دستاورد هایِ کوچکِ من

[mriaw]

یبااااااااااااااااااار
5 سالم بود توی یه شهرک زندگی میکردیم
داداش دومم 8 سال از من بزرگتره
هرموقع میخواس بره بازی کنه منم بهش آویزون میشدم که باهات بیام چون مامانم اجازه نمیداد تنها برم فکر میکرد گم میشم :|
ولی بچه ی خوبی بودم وقتی میرفتم تو شهرک با دوستای خودم بازی میکردم
مامانم همیشه میگفت وقتی میای خونه قبلش برو دنبال داداشت اونم بیار (وگرنه داداشم تا 10 شب هم خونه نمیومد :| )
خب محوطه واسه من خیلیییییی بزرگ بود هر کوچه ای که میرفتم باید کلی راه میرفتم و میگشتم :|
پسرا هم یه جا بازی نمیکردن کع یا میرفتن تو پارک شهرک فوتبال بازی میکردن
یا توی حیاط های خونه ها یا کوچه بودن قایم موشک بازی میکردن
حالا ما دخترا واسه بازی هممون توی یه کوچه بودیم :|
خلاصه این که من یه روز هرچی گشتم داداشمو پیدا نکردم (غروب که اومد فهمیدم با دوستاش رفته بودن بیرون شهرک :| )
از گشتن خسته شده بودم رفتم برم خونه،دیدم یکی از دوستاش کنار خیابون نشسته (این دوستش ازش بزرگتر بود و تقریبا 17 سالش بود )
گفتم سلام داداش منو ندیدی؟گفت عع چرا یه لحظه وایسا جیبامو بگردم شاید اینجا باشه :|
منم باور کرده بودم که وقتی هیچ جا نیست ممکنه توی جیبای اون باشه
مثل احمقا ایستاده بودم که داداشمو از جیباش در بیاره :|
تک تک جیباشو که نگاه میکرد داداشم هم صدا میزد
بعد میگف عع اینجا نیس عع اینجا هم نیس همه رو که گشت گفت نه تو جیبام نیست نمیدونم کجا رفته
منم ناراحت ازش تشکر کردم رفتم خونه
یه بار دیگه هم این اتفاق افتاد و دوباره ازش پرسیدم کجاست گف وایسا جیبامو بگردم منم منتظر شدم بگرده
دیدم پیدا نمیکنه گفتم من ببینم شاید تو خوب نگشتی اونم نشست قدش به من برسه گفت بیا بگرد :|
وقتی رفتم خونه به مامانم گفتم اه من خسته شدم
همه جا رو گشتم نبود
حتی تو جیبای بهنام هم نبود :|
واااای فقط باید قیافه ی مامانمو میدیدی اون لحظه
هیچی دیگه مامانم برام توضیح داد که داداش به اون نره خری تو جیبای بهنام جا نمیشه

[Deleted_account]

قبلا که تو آپارتمان زندگی میکردیم ، من رفتم لباسام رو پشت بوم اویز کنم یه کم نور خورشید بخوره بهش ...بعد نمیدونم تو چ عالمی بودم پله هارو میشمردم میومدم پایین هرچی کیلید رو مینداختم داخل در نمیرفت داخل یهو دیدم از داخل خونه صدا میاد اطرافمو نگا کردم دیدم کفشای همسایه ها دم درشون هست تا اومدم فرار کنم پسرشون اومد درو باز کرد‍️‍️‍️آب شدم از خجالت

[_Deleted_]

گوشیم جا مونده بود خونه خالم اینا رفتم بگیرم
یهو دیدم زده 20 تا پیام خوانده نشده
تعجب کردم کسی که به من اس نمیده
باز کردم دیدیم دخترد خالم نوشته : ممد گوشیت خونه ما جام مونده بیا ببر :|

#برگرفته خاطرات ممد

[sandiiii]

