🧪🧪
پشیمون شدن از رشته تحصیلی+تغییر رشته؟
-
من پایه یازدهم و تو نمونه دولتی درس میخونم و یجورایی از تحصیل تو رشته ی تجربی پشیمون شدم، نمیدونم چرا واقعا، ولی هر روز به دلایلی که نمیتونم مث ادم درس بخونم کلی حرص میخونم و انگیزه از دست میدم.
راستش رشته ی مورد علاقم از بچگی، کارگردانی و فیلمنامه نویسی و هر چی مربوط به فیلمسازی هست بود و هست، اما چون واقعا شرایط تحصیل تو همچین رشته ای، لا اقل برای من وجود نداشت، اومدم تجربی، چون از انسانی و ریاضی متنفر بودم. از تجربی هم واقعا بدم نمیاد،خیلی هم خوشم میاد،ولی چه کنم به یه ذره بحث استعداد هست وبرنامه ریزی درست و حسابی، خودم که نمیتونم برنامه بریزم، و هزینه ی مالی این رو هم ندارم که مشاور بگیرم و با اون جلو برم، هر دفعه که میگم چرا اومدم تجربی، یاد دختر خالم و پسر خالم و چن تا از دوستام میوفتم که مث چی دارن درس میخونن، پسرخالمم نخبه هستش، تو تجربی، حرصم میگیره، میگم نکنه اینا بشن مثلا دکتر و فلان، منم که پشیمون شدم و تغییر رشته دادم، تهش به هیچی نرسم! این باعث میشه دوباره بشینم سرجام. خلاصه علاقه ی اصلی من چیز دیگه ای هست، هنرستان شهرمون بجز خیاطی و گرافیک و اینا چیزی نداره، حالا کلی تلاش کنم زور بزنم و برم خابگاه تو یه شهر دیگه، باز هم بعد اینکه بهش رسیدم، شرایط فیلمسازی و سینما و اینا تو ایران، واقعا تعریفی نداره، خارج هم که برای فرد مسلمانی مث من اصلا جور در نمیاد، نمیدونم، یه جورایی بین زمین و اسمون گیر کردم.صد درصد اگه تو همین تجربی هم تلاش خودمو بکنم، میتونم به اون رشته مورد علاقم هم تو این برسم، ولی راهشو بلد نیستم. بچه ها، به نظرتون من چیکار کنم؟ اگه تجربی رو ادامه بدم، پایه دهم صفرم، یازدهمم شروع خوبی نداشتم، اگه برم هنر، احتمالا مجبور باشم از دهم شروع کنم، چیکار کنم؟ پیشنهاد صادقانه خواهر برادرانه به من بدین ، تک تک نظراتتون تو اینده من سهم داره،
ممنون بچه ها! 
Jk سلام بحث علاقه جداس با برنامه ریزی و اینا
اگه واقعا این رشته رو دوست داری و فکر میکنی میتونی سختیاشو تحمل کنی بمون همین رشته
اگر نه و دلت ی جای دیگس ب نظرم فایده نداره و بهتره بری همون چیزی ک میخوای
در مورد برنامه ریزی هم من همیشه اعتقاد دارم بهترین مشاور ادم خودشه
چرا میگی نمیتونی برنامه ریزی کنی؟نتونستی در کار نیست
مطمینم ک میتونی
ببین من خودم تیزهوشان دهم رشتم ریاضی بود
ولی هر روز دلم سر کلاس بچه های تجربی بود
واقعا هوش و‌حواسم اون سمتی بود
با تمام سختی تغییر رشته دادم رفتم تجربی
منظورم اینه اگه واقعا یچیزیو دوسداشته باشی
میری سراغش
احساس میکنم باید بیشتر فکر کنی ببینی واقعا کارگردانی برات جذاب تره یا تجربی.یعنی به علاقه درونی خودت بستگی داره.ببخشید زیاد شد -
من پایه یازدهم و تو نمونه دولتی درس میخونم و یجورایی از تحصیل تو رشته ی تجربی پشیمون شدم، نمیدونم چرا واقعا، ولی هر روز به دلایلی که نمیتونم مث ادم درس بخونم کلی حرص میخونم و انگیزه از دست میدم.
