که موندگاری -
الهی روزگارت وصل خدا باشد و بس
-
و به مانظر کن
نظری مهربانانه
که کرامت را نزد تو
به وسیله آن نظر
به کمال برسانیم...














تفسیر قرآن کریم