عاقااااا
یه دوست دارم فامیلیش «آل ابراهیم»
سوژه ای شده افتاده دست ما
یه روز معلممون قصد کرد که ضایع اش کنه
خودش سوتی داد
گفت آقااا ابراهیمم!!
کل کلاس چرخیدن سمتش دنبال ابراهیم میگشتن
منم اسمشو سیو کردم ...آل ابی(ع) (اسمشو نمیگم جاخالی میزارم خودتون پر کنید)
بعد الان از چتمون واسش اسکرین دادم
بیچاره اسمشو خوند رفت تو کما
الانم داره منو ناسزا بارون میکنه
بدون که دوست دارم

[mriaw]

یه باااااااااااار
سلام من این خاطره رو خیلییییییییی خلاصه تو تودلی گفتم
ازم درخواست شده که اینجا بگم
4 یا 5 سالم بود ، من و مامانم داشتیم پیاده از خونه ی دوستش برمیگشتیم :woman-girl:
توی اون مسیر یه بهزیستی بود که من همش دلم میخواست
برای یه بارم که شده ببینم اونجا چه خبره
خیلییییییییی تا حد نِق و گریه اصرار کردم بریم
مامانم که دید دیگه خیلی شورشو در اوردم
پیش خودش گفت خب این بچه که انقد دوست داره اونجا رو ببینه دلشو نشکنم
قبووول کرد و رفتیم داخل:the_horns:
من فکر میکردم اونجا فقط نی نی ها رو نگه میدارن
آخه خیلی عروسک دوست داشتم و فکر میکردم نی نی ها عروسک های زنده ان
حتی الانم تو خیابون یه نی نی بغل مامانش یا باباش میبینم ادامه ی مسیر دست منه
هیچی رفتیم داخل
یه حیاط خیلی بزرگ و قشنگی داشت همون لحظه دلم خواست کاش مامانم منو بزاره اینجا بچه ی اینجا بشم
به مسئولش تو حیاط گف بچم دلش میخاد اینجا رو ببینه
از صبح اصرار میکنه خیلی مشتاقه و فلاااان...
خانومه ما رو برد اونجا،خب من خیلیییییی کوچولو و ریزه میزه بودم
وقتی درو باز کردن دیدم فقط بچه های سندروم دان اونجان و
یهویی همشون با هممم دارن میان نزدیکِ در (مثل این که نی نی ها رو یه منطقه ی دیگه نگه داشتن)
من واقعاااااااااا ترسیدم چون تا حالا ندیده بودم بچه هایی رو که این حالتی باشن
همونجا وقتی دیدمشون خیلی سریییییع زدم زیر گریههههه با یه حالت آبرو ریزانه محکم مامانمو بغل کردم
به مامانم میگفتم ماماااان بریممم مامان مامان برییییییم بریم بریم
میدونم حرکتم زشت بود ولی بچه بودم واقعا :|
هیچییییییی دیگه ینیییییییی آبروی مامانم رفت و کلی ازشون عذرخواهی کرد منم از گریه خیییییس شده بودم رفتیم بیرون و مامانم کلی دعوام کرد
هنوزم وقتی از اون مسیر رد میشیم میترسم واقعا خاطره ی عجیبی تو بچگیام بود

[مداد رنگی]

سلام سلام
اقا من بچه بودم همه اسما رو اشتبا تلفظ میکردم
مثلن یه خانومی بودن که اسمشون اختر بود ولی من به عنتر خانوم صداشون میکردم‍️طفلی خیلی مهربون بود به روم نمی اورد ولی نمیدونم چرا وقتی تو یه جمعی بودیم صداش میکردم سلااام عنتر خانوم طفلی هزار رنگ عوض میکرد بچه بودم اصلن نمیدونستم عنتر چیه و خیلی جدیم فک میکردم درست اسمشو صدا میزنم
حالا یه اقای بودن که خیلی جنتلمن که یه اسم کوردی شیکی داشتن که بازم متاسفانه من اشتبا بش میگفتم نفام اقا ( نفام = انسان احمق و نادان و نفهم ) حالا من ول کنم نبودم حتما هرجا که میدیشم فورا میرفتم میگفتم چطوری نفهم اقا خوبی تو؟‍️
همه ی اینا خوب بود تا این اشتبا اسم صدا زدنای من کار دست خاله م داد
یه اقای مسنی بودن که طفلی منو خیلی دوست داشت در عین جدی بودنش که با کسی شوخی نداشت اما با من خیلی خوب بود یه ابهتی خاصی داشت که ادمو میگرفت اسم ایشون غریب بود که من بهشون میگفتم فریق حالا خدایش چ جوری خیلی ریکلس اون کلمه سختو تلفظ میکردم نمیدونم ‍️
من همیشه از این اقا برای همه حرف میزدم که اقای فریق ب من شکلات داد انقد خوبه منو از نوه هاش بیشتر دوس داره و اینا ....
حالا طفلی خاله من فک میکرد جدی جدی اسمش فریقه
یه روز دعوت خونه شون شدیم که خاله منم برای اولین بار اومد خونه شون که موقع احوال پرسی خیلی جدی گفت سلام اقای فریق خوب هستید پدر جان تعریفتونو از خواهر زادم زیاد شنیدم
حالا اون لحظه
قیافه خاله م
قیافه غریب اقا
قیافه کل خونواده
قیافه من ️
بابا حالا خاله من ول کنم نبود هر حرفی که میزد یه اقای فریقم اخرش میگفت به بیچارم هیچ کس هیچی نمی گفتن تا اینکه برگشتیم خونه فاز خاله مو پرسیدن که طفلی گفت مگه اسمش فریق نیس
وقتی واسش توضیح دادن دیگه از اون روز به من اعتماد نکرد و هیچ وقت نزدیک خونه غریب اینا نشد

@دانش-آموزان-نظام-قدیم-آلا @دانش-آموزان-نظام-جدید-آلا @دانش-آموزان-آلاء @فارغ-التحصیلان-آلاء @همیار @ناظم

[Zaraa]

مداد رنگی

[خانوم]

همه چیز از روزی شروع میشه که به دنیا اومدم
اولش اصلا نمیخاستم به دنیا بیام
شاید باورتون نشه ولی قرار بود 13 خرداد به دنیا بیام که مادرم 21 خرداد واقعا شک کرد که چرا این بچه انقد خوش و راحت خوابیده و نمیخاد پا به این جهان بزاره
بعدم میره دکتر و دکتر با چشم های از حدقه بیرون زده میگه خانوم شما الان حس درد نداری؟!
مادرم خیلی ریلکس میگه نه آقای دکتر ️

مادرم رو میبرن سونو گرافی میبینن من از بند ناف آویزون شدم و میگم نوموخاممممم بیام نوموخام(بی مزه هم ترامپ نه من)

بعدش که پا در میونی دکتر ها و پرستاران و مدیریت بیمارستان شرفیاب میشم به این دنیا
وزنم خیلی خیلی خیلی کم بوده 2 کیلو و دویست
چیه توقع داشتین 4 کیلو باشم؟!
حالا درسته من ی هفته دیرتر به دنیا اومدم ولی دلیل نمیشه اضافه وزن بگیرم که
بعدش طی یک عملیات خیلی خفن با حضور شیر خشک
استعداد من بروز میکنه و شروع میکنم به چاق شدن
باور کنید ی لپایی داشتم که نیاز به داربست داشت
من نوه ی اول دختری هستم که دخترم بوده!
خب این یعنی سلطنت
خاله هام و دایی هام فداییم بودن البته تا همین 3 تا چهار سالگی داخل تصویر (البته اینجا 1 سالمه )

وقتی میگم فداییم بودن یعنی این که مثلا

خالم که قبلا ازش حرف زده بودم با من حدود 10 سال تفاوت سنی داره یعنی اون موقع 10 یا 12 سالش بود
وقتی بستنی میخوردیم اون طبیعتا بستنی زودتر تموم می‌شده و من که نی نی کوشولوی عجوجی مجوجی بیش نبودم بستنی کامل داشتم
نمیدونم دقیقا چ تفکری داشتم ولی از بستنی رو به اتمام خالم بیشترخوشم میومد و اونو طلب میکردم
خالمم از خدا خواستهبا مهربانی بستنی من را گرفته و بستنی خود را جایگزین می کرد

بعد 15 سال تو جمع اعتراف کرد هنوز نتونستم باهاش کنار بیام

ی بارم مادرم به پدرم میگه که اون قطره فاطمه رو بهش بده اخه گوشم عفونت کرده بوده
پدر عزیز تر از جان هم که مشخصه خیلی دوسم داشته با این عملش
قطره گوش رو خیلی راحت میده بخورم
اخه پدر من چرا؟!
شما میتونی به چشم های این بچه تو عکس نگاه
کنی بهش قطره گوش بدی بخوره ؟!
البته من هم خیلی چون شکمو بودم هرچیزی که به سمتم تعارف می‌شده رو قبول میکردم
چیزیم هم نشده البته میگن الله اعلم

پدرربزرگم که عاشقانه دوسش دارم(:
وقتی بچه بودم منو میزاشت جلوش و انواع روش های تغذیه و رژیم های غذایی رو آزمایش می‌کرد
پسته بادوم رو می‌جوید (حالتون بد نشه صلوات )
و میزاشت دهن من
اگر فیلمش رو نمیدیدم میگفتم نه دروغه
شما تصور کن من چ دست و پایی میزنم برای اون پسته ی جویده شده (به روم بیارید بلاکتون میکنم )
یا مثلا بيسکوئيت مادر با چای
فکر کنم حجم لپ ها رو به پدربزرگم مدیونم

خاطره از بچگیم انقد زیاده که وقتی بزرگ شدم دیگ خاطره ای نیست

بازم از بچگی هام میگم براتون
شاد باشید ️

@دانش-آموزان-آلاء

[amirh_hmyf]

وقتی بچه بودم خانوم مهدمو خیلی دوست داشتم خیلیااااااا
یه بار برگشتم بهش گفتم من تو رو خیلی دوست دارم وایسا بزرگ شم میام تو رو میگیرم
بعدش اون گفت من شوهر دارم
و از اونجایی که من کم نمیارم برگشتم گفتم چیزی نیست که طلاق میگیری میای با من ازدواج میکنی
نتیجه اخلاقی:هیچ وقت مث من نباشین

[ایهام]

marzyeh78 در خــــــــــودنویس گفته است:

ایهام

• برف تویی! چتر تویی!
• بارش هر ابر تویی
• گرم نگه دار مرا...
• طاهر جلیلی

اشی مشی،میوفتم تو حوض نقاشیاااااا،اینقدر دلبری نکنقربونت برم که اینقدر #مَهی
پیشت زندگی رنگی تره

این۲۴ساعته گذشته هیچوقت از ذهنم پاک نمیشه..
اون قهقها..
شیطنتا..
اشغری و اچبری..
تو برف دیوونه بازیا..
حتی این سرماخوردگی الان:))
بزار اینجا هم جاودانه بشهبیخیال همه قول و قرارآ
تو خوشمزه ترین اشی مشی دنیاییبمون برام تا ابد،بگو خب..
marzyeh78

نمیگیره هیچکسی جاتو
نمیدونم برای چی،با تو خوبه همه چی..
میشه که ساعت ها با هم..
تنها بیخیال همه شیم..
اصلا پیش همه بده شیم..
از شلوغی ها زده شیم
نفسامون وصله جدا ممکنه خفه شیم
با تو انگار همه چی مطلوبهببین چقدر مرامو معرفت خوبه...