راستش رشته ی مورد علاقم از بچگی، کارگردانی و فیلمنامه نویسی و هر چی مربوط به فیلمسازی هست بود و هست، اما چون واقعا شرایط تحصیل تو همچین رشته ای، لا اقل برای من وجود نداشت، اومدم تجربی، چون از انسانی و ریاضی متنفر بودم. از تجربی هم واقعا بدم نمیاد،خیلی هم خوشم میاد،ولی چه کنم به یه ذره بحث استعداد هست وبرنامه ریزی درست و حسابی، خودم که نمیتونم برنامه بریزم، و هزینه ی مالی این رو هم ندارم که مشاور بگیرم و با اون جلو برم، هر دفعه که میگم چرا اومدم تجربی، یاد دختر خالم و پسر خالم و چن تا از دوستام میوفتم که مث چی دارن درس میخونن، پسرخالمم نخبه هستش، تو تجربی، حرصم میگیره، میگم نکنه اینا بشن مثلا دکتر و فلان، منم که پشیمون شدم و تغییر رشته دادم، تهش به هیچی نرسم! این باعث میشه دوباره بشینم سرجام. خلاصه علاقه ی اصلی من چیز دیگه ای هست، هنرستان شهرمون بجز خیاطی و گرافیک و اینا چیزی نداره، حالا کلی تلاش کنم زور بزنم و برم خابگاه تو یه شهر دیگه، باز هم بعد اینکه بهش رسیدم، شرایط فیلمسازی و سینما و اینا تو ایران، واقعا تعریفی نداره، خارج هم که برای فرد مسلمانی مث من اصلا جور در نمیاد، نمیدونم، یه جورایی بین زمین و اسمون گیر کردم.صد درصد اگه تو همین تجربی هم تلاش خودمو بکنم، میتونم به اون رشته مورد علاقم هم تو این برسم، ولی راهشو بلد نیستم. بچه ها، به نظرتون من چیکار کنم؟ اگه تجربی رو ادامه بدم، پایه دهم صفرم، یازدهمم شروع خوبی نداشتم، اگه برم هنر، احتمالا مجبور باشم از دهم شروع کنم، چیکار کنم؟ پیشنهاد صادقانه خواهر برادرانه به من بدین ، تک تک نظراتتون تو اینده من سهم داره، ممنون بچه ها! Jk
سلام
برو سمت علاقه ات
ولی علاقه واقعیت
من خودم تجربی بودم تغییر رشته دادم و برا کنکور ریاضی میخونم
چون تو کلاس ما هرکی معدلش بالا بود میرفت تجربی مام مثل گاو ( به معنای کلمه!) پشت این گله افتادیم و رفتیم تجربی.
بعد دیدیم گروه خونی ما به خون و جراحی و اینا نمیخوره.
اومدیم ریاضی
پس برو سمت علاقه واقعیت
اگه میگفتی یهو عاشق کارگردانی شدم میگفتم داداش حالا چارتا فیلم دیدی جو گیر نشو، باید یه دهه از عمرتو بذاری تا بتونی نهایت 5 - 6 تا از اون فیلمای 90 دقیقه ای که دیدی رو بسازی
ولی این که میگی از بچگی عاشقشم باعث میشه اینطور راجع بهت فکر نکنم (ولی بازم دلیل نمیشه علاقت واقعی باشه)
پس بشین واقعا شفاف با خودت، بی رودروایستی حساب کتاب کن ببین چیکاره ای...میخوای این مسیر رو ادامه بدی یانه؟
این از بحث علاقه
ولی آیا مدرک تحصیلی باید لزوما در راستای علاقه باشه؟
نه!
درسته ایده آل اش اونه ولی خب کارگردان های خوب کم نداریم که تو رشته هنری تحصیل نکردن. نمونه اش آقای نیما جاویدی که فیلم "سرخ پوست" رو نوشت و کارگردانی کرد و بنظرم بهترین فیلم سال 95 بود ( نظر فراستی هم همین بود!). حالا ایشون چی خونده باشن خوبه؟ مهندسی!
نکته ی بعدی اینه که به این فکر نکن وضعیت حوزه مورد علاقه ات چطوریه. تو همین وضعیت داغون سینمای ایران هم کسایی بودن که فیلمای درخشان دادن بیرون مثل فرهادی،کیارستمی، کیمیایی و ... یا تو نسل جوون تر ها مثلا هومن سیدی و سعید روستایی
تو خارج هم کارگردان های مسلمون مگه چطور فعالیت میکنن؟ تو هم همونطور فعالیت کن...همین شهاب حسینی مثلا سابقه بازی تو فیلمای خارجی رو داره، مسلمونیش هم سرجاش!
ولی با این همه به نظر من نیاز به نمونه نیست برا موفقیت. چون اگه حتی یک نفر هم به موفقیت نرسیده، اون یه نفر باید تو باشی!
اوