آلاخونه

@mr-fantastic !
الان من چکار کنم دقیقا؟!

Romi_fr
اولا اینکه با تموم وجودم خوشحال شدم که در تایپیکی که من زدم درد و دل کردین
چون شخصیتم طوری هست که اگر کسی باهام حرف بزنه و خالی بشه و من بتونم کمکش کنم با تمام قلبم احساس زنده بودن میکنم ( میدونم عجیبم )( یه infj میباشم )
دوما اینکه من عاشق نجوم بودم و الان دارم تجربی میخونم و به طرز عجیبی منم فقط به خاطر همون دلیلی که اومدین تجربی من هم تجربی رو انتخاب کردم. ولی خب قطعا به اندازه شما عاشقش نیستم و اونم به خاطر اینه که من همون سال نهم فهمیدم که عشق نجومم و کتاب هایی خوندم تو همون سال که حتی مدعیان عشق نجوم مدرسمون اسم اون کتاب ها رو نشنیده بودن . ینی تا این حد دوستش داشتم
ولی تو ایران واقعا میتونم بگم این رشته هیییییچ ارزشی بین اهل علم نداره و هیچ خوشحالی و کمکی هم به مردم نمیکنه
پس تا حدی درگیری با این حس و جدا افتادن با علم نجوم من رو اینطوری کرد.
ولی تو همین رشته تجربی اگر انشاءلله پزشک شدم واقعا حاضرم با درامد کم سر کنم اما بتونم باعث اشک ذوق یه ادم بشم.
راستش این حرفا رو فقط 4 نفر از نزیکانم میدونن ولی حرفایی بودن که رو دلم سنگینی میکردن
ببخشید اگر پرحرفی کردم

@danial-hosseiny مرسی که هستین

ابوالفضل ریسی
ممنون که گفتید
من جلسه اول فرسنگ 1 رو ندیده بودم
درسته ولی واقعا برام سخته!
فقط برای من سخته که نسبت به کار و مسیر بقیه بی تفاوت تر بشم یا برای همه سخته؟

saad mollaei 0
ها بخدا
دیگه احساس خاص بودن نمیکنم

mahla bpz پس صبر تو این راه یکی از مهم ترین عناصره
متشکرم که اینقدر خوب راهنماییم کردید
انشاءلله سلامت و موفق بمونین

Romi_fr معذرت میخوام که اینقدر طول کشید
داشتم تمام دیشب به حرف هاتون فکر میکردم
بازم ببخشید که منتظر موندید

@danial-hosseiny معذرت میخوام که اینقدر طول کشید
داشتم تمام دیشب به حرف هاتون فکر میکردم
بازم ببخشید که منتظر مونیدن

@ariana-ariana
پس یاعلی

@danial-hosseiny
بابت بند اول چشم
حتی سعی میکنم بهش فکر هم نکنم
بابت بند دوم اینکه فهمیدم یک نفر حرف هایی رو مثل من شنیده و حسم رو درک میکنه حس میکنم از لحاظ این احساس تنها نیستم
اینکه میتونم تو بی پولی و بی کاری محض باشم رو نمیتونم تحمل کنم
واقعا نمی تونم
چون رشته ی تجربی که الان دارم درساش رو میخونم رو فقط به خاطر اینکه میتونم راحت تر نسبت به بقیه رشته ها به ارزش هام برسم انتخاب کردم
متاسفانه هدف و ارزشم پول نیست که بشه انگیزه برام که بخوام پزشک یا .. بشم چون همه کسانی رو که میشناسم که میخوان دکتر بشن همه برای پولش هست
اما ارزش هام طوری هست که بدون کار و پول نمیتونم بهشون برسم ( حداقل تو ایران)
بابت تست هم مرسی که بهم امید دادین واققا ممنونتونم
انشاءلله
دعا کنین برام
شما هم انشاءلله به ارزوهاتون برسین
ممنونم که وقت ارزشمندتون رو گذاشتین برام

