داشته هامون

[Amirhossein Ghasemi]

motahare kameli
این شخص هم که اومده این تاپیک رو استارت زده دقیقا نمیشه گفت هدفش چیه؟! شاید مافیای کنکوره میخواد به بچه های ریاضی هم رویا و مهمتر پکیج بفروشه، شاید هم میخواد ایران از صنعت و فناوری و پیشرفت عقب بیفته! اگه هم واقعا قضیه رو نمیدونه اومده یه چی نوشته که من بهش همینجا همه واقعیت رو توضیح دادم دیگه تصمیم با خودشه 10 سال دیگه همه چی رو خودش میفهمه... البته دروغش معلومه کاملا چون 27 سال پیش مهندسی مثل الان پزشکی قدیس شده بود و هرکسی نمیتونست بره مهندسی! همه سعی میکردن برن مهندسی و هیچکس برای پزشکی و معلمی اینا پر و بال نمیزد بعد مادر دبیر ایشون باید از خداشم بوده دخترش بره مهندسی بعد اومده اینجا برای من یه عالمه داستان سرایی کرده!
من هم بیکار نیستم این همه میشینم اینجا برای شما مینویسم بلکه خودمو مسئولیت پذیر میبینم که آینده هموطنانم و مهمتر آینده کشورم به خاطر یه تاپیک دروغ و برنامه ریزی شده یا نهایتا از سر ندانستن خراب نشه...
و در آخر یادتون نره همه رتبه برترها ار رتیه 1 گرفته تا 1000، نود و نه درصدشون میرن مهندسی و نمیرن فرهنگیان

[مهسا استوار]

Amirhossein Ghasemi دقیقا کار برای کاردان هست، مشکل اینه ما اینجا کاردان کم داریم
همه فکر میکنن چند سال برن دانشگاه و چهارتا فرمول یاد بگیرن و نمره 20 بگیرن باید همه بیان دنبالشون التماس کنن بیا با ما کار کن!!! یوقتایی یه نفر مطرح باشه این اتفاق براش میفته اما اکثرا باید خودشون خودشون رو معرفی کنن و دنبال کار باشن، تو کشورهای خارجی هم به همین شکله، کار هست، اما تصاحب کردم کار سخته و فرد باید توانایی های خودش رو نشون بده

[motahare kameli]

@AmirhoGhasemi من هم چیزی درباره رتبه های برتر و انتخابشون که فرهنگیان نیست چیزی نگفتم و هر کسی مختاره با انتخاب رشته خوب به هر چیزی میخواد برسه.

اره اینو قبول دارم که تو دهه ۶۰،۷۰ مهندسی خیلی تو بورس بود و همه میخواستن برن رشته ریاضی و مهندسی بخونن،شاید به خاطر اینه که الان دارن رشته هایی مثل فرهنگیان،پزشکی و.... رو افزایش ظرفیت میزنن، و در آخر اینو بگم که عده ای فقط برای پول و درآمد میرن سمت رشته ای که هیچ علاقه و بعضا استعدادی در اون ندارن و در آخر پشیمون میشن و اینطور هم به خودشون ضرر زدن هم به دیگران.و این معضل بزرگیه://

[Alireza Mousavi]

Miss Ataee سلام واقعا ممونم ازت بابت گفتن این اطلاعات مفید ولی من یه سوال داشتم ازت: اینکه من علاقه زیادی به معلمی دارم (کلا دلسوزی و مهربانی یاددادن دانشم به دیگران از بچگی درونم بود) من میخواستم فرهنگیان بخونم اما گفتن شرط شناسنامه دار بود فرد هست و من افغانستانی هستم (البته همینجا متولد شدم) حالا به نظرت راهی هست که بتونم تو این رشته تحصیل کنم یا حداقل به عنوان شغل دومم باشه (مثلا پزشکی بخونم و معلم رسمی هم باشم)؟؟؟!!

