امید

jahad.20

تصور کن الان شب قبل کنکوره
.
کلی از درسا رو اصلا نخوندی و خیلی می ترسی از این که به اون هدفی که داشتی نرسی
.
میری بخوابی ولی از فکر و خیال زیاد خوابت نمی گیره ! بلند می شی ! .
خواب از سرت پریده و میگی خدایا خواهش می کنم کمکم کن. .
.
چشم امید مامان و بابا به من بود . خیلی برام زحمت کشیدن
.
به همین راحتی ناامیدشون کنم ؟ وای نه ! چطور بهشون بگم خراب کردم . دوستامو چیکار کنم ؟ ولشون کن اونا که مهم نیستن ولی غم مامان و بابارو نمیشه کاریش کرد
.
خدایا خیلی وقت داشتم چرا وقتمو هدر دادم ؟ خدایا آرزو می کنم برگردم به عقب ! فقط ۲ ماه ! می خوام این دوماه رو با تمام وجود جبران کنم ...
.
اما افسوس که کار از کار گذشته و چشمات پر از اشک میشه و می خوابی ! .
اما حالا آرزوت براورده شده
.
حدود۴ ماه باقی مونده تا کنکور ! این بزرگ ترین شانسته که بتونی از افتادن اتفاقی که یه گوشش روبرات توصیف کردم بگیری !
.
۴ ماه وقت طلایی داری ! خیلی قدرش رو بدون . به این راحتی آیندتو خراب نکن . .
.