حوصله درس رو نداری؟!
-
خب بچه ها یکم طولانیه ولی حتمن بخونید:)
🟣هدف من در صورتی محقق میشه که درس بخونم ولی حوصله ی درس خوندن ندارم!
باید بگم که درواقع خیلیا این مشکل رو دارن روی صحبت من با همه ی شما و با هر نوع هدفیه چه کسی که باید درس بخونه و چه کسی که باید ورزش کنه.
برخی افراد هستن که از همون ابتدا،هم هدف دارن هم براش انگیزه دارن و هم براش زحمت میکشن اما ببینید گاهی ما آرزو هایی داریم که فکر میکنیم اونا هدف هستن
ولی واقعیت چیز دیگه ایه
اگه هدف واقعا هدف باشه قطعا انگیزه رو با خودش میاره و وقتی انگیزه باشه شما حتی حاضرید شب رو تا صبح بیدار بمونید و برای هدفتون تلاش کنید و دیگه جمله ی حوصلم نمیشه کاملا براتون بی معنی میشه.
اما آرزو باعث این توهم میشه که شما فکر میکنید هدف دارید اما حوصله ی تلاش رو ندارید آرزو چیزیه که شما تو ضمیر ناخودآگاهتون این باور رو روش دارید که امکان تحققش برای شما خیلی پایینه گرچه خودتون متوجه این باور نیستید همین باعث بی حوصلگی،تنبلی و بی انگیزگی میشه.
تنها راهکار تبدیل آرزو به هدف اینه که اقدام کنید وقتی شما اقدام میکنید ضمیر ناخودآگاهتون باورش تغییر میکنه چون این یک اصله که کسی که تلاش میکنه به هدفش میرسه پس اینبار ناخودآگاهتون به این باور میرسه که چون شما شروع به تلاش کردید پس امکان موفقیت براتون وجود داره به همین دلیل با شروع کار انگیزه تلاش خود به خودی در شما به وجود میاد و همینطور هم بیشتر میشه و شمایی که با بی حوصلگی شروع کردید به با انگیزه ترین و پرتلاش ترین افراد تبدیل میشید.
خب حالا میرسیم به اصلی ترین مرحله یعنی اقدام
درسته اولش بی انگیزه اید و ممکنه حتی فکر کردن هم به کار حوصلتون رو میبره اما برای این هم راهکار وجود داره پیشنهاد میکنم حتما کتاب %(#de4c4c)["خودت رو شارژ کن"] رو مطالعه کنید من دو روش که تو این کتاب بیان شده رو براتون مطرح میکنم.
۱- به خودتون قول بدید که فقط %(#ed702d)[۵] دقیقه اون کار رو انجام میدید. مثلا شما باید درس ریاضی رو بخونید به خودتون قول بدید که بعد از ۵ دقیقه اگه دیگه دوست نداشتید این کار رو ادامه ندید حتما هم به قولتون پایبند باشید تا بتونید برای شروع کار به خودتون اعتماد کنید معمولا افراد بعد از ۵ دقیقه سراغ ۵ دقیقه بعدی میرن و همینطور بعدی و بعدی.۲- وقتی تصمیم به انجام کاری میگیرید(البته منظورم تنها تو این زمینست) %(#ed702d)[وقت ۳ تا ۵ ثانیه] زمان دارید که انجامش بدید وگرنه بخش تنبلی تو ذهن شما مانعتون میشه و بهتون اجازه انجامش رو نمیده.
پس یک روز صبح از خواب بیدار شید صبحانه مفصل بخورید،ورزش کنید،به خودتون برسید و درست تو یک لحظه تصمیم بگیرید که شروع کنید و دیگه مکث نکنید بلافاصله شروع کنید و وقتی شب شد،وقتی تو آینه به خودتون نگاه کردید،دیگه به یک آدم با انگیزه نگاه میکنید.
چند تا توصیه ی دیگه هم براتون دارم
اول اینکه برای شروع باید برنامه ی ساده تری داشته باشید
اگه از همون اول با برنامه سنگین بخواید شروع کنید مطمئن باشید با همون روز اول دوباره همه چیز مثل اولش میشه و حوصلتون از بین میره
دوم اینکه حتما یه نمودار روزانه از ساعت های مفیدی که ازش استفاده کردید داشته باشید و حتما سعی کنید هر روز بیشترش کنید.
ممکنه مثلا مطالعه مفیدتون روز اول %(#ed702d)[۶] ساعت باشه اما اگه با یه روند برنامه ریزی شده و سعودی پیش برید قطعا میتونید به ۱۰ یا حتی ۱۲ ساعت هم برسونیدش(اما هیچ وقت از روز اول به خودتون فشار وارد نکنید)
و سوم هم اینکه نایستید! ادامه بدید فقط ادامه بدید و باز هم ادامه بدید...
اگه توصیه هایی که کردم رو خوندید اما حتی تلاش هم نکردید که بهش عمل کنید،در حق خودتون ظلم کردید چون خودتون با دست خودتون هدفتون رو فدای تنبلیاتون کردید به ۱۰ سال دیگه فکر کنید روزی که شما اگر امروز تلاش کرده بودید به اون چیزی که میخواستید رسیده بودید.چی به خودتون میگفتید؟ یک آن به خاطر ظلمی که به خودتون کردید از خودتون متنفر نمیشدید؟ به خاطر خلق اون روزی که شما به خاطر تلاش امروزتون به خودتون افتخار میکنید هم که شده شروع کنید مطمئن باشید که هنوز دیر نشده. تا فرصت هست باید شروع کرد نذارید روزی بیاد که آرزوی برگشت زمان به عقب رو داشته باشید از جاتون بلند شید و درست همین الآن شروع کنید. درست همین الآن نه فردا و نه یک ساعت دیگه حتی ۵ دقیقه هم صبر نکنید تا ساعت رند شه فقط اقدام کنید بقیش دیگه خودش درست میشه...