[Amin-Mehraji]

من یه خاطره بگم دندون های همه تون بریزه. ترم 5 کارشناسی ، یه درسی داشتیم به اسم مقاومت مصالح 2 . یه بار استادش گفت هفته دیگه میان ترم میگیرم. ما هم بر اساس 5ترم تجربه میدونستیم که این استاد اصلا امتحان بگیر نیست. یعنی میگفت هفته بعد امتحان میگیرم ولی نمی گرفت. نه تنها توی 5 ترم بلکه توی 10 سال اخیر هم هر موقع گفته بود میگیرم نگرفته بود. خب حالا بریم سر قسمت هیجان انگیزش! کلاس مون بعد از ظهر بود. صبحش استاد یکی از همکلاسی هامونو تو حیاط دانشکده می بینه بهش میگه وحید امروز امتحان دارید ها خوندی؟ وحید خاک بر سر هم میگه : استاد بچه ها میگن شما میگی امتحان میگیرم ولی نمیگیری منم نخوندم!!!! آقا چشت روز بعد نبینه استاد تا روز آخر ترم هر جلسه از ما امتحان گرفت.

وحید خیر نبینی

[samane.A]

میدونم خلم ها ولی به روم نیارید
روز عروسی داداشم بود من خیلی پسرا و دخترارو اذیت میکردم و اسکلشون میکردم به خدا از سر عادت بود
موقع عروس کشون عقلم بهم دستور داد یکم زن داداشتو اذیت کنمن هم حرف گوش کنبله من اینقدر دختر خوبم
با خودم یکم فکر کردم و بعد از یه نقشه دبش کشیدن به دختر خاله هام گفتم همراهیم کنننقشه من: تا نیمتنه خودمونو از شیشه در اورده بودیم هماهنگ داد میزدیم ( عروسسس چقدررر عنترهه. دوماد از اون بدترهههه)
تا رسیدن به خونه ما فقط داد میزدیم بقیم هماهنگ بوق میزدن
خلاصههه رسیدیم خونه به محض پیاده شدن زن داداش گرامم به سمتم حمله کرد اقا حالا من بدو کی ندو چهار دور حیاطمو نو زدیم منم انقدر پر رو هی براش تکرار میکردمو اونم حرصی ترمیشود
هیچی دیگه بیخیال زدن من شد منم به ادامه اسکل بازیام رسیدم
اقاااااا وقتی فیلم عروسی اماده شد اوردن ببینیم
فیلم بردار عوضی ازمون فیلم گرفته بود چه جورم در همه حالت من بد بختو در اورده بود
صحنه اهسته‌، عادی ،تند خلاصه من دلقک این عروسی بودم همچینم تو فیلم میدویدم هاا
خدا بیامورز میگ میگ کنارم خجالت میکشید. بوخودااا
این بود انشای منننن

[خانوم]

خب من ی پسر خاله دارم که پسر دختر خاله ی مادرم حساب میشه ولی بهش میگم پسر خاله
یک سال از من بزرگتره و مثل من متولد خرداده
نکته ی مهمش این که ازش متنفرم
چون از وقتی که يادمه تو بچگیم منو اذیت کرده
مثلا یادمه که بچه بودم سوسک یا مارمولک میزاشت تو کفشم
یا خاک می‌ریخت تو جیب کاپشنم
همیشه میومد موهامو می‌کشید میرفت مثلا وقتی موهام رو با گیره می‌بستم و خودم ذوق میکردم که چقدر خوشگل شدم اون میومد یکم منو عین بز (حیف بز که بخواد به این تشبیه بشه)
نگاه می‌کرد و بعدی طرف موهامو می‌کشید و میرفت
سه بارم دستمو گذاشت لای در
ی بارم تو نوشابه ام نمک ریخت
یادمه ی بارم عروسکم چال کرد تو حیات
نمیفهمم که چرا انقد باهام مشکل داشت چون دختر خاله های همسن دیگمو اذیت نمی‌کرد
فقط انگار گیر داده بود به من
ولی ی بار ی اتفاقی افتاد که دلم خنک شد

اربعین عزاداری بود و مادربزرگم عادت داشت نذری بده و همه رو جمع کنه تو خونش ی اتاق بزرگ داشتن که آقایون اونجا جمع میشدن و عزاداری میکردن
من همیشه پیش بابام بودم و طبیعتا تو مردونه
شوهر خاله ی بزرگم خیلی هوامو داشت
بعد این اومد یکم اذیت کرد یادم نمیاد چی فک کنم ادا درآورد و من زدم زیر گریه
بعد دیدم شوهر خالم به ی ادم سیبیل کلفت که چاقوی خونی دستش بود که تازه گوسفند سر بریده بود ی چیزی گفت و اونم با همون چاقو بدون حرف رفت سراغ پسر خالم
وای اگر میدیدنش ی جوری میدوید اون آقا هم دنبالش که هنوز یادمه
از وسط مردا پرید رفت درو باز کرد و تا آخر مجلس هم نیومد....

