در اون حدی نیستم که بخوام نظریه فلسفی بدم اما دلم نیومد فرضیه خودمو در جواب تاپیکتون نزارم
شاید جهان ما فقط یه اتم باشه
سیارات درون منظومه ها و منظومه ها درون کهکشان و هزاران کهکشان درون یه مجموعه بزرگ تر و اون مجموعه درون یه مجموعه بزرگتر و... حالا بیا این روندو ادامه بدیم تا بی نهایت ... از کجا معلوم به الکترون نرسیم؟
الکترونی متشکل از ما و جهان ما که فکر میکنیم خیلی بزرگه... الکترونی که دور یه هسته که اونم متشکله از میلیارد ها کهکشان و... شاید اگه فراتر بریم ببینیم همه ی جهانمون فقط یه اتمه و اون اتم فقط یه گوشه ای از یه عنصره و اون عنصر فقط یه قسمت کوچیکی از یه جهانیه و جهانی که دوباره فقط یه اتمه و....
حالا برعکس:
اتم باز میشه میرسیم به الکترون و پروتون بعد کوارک ها کوارکو باز میکنیم میکنیم از کجا معلوم به کهکشانی دیگه نرسیم؟ شاید اگه جلو تر بریم برسیم به منظومه ها و سیارات و عناصر و بازم اتم و همین روال تا بی نهایت...
و میدونیم بی نهایت فقط در ذهن ماست ..
ما از ازل اومدیم تا به ابد میریم... زمانی که نه آغازی داره نه پایانی...
پس چرا انکار کنیم که جهان بی آغاز و بی پایانه؟
چرا انکار کنیم که اتم بی آغازه و کهکشان بی پایانه؟
که شاید ما فقط یه ذره ایم از یه اتم از جهانی بزرگ و اون جهان بزرگ تنها یه اتمه از جهان بزرگتر و همینطور تا بی نهایت...
و هیچ چیز تجزیه ناپذیری وجود نداره...
Y
yasamanbanu
@yasamanbanu
موضوع ها
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
بررسی برنامه آزمون های آزمایشی
منتقل شده آزمون86 -
-
-
-
-
پیشنهاد - انتقاد
منتقل شده غیر درسی24 -
-