خــــــــــودنویس
-
نوشتهشده در ۱۵ اسفند ۱۳۹۸، ۱۵:۲۱ آخرین ویرایش توسط انجام شده
آرام باش ماهِ من ! درست می شود ...
نه هیچ شبی ، و نه هیچ زمستانی دائمی نیست !
آفتاب می تابد ،
شاخه ها جوانه می زنند و تمامِ شکوفه های در انتظار ؛ متولد خواهند شد ...
هیچ ابری تا همیشه در مقابلِ مهتاب ، نمی ایستد و هیچ ماهی تا همیشه در حصار ، نمی مانَد ،
که حصار ؛ جای ماه ، آسمان ؛ جای سیاهی و باغ ؛ بسترِ شاخه های خشک و سرمازده نیست !
نور ، سپاه سیاهی را می درد ؛ حتی اگر به قدرِ روزنه ای باشد ،
و بهار ؛ هزار هزار زمستان را سبز می کند ،
روزهای سخت ، رو به پایان است ماهِ من ؛
آرام باش ...
#نرگس_صرافیان_طوفان -
نوشتهشده در ۱۹ اسفند ۱۳۹۸، ۱۳:۲۸ آخرین ویرایش توسط انجام شده
-
-
نوشتهشده در ۲۰ اسفند ۱۳۹۸، ۲۰:۲۲ آخرین ویرایش توسط انجام شده
-
نوشتهشده در ۲۰ اسفند ۱۳۹۸، ۲۰:۲۳ آخرین ویرایش توسط انجام شده
-
نوشتهشده در ۲۰ اسفند ۱۳۹۸، ۲۰:۲۵ آخرین ویرایش توسط انجام شدهاین پست پاک شده!
-
-
این متن ارزششو نداره رفیق رد شو!
این متن ارزشش رو نداره چون ی بازنده اینو مینویسه:)
بازنده ها ارزش نگاه کردن ندارن!
ارزش نگاه دارن ها ولی نه همشون
حداقل اونی که تو دسته ی منه نداره.
دسته ی من کدومه؟
اون دسته که به بازنده بودنشون و تلاش نکردنشون
ادامه میدن
ارزششو ندارن.
ما بازنده های بی ارزش تنها کارمون غصه خوردن واسه باخته!
به غممون افتخار هم میکنیم!
گاهی اوقات انقد غرق میشیم که دلمون نمیخاد کسی نجاتمون بده.
هی به خودمون افتخار میکنیم که اره ما همه تلاشمون رو کردیم ولی نشد!
صدای وجدان رو هم خفه میکنیم که ی موقع داد نزنه بگه: نه!! همه تلاشتو نکردی!!
بعدم برای همه ی زحمت نکشیدن هامون دست میزنیم و اشک میریزیم
من ی بازنده ام
پر از حس بازنده بودن
که بهش افتخار میکنه
اگه تو هم هر روز تلاش نمیکنی و درجا میزنی و خودتو با بهانه ها و خیال بافی ها و از حالا شنبه ها سرگرم میکنی
به جمع بازنده ها خوش اومدی:)- اندکی تفکر
-
نوشتهشده در ۲۳ اسفند ۱۳۹۸، ۱۳:۳۰ آخرین ویرایش توسط انجام شده
#آیلاند
چند روزی گذشت
از کلاس آیلاند!
من هم صدای اینمعلم میانسال ریاضی کشورم را شنیدم
و از شدت درد گریستم
درد من، درد نابلدی و بی سوادی معلم نبود
درد بی فرهنگی دامن گیر نسل جوانی بود ک اورا بدون در نظر گرفتن زحمت هایش مسخره کردند
اینمعلم پنجاه و چند ساله به یقین از علم و معرفت و کمالاتی در حیطه ی درس و زندگی برخوردار است که گماننمی کنم شاگردانش وقتی به سن و سال او رسیدند، بهره ای از مهارتهای زندگی و علمی او را ببرند
دلمسوخت برای معلم میانسال کشورم که در این روزهای تلخ تر از زهر
در این روزهای کشدار بی شور و شوق.. با اندک حقوق ماهیانه اش،حجم اینترنت می خرد تا با دانش آموزان خود کلاس آیلاند تشکیل دهد
برای ایجاد ارتباط صمیمانه از کلمه خوشگلهای من استفاده می کند. ودرد بیشتر لحظاتی بود که اصرار میکرد همه ی بچه ها باید باشند همه باید تک تک اسم خود را اعلام کنند ..و آخر صحبتهایش تشکر میکند و شاگردانش به جای یادگیری درس های فراموش شده در شکار اشتباهات گفتاری او هستندکه آبرویش را بریزند... آبرویمعلم ریختنی نیست
@دانش-آموزان-آلاء -
نوشتهشده در ۲۳ اسفند ۱۳۹۸، ۲۰:۴۰ آخرین ویرایش توسط انجام شده
-
-
نوشتهشده در ۲۴ اسفند ۱۳۹۸، ۱۹:۰۵ آخرین ویرایش توسط انجام شده
-
نوشتهشده در ۲۷ اسفند ۱۳۹۸، ۱۱:۳۱ آخرین ویرایش توسط Dr.agon انجام شده
-
نوشتهشده در ۲۷ اسفند ۱۳۹۸، ۱۳:۱۸ آخرین ویرایش توسط انجام شده
-
-
-
-
-
-