[samane.A]

تو محرم با دختر خاله هامو پسر خاله هام رفتیم عزاداری خونه همسایمون
یه اقا رو اورده بودن نوحه بخونه مام سر به زیر رفتیم تو یه اتاق لباسامونو اویز کنیم
بعد نگا کردیم دیدیم دمو دستگاه اونجاست دوباره جو گرفتمون (ادمو سگ بگیره جو نگیره والا)
یکی از دختر خاله هام گفت سمی تو بلدی برو میکروفونو بگیر یکم بخندیم
اقاااااا من رفتم میکرفونو برداشتم شرو کردم حالا نوحه خانی به شیوه سومی
یا حسسسییننن یک یک دوستی داشششتمممم عهعهعه (گریه بود)بعد اونام سینه میزن نگم براتون
دو دوستشششششش میداشششتتتتمممم یاااا عللللیییییئ (عهعهعه)
سه سپاسسسسس گزاریییمممممم که اون گاوو دادی بهمممم اوبلفضللللللل.،،،....
اقا یک هو یه گروه امدن تو اتاق همه نگا به من بعد اقاهه امد گفت بخدا گناه نیست اگر از این کارا میکنید برا خنده فقط اولش میکروفونو چک کن (میکرو فون روشن بود )
هیچی دیه ابرون ریخت کف پام همه انقدر بهم خندیده بودن عزا داری یادشون رفته بود
بوخودا
این بود ماجرای من

[Zaraa]

این پست پاک شده!

[sheyda.fkh]

بابا بزرگم خدا بیامرز خیلی مرد طنازی بود
حتی از تو دِل تلخ ترین و سخت ترین مسائل یه طنزی میکشید بیرون
گاهی اوقات هم شوخی شوخی یه چیزی بهت میگفت تا دو روز تو افق محو میشدی
خیلی احترام و داشت و هنوزم داره ....یجورایی بزرگ فامیل بود
خلاصه ...
یبار قصد داشت یه زمینی بخره که سر قیمتش با طرف به توافق نرسیدن
فروشنده خیلی گرون تر از قیمتش میگفت و قصد کلاهبرداری داشت...( نچ نچ شیم آن هیم :|:hand: )
اومدن خونمون پرسیدم :
+"آقا جون" زمین میخواستین بخرین چی شد ؟
-باورت میشه فـــقـــط سر دو کلمه معاملمون نشد:/
+همش دو کلمه :| چی بودن حالا !؟
-اون گفت پول !!! ...من گفتم ندارم
-

خیلی اون روز خندیدم هنوزم که یاد قیافه ی جدیش و بعد لبخندش می افتم خندم میگیره
روحت شاد آقا جون

[RAMIN1380]

