آلاخونه

@mahshid-avajian ممنوننن

Patima Moinaldini بهترین ارزو برای یه نفر🥲

Patima Moinaldini

@salma-khajavi مرسیییی

Majid Koohpeyma 1

پرستو بابایی مرسییی

....

Honey M

@ببرزخمی کاملا صحیحه🥲

Alireza Mousavi تا زمانی که تصمیم قطعی نشده، نمیخوام پدر و مادرم رو در جریان بزارم، ولی حالا اگه هم قطعی بشه، بقیش دست من نیس، پدر و مادرم قبول نمیکنن، یه دختر ۱۷ ساله ای مث من تنهایی برع به یه جایی مث تهران:( این حالمو بدتر میکنه.

@Scientist-20 دستت درد نکنه عزیزم،خوندن متنی که نوشته بودی یکمی حالمو بهتر کرد، امیدوارم بتونم بهترین تصمیم رو بگیرم

منم لنگه ی خودتم، واقعا در تعجبم بقیه تو یه ساعت چجوری اینهمه کار انجام میدن، من ۲,۳ ساعت میزارم جلوم، و تو همون ۲,۳ صفحه ی کتاب قفلم، واقعا اعصابم خورد میشه. نمیدونم باید چیکار کنم،
همون بقیه هایی که دارین اینهمه کار انجام میدین ، بیاین به ما هم توضیح بدین! 🦦

من پایه یازدهم و تو نمونه دولتی درس میخونم و یجورایی از تحصیل تو رشته ی تجربی پشیمون شدم، نمیدونم چرا واقعا، ولی هر روز به دلایلی که نمیتونم مث ادم درس بخونم کلی حرص میخونم و انگیزه از دست میدم.
راستش رشته ی مورد علاقم از بچگی، کارگردانی و فیلمنامه نویسی و هر چی مربوط به فیلمسازی هست بود و هست، اما چون واقعا شرایط تحصیل تو همچین رشته ای، لا اقل برای من وجود نداشت، اومدم تجربی، چون از انسانی و ریاضی متنفر بودم. از تجربی هم واقعا بدم نمیاد،خیلی هم خوشم میاد،ولی چه کنم به یه ذره بحث استعداد هست وبرنامه ریزی درست و حسابی، خودم که نمیتونم برنامه بریزم، و هزینه ی مالی این رو هم ندارم که مشاور بگیرم و با اون جلو برم، هر دفعه که میگم چرا اومدم تجربی، یاد دختر خالم و پسر خالم و چن تا از دوستام میوفتم که مث چی دارن درس میخونن، پسرخالمم نخبه هستش، تو تجربی، حرصم میگیره، میگم نکنه اینا بشن مثلا دکتر و فلان، منم که پشیمون شدم و تغییر رشته دادم، تهش به هیچی نرسم! این باعث میشه دوباره بشینم سرجام. خلاصه علاقه ی اصلی من چیز دیگه ای هست، هنرستان شهرمون بجز خیاطی و گرافیک و اینا چیزی نداره، حالا کلی تلاش کنم زور بزنم و برم خابگاه تو یه شهر دیگه، باز هم بعد اینکه بهش رسیدم، شرایط فیلمسازی و سینما و اینا تو ایران، واقعا تعریفی نداره، خارج هم که برای فرد مسلمانی مث من اصلا جور در نمیاد، نمیدونم، یه جورایی بین زمین و اسمون گیر کردم.صد درصد اگه تو همین تجربی هم تلاش خودمو بکنم، میتونم به اون رشته مورد علاقم هم تو این برسم، ولی راهشو بلد نیستم. بچه ها، به نظرتون من چیکار کنم؟ اگه تجربی رو ادامه بدم، پایه دهم صفرم، یازدهمم شروع خوبی نداشتم، اگه برم هنر، احتمالا مجبور باشم از دهم شروع کنم، چیکار کنم؟ پیشنهاد صادقانه خواهر برادرانه به من بدین ، تک تک نظراتتون تو اینده من سهم داره، ممنون بچه ها!

فردا نمیخوام برم مدرسه، نه تونستم درسای فردا رو بخونم، نه حال و حوصله دارم، چیکار کنم مامان و بابام موافقت کنن با نرفتنم؟خیلی سخت گیرن!

بچه ها تا حالا شده مغزتون وسط امتحان قفل کنه؟من سر هر امتحانی قفل میکنم:/مغزم دستور نمیده که الان باید چی بنویسم،مغزم کاملا فریز میشه، حتی وقتی روی سوالو ۱۰ بار هم میخونم اصلا نمیفهمم چی میگه، حتی یه کلمه!... اینجوری نیستا که نتونم امتحانو بنویسم، مینویسم، ولی با مغز فریز شده، امکان خطا و اشتباه هم زیاده چون قدرت درکشو از دست داده.نه میتونه تحلیل کنه،نه تجزیه،نمیتونم همه ی جوانبو تو پاسخ دهی در نظر بگیرم. تو خونه خدایی خیلی خوب جواب میدما، ولی وسط امتحان استرس میگرم و نمیدونم چه بلایی سرم میاد که این اتفاق میوفته. البته فقط وسط امتحان نیست:/کلا سر کلاسه، حتی تو پرسش های کلاسی هم همین اتفاق میوفته... بچه ها ممنون میشم یه راه حلی بزارین جلو پام، تا بتونم از شر این دغدغه خلاص بشم.تنک یو فرندا

سلام بچه ها، من یه مرض جدیدی که گرفتم، اینه که جلوی بقیه ی بچه های کلاس، موقع درس پرسیدن خودمو گم میکنم، اصلا به جای اینکه حواسمو متمرکز کنم به اون سوالی که معلم پرسیده، حواسمو میدم به اینکه اگه نتونم درست جواب بدم، جلوی بچه ها ضایع میشم و از این حرفا. میدونم خیلی مزخرفه، ولی خب چیکار کنم، بهش مبتلا شدم. چیکار کنم به حالت نرمال برگردم؟