موفق باشید

[D.fateme.r]

خب سلام :))
یکم دو دل بودم که جواب تاپیکت رو بدم یا نه اما خب شاید بهتر باشه بشنوی
اول این که عقیده ات در مورد شغل، علاقه، کسب درامد و این مسائل هیچ به روز نیست
یادته بچه بودیم میپرسیدن میخوای چه کاره شی؟ همه میخواستن دکتر، خلبان و پلیس بشن؟ به عنوان یه کنکوری باید شغل های بیشتری رو بشناسی و بدونی خیلی وقت ها، (خیلی خیلی خیلی خیلی وقت ها) رشته ی تحصیلی تو بازار کار مستقیم نداره
خیلیا مهندسی خوندن و تنها ایده اشون از شغل، استخدام شدن تو یه شرکت بوده و در نتیجه الان بیکارن اما عده ی نسبتا کمی هستن که از رشته ی تحصیلی شون صرفا برای پیدا کردن مسیر استفاده کردن و اتفاقا خیلی موفقن (یکی از کارفرماهای من مهندسی کامپیوتر خونده بود و کتابفروشی آنلاین داشت)
خلاصه این که به نظرم دیدگاهت نسبت به شغل و رشته خیلی به مطالعه و تحقیق نیاز داره و بهتر انقدر عجله نکنی
اما در مورد فرهنگیان؛
بهتره عاشق این کار باشی، نه این که صرفا بهش علاقه داشته باشی
میخوای بدونی عاشقش هستی یا نه؟ در موردش مطالعه کن، سعی کن بشناسیش، این که فلانی چقدر حقوق میگیره و تابستونا سر کار نمیره، شناخت نیست
من امسال تدریس میکنم (با این که هنوز دانشجوی سال آخر هستم)، طی 5 ساعتی که تو مدرسه هستم، کمتر از نیم ساعت میشینم و بقیه اش رو سر پام تا حواسم به بچه ها باشه. در خسته ترین حالتم هم جواب صدا زدن بچه ها رو با «جانم پسرم» میدم. وقتی برمیگردم خونه، انگار یه تریلی 35 چرخ از روم رد شده ولی حالم خوبه. عالم و آدم بهم گفته بودن پایه ی اول سخت ترین پایه ی ممکنه و سرویس میشی اما پامو کردم تو یه کفش تا کلاس اول بردارم و هیچ پشیمون نیستم.
اما آیا روزی که اومدم فرهنگیان هم این طوری بود؟ نه! خوب یادمه کلی دلخور بودم که کاش معلم زیست میشدم تا بتونم مثلا کنکوری کار کنم با بچه ها (چون درسای پایه های پایین تر به نظرم مسخره میومد) اما الان کلاس های تیزهوشان ششم رو قبول نمیکنم چون الان تیزهوشان به نظرم مسخره اس
تو این سه سال، تمام تلاشم رو کردم تا شغلم رو بشناسم و خوش شانس بودم که وقتی شناختمش، فهمیدم همون چیزیه که دوست دارم تا آخر عمرم انجام بدم حتی اگه هیچ وقت نتونم با درامدش ماشین مورد علاقه ام رو بخرم.
همه مثل منن؟ نه! خیلی از دوستای من انگار سر کلاس شکنجه میشن! اتفاقات کلاسی که برای من بینهایت لذت بخشه، برای همکلاسیم چندش و لوسه.
در نهایت دوباره بهت پیشنهاد میکنم شغل های مختلف رو خوب بشناسی، چون فقط در این صورته که میتونی بفهمی آیا دوستش داری یا نه.

