پشیمون شدن از رشته تحصیلی+تغییر رشته؟
-
Jk
این همه نوشتم
تشکر نمیکنی یه لایک کن لااقل :|@Scientist-20 دستت درد نکنه عزیزم،خوندن متنی که نوشته بودی یکمی حالمو بهتر کرد، امیدوارم بتونم بهترین تصمیم رو بگیرم
-
@Scientist-20 دستت درد نکنه عزیزم،خوندن متنی که نوشته بودی یکمی حالمو بهتر کرد، امیدوارم بتونم بهترین تصمیم رو بگیرم
Jk
مخلصم حاجی
ایشالا هرچی مصحلته همون بشه -
ب ندای قلبت گوش بده و از خداکمک بخواه در کنارش مشاوره زیاد بگیر
-
ب ندای قلبت گوش بده و از خداکمک بخواه در کنارش مشاوره زیاد بگیر
Alireza Mousavi تا زمانی که تصمیم قطعی نشده، نمیخوام پدر و مادرم رو در جریان بزارم، ولی حالا اگه هم قطعی بشه، بقیش دست من نیس، پدر و مادرم قبول نمیکنن، یه دختر ۱۷ ساله ای مث من تنهایی برع به یه جایی مث تهران:( این حالمو بدتر میکنه.
-
من پایه یازدهم و تو نمونه دولتی درس میخونم و یجورایی از تحصیل تو رشته ی تجربی پشیمون شدم، نمیدونم چرا واقعا، ولی هر روز به دلایلی که نمیتونم مث ادم درس بخونم کلی حرص میخونم و انگیزه از دست میدم.
راستش رشته ی مورد علاقم از بچگی، کارگردانی و فیلمنامه نویسی و هر چی مربوط به فیلمسازی هست بود و هست، اما چون واقعا شرایط تحصیل تو همچین رشته ای، لا اقل برای من وجود نداشت، اومدم تجربی، چون از انسانی و ریاضی متنفر بودم. از تجربی هم واقعا بدم نمیاد،خیلی هم خوشم میاد،ولی چه کنم به یه ذره بحث استعداد هست وبرنامه ریزی درست و حسابی، خودم که نمیتونم برنامه بریزم، و هزینه ی مالی این رو هم ندارم که مشاور بگیرم و با اون جلو برم، هر دفعه که میگم چرا اومدم تجربی، یاد دختر خالم و پسر خالم و چن تا از دوستام میوفتم که مث چی دارن درس میخونن، پسرخالمم نخبه هستش، تو تجربی، حرصم میگیره، میگم نکنه اینا بشن مثلا دکتر و فلان، منم که پشیمون شدم و تغییر رشته دادم، تهش به هیچی نرسم! این باعث میشه دوباره بشینم سرجام. خلاصه علاقه ی اصلی من چیز دیگه ای هست، هنرستان شهرمون بجز خیاطی و گرافیک و اینا چیزی نداره، حالا کلی تلاش کنم زور بزنم و برم خابگاه تو یه شهر دیگه، باز هم بعد اینکه بهش رسیدم، شرایط فیلمسازی و سینما و اینا تو ایران، واقعا تعریفی نداره، خارج هم که برای فرد مسلمانی مث من اصلا جور در نمیاد، نمیدونم، یه جورایی بین زمین و اسمون گیر کردم.صد درصد اگه تو همین تجربی هم تلاش خودمو بکنم، میتونم به اون رشته مورد علاقم هم تو این برسم، ولی راهشو بلد نیستم. بچه ها، به نظرتون من چیکار کنم؟ اگه تجربی رو ادامه بدم، پایه دهم صفرم، یازدهمم شروع خوبی نداشتم، اگه برم هنر، احتمالا مجبور باشم از دهم شروع کنم، چیکار کنم؟ پیشنهاد صادقانه خواهر برادرانه به من بدین ، تک تک نظراتتون تو اینده من سهم داره،ممنون بچه ها!
Jk سلام
هر کدوم از ما در کنار درسی ک میخونم شاید به یه چیز دیگم علاقه داشته باشیم
مثلا موسیقی
هنر
بازیگری
و ...
