به مناسبت این روزها...
-
-
آری او رباب است...مادری مهربان،همسری عاشق...
او رباب است،مادری که طفل شیر خوارش را آخرین بار وقتی در اغوش میگیرد که تیری بزرگ در گردن دارد...
ای علی اصغر مادر برای جرعه ای آب به آغوش رفتی،چه چشد مادر،که گریبانت به جای آب،پر از خون است
عزیز مادر چرا گردنت کج شده و بی رمق روی دستان من خوابیدی؟!آری او رباب است،همسری عاشق که میداند باید شاهد شهید شدن حسین باشد،او رباب است،ببیند،ذره ذره بسوزد و نتواند کاری کند...او رباب است،و آخرین بار وقتی همسر خود را در آغوش میگیرد که؛
جسمت در کربلاست و سرت در آغوش من در کوفهاو رباب است،مادر سکینه،خیره النسا،
که وقتی حسین به یار و یاور ماند برای خداحافظی به خیمه امد؛
«اي زينب! اي امكلثوم! اي سكينه! عليكن مني السلام»
دست های پدر را گرفت ؛
پدرجان! آيا تن به مرگ دادهاي كه اين گونه خداحافظي میكني؟ ما، بعد از تو به چه كسي پناهنده شويم؟صحبت های پدر که برای او بوی فراقی دردناک میداد...به گوشه ی خیمه رفت و در خلوت خویش گریست تا قلب پدر را بیشتر از این غصه دار نکند
آری او رباب است
-
فردریک جِمس
درس امام حسین و هر قهرمان شهید دیگری این است که در دنیا، اصول ابدی عدالت و ترحم و محبّت وجود دارد که تغییرناپذیرند و همچنین میرساند که هر گاه کسی برای این صفات مقاومت کند و در راه آن پافشاری کند، آن اصول همیشه در دنیا باقی و پایدار خواهد ماند.