خــــــــــودنویس
-
روزگار
نامرد نباش ...
گاهی یک اتفاق خوب چیزی از تو کم نمیکند
ولی
شاید از این میترسی که آن اتفاق خوب
برای فردی کافی باشد و تو را تغیر دهد ...
و شاید از تغییر میترسی ...
هر چه که هست
حتی تو هم به فکر خودت هستی.... -
گل های کوهی -
-
-
به یاد آزمون اول دبیرستانکه حتی نمیدونستیم چیه.(البته این سوالاش کم بود و فقط یک بُعد بود)
خلاصه که یادم هس همه خوشحال بودیم که یه روزمون الکی رفت و سرکلاس نرفتیم. بعد از اومدن جوابا کاغذاییو دادن بهمون توش پُر از نمودار و عدد بود. یکی از بچه ها گوشی مشاور رو میخواست که از اون برگه عکس بگیره نشون باباش بده.99 بود و فکر میکرد سقف نمره 100 ِ.
بعد که کلاس آرومتر شد مشاور توضیح داد که اینا ضریب هوشیه و100 تا120 معمولی و بالاتراز 140 باهوشه ... حالا دقیق یادم نیست.
یادمه که من و زهره مال هیچکس رو نپرسیدیم فقط خودمون مال همدیگه رو نگاه کردیم که آخر کلاس باید برگه رو پس میدادیم به مشاور. بچه ها اومدن مال مارو هم ورداشتن. مال زهره 208 بود، من160.
خیلی تو کلاس جروبحث شد -خصوصا بچه های درسخونتر- که اینا همش الکیه و دروغه. تا آخر اون روز سرِ هر کلاسی بچه ها اینو از دبیرا میپرسیدن که مطمئن شن الکیه ولی جواب هیچکس باب میلشون نبود!
امان از اعتماد به نفس نداشتن . . . !
(البته اینو بگم که اون آزمون یه آزمون جهانی بود که نمیدونم همه مدارس ایران میگیرن یا نه ولی انواع هوشها رو شامل میشد و تعداد سوالاش خیلی زیاد بود و فک کنم 4ساعت وقت داشت)
این یکی رو امروز دادم و فقط 60 تا سواله و با اون آزمون فرق داره. شما هم میتونین بریــــــد اینـــــجــــــا روشون فکر کنین و نتیجه تونو ببینین. جالبه.
این بار من، یکی دو دونه از زهره بالاتر بودم
آنچه هنوز تلخترین پوزخندِ مرا برمیانگیزد %(#ff0073)[«چیزیشدن»] %(#cc005c)[از دیدگاه آنهاست] ؛ آنها که میخواهند ما را در قالبهای فلزی خود جای بدهند.
-
راستش من نقاشیو طراحی و خوشنویسی زیاد نداشتم
-
اولین ویترای عمرم
-

این یک عددمیوه است..ولی نمیدونم آدم فضائیه که شبیه میوه شده فروداومده زمین؟!
یامیوه بوده که تبدیل به آدم شده...
به هرحال یه موجودیه که سرازظرف میوه ی میهمانی دیروزدرآورده بود..
تاکشفیات بعدی بدرود