رتبه های تک رقمی کنکور۹۸
-
حکایت نویس نباش،چنان باش ک از تو حکایت کنن
تا کی بگیم این انقدر درصد زد دمش گرم،اون انقدر زد،من خودمو میگم!کارم شده دست زدن واسه بقیه،نقل کردن توانایی های کسایی ک کم ازشون ندارم...وقتش رسیده ما هم دیگ نهایت جدیت رو بخرج بدیم،چقدر ادم پشت پا بخوره از دنیا،ی جایی باید قطع شه،این رابطه ی سواری دادن ما به خودمون،باخت خودمون ب خودمون و ب تابعش کنکور و زندگی و...به همه
ی جایی بایس مقابل خودمون وایسیم بگیم کافیه ...
تا چند چو یخ فسرده بودن
در آب چو موش مرده بودن....
هوس ها همشون رنجن،آسایش ها آرامش نمیارن...شباییکه با کمر درد و سردرد ی روز پرکار میری به خواب،هزارن بار کم درد تر از روزیاییه ک ب بیهودگی گذشتن و تا اخر لکه شون توی زندگی ادم میونه...
ای غافل ازرنج هوس
آیینه پردازی چرا
چون شمع بار سوختن از سر نیندازی چرا...
مثل همون فنره س ک گفتم،اولش تا جاییکه خم میشی سخته زیر فشار،بعدش اگ در نری بیشتر از اون فشرده نمیشی،و عادی میشه،بعدشم لذت بخشنه از روی جو،نه احساس،نه جملات انگیزشی الکی ک همش یساعت کمتر شارژت میکنه بعدش ته میکشی،بلکه با واقعیت های زندگی ک بهترین نیروهای محرکه ن،اگ درست ببینیم،
«به افسون دنائت غافلی از ننگ پایمالی»
درست ببینیم پایمال شدنمون رو،درپوش نذاریم،توجیح نکنیم،و از این وضع خودمون رو در بیارم...
«لیس الانسان الا ما سعی»
به قول یکی حالا ما هی حرف بزنیم،تا وقتی عمل نکنیم چه فرقی داریم با دیوارهایی ک روشون حرفای قشنگ مینویسن...
ذهنتون از حواشی پاک کنید و .... این گوی و این میدان،بسم الله : ) -
@abolfaz
مرسی : ) -
به آنجا رسیدند نه اینکه از آغاز آنجا بودند...
-
میشه بلند شد
راه افتاد
خسته شد ولی ادامه داد
چشاتو بدوز به اون انتها
بازم خسته ای ولی استراحت نمیخوای
استراحت کار یه مرد نیست
مرد باش و حتی وقتی خسته ای از رینگ خارج نشو
مهم نیست چقد خسته ای
وایسا و تمومش کن
بعد هرجا خواستی بری برو -
سلام دوست خوبم.
امروز یه روز عالیه برای بدست آوردن رویاهات..
یادت نره خواستن اراده کردنه.. وگرنه خیلی هاخیلی چیزا میخوان
موفقیت مدیریت لحظه های الانته که داره سپری میشه...
شایدواقعیت این باشه که جایگاه فعلیت به حدواندازه ی هدفت نباشه،
(اما) تومیتونی حقیقت وسرنوشت زندگیت رو خوش رقم بزنی.بلند شو...به تماام بهونه هات مجال نده که ذره ای مانع حرکت وپیشرفتت بشن.
هرموفقیتی باید ازگام اول شروع شه
یادمه که سال دوم دبیرستان بودم.حول و حوش ماه آذربود فکرکنم..
زنگ فیزیک.زنگ کابوس من بود.دبیرمربوطه میومد و درس میداد وتمرین پای تخته حل میکرد..همه انگار ازحرکات سرواشاره هاوجوابایی که حین تدریس معلم میدادند معلوم بود که قشنگ مطلبو میگیرن.ولی من بااین وجود نمیدونستم فیزیک ینی چی؟؟؟شک کردم بهشونگفتم شاید همش بازیه تاازدست سوالای یهویی دبیرحین تدریس خیالشون راحت باشه..گفتم توی آزمونی که قراره هفته ی بعدبرگزاربشه معلوم میشه که چن چندن..ولی بااین وجود من همیشه زنگای فیزیک یواشکی به خاطراینکه فیزیک حالیم نبودگریه میکردم...
حتی یبارم حین اینکه داشتم فکر میکردم تمرین پای تخته چی چی شده؟ من کیم؟اینجاکجاست؟ یهو معلم گفت شمابیاتمرین بعدی!!ولی من پای تخته هم؛همکلاسیاو معلم هم
بله...!!وبازهم گریه و..هفته ی بعدشد.آزمون داشتیم.من کمی خونده بودم ولی طبق معمول صفرکلوین بودم توفیزیکبرگه هاتصحیح شد.ومن پایین ترین نمره ی کلاس شدم.(8).دیگه معلم سرکلاس حتی به سوالای درسی حین تدریس همم جواب نمیدادو محال نمیکرد.
یروزداشتم تاریخ توی سررسیدرو نگاه میکردم که یهوچشمم خورد به سخن یه بزرگی.(موفقیت وخواستن واقعی مثل خط کشیدن رو سیمانه).درسته من میخواستم یادبگیرمش ونمرم خوب شه.ولی فقط صرفا میخواستم و120%توانم رو نمیذاشتم.انگاری خیلی حرفه روم تاثیرگذاشته بود.رفتم یه کتاب کمک آموزشی گرفتم.گفتم دیگه مخ من سخت ترازسیمان نیس که..آهسته وپیوسته هرروزپیش میرفتم..هرروزپیشرفت.باخودم عهدکرده بودم که جواب دندان شکنی به تمام اون مسخره کردنای بقیه سرکلاس بدم.دیگه فیزیک شده بودتمام زندگیم..لحظه شماری میکردم که زنگ فیزیک بشه
نمره هام روزبروز پیشرفت میکرد تاحدی که رفع اشکال بقیه میکردموحل سوالای کتاب درسی و..
پایان ترم هم تنهاکسی که 20شد من بودم..انگاری جواب دندان شکنی داده بودم.من فقط خودمو باورکردم وبه اون حرفه ایمان اوردم ک هیچچ کاری نشدنداره.اون 1جمله بعداون روزسرلوحه ی زندگیم وموفقیتام شد.هرسوالی که حل میکردم توهردرسی انگاریه خط رواون سیمانه میکشیدم ایناروفقط واسه این گفتم که خودتونو باورداشته باشین.هدف هاتونو..اون مسیروجاده ای که قراره به هدفتون برسونه روهرروزبارها مرورکنین.بخداموفقیت دریک قدمی ماست.ولی همین که میخوایم قدم بعدی روبرداریم تسلیم میشیم وپاپس میکشیم..
باتلاش وپشتکار هرروز ومداوم میشه به هررررررچیزی رسید.
(بیرون زتونیست آنچه درعالم هست. ازخود بطلب هرآنچه خواهی ک تویی) (هیچ موفقیتی اتفاقی نیست..)(هرموفقیتی بهایی داره)
(هرتجارتی سرمایه گذاری میخواد...هرچقدبیشترسرمایه پاش بزاری[وقت وانرژی و...]سود کلانی بهت میده)
حرفام خیلی طولانی شد..امیدوارم که ارزش وقت گذاشتن وخوندتون روداشته باشه
حضرت علی(ع) میفرمایند:هرکس که(نهایت)تلاش خودرا برای بدست اوردن چیزی صرف کندبه آن خواهدرسید.
یاعلی -
ما تو این تاپیک میایم ادعامون نمیشه ها
سال دیگه یقه مونو نگیرین
همگی بهترین خودتون باشین الهیپ.ن: Unique 7 دمت گرم رفیق(:
-
@mohaddese-p-o-i در رتبه های تک رقمی کنکور۹۸ گفته است:
revival
ولی الان من نابودماول کتاب مهروماه گفته ما توی یکسال ۳۲حرف رو یادگرفتم کلاس اول!!!پست پایینِ پست شما، ی جمله توش بود؛
خواستن و موفقیت مثل خط کشیدن رو سیمانه!
همه چی اگ از راه درست بخواد به هدف برسه،تدریجی باید انجام بگیره،یشبه نمیشه کنکور قبول شد،خداروشکر ۸ ماه وقت کمی نیست،متناسب با ظرفیتی ک دارید برنامه بریزید،و آروم آروم زیادش کنید...
گفتید نفرات اول رو برنامشون رو میبینم دیونه میشم!!!
من تا حالا کسی رو ندیدم ک مثلا مسابقه وزنه برداری جهانی رو بببینه بعد شب بگه خب این تونست منم میتونم،الان این وزنه رو میزنم...حتی اگ بخوادم این کارو کنه چنان آسیبی میبنه ک... ولی با تمرین و تدریجی میشه!
ایناییم ک الان میبنید طرف ۱۲ساعت۱۵ ساعت درس خونده،خب تمرین داشته تلاش داشته،پدرش دراومده تا رسوندش ب این مرحله،ما هم میتونیم اما مثل اون وزنه بردارس...پس این مقایسه اشتباس.
اما با تمرین و...میشه بهشون رسید و ازشون جلو زد.
به قول پست بالاترش؛به اینجا رسیدند نه اینک از اول اینجا بودند!