[D.fateme.r]

خب سلام :))
یکم دو دل بودم که جواب تاپیکت رو بدم یا نه اما خب شاید بهتر باشه بشنوی
اول این که عقیده ات در مورد شغل، علاقه، کسب درامد و این مسائل هیچ به روز نیست
یادته بچه بودیم میپرسیدن میخوای چه کاره شی؟ همه میخواستن دکتر، خلبان و پلیس بشن؟ به عنوان یه کنکوری باید شغل های بیشتری رو بشناسی و بدونی خیلی وقت ها، (خیلی خیلی خیلی خیلی وقت ها) رشته ی تحصیلی تو بازار کار مستقیم نداره
خیلیا مهندسی خوندن و تنها ایده اشون از شغل، استخدام شدن تو یه شرکت بوده و در نتیجه الان بیکارن اما عده ی نسبتا کمی هستن که از رشته ی تحصیلی شون صرفا برای پیدا کردن مسیر استفاده کردن و اتفاقا خیلی موفقن (یکی از کارفرماهای من مهندسی کامپیوتر خونده بود و کتابفروشی آنلاین داشت)
خلاصه این که به نظرم دیدگاهت نسبت به شغل و رشته خیلی به مطالعه و تحقیق نیاز داره و بهتر انقدر عجله نکنی
اما در مورد فرهنگیان؛
بهتره عاشق این کار باشی، نه این که صرفا بهش علاقه داشته باشی
میخوای بدونی عاشقش هستی یا نه؟ در موردش مطالعه کن، سعی کن بشناسیش، این که فلانی چقدر حقوق میگیره و تابستونا سر کار نمیره، شناخت نیست
من امسال تدریس میکنم (با این که هنوز دانشجوی سال آخر هستم)، طی 5 ساعتی که تو مدرسه هستم، کمتر از نیم ساعت میشینم و بقیه اش رو سر پام تا حواسم به بچه ها باشه. در خسته ترین حالتم هم جواب صدا زدن بچه ها رو با «جانم پسرم» میدم. وقتی برمیگردم خونه، انگار یه تریلی 35 چرخ از روم رد شده ولی حالم خوبه. عالم و آدم بهم گفته بودن پایه ی اول سخت ترین پایه ی ممکنه و سرویس میشی اما پامو کردم تو یه کفش تا کلاس اول بردارم و هیچ پشیمون نیستم.
اما آیا روزی که اومدم فرهنگیان هم این طوری بود؟ نه! خوب یادمه کلی دلخور بودم که کاش معلم زیست میشدم تا بتونم مثلا کنکوری کار کنم با بچه ها (چون درسای پایه های پایین تر به نظرم مسخره میومد) اما الان کلاس های تیزهوشان ششم رو قبول نمیکنم چون الان تیزهوشان به نظرم مسخره اس
تو این سه سال، تمام تلاشم رو کردم تا شغلم رو بشناسم و خوش شانس بودم که وقتی شناختمش، فهمیدم همون چیزیه که دوست دارم تا آخر عمرم انجام بدم حتی اگه هیچ وقت نتونم با درامدش ماشین مورد علاقه ام رو بخرم.
همه مثل منن؟ نه! خیلی از دوستای من انگار سر کلاس شکنجه میشن! اتفاقات کلاسی که برای من بینهایت لذت بخشه، برای همکلاسیم چندش و لوسه.
در نهایت دوباره بهت پیشنهاد میکنم شغل های مختلف رو خوب بشناسی، چون فقط در این صورته که میتونی بفهمی آیا دوستش داری یا نه.

[motahare kameli]

Amirhossein Ghasemi حرفای من چرت و پرت بوده؟؟

چندمین باره که دارین میگین.
ادب و احترام متقابل://

[Miss Ataee]

بچهههههههههههه‌هاییییییی عزیزززز
چرا بحث رو انقدر کش میدین؟
چرا دعوا؟
چرا کنش؟
چرا تهمت؟
به کجا چنین شتابان؟
من از همه تون عذر میخوام بابت این تایپک و فکرکنم اولین و اخرین تایپک من در این زمینه بود:/
و ممنونم بابت نظرهاتونننن
من تنها قصدم استفاده از تجربه هاتون بود
واگر ناراحتتون کردم معذرت

[Miss Ataee]

D.fateme.r
ممنون ازتون️

[Miss Ataee]

Alireza Mousavi
عزیز من اصلا خبر ندارم
ولی تحقیق میکنم بهت میگم