Romi_fr
درست میگین
هر چی گفتین درست بود
منتها خودم هم اگر بخوام مهاجرت کنم والدینم نمیذارن
پس باید هر طوری شده به این ایده فکر نکنم

حرفاتون راجب راهی که باید برم خیلی ارومم کرد و ممنونم از خدا که به دلتون انداخت بیاین اینجا و این پست رو بذارین
انشاءلله همین موقع ( یا زودتر) بیایم اینجا و خبر موفق شدنمون رو بگیم
انشاءلله
حتی فکر کردن بهش ذوق زده ام میکنه
باز هم ازتون ممنونم

@ariana-ariana
هستی شروع کنیم؟
با قدرت؟
با توکل؟

mahla bpz
واقعا؟
یعنی ممکنه کسی باشه که همیشه درصد هاش بالا باشه و روز کنکور درصد پایینی بزنه؟
یجورایی میشه شبیه امداد غیبی

مصطفي عباسیان
درست میگین
ممنون بابت راهنماییتون

@ariana-ariana
باید تغییرش بدیم

فارغ-التحصیلان-آلاء
تجربیا

سلام
امیدوارم حالتون عالی باشه
از موضوع فکر کنم حالم رو فهمیده باشین
ازتون میخوام پستم رو بخونید و کمکم کنید
خب از اونجایی که امسال دارم میرم دوازدهم یه استرسی طبیعتا وجود داره
حالا اون استرس به این نگرانی های همیشگی من هم اضافه شده
یکی از نگرانی ها و مشغله ذهنی همیشگی من ندونستن راهی هست که میخوام برم . یعنی اصلا علاقه به هیچی ندارم . قبلا داشتما! عاشق یسری از علومی بودم که در ایران متاسفاااانه هیییچ توجهی بهشون نمیشه پس به خاطرر همین شرایط مجبور شدم این علایق رو در خودم خاموش کنم تا به جایی برسم که جامعه راحت تر قبولش میکنه و همین باعث این حس مزخرف من نسبت به همه چی شد.
خب وقتی من میرم سر درس برای چه هدفی باید بخونم؟ میدونید ، الان که دیگه علاقه خاصی ندارم هدف درست و حسابی هم ندارم . یه کلافگی و سردرگمی همیشگی
از طرف دیگه هم در درس های اختصاصی یکسری مشکلات دارم و وقتی ازشون تست میزنم درصد بالایی ازشون غلط میشه ، کتاب رو خوب میخونم اما امان از تست ، وقتی این اشتباهات رو میبینم همین امیدی رو هم که دارم با خاک یکسان میشه.
دهم رو خوب خوندم اما یازدهم شده مایه اعصاب خوردی هام
در ضمن وقت کم باقی مونده تا کنکور این احساساتم رو تشدید میکنه و رسیدن به اون رتبه ای رو هم که میخوام دور و دورتر میکنه
رتبه برتر هارو که حرف هاشون رو میخونم همشون از یازدهم سفت و سخت خوندن . حالا من کجام؟ یک ماه مونده به سال دوازدهم!
راه ابریشم رو دیر خریدم و الان یک ماهه عقب هستم در حالی که بقیه نهایتا 2 روز عقبن!
واقعا خسته ام از این همه فکر
نمی تونم بهشون فکر نکنم اخه هر لحظه جلوی چشمم هستن
واقعا اون رتبه ای که دلم میخواد برام تبدیل به جوک شده! ولی هنوز ته قلبم واقعا مایلم بهش برسم
یه سال دیگه هم نمی تونم پشت کنکور بمونم چون خانواده ام گفتن که حمایتت نمیکنیم
.
.
.
حالا شما بگید من چکاری باید انجام بدم؟ میرسم به اون چیزی که میخوام یا دیر شده؟
با سپاس خیلی فراوان که خوندین این همه حرف رو

چرا اینقدر infj داریم؟
کمتر باید باشن ها
من شکایت دارم

سلام من راه ابریشم رو خریدم لطفا من رو عضو کنید