آلاخونه

در طمع جرعه شرابی
گوشه ای در خود بپیچی بس بد است ....
همچو ماری دور یک شاخه شراب

هر چه مى گويم نَر است ، اين زندگى گويد : بدوش !
هر چه مى گويم كه افتادم ز پا ، گويد : بكوش!

#ماث

«... اینک، این است این،
شب، شب‌ِ من، روز روز‌ِ من.

روز‌ِ روزش باز خواهی دید،
که شب‌ِ گیتی برافروزد،
با طلوع‌ِ طالع‌ِ گیتی فروز‌ِ من.

#مهدی_اخوان_ثالث
#نخل_پیر_و_ناخدا_شرجی
#منظومه_بلند_سواحلی_و_خوزیات

**چه شد ؟
اى ...!
با شما بودم؛...
يكى با من بگويد ، از شمايان ، اى شما ايشان!
چه شد ؟ پرسيدم ازْتان ، نيز مى پرسم :
چه خواهد شد ؟ مرا روشن كنيد ، اى روشن انديشان !
يكى پرسيده ايد از خويش ، اى بيگانه با خويشان؟
جواب امّا چه ؟ از پرسيده تان ، همچون نپرسيده ،
كه هر دو يك سخن داريد.
بدم مى آيد ، امّا خوب آگاهم
كه هر دو يك جواب آريد؛
[آرى،
[-هيچ!
-و بارى هيچ !
من اين از پيش تر دانسته بودم خويش
و دانم نيز پيشاپيش ...

#م_امید
#چه_خواهد_شد
#سواحلى_و_خوزيات**

گزیده‌ای از شعر «هستن»

...

گفت و گو از پاک و ناپاک است
ما به هست آلوده‌ایم، ای پاک! و ای ناپاک!

پست و ناپاکیم ما هستان
گر همه غمگین، اگر بی غم
پاک می‌دانی کیان بودند؟
آن کبوترها که زد در خونشان پرپر
سربیِ سرد سپیده دم.

بی جدال و جنگ،
ای به خون خویشتن آغشتگان ،
کوچیده زین تنگ آشیان ننگ،
ای کبوترها،
کاشکی پر می‌زد آنجا مرغ دردم، ای کبوترها!
که من ار مستم، ار هوشیار،
گر چه می‌دانم به هست آلوده مَردم، ای کبوترها!
در سکوت برج بی کس مانده‌تان هموار،
نیز در برج سکوت و عصمت غمگینتان جاوید
های پاکان! های پاکان! گوی
می‌خروشم زار.

#مهدی_اخوان_ثالث
#هستن
#زندگی_میگوید_اما_باز_باید_زیست
#انتشارات_زمستان

sandiiii در شعردانه گفته است:

گاه می اندیشم
چندان مهم نیست
اگر هیچ از دنیا نداشته باشم
همین مرا بس که
کوچه ای داشته باشم و باران
و انسان هایی که
زلال تر از باران هستند ...
#احمد شاملو

ای وای اما گاه چون رستم به قعر چاه
میگویم نباید من بیاندیشم
و می اندیشم که نباید باز اندیشم ....

بداهه

به سان خورشید

یاد تو پرشکوه و جاوید است
و آشنای قدیم دل، اما
ای دریغ! ای دریغ! ای فریاد
با دل من چه می‌تواند کرد

ماث

sandiiii
مطمئنی از شاملوست؟!
همچنین یادم آمد:

