️
️
ردپا
حواست هس؟؟؟!!!!
-
بعضی وقتا حس نوشتن میاد! این نوشته های ته دلی نه قوانین و قواعد ادبیاتی توش رعایت میشه! نه کلمات قلمبه سلمبه توش پیدا میشه! اینا از ته دل میاد!
داشتم در مورد بیماری دیستروفی عضلانی مطلبی رو میخوندم! دیستروفی عضلانی یکسری بیماری های ژنتیکی ان که ماهیچه های بدن رو تحت تاثیر قرار میدن و کم کم تخریب میکنن! شایع ترین و شدیدترینش دیستروفی عضلانی دوشن هست!قبلا در مورد این بیماری خونده بودم ولی این بار مقداری بیشتر سرچ کردم ! این ها یکسری فرشته های نازنینی هستن که با این مشکل به این دنیا میان! خیلی وقتا خانواده هاشونم تا سن ۵٫۶ سالگی از بیماریشون خبر ندارن! کم کم تفاوت بین اینها با بچه های دیگه مشخص میشه! نمیتونن خوب راه برن! نمیتونن بدون! خیلی از کارایی که ما به راحتی با عضلات سالممون انجام میدیم اونا نمیتونن! معمولا تو سن ۱۰ سالگی ویلچر نشین میشن! هرچی میگذره عضلات بیشتری تو بدنشون درگیر میشن! کار به مشکلات تنفسی میرسه خوب نمیتونن نفس بکشن ، مشکلات قلبی ، مشکل بلع که خوب نمیتونن غذا بخورن و … هم میرسه! این بیماری هیچ درمان قطعی نداره و معمولا تو دهه سوم زندگی شون ( بین ۲۰ تا ۳۰ سالگی) بخاطر نارسایی تنفسی ، قلبی یا عفونت ریه میمیرند… اینها برای همین عوارضشون دائم باید دارو مصرف کنند…. میدونین یکی از بدترین کارهایی که ما آدما انجام میدیم اینکه با دیدن یه فرد معلول یا مریض دستامونو بلند میکنیم بلند میگیم خدایا شکرت که ما جای اون نیستیم!!! این کار بیشتر شبیه مسخره کردن خودمونه! انگار ما پیش خدا عزیزتریم که سالمیم! انگار ما دردونه خداییم که زیباییم! انگاراینکه یه شرایط خوبی واسه زندگی داریم مدیون تلاش خودمونه!!! و اونا خدای نکرده اشتباهی انجام دادن و باید تاوانشو بدن! در صورتی که همه ما میتونستیم تو اون شرایط قرار بگیریم! اون موقع قضاوت و حرفای دیگران خیلی برامون سخت بود! زندگی تو جامعه ای که اکثرا قدردان سلامتیشون نیستن! اکثرا بخاطر مشکلات پیش پا افتاده پیش خدا گله میکنن! و … بقول استاد گرانقدرمون این آدما برای آزمایش ما اومدن! برای اینکه به ما بفهمونن که با تمام این نعمت ها و داشته هایی که در اختیارمون هست چیکار میکنیم؟ اومدن بگن چقدر داری از این امکاناتت واسه رسیدن به هدفات استفاده میکنی؟ میخوان بگن که تویی که فکر میکنی خیلی عزیز خدایی! چکاری برای اونا که ناتوانن انجام میدی؟
بچه ها اینو بدونین با هرسختی که دارین ادامه میدین یه سری هستن که آرزوشونه که همین شرایط شما رو داشته باشن! آرزوشونه که یه جسم سالم! سایه پدر و مادر! یه سقف بالای سر ، یه غذایی واسه خوردن …
اگر باهمه این حرفا بازم میگی ولی … ! بدون که این بهونه ها رو هیچ کسی ازت قبول نمیکنه! قطعا میدونم ته دلت گذشت که به جایی برسی که بتونی به هزاران فرشته نازنینی که سرچهارراه ها دارن گل میفروشن!کودکای سرطانی و بچه های بی سرپرست و … کمک کنی! ولی لازمش اینه که اول خودت بتونی به هدفت برسی! تو باید بری بالا! یادت نره هدفات منتظرن! کم آوردن سخت نیست! کوتاه اومدن سخت نیست! تلاش نکردن سخت نیست!
همین الان سه بار بلند بگو خدایا شکرت! خدایا شکرت! خدایا شکرت!نه بخاطر اینکه مریض نیستی! بخاطر اینکه یه فرصت نابی برای جنگیدن واسه اهداف خوشگلت داری
مواظب هدفای خوشگلت باش!
-
بعضی وقتا حس نوشتن میاد! این نوشته های ته دلی نه قوانین و قواعد ادبیاتی توش رعایت میشه! نه کلمات قلمبه سلمبه توش پیدا میشه! اینا از ته دل میاد!
داشتم در مورد بیماری دیستروفی عضلانی مطلبی رو میخوندم! دیستروفی عضلانی یکسری بیماری های ژنتیکی ان که ماهیچه های بدن رو تحت تاثیر قرار میدن و کم کم تخریب میکنن! شایع ترین و شدیدترینش دیستروفی عضلانی دوشن هست!قبلا در مورد این بیماری خونده بودم ولی این بار مقداری بیشتر سرچ کردم ! این ها یکسری فرشته های نازنینی هستن که با این مشکل به این دنیا میان! خیلی وقتا خانواده هاشونم تا سن ۵٫۶ سالگی از بیماریشون خبر ندارن! کم کم تفاوت بین اینها با بچه های دیگه مشخص میشه! نمیتونن خوب راه برن! نمیتونن بدون! خیلی از کارایی که ما به راحتی با عضلات سالممون انجام میدیم اونا نمیتونن! معمولا تو سن ۱۰ سالگی ویلچر نشین میشن! هرچی میگذره عضلات بیشتری تو بدنشون درگیر میشن! کار به مشکلات تنفسی میرسه خوب نمیتونن نفس بکشن ، مشکلات قلبی ، مشکل بلع که خوب نمیتونن غذا بخورن و … هم میرسه! این بیماری هیچ درمان قطعی نداره و معمولا تو دهه سوم زندگی شون ( بین ۲۰ تا ۳۰ سالگی) بخاطر نارسایی تنفسی ، قلبی یا عفونت ریه میمیرند… اینها برای همین عوارضشون دائم باید دارو مصرف کنند…. میدونین یکی از بدترین کارهایی که ما آدما انجام میدیم اینکه با دیدن یه فرد معلول یا مریض دستامونو بلند میکنیم بلند میگیم خدایا شکرت که ما جای اون نیستیم!!! این کار بیشتر شبیه مسخره کردن خودمونه! انگار ما پیش خدا عزیزتریم که سالمیم! انگار ما دردونه خداییم که زیباییم! انگاراینکه یه شرایط خوبی واسه زندگی داریم مدیون تلاش خودمونه!!! و اونا خدای نکرده اشتباهی انجام دادن و باید تاوانشو بدن! در صورتی که همه ما میتونستیم تو اون شرایط قرار بگیریم! اون موقع قضاوت و حرفای دیگران خیلی برامون سخت بود! زندگی تو جامعه ای که اکثرا قدردان سلامتیشون نیستن! اکثرا بخاطر مشکلات پیش پا افتاده پیش خدا گله میکنن! و … بقول استاد گرانقدرمون این آدما برای آزمایش ما اومدن! برای اینکه به ما بفهمونن که با تمام این نعمت ها و داشته هایی که در اختیارمون هست چیکار میکنیم؟ اومدن بگن چقدر داری از این امکاناتت واسه رسیدن به هدفات استفاده میکنی؟ میخوان بگن که تویی که فکر میکنی خیلی عزیز خدایی! چکاری برای اونا که ناتوانن انجام میدی؟
بچه ها اینو بدونین با هرسختی که دارین ادامه میدین یه سری هستن که آرزوشونه که همین شرایط شما رو داشته باشن! آرزوشونه که یه جسم سالم! سایه پدر و مادر! یه سقف بالای سر ، یه غذایی واسه خوردن …
اگر باهمه این حرفا بازم میگی ولی … ! بدون که این بهونه ها رو هیچ کسی ازت قبول نمیکنه! قطعا میدونم ته دلت گذشت که به جایی برسی که بتونی به هزاران فرشته نازنینی که سرچهارراه ها دارن گل میفروشن!کودکای سرطانی و بچه های بی سرپرست و … کمک کنی! ولی لازمش اینه که اول خودت بتونی به هدفت برسی! تو باید بری بالا! یادت نره هدفات منتظرن! کم آوردن سخت نیست! کوتاه اومدن سخت نیست! تلاش نکردن سخت نیست!
همین الان سه بار بلند بگو خدایا شکرت! خدایا شکرت! خدایا شکرت!نه بخاطر اینکه مریض نیستی! بخاطر اینکه یه فرصت نابی برای جنگیدن واسه اهداف خوشگلت داری
مواظب هدفای خوشگلت باش!
zeynab.khanoom
مرسی زینب جان..عالــــــــــــــــــی بود -
عالی بود
-
خیلی زیبا بود
میگن تا وقتی نعمتی رو از دست ندادی قدرشو نمیدونی.اینجوری نباشیم
دوستم میگفت : هیچ وقت فکر نمیکردم که حسرت شب یلدا در کنار خونواده رو بخورم!و شاید هیچ وقت از خدا بخاطر این تشکر نکردم.نعمتی که اصن به چشم نمیاد
ولی الان یلدا دانشگاه بودم فهمیدم ...
افرین.حتما درباره این نعمت ها ازمون سوال میشه.سعی کنیم جواب قانع کننده ای داشته باشیم پیش وجدانمون و خداوقتی تویی و بغض طنز و طنز بغض آلود...
-
خیلی زیبا بود
میگن تا وقتی نعمتی رو از دست ندادی قدرشو نمیدونی.اینجوری نباشیم
دوستم میگفت : هیچ وقت فکر نمیکردم که حسرت شب یلدا در کنار خونواده رو بخورم!و شاید هیچ وقت از خدا بخاطر این تشکر نکردم.نعمتی که اصن به چشم نمیاد
ولی الان یلدا دانشگاه بودم فهمیدم ...
افرین.حتما درباره این نعمت ها ازمون سوال میشه.سعی کنیم جواب قانع کننده ای داشته باشیم پیش وجدانمون و خداsahba بازم خوش بحالت ک دانشگاه بودی .....همه ماها ارزومو سال دیگ دانشگاه باشیم
-
sahba بازم خوش بحالت ک دانشگاه بودی .....همه ماها ارزومو سال دیگ دانشگاه باشیم
zeynab.khanoom دوستم
من ک هنو کنکوری ام
اونم رشته ش ریاضی بود وگرنه اگه تجربی بود محال بود بتونه بره دانشگاه
-
sahba بازم خوش بحالت ک دانشگاه بودی .....همه ماها ارزومو سال دیگ دانشگاه باشیم
zeynab.khanoom در حواست هس؟؟؟!!!! گفته است:
sahba بازم خوش بحالت ک دانشگاه بودی .....همه ماها ارزومو سال دیگ دانشگاه باشیم
اونم هر دانشگاهی نه .. دانشگاه علوم پزشکی!
-
من ک زیاد بوود نخوندم ولی تابع بقیه ک گتعریف کرردن منم میگم
بیییگ لایییک -
زیبا و بسیار زیبا
تحت تاثیر گاشت -
مطلب قشنگی نوشتی،
خوشم اومد -
من ک زیاد بوود نخوندم ولی تابع بقیه ک گتعریف کرردن منم میگم
بیییگ لایییکDR.PeRshIA همیشه نوشته ها واسه لایک نیس واس خوندنه