میخام بگم اینارو شما هر وقت که عشقت کشید میتونی پی اینا بری
تو 40 سالتم بشه بازم میتونی بری داخل سینا و فیلم و ..
شما میگی از تجربی بدم نمیاد
فقد مشکل برنامه ریزی و ..
به نظر من داخل این کانالای تلگرام کلی مشاوره هست راجب خیلی چیزا رایگان حرف میزنن
از اونا کمک بگیر
از یه دوستی که پشت کنکوری یا قبول شده کمک بگیر که چکار کنی چطور برنامه بریزی
شما وقتی داخل یه رشته تاپ یا هر رشته ای از تجربی قبول بشی ایندت تضمیه و میتونه بعدش در کنار درس تو یه رشته تاپ که میخونی بری دنبال فیلم و ..
در اون زمان وضع مالیتم خوبه
بله درسته علاقه مهمه
الان نمیتونم بهت بگم علاقه مهمه چون شما از تجربی هم خوشت میاد از یه طرف به کارگردانی و ... علاقه داری
به نظرم شما هنوز یازدهمی بشدت وقت زیادی هم داری
از الان نباید ناامید بشی
شما از تابستون هم که شروع کنی به کنکوری خوندن
میتونی واقعا خودتو برسونی و بخونی -
Jk سلام
هر کدوم از ما در کنار درسی ک میخونم شاید به یه چیز دیگم علاقه داشته باشیم
مثلا موسیقی
هنر
بازیگری
و ...
میخام بگم اینارو شما هر وقت که عشقت کشید میتونی پی اینا بری
تو 40 سالتم بشه بازم میتونی بری داخل سینا و فیلم و ..
شما میگی از تجربی بدم نمیاد
فقد مشکل برنامه ریزی و ..
به نظر من داخل این کانالای تلگرام کلی مشاوره هست راجب خیلی چیزا رایگان حرف میزنن
از اونا کمک بگیر
از یه دوستی که پشت کنکوری یا قبول شده کمک بگیر که چکار کنی چطور برنامه بریزی
شما وقتی داخل یه رشته تاپ یا هر رشته ای از تجربی قبول بشی ایندت تضمیه و میتونه بعدش در کنار درس تو یه رشته تاپ که میخونی بری دنبال فیلم و ..
در اون زمان وضع مالیتم خوبه
بله درسته علاقه مهمه
الان نمیتونم بهت بگم علاقه مهمه چون شما از تجربی هم خوشت میاد از یه طرف به کارگردانی و ... علاقه داری
به نظرم شما هنوز یازدهمی بشدت وقت زیادی هم داری
از الان نباید ناامید بشی
شما از تابستون هم که شروع کنی به کنکوری خوندن
میتونی واقعا خودتو برسونی و بخونی@ببرزخمی کاملا صحیحه🥲
-
همین رشته بمون و در کنارش بعدا می تونی به علاقت هم برسی. فضای مجازی مثل اینستا و یوتوب فضای زیادی برای فیلم سازی بهت میده. برای برنامه ریزی هم ویدیو های مشاوره ای زیاد ببین. مطالب مربوط به برنامه ریزی رو سرچ کن و یادداشت برداری کن.
ممکنه بعدا بری تو صنعت فیلم سازی ولی یادت باشه هر هنرمندی نیاز به پشتوانه داره. اگه یه شغل ثابت داشته باشی، خودت می تونی پشتوانه خودت بشی و ذوق و علاقت به خاطر مباحث مالی تحت الشعاع قرار نمی گیره. موفق باشی⚘⚘⚘ -
همین رشته بمون و در کنارش بعدا می تونی به علاقت هم برسی. فضای مجازی مثل اینستا و یوتوب فضای زیادی برای فیلم سازی بهت میده. برای برنامه ریزی هم ویدیو های مشاوره ای زیاد ببین. مطالب مربوط به برنامه ریزی رو سرچ کن و یادداشت برداری کن.