نمیدونم چرا خوابم نمیبره
شاید چون یه مردو از دست دادم بزارین یه خاطره بگم ازش
یه روز تابستون بود یه فیلم به دستمون رسید فیلم سیامند رحمان قهرمان در حال زدن دمبل 30 کیلویی (خیلی زیاده ) شاید باورتون نشه اما یه ست با این دمبل اونم با یه دست میتونه یه ادم عادیو نابود کنه
خلاصه شبش با دوستم رفتیم باشگاه بدنسازی دوستم تازه کار بود خیلی لاغره با این فیلمیم که دیده بود جو گیر اومد رفت زیر پرس بالا سینه و خلاصه گفت 50 کیلو بزار
منم که خیلی از اون بهتر بلد بودم و بدنمم ورزیده تر بود 30 کیلو میزم گفتم نمیشه میمیری گفت نه باید بزاری خلاصه یکم بحثمون شد اخرش 40 تا براش گذاشتم اینم جوگیر رفت زیرش
باید حدود 12 تا بری (یه ست) خلاصه رفتو یه نعره ای زد گفتم یا خدا الان میمره یکم اورد بالا سینش برد بالا همه باشگاه خیره بودن بهش دیدم نمیتونه کمکش کردم بزاره سر جاش
اقا چشمتون روز بد نبینه همینکه گذاشت سر جاش شلپ گوزید
یعنی من از شدت شرمندگی نمیدونستم بخندم یا بخاطر دوستیمون نخندم داشتم منفجر میشدم که سرمو برگردوندم دیدم باشگاه منفجر شد
یعنی اینقد خندم گرفته بود دمبلی که دستم بود رو گاز میزدم
(روحت قرین رحمت مرده خوش خنده )

[Saghar sadat]

این پست پاک شده!

[Saghar sadat]

این پست پاک شده!

[samane.A]

میخوام یه خاطره از دوران راهنمایی براتون بگم
کلاس هشتم بودم و عشق فوتبال همیشه تو زنگ ورزش فوتبال بازی میکردیم ،یه روز که ما ورزش داشتیم اقا ما باز هوس فوتبال کردیم با دوستان گرامهمه رفتن سر جا خودشون منم دروازه بان بودم ( دماغمم سر همین دروازه نابود شد ) اقا شوت زدن من گرفتمامدم براشون پرت کنم یکی از بچه ها اون ته بود امدم براش بندازمرفت تو درخت گیر کردهمه جم شدیم زیردرخت سنگ پرت میگردن نمیشد قلاب گرفتن نشد شاخه درخترو تکون دادیم نشداخر سر گفتم اقا خودم انداختم خودمم میرم میارم اقا نگو این وسط دوتا خودشیرین رفتن به مدیر گفتن مدیرم به فراشمون گفته بود بیاد منم نمیدونستم رفتم بالا همین که توپو انداختم پایین چشمم به یه گله ادم افتاد مدیرو ناظم و فراشمونو یه گله بچه از دور داشتن میومدن سمت درخت اقا منم حول کردم امدم ببام پایین پام لیز خورد گفتم تمام شد فلج شدم که ییهو افتادم یه جا نرم و گرم نگو افتادم روی مدیرمون که زیر درخت بوده بدبخت دستش نابود شدهی اخ و اوخ میکرد منم با نیش باز نگا بچه ها میکردم چشمم افتاد به مدیرمون نیشم کش تر امد گفتم سلام خانوم خوبین گفت اگه پاشی از روم بت میگم جام خوب بود ها ازم گرفتشندید بدید پا شدم توپو دادن دست بچه ها رفتن بازی منو بردن اتاق دفتر ازم یه تعهد گرفتن زنگ زد والدین گرام امدن گفتن ببرینش نمیخواد امروز مدرسه باشهمنم مثلا ناراحت بودم سرم تا خشتکم پایین بود ولی ریز میخندیدم تا والدین امدن دیدم داداشمهچشام پروژکتور شد پایه همه خل بازیام این داداچ گرامه امد یکم عذرخواهی کرد دست منم گرفت برد بیرون وسایلمو یکی از دوستام اورد از دفتر امدیم بیرون دیدم داره غش میکنه از خنده انقدر خندیدیم که نگم براتون بش گفتم نریم خونه اونم بردتم بیرون تا ساعت دوازده ونیم با فرم مدرسههی منو مهمون میکرد بخدا لذتی در خوردن مال مردم است در مال خودت نیست اخرش ساعت شد دواز دهونیم و ما عزم رفتن کردیم به خانه بعد دوماه خونوادم فهمیدن رفتیم خونه مدیرمون یه شب نشینی و عذر خواهی امدیم خونه و تامام هرگز یادم نمیره چطوری لهش کردم زنیکه زور گورو