اشکالات ریاضی بپرسید
-
negarin خب دانشگاه ایده ال به اون معنی که تو ایران فک نکنم داشته باشیم ،ولی خب اره اسم شریف یه ذره بیشتر مشهوره
@mahdis127 در اشکالات ریاضی بپرسید گفته است:
negarin خب دانشگاه ایده ال به اون معنی که تو ایران فک نکنم داشته باشیم ،ولی خب اره اسم شریف یه ذره بیشتر مشهوره
اتفاقا اونجا هم همه تو فکرِ این بودن که از ایران برن چون کسی بهشون بها نمیده... مشاورِ من برقِ شریفِ میخواد انصراف بده کنکورِ تجربی بده برا پزشکی... اینا منُ خیلی نا امید میکنه...آدم حس میکنه دیگه اینجا جایی براش نیس...
-
@mahdis127 در اشکالات ریاضی بپرسید گفته است:
داخل راحت تره
خوب پس داخل رو حل کنین هر چی نکته ی خوب دیدین بیایین به من بگین....منم به شما میگم.....چون من میرم روش حل اساتید موجود در اینترتو خوب مقایسه و تحلیل میکنم.....برای کنکور 96 زیاد تحلیل موجود نیست ولی کنکور 95 نکته های بسیار شیرینی داره
-
@mahdis127 در اشکالات ریاضی بپرسید گفته است:
داخل راحت تره
خوب پس داخل رو حل کنین هر چی نکته ی خوب دیدین بیایین به من بگین....منم به شما میگم.....چون من میرم روش حل اساتید موجود در اینترتو خوب مقایسه و تحلیل میکنم.....برای کنکور 96 زیاد تحلیل موجود نیست ولی کنکور 95 نکته های بسیار شیرینی داره
-
negarin درسته اینا ولی بعضی وقتا ادم نمی تونه تصمیم دیگه ای بگیره ،من شخصا اصلا به تجربی فکر نکردم و نمی کنم چون روحیشو ندارم حاضرم هر بدبختی رو تو ریاضی بکشم بیکاری و بی پولی ولی طرف پزشکی نرم
-
negarin درسته اینا ولی بعضی وقتا ادم نمی تونه تصمیم دیگه ای بگیره ،من شخصا اصلا به تجربی فکر نکردم و نمی کنم چون روحیشو ندارم حاضرم هر بدبختی رو تو ریاضی بکشم بیکاری و بی پولی ولی طرف پزشکی نرم
@mahdis127 در اشکالات ریاضی بپرسید گفته است:
negarin درسته اینا ولی بعضی وقتا ادم نمی تونه تصمیم دیگه ای بگیره ،من شخصا اصلا به تجربی فکر نکردم و نمی کنم چون روحیشو ندارم حاضرم هر بدبختی رو تو ریاضی بکشم بیکاری و بی پولی ولی طرف پزشکی نرم
منم روحیم نمیکشه در رشته ی تجربی
-
@mahdis127 در اشکالات ریاضی بپرسید گفته است:
negarin درسته اینا ولی بعضی وقتا ادم نمی تونه تصمیم دیگه ای بگیره ،من شخصا اصلا به تجربی فکر نکردم و نمی کنم چون روحیشو ندارم حاضرم هر بدبختی رو تو ریاضی بکشم بیکاری و بی پولی ولی طرف پزشکی نرم
منم روحیم نمیکشه در رشته ی تجربی
-
@mahdis127 در اشکالات ریاضی بپرسید گفته است:
@njzamin اکی تا کی؟
نمیدونم تا این جمعه خوبه؟ قلمچی داری؟ من که یکمی از قلمچی عقبم فقط هندسه 1 باشه؟یعنی هندسه 1 کنکور 96 داخل رو تا جمعه زده باشیم و تحلیل کرده باشیم
@njzamin اره منم قلمچی دارم اکی هندسه 1 باشه
-
من همین الان نگاه کردم یکیشونو حل کردم
-
@mahdis127
میشه سوال۳۰بگید
http://s8.picofile.com/file/8320451692/20180227_001952.jpg -
@mahdis127 در اشکالات ریاضی بپرسید گفته است:
negarin درسته اینا ولی بعضی وقتا ادم نمی تونه تصمیم دیگه ای بگیره ،من شخصا اصلا به تجربی فکر نکردم و نمی کنم چون روحیشو ندارم حاضرم هر بدبختی رو تو ریاضی بکشم بیکاری و بی پولی ولی طرف پزشکی نرم
منم روحیم نمیکشه در رشته ی تجربی
@njzamin
ببخشید اضافه میشم به بحثتون
سال 86 با این تفکر من رفتم سمت ریاضی.
برای خودم مسیر و برنامه ای داشتم.
دقیق هم رعایت کردم.
از دانشگاهی که میخواستم در رشته ای که میخواستم قبول شدم.
در موضوعی که میخواستم کار کردم. پروژه هایی که دوست داشتم رو پیدا کردم و کار کردم.
آزمایشگاه و بعدش شرکت زدم.
ولی اقتصاد و سازندگی در حدی داغون بود که ابتدایی ترین تجهیزات صنعتی هیچ حمایتی نداشتند.
چه برسد به کارهایی ما در آزمایشگاهمون پیش برده بودیم...
بعد از عمری کار و تحقیق و اسید تنفس کردن تو آزمایشگاه، بهترین پیشنهاد کاری که بهم شده بود یک مورد از عسلویه بود با حقوق 3.5، در دمای 60 درجه، که با توجه به فیزیک بدنیم نهایت سه روز زنده میموندم تو اون جو
دومین مورد از یک کارخانه در تبریز بود که حقوق 1.200 بهم پیشنهاد داده بودن
اینها موقعیتهایی بود که برای دانشجویی مثل من پیش اومده بود، که در دوران کارشناسی چندین پروژه ی دانشجوی ارشد تحت کنترلم داشتم، مشاور پروژه دانشجوی دکتری از دانشگاه تهران بودم، دانشجوی کارشناسی داشتم، حل تمرین برای دروس برنامه نویسی بودم، مشاوره تحصیلی میکردم، مترجم تخصصی بودم، کدنویسی آنالیزی و شبیه سازی تدریس میکردم، و و و و ....
حساب کنید از یک کلاس 50 نفره به جز من سه الی چهار نفر اینطوری بودند. که البته از اون سه الی چهار نفر یکیشون رفت سمت اقتصاد و حسابداری، و یکیش مثل من داره کنکور تجربی میخونه.دوتاشون هم الان در دانشگاه های تهران و تربیت مدرس ارشد میخونن. باقی کلاس بماند.
خواهرم و دامادمون، در سال اول طرحشون، هر ماه حدود 14 میلیون پول میگیرن، و اوج سختی شون دو تا بخیه زدنه.
دوستم با من وارد دانشگاه شد، امسال دندانش رو تموم کرده و 14 میلیون از طرح و کلینیک در مجموع پول میگیره.
به جز سختی قبول شدن در کنکورش، تنها سختی ای که داشتن و ما نداشتیم، کشیک وایسادن بود که البته دندان اون رو هم نداره.
البته رشته های مهندسی میتونه خیلی آسون پیش بره، ولی نتیحه حالت آسون فقط مدرک خشک و خالی بدون هیچ سواد و مهارت میشه. -
@njzamin
ببخشید اضافه میشم به بحثتون
سال 86 با این تفکر من رفتم سمت ریاضی.
برای خودم مسیر و برنامه ای داشتم.
دقیق هم رعایت کردم.
از دانشگاهی که میخواستم در رشته ای که میخواستم قبول شدم.
در موضوعی که میخواستم کار کردم. پروژه هایی که دوست داشتم رو پیدا کردم و کار کردم.
آزمایشگاه و بعدش شرکت زدم.
ولی اقتصاد و سازندگی در حدی داغون بود که ابتدایی ترین تجهیزات صنعتی هیچ حمایتی نداشتند.
چه برسد به کارهایی ما در آزمایشگاهمون پیش برده بودیم...
بعد از عمری کار و تحقیق و اسید تنفس کردن تو آزمایشگاه، بهترین پیشنهاد کاری که بهم شده بود یک مورد از عسلویه بود با حقوق 3.5، در دمای 60 درجه، که با توجه به فیزیک بدنیم نهایت سه روز زنده میموندم تو اون جو
دومین مورد از یک کارخانه در تبریز بود که حقوق 1.200 بهم پیشنهاد داده بودن
اینها موقعیتهایی بود که برای دانشجویی مثل من پیش اومده بود، که در دوران کارشناسی چندین پروژه ی دانشجوی ارشد تحت کنترلم داشتم، مشاور پروژه دانشجوی دکتری از دانشگاه تهران بودم، دانشجوی کارشناسی داشتم، حل تمرین برای دروس برنامه نویسی بودم، مشاوره تحصیلی میکردم، مترجم تخصصی بودم، کدنویسی آنالیزی و شبیه سازی تدریس میکردم، و و و و ....
حساب کنید از یک کلاس 50 نفره به جز من سه الی چهار نفر اینطوری بودند. که البته از اون سه الی چهار نفر یکیشون رفت سمت اقتصاد و حسابداری، و یکیش مثل من داره کنکور تجربی میخونه.دوتاشون هم الان در دانشگاه های تهران و تربیت مدرس ارشد میخونن. باقی کلاس بماند.
خواهرم و دامادمون، در سال اول طرحشون، هر ماه حدود 14 میلیون پول میگیرن، و اوج سختی شون دو تا بخیه زدنه.
دوستم با من وارد دانشگاه شد، امسال دندانش رو تموم کرده و 14 میلیون از طرح و کلینیک در مجموع پول میگیره.
به جز سختی قبول شدن در کنکورش، تنها سختی ای که داشتن و ما نداشتیم، کشیک وایسادن بود که البته دندان اون رو هم نداره.
البته رشته های مهندسی میتونه خیلی آسون پیش بره، ولی نتیحه حالت آسون فقط مدرک خشک و خالی بدون هیچ سواد و مهارت میشه.VictorKeke
نظرتون محترمه ها ولی الآن اگه دقیق بشیم و نگاه کنیم میبینیم اکثرِ مهندسیا از دانشگاه های معمولی حتی دارن از ایران خارج میشن و خیلیم عالی با این موضوع کنار میان، شخصی که تو ایران ماهیانه هشتصدتومن حقوقش بوده الآن تو شرکت بوش ماهی n یورو درآمد داره و خونه و ماشینو لوازم اولیه ی رفاه براش فراهمه خب قطعا تو ایران داره کم توجهی میشه به رشته های مهندسی و مهندسها، و اونام راهی جز رفتن، و در واقع درست ترش، فرار کردن پیدا نمیکنن خداروشکر اپلای کردنم خیلی واسشون راحتتر از پزشکیاست چون مدرکشون دیگه بین المللیه.
نمیشه واقعا علاقه رو گذاشت کنارو به خاطر پول و موقعیت اجتماعی یه کاری رو انجام داد مثلا من اصلا نمیتونم یه لحظه هم به پزشکی و زیرشاخه هاش حتی فکر کنم چون واسم عذاب آورن و حالا از بد شانسی مهندسی آخرو عاقبت و آینده ی تامین شده ای نداره اما خب ماهم باید امیدوار باشیم که بعد از چهار سال بشه راحت از کشور خارج شد -
VictorKeke
نظرتون محترمه ها ولی الآن اگه دقیق بشیم و نگاه کنیم میبینیم اکثرِ مهندسیا از دانشگاه های معمولی حتی دارن از ایران خارج میشن و خیلیم عالی با این موضوع کنار میان، شخصی که تو ایران ماهیانه هشتصدتومن حقوقش بوده الآن تو شرکت بوش ماهی n یورو درآمد داره و خونه و ماشینو لوازم اولیه ی رفاه براش فراهمه خب قطعا تو ایران داره کم توجهی میشه به رشته های مهندسی و مهندسها، و اونام راهی جز رفتن، و در واقع درست ترش، فرار کردن پیدا نمیکنن خداروشکر اپلای کردنم خیلی واسشون راحتتر از پزشکیاست چون مدرکشون دیگه بین المللیه.
نمیشه واقعا علاقه رو گذاشت کنارو به خاطر پول و موقعیت اجتماعی یه کاری رو انجام داد مثلا من اصلا نمیتونم یه لحظه هم به پزشکی و زیرشاخه هاش حتی فکر کنم چون واسم عذاب آورن و حالا از بد شانسی مهندسی آخرو عاقبت و آینده ی تامین شده ای نداره اما خب ماهم باید امیدوار باشیم که بعد از چهار سال بشه راحت از کشور خارج شدNEGAARINN
دقیقا، اگر من هم مقداری پول میتونستم جور کنم الان رفته بودم. دانشجویی که پروژه ش با من بود، الان در آزمایشگاه فدرال سوییس به همراه همسرش در حال تحصیل دکتری و کار هست، دو نفری حقوقی معادل 35 میلیون ایران دارن. -
NEGAARINN
دقیقا، اگر من هم مقداری پول میتونستم جور کنم الان رفته بودم. دانشجویی که پروژه ش با من بود، الان در آزمایشگاه فدرال سوییس به همراه همسرش در حال تحصیل دکتری و کار هست، دو نفری حقوقی معادل 35 میلیون ایران دارن.VictorKeke
اوهوم،سخت ترین بخشش همون پول جور کردنشه،
میبینید، دیگران باید قدر و قیمتِ داشته های مارو بدونن و این چه قدر تاسف باره برامون که آدمایِ با ارزشمون واسه خاطرِ فقط پول و اندکی رفاه باید برن و پشتِ سرشونم نگا نکنن،آخرشم تو غربت بمیرن! -
@njzamin
ببخشید اضافه میشم به بحثتون
سال 86 با این تفکر من رفتم سمت ریاضی.
برای خودم مسیر و برنامه ای داشتم.
دقیق هم رعایت کردم.
از دانشگاهی که میخواستم در رشته ای که میخواستم قبول شدم.
در موضوعی که میخواستم کار کردم. پروژه هایی که دوست داشتم رو پیدا کردم و کار کردم.
آزمایشگاه و بعدش شرکت زدم.
ولی اقتصاد و سازندگی در حدی داغون بود که ابتدایی ترین تجهیزات صنعتی هیچ حمایتی نداشتند.
چه برسد به کارهایی ما در آزمایشگاهمون پیش برده بودیم...
بعد از عمری کار و تحقیق و اسید تنفس کردن تو آزمایشگاه، بهترین پیشنهاد کاری که بهم شده بود یک مورد از عسلویه بود با حقوق 3.5، در دمای 60 درجه، که با توجه به فیزیک بدنیم نهایت سه روز زنده میموندم تو اون جو
دومین مورد از یک کارخانه در تبریز بود که حقوق 1.200 بهم پیشنهاد داده بودن
اینها موقعیتهایی بود که برای دانشجویی مثل من پیش اومده بود، که در دوران کارشناسی چندین پروژه ی دانشجوی ارشد تحت کنترلم داشتم، مشاور پروژه دانشجوی دکتری از دانشگاه تهران بودم، دانشجوی کارشناسی داشتم، حل تمرین برای دروس برنامه نویسی بودم، مشاوره تحصیلی میکردم، مترجم تخصصی بودم، کدنویسی آنالیزی و شبیه سازی تدریس میکردم، و و و و ....
حساب کنید از یک کلاس 50 نفره به جز من سه الی چهار نفر اینطوری بودند. که البته از اون سه الی چهار نفر یکیشون رفت سمت اقتصاد و حسابداری، و یکیش مثل من داره کنکور تجربی میخونه.دوتاشون هم الان در دانشگاه های تهران و تربیت مدرس ارشد میخونن. باقی کلاس بماند.
خواهرم و دامادمون، در سال اول طرحشون، هر ماه حدود 14 میلیون پول میگیرن، و اوج سختی شون دو تا بخیه زدنه.
دوستم با من وارد دانشگاه شد، امسال دندانش رو تموم کرده و 14 میلیون از طرح و کلینیک در مجموع پول میگیره.
به جز سختی قبول شدن در کنکورش، تنها سختی ای که داشتن و ما نداشتیم، کشیک وایسادن بود که البته دندان اون رو هم نداره.
البته رشته های مهندسی میتونه خیلی آسون پیش بره، ولی نتیحه حالت آسون فقط مدرک خشک و خالی بدون هیچ سواد و مهارت میشه.VictorKeke در اشکالات ریاضی بپرسید گفته است:
@njzamin
ببخشید اضافه میشم به بحثتون
سال 86 با این تفکر من رفتم سمت ریاضی.
برای خودم مسیر و برنامه ای داشتم.
دقیق هم رعایت کردم.
از دانشگاهی که میخواستم در رشته ای که میخواستم قبول شدم.
در موضوعی که میخواستم کار کردم. پروژه هایی که دوست داشتم رو پیدا کردم و کار کردم.
آزمایشگاه و بعدش شرکت زدم.
ولی اقتصاد و سازندگی در حدی داغون بود که ابتدایی ترین تجهیزات صنعتی هیچ حمایتی نداشتند.
چه برسد به کارهایی ما در آزمایشگاهمون پیش برده بودیم...
بعد از عمری کار و تحقیق و اسید تنفس کردن تو آزمایشگاه، بهترین پیشنهاد کاری که بهم شده بود یک مورد از عسلویه بود با حقوق 3.5، در دمای 60 درجه، که با توجه به فیزیک بدنیم نهایت سه روز زنده میموندم تو اون جو
دومین مورد از یک کارخانه در تبریز بود که حقوق 1.200 بهم پیشنهاد داده بودن
اینها موقعیتهایی بود که برای دانشجویی مثل من پیش اومده بود، که در دوران کارشناسی چندین پروژه ی دانشجوی ارشد تحت کنترلم داشتم، مشاور پروژه دانشجوی دکتری از دانشگاه تهران بودم، دانشجوی کارشناسی داشتم، حل تمرین برای دروس برنامه نویسی بودم، مشاوره تحصیلی میکردم، مترجم تخصصی بودم، کدنویسی آنالیزی و شبیه سازی تدریس میکردم، و و و و ....
حساب کنید از یک کلاس 50 نفره به جز من سه الی چهار نفر اینطوری بودند. که البته از اون سه الی چهار نفر یکیشون رفت سمت اقتصاد و حسابداری، و یکیش مثل من داره کنکور تجربی میخونه.دوتاشون هم الان در دانشگاه های تهران و تربیت مدرس ارشد میخونن. باقی کلاس بماند.
خواهرم و دامادمون، در سال اول طرحشون، هر ماه حدود 14 میلیون پول میگیرن، و اوج سختی شون دو تا بخیه زدنه.
دوستم با من وارد دانشگاه شد، امسال دندانش رو تموم کرده و 14 میلیون از طرح و کلینیک در مجموع پول میگیره.
به جز سختی قبول شدن در کنکورش، تنها سختی ای که داشتن و ما نداشتیم، کشیک وایسادن بود که البته دندان اون رو هم نداره.
البته رشته های مهندسی میتونه خیلی آسون پیش بره، ولی نتیحه حالت آسون فقط مدرک خشک و خالی بدون هیچ سواد و مهارت میشه.یک ساعته دارم به شما به خودم و خیلیای دیگه شبیه ما فکر میکنم. قلبم درد گرفت. یه متن طولانی نوشتم اما منصرف شدم از فرستادنش. موفق باشین ان شاالله