ممکنه بعدا بری تو صنعت فیلم سازی ولی یادت باشه هر هنرمندی نیاز به پشتوانه داره. اگه یه شغل ثابت داشته باشی، خودت می تونی پشتوانه خودت بشی و ذوق و علاقت به خاطر مباحث مالی تحت الشعاع قرار نمی گیره. موفق باشی⚘⚘⚘ -
من پایه یازدهم و تو نمونه دولتی درس میخونم و یجورایی از تحصیل تو رشته ی تجربی پشیمون شدم، نمیدونم چرا واقعا، ولی هر روز به دلایلی که نمیتونم مث ادم درس بخونم کلی حرص میخونم و انگیزه از دست میدم.
راستش رشته ی مورد علاقم از بچگی، کارگردانی و فیلمنامه نویسی و هر چی مربوط به فیلمسازی هست بود و هست، اما چون واقعا شرایط تحصیل تو همچین رشته ای، لا اقل برای من وجود نداشت، اومدم تجربی، چون از انسانی و ریاضی متنفر بودم. از تجربی هم واقعا بدم نمیاد،خیلی هم خوشم میاد،ولی چه کنم به یه ذره بحث استعداد هست وبرنامه ریزی درست و حسابی، خودم که نمیتونم برنامه بریزم، و هزینه ی مالی این رو هم ندارم که مشاور بگیرم و با اون جلو برم، هر دفعه که میگم چرا اومدم تجربی، یاد دختر خالم و پسر خالم و چن تا از دوستام میوفتم که مث چی دارن درس میخونن، پسرخالمم نخبه هستش، تو تجربی، حرصم میگیره، میگم نکنه اینا بشن مثلا دکتر و فلان، منم که پشیمون شدم و تغییر رشته دادم، تهش به هیچی نرسم! این باعث میشه دوباره بشینم سرجام. خلاصه علاقه ی اصلی من چیز دیگه ای هست، هنرستان شهرمون بجز خیاطی و گرافیک و اینا چیزی نداره، حالا کلی تلاش کنم زور بزنم و برم خابگاه تو یه شهر دیگه، باز هم بعد اینکه بهش رسیدم، شرایط فیلمسازی و سینما و اینا تو ایران، واقعا تعریفی نداره، خارج هم که برای فرد مسلمانی مث من اصلا جور در نمیاد، نمیدونم، یه جورایی بین زمین و اسمون گیر کردم.صد درصد اگه تو همین تجربی هم تلاش خودمو بکنم، میتونم به اون رشته مورد علاقم هم تو این برسم، ولی راهشو بلد نیستم. بچه ها، به نظرتون من چیکار کنم؟ اگه تجربی رو ادامه بدم، پایه دهم صفرم، یازدهمم شروع خوبی نداشتم، اگه برم هنر، احتمالا مجبور باشم از دهم شروع کنم، چیکار کنم؟ پیشنهاد صادقانه خواهر برادرانه به من بدین ، تک تک نظراتتون تو اینده من سهم داره،ممنون بچه ها!
Jk سلام میخوام باهات رک حرف بزنم
اگه داخل مسیر چیزایی که نمیخوای باشی حرکت کنی یا حتی به چیزی برسی اون آخرش اصلا گیریم همه چی بیاد ولی مطمئن باش هیچ وقت حال خوب برات نمیاد ، کنکور تجربی سنگین ترین رقابت رو داره ، و هنر شاید به ظاهر اینجوری نباشه ولی از همه رشته ها بیشتر پوسستو میکنه و باید تسلیم نشی ، یه چیز دیگه خودتو با کسی مقایسه نکن
همون آدمی که بهش میگی نخبه معلوم نیست سال اول قبول شا یا ۳ سال بمونه پشت کنکور ، شاگرد اول کلاستون و... یسریا تو درسا مدرسه خوبن ولی تو کنکور هیچی نیستن چون اصلا طرف درست نمیخونده ( خیلی از دانش آموزا درس خون همینجوری شکست خوردن )
اگه نگران کنکور هنری... ! اصلا از هر هنرستان مثل دبیرستان نیست که همه کنکور بدن ، شاید داخل هنرستانی که بری همش ده نفر قصدشون کنکور باشه اینجوری بهت بگم ! تو حتی هیچی حالیت نباشه از سال کنکور شروع کنی اصلا سال کنکور چیه چند ماه مونده کنکور ۲ رقمی ای راحت ( واقعا جو رشته اش اینجوریه و به هیچ کس توهین نمیکنم واقعیت رو میگم ← اثبات حرفامم رتبه یک کنکور هنر سال ۱۴۰۰ ببین میگه از کی شروع کردم -
من پایه یازدهم و تو نمونه دولتی درس میخونم و یجورایی از تحصیل تو رشته ی تجربی پشیمون شدم، نمیدونم چرا واقعا، ولی هر روز به دلایلی که نمیتونم مث ادم درس بخونم کلی حرص میخونم و انگیزه از دست میدم.
