️
تفسیر قرآن کریمقرآن
-
️بعضي از مردم (كوتاه نظر از خدا تمناي متاع دنيوي تنها كنند) و گويند : پروردگارا ما را از نعمتهاي دنيا بهره مند ساز و انان را از نعمت اخرت نصيبي نيست
️
️و بعضي ديگر گويند بارخدايا ما را از نعمتهاي دنيا و اخرت هر دو بهره مند گردان و از شكنجه اتش دوزخ نگهدار
️هريك از اين دو فرقه از نتيجه ي اعمال خود بهره مند خواهند گشت و خدا به حساب همه زود رسيدگي كند
چند نكته ي كنكوري
بيانگر ديدگاه متعادل نسبت به نعمتهاي دنيوي و اخروي
نصيب و بهره ي اخروي و دور ماندن از عذاب اتش، معلول مطالبه ي نيكي در دنيا و اخرت است
كسي كه زندگي اخرت را هدف اصلي خود قرار ميدهد از نعمتهاي دنيا بي بهره نميماند
رسيدن به هدفهاي دنيوي فرع و تابع درخواست هدف هاي اخروي است
معيار و ملاك مناسب جهت انتخاب هدف اصلي قرار دادن اخرت به عنوان غايت زندگي است -
حكم جهاد براي شما مقرر گرديد و حال انكه بر شما ناگوار و مكروه است
ليكن چه بسيار شود كه چيزي را شما ناگوار شماريد ولي به حقيقت خير و صلاح شما در ان بوده
و چه بسيار شود كه چيزي را دوست داريد و در واقع شر و فساد شما در ان است
و خداوند به مصالح امور داناست و شما نادانيد
%(#ff0000)[ايه ي ٢١٦/ سوره ي بقره] -
سي و هفتمين صفحه از كلام نور
231 - و چون زنان را طلاق دادید و به پایان عدّه‌ی خود رسیدند یا به شایستگی نگاهشان دارید، یا به شایستگی رهاشان سازید، و به قصد آسیب رساندن نگاهشان مدارید تا ستم کنید و هر که چنین کند، پس به خود ستم کرده است، و آیات الهی را به مسخره نگیرید، و نعمت خدا و این کتاب و حکمت را که بر شما نازل کرده و به آن پندتان می‌دهد فراموش نکنید و از خدا بترسید و بدانید که خدا به همه چیز داناست232 - و چون زنان را طلاق دادید و عدّه‌ی آنان سر آمد، آنان را از ازدواج با شوهران سابق خود در صورتی که میان آنها به خوبی توافق حاصل شده باشد جلوگیری نکنید هر که از شما به خدا و روز واپسین ایمان دارد با این دستور پند داده می‌شود این برای شما پربارتر و پاکیزه‌تر است، و خدا می‌داند و شما نمی‌دانید
233 - مادرها فرزندان خود را دو سال تمام شیر دهند [این] برای کسی است که بخواهد دوره‌ی شیر دادن را کامل کند، و خوراک و پوشاک آنها به طور شایسته بر عهده‌ی پدر فرزند است هیچ کس جز به قدر توانش مکلّف نمی‌شود هیچ مادری نباید به خاطر [اختلافات خود] به کودکش آسیب رساند و نه [پدری] که صاحب فرزند است و وارث نیز همین حکم را بر عهده دارد و اگر پدر و مادر به رضایت و مشورت یکدیگر بخواهند [کودک را قبل از موعد] از شیر باز گیرند گناهی بر آنها نیست و اگر خواستید برای فرزندان خود دایه بگیرید بر شما گناهی نیست به شرط آن که مزدی را که در نظر دارید به درستی بپردازید، و از خدا پروا دارید و بدانید که خدا به آنچه میکنید بیناست
-
سي و هشتمين صفحه از كلام نور
234 - و کسانی از شما که می‌میرند و همسرانی به جا می‌گذارند [آنها] باید چهار ماه و ده روز عدّه نگه دارند، و چون عدّه‌ی آنها سر آمد، در آنچه به شایستگی در باره‌ی خود انجام دهند گناهی بر شما نیست، و خدا به آنچه میکنید آگاه است235 - و گناهی بر شما نیست که به کنایه و سر بسته از [این] زنان خواستگاری کنید یا [ازدواج با آنها را] در دل نهان دارید خدا آگاه است، که شما آنها را یاد خواهید نمود، ولی با آنها قرار پنهانی مگذارید، مگر سخنی شایسته [و کنایی] بگویید و تا عدّه‌شان سر نیامده با آنها عقد ازدواج نبندید، و بدانید که خدا آنچه در دل‌های شماست می‌داند، پس از او پروا دارید و بدانید که خدا آمرزنده‌ی بردبار است
236 - اگر زنان را قبل از نزدیکی و قبل از تعیین مهر طلاق دادید گناهی بر شما نیست ولی هدیه شایسته‌ای تقدیمشان کنید، توانگر به قدر توان خویش و تنگدست به قدر توان خویش، و این وظیفه‌ای بر نیکوکاران است
237 - و اگر زنان را پیش از نزدیکی طلاق دادید و مهری برای آنان تعیین کرده بودید، نصف آنچه مقرر داشته‌اید بر عهده‌ی شماست، مگر این که آنان خود ببخشند یا کسی که امر ازدواج به دست اوست ببخشد و گذشت شما به تقوا نزدیک‌تر است، و بزرگواری را در میان خودتان فراموش نکنید که خداوند به آنچه میکنید بیناست
-
سي و نهمين صفحه از كلام نور
238 - همه نمازها به ویژه نماز میانه را پاس دارید و مطیعانه برای خدا به [نماز] ایستید239 - پس اگر [از دشمن] بیم داشتید، پیاده یا سواره نماز کنید، و چون ایمن شدید خدا را یاد کنید همان طور که به شما چیزهایی آموخت که نمی‌دانستید
240 - و کسانی از شما که در آستانه مرگ قرار می‌گیرند و همسرانی به جا می‌گذارند، باید در باره‌ی آنها وصیّت کنند که تا یک سال مخارج آنها داده شود و از خانه بیرونشان نکنند، ولی اگر آنها خود خارج شوند، در باره‌ی تصمیم مناسبی که برای خود می‌گیرند گناهی بر شما نیست، و خدا شکست‌ناپذیر حکیم است
241 - و برای زنان طلاق داده شده هدیه مناسبی بر عهده‌ی پرهیزکاران است
242 - بدین‌سان خدا آیات خود را برای شما بیان می‌کند تا بیندیشید
243 - آیا کسانی را که هزاران تن بودند ندیدی آن‌گاه که از بیم مرگ [و فرار از جهاد] از دیار خود بیرون شدند، پس خدا به آنها گفت: بمیرید [و آنها مردند] سپس زنده‌شان کرد! به راستی خدا نسبت به مردم، صاحب کرم است ولی بیشتر مردم سپاس نمی‌گزارند
244 - و در راه خدا جهاد کنید و بدانید که خدا شنوای داناست
245 - کیست که به خدا وام نیکو دهد تا چندین برابرش افزون کند! خداست که تنگدستی دهد و توانگری بخشد، و به سوی او بازگردانده می‌شوید
-
چهلمين صفحه از كلام نور
6 - آیا آن سران بنی اسرائیل را پس از موسی ندیدی آن‌گاه که به پیامبر خویش گفتند: برای ما امیری بگمار تا در راه خدا جهاد کنیم! گفت: %(#ff0000)[آیا احتمال نمی‌دهید که اگر جهاد بر شما مقرر شد جهاد نکنید! گفتند: چگونه ممکن است که در راه خدا جهاد نکنیم در حالی که از دیارمان رانده شده و از فرزندان خود جدا افتاده‌ایم امّا هنگامی که به جهاد دستور یافتند، جز اندکی از ایشان همه رویگردان شدند] و خدا به ستمگران آگاه است247 - و پیامبرشان به آنها گفت: همانا خدا طالوت را به امیری شما برگماشت گفتند: از کجا او بر ما حکومت داشته باشد، حال آن که ما برای این امر شایسته‌تریم و او از مال دنیا چیزی ندارد! گفت: خدا وی را بر شما برگزیده و او را در دانش و جسم فزونی داده است، و خدا فرمانروایی خویش را به هر که خواهد می‌دهد که خدا وسعت بخش داناست
248 - پیامبرشان به آنها گفت: نشانه امیری او این است که آن صندوق [عهد] سوی شما می‌آید که در آن تسکین خاطری از جانب پروردگارتان نهفته، و یادگاری از میراث خاندان موسی و هارون در آن است که فرشتگان، آن را حمل میکنند مسلما اگر مؤمن باشید، در این [رویداد] برای شما نشانه‌ای است
-
چهل و يكمين صفحه از كلام نور
249 - پس همین که طالوت با سپاهیان به راه افتاد گفت: خدا شما را به نهر آبی امتحان می‌کند، پس هر که از آن بنوشد از من نیست و هر که از آن نخورد از من است، مگر کسی که به اندازه‌ی کف دستی بیاشامد ولی همه از آن نوشیدند جز شمار اندکی از ایشان و زمانی که او و مؤمنان همراهش از نهر گذشتند، [نافرمانان] گفتند: امروز ما را یارای [مقابله با] جالوت و سپاه او نیست امّا آنها که می‌دانستند خدا را ملاقات خواهند کرد گفتند: چه بسا گروهی اندک به خواست خدا بر گروهی بسیار، غلبه یافتند و خدا با صابران است250 - و چون با جالوت و سپاه او رو در رو شدند گفتند: %(#ff0000)[پروردگارا! بر ما شکیبایی ببار، و قدم‌هایمان را استوار ساز، و بر قوم کافر پیروزمان گردان]
251 - پس به اذن خدا آنها را شکست دادند و داود جالوت را بکشت و خداوند او را پادشاهی و حکمت داد و از آنچه می‌خواست به وی آموخت و اگر خدا بعضی از مردم را به وسیله بعضی دیگر نمی‌راند، حتما زمین تباه می‌شد ولی خدا به جهانیان نظر کرم دارد
252 - اینها آیات خداست که به درستی آنها را بر تو می‌خوانیم، و بی‌شک تو از پیامبرانی
-
چهل و دومين صفحه از كلام نور
253 - این پیامبران، پاره‌ای از ایشان را بر پاره‌ای برتری دادیم از آنان کسی بود که خدا با او سخن گفت و بعضی را درجاتی [بلند] ارزانی داشت و به عیسی بن مریم حجّت‌ها دادیم و او را به روح القدس تقویت کردیم، و اگر خدا می‌خواست کسانی که بعد از این پیامبران بودند با وجود حجّت‌ها که برایشان آمده بود جنگ و ستیز نمی‌کردند، ولی آنها اختلاف پیشه کردند، پس برخی از آنها ایمان آوردند و برخی کافر شدند، و اگر خدا می‌خواست جنگ و ستیز نمی‌کردند، %(#ff0000)[و لیکن خدا آنچه اراده کند انجام می‌دهد [تا آنها در انتخاب راه آزاد باشند]]254 - ای کسانی که ایمان آورده‌اید! پیش از آن که روزی فرا رسد که در آن نه داد و ستدی هست و نه دوستی و شفاعتی، از آنچه روزیتان کرده‌ایم انفاق کنید و [بدانید که] کافران، ستمگرانند
255 - خدا یکتاست و جز او معبودی نیست زنده و پاینده است نه چرت می‌گیردش نه خواب هر چه در آسمان‌ها و زمین است از آن اوست کیست که در پیشگاه او جز به اذن او شفاعت کند! گذشته و آینده‌ی آنها [شفیع و مشفوع] را می‌داند، و به چیزی از علم او راه نمی‌یابند مگر به آنچه خود بخواهد قلمرو علم و قدرتش آسمان‌ها و زمین را فرا گرفته است و نگاهداشت آنها بر او دشوار نیست، و او والای بزرگ است
256 - %(#ff0000)[در دین اجباری نیست چرا که راه از بیراهه آشکار شده است] پس هر که به طاغوت کفر ورزد و به خدا ایمان آورد، یقینا به محکم‌ترین دستاویز دست آویخته است که هرگز نخواهد گسست، و خداوند شنوای داناست.
-
چهل و چهارمين صفحه از كلام نور
260 - و آن‌گاه که ابراهیم گفت: پروردگارا! به من بنما که مردگان را چگونه زنده می‌کنی! فرمود: مگر باور نداری! گفت: چرا، ولی از آن جهت که دلم مطمئن شود فرمود: چهار پرنده بگیر [و بکش] و پاره پاره کن [و درهم بیامیز]، سپس بر هر کوهی پاره‌ای از آنها را بگذار، آن‌گاه آنها را فراخوان، [خواهی دید] که شتابان به سوی تو می‌آیند، و بدان که خدا شکست‌ناپذیر حکیم است261 - داستان کسانی که مالشان را در راه خدا می‌بخشند چون داستان دانه‌ای است که هفت خوشه برویاند که در هر خوشه‌ای صد دانه [باشد]، و خدا برای هر کس بخواهد [پاداشی] چند برابر می‌دهد و خدا وسعت بخش داناست
262 - کسانی که مالشان را در راه خدا می‌بخشند و به دنبال بخشش خود منّت و آزاری نمی‌آورند، اجرشان نزد پروردگارشان [محفوظ] است و نه بیمی بر آنهاست و نه اندوهگین شوند
263 - سخن خوش [با نیازمندان] و گذشت، از صدقه‌ای که آزاری در پی دارد بهتر است، و خدا بی‌نیاز و بردبار است
264 - ای مؤمنان! %(#ff0000)[صدقات خود را با منّت و آزار باطل نکنید، مانند کسی که برای ریا و نمایاندن به مردم مالش را انفاق می‌کند و به خدا و رستاخیز ایمان ندارد] پس حکایت آن چون تخته سنگی است که بر آن خاکی باشد و رگباری بر آن ببارد و خاک آن را بشوید آنان به چیزی از آنچه حاصل نموده‌اند دست نیابند، و خداوند گروه کافران را هدایت نمی‌کند