در راه‌های گم‌شده، لب‌های بی‌سرود
ای شعرِ ناسروده! کجا گیرمت نشان؟

۱۳۳۳ زندانِ قصر

احمد شاملو

راستی زندان قصر چه ترکیب جالبی ...
پارادوکس

تکه ای از یک غزل

باده‌ای هست و پناهی و شبی شسته و پاک
جرعه‌ها نوشم و ته جرعه فشانم بر خاک

نم نمک زمزمه واری، رهش اندوه و ملال
می‌زنم در غزلی باده صفت آتشناک

بوی آن گمشده گل را از چه گلبن خواهم؟
که چو باد از همه سو می‌دوم و گمراهم

همه سر چشمم و از دیدن او محرومم
همه تن دستم و از دامن او کوتاهم

باده کم کم دهدم شور و شراری که مپرس
بزدم، افتان خیزان، به دیاری که مپرس

گوید آهسته به گوشم سخنانی که مگوی
پیش چشم آوردم باغ و بهاری که مپرس

#میم_امید

دوستان و عزیزان
درس خان هشتم در فصل ادبیات حماسی
از درس های مهم و مورد توجه طراحان سوال بوده و هست ، من پیشنهاد میکنم که با هم و خصوصا دوستان ادبیاتی و اینکاره جمع شویم و یک بررسی خوب و جامع از تمام این شعر داشته باشیم چون کتاب درسی بریده بریده این شعر رو آورده به درک درست از شعر ضربه زده ؛ به نظر چند دبیری که من باهاشون صحبت کردم ، این شعر غول کتاب دوازدهم است ....
دوستانی که با این بررسی موافق هستند و
یا پیشنهادهایی دارند
یا انتقادهایی که برو بابا کتاب کمک درسی توضیح داده بررسی چی میگه
یا میخواهند همراهی کنند
یا هرچه ...
لطفا در ساحت شخصی یا همینجا اعلام کنند ...

بیا ای خسته خاطر دوست!
ای مانند من دلکنده و غمگین...

@Omid-Rouzegaraan در مشاعره... گفته است:

mrf

از هر طرف که رفتم ، جز وحشتم نیفزود

زنهار از این بیابان وین راه بی نهایت

ققنوس
نماز نمیخونی نخون
اسلام و اینا رو قبول نداری که نداری
ولی بدون منو تو تنها از اسپرم نیستیم
روح داریم
قبل از ماده وجودی بوده که ماده رو بوجود آورده
فیلسوف خان ، فقط خدا رو قبول داشته باش کافیه

خدای ساده لوحان را نماز و روزه بفریبد
ولیکن من برای خود ، خدای دیگری دارم

ریا و رشوه نفریبد، اهورای مرا، آری
خدای زیرک بی اعتنای ِ دیگری دارم....

گونش
حافظ نه سلمان هراتی

همچنین ادامه مشاعره :
ترا من چشم در راهم شباهنگام

من یقین دارم که در رگهای من
خون رسولی یا امامی نیست.

نیز خون هیچ خان و پادشاهی نیست.
وین ندیم ژنده پیرم دوش با من گفت
کاندرین بی فخر بودنها گناهی نیست.

• عید غدیر عید سیدها؟ هوم

سال ِ ديگر ، اى دوست ، اى همسايه

در شهر پرت افتاده و شرقى ِ ما

روزهاى بلندتر از داغ افسانه خواهد شد

و شبهاى شهر ما ، يلداى قطبى را
كمتر از كوتاه خواهد دید ...

مهدی اخوان ثالث
اشعار پراکنده ی جمع آوری شده توسط پسرش

غم دل با تو گویم، غار

بگو آیا مرا دیگر امید رستگاری نیست؟

صدا نالنده پاسخ داد:
آری نیست؟

@zedtwo

با که باید گفت این ؟!
من دوستی دارم
که به دشمن خواهم از او التجا بردن

نه غریبم من آشناهستم
از شبستان شعر آمده ام
خسته از پیله های مسخ شده
از سیه دخمه ام برون زده ام

همرهم ،آرزو ،به کلبه ی شعر
آردها بیخت ،پروزن آویخت
بافته از دل وتنیده زجان
خاطرم نقش حله ها انگیخت

ازشبستان شعر پارینه
من همان طفل ارغنون سازم
ارغنون ناله های روح من است
دردناک است و وحشی آوازم.

#بی سنگر

ققنوس اکالیپتوس

السلام علی الآلا
و علی اهل آلا
و علی ...