راستش رشته ی مورد علاقم از بچگی، کارگردانی و فیلمنامه نویسی و هر چی مربوط به فیلمسازی هست بود و هست، اما چون واقعا شرایط تحصیل تو همچین رشته ای، لا اقل برای من وجود نداشت، اومدم تجربی، چون از انسانی و ریاضی متنفر بودم. از تجربی هم واقعا بدم نمیاد،خیلی هم خوشم میاد،ولی چه کنم به یه ذره بحث استعداد هست وبرنامه ریزی درست و حسابی، خودم که نمیتونم برنامه بریزم، و هزینه ی مالی این رو هم ندارم که مشاور بگیرم و با اون جلو برم، هر دفعه که میگم چرا اومدم تجربی، یاد دختر خالم و پسر خالم و چن تا از دوستام میوفتم که مث چی دارن درس میخونن، پسرخالمم نخبه هستش، تو تجربی، حرصم میگیره، میگم نکنه اینا بشن مثلا دکتر و فلان، منم که پشیمون شدم و تغییر رشته دادم، تهش به هیچی نرسم! این باعث میشه دوباره بشینم سرجام. خلاصه علاقه ی اصلی من چیز دیگه ای هست، هنرستان شهرمون بجز خیاطی و گرافیک و اینا چیزی نداره، حالا کلی تلاش کنم زور بزنم و برم خابگاه تو یه شهر دیگه، باز هم بعد اینکه بهش رسیدم، شرایط فیلمسازی و سینما و اینا تو ایران، واقعا تعریفی نداره، خارج هم که برای فرد مسلمانی مث من اصلا جور در نمیاد، نمیدونم، یه جورایی بین زمین و اسمون گیر کردم.صد درصد اگه تو همین تجربی هم تلاش خودمو بکنم، میتونم به اون رشته مورد علاقم هم تو این برسم، ولی راهشو بلد نیستم. بچه ها، به نظرتون من چیکار کنم؟ اگه تجربی رو ادامه بدم، پایه دهم صفرم، یازدهمم شروع خوبی نداشتم، اگه برم هنر، احتمالا مجبور باشم از دهم شروع کنم، چیکار کنم؟ پیشنهاد صادقانه خواهر برادرانه به من بدین ، تک تک نظراتتون تو اینده من سهم داره،ممنون بچه ها!
Jk
این متن رو حرف های آقای پوریا مظفریان ویدیو بریم دنبال علاقمون یا نه عین حرف هاش نوشتم ↓
علاقه خیلی خفنه و عالیه
ولی خیلی پیچیده است
گاهی اوقات ( طبق آمار آقای پوریا مظفریان)
بعضی مواقع یه تنفر همیشه تنفره (۷ درصد )
خیلی وقتا یه علاقه همیشه علاقه است ( ۴۰ درصد )
اما !
بعضی وقتا بعد یه تنفر علاقه به وجود میاد ( ۲۱ درصد )
بعضی اوقات هم بعد علاقه یه تنفر به وجود میاد ( ۲۱ درصد )میبینی چقدر حالت داره ؟ چقدر پیچیده است ؟
ولی تجربه ثابت کرده اگه بری دنبال علاقه ات، حالت بهتره.. احتمال موفقیتت بیشتره
ولی ممکنه الان بگی
اگه رفتم سمت علاقم نشد چی ؟
کسی که این سوال تو ذهنش میاد احتمالا نمیدونه علاقه چیه ، علاقه یعنی اگه صد بار شکست بخوری برای علاقت صد و یک بار بلند شو ، اینقدر ادامه بده تا بشه همون چیزی که تو میخوای
تمام !