خصلت فلزی با قدرت اکسایش و کاهش، به دو روش مختلفی است که فلزات در پاسخ به واکنش های شیمیایی نشان می دهند. فلزات همواره در معرض واکنش های شیمیایی با عناصر دیگر هستند، که می تواند منجر به اکسیداسیون (اکسیده شدن) یا ردوکشش (کاهش یافتن) شود.
در واکنش های اکسیداسیون، انتقال الکترون از یک علامت به دیگری است. برای مثال، در واکنش گرمی (Fe) با اکسیژن (O2) به دو ارگانیده آهن (Fe2O3)، آهن در واکنش اکسیداسیون الکترون را از دست می دهد و اکسیژن آن را به دست می آورد. در اینجا قدرت اکسایش Fe برابر با +3 است.
عکس العمل سپرده فلز، به نوبه خود، دارای قدرت کاهش است. در واکنش های ردوکشش، الکترون ها به طور معکوس انتقال می شوند. برای مثال، در واکنش (Ag+) با مس (Cu)، آنیون نقره (+1) توسط کاتیون مس (+2) تبدیل به نقره جامد می شود و کاتیون مس به مس صلب تبدیل می شود. در اینجا، قدرت کاهش Cu برابر با +2 است.
بنابراین، تفاوت اصلی در خصلت فلزی با قدرت اکسایش و کاهش، در این است که در واکنش های اکسیداسیون، فلز الکترون می از دست دهد، در حالی که در واکنش های ردوکشش، فلز الکترون را به دست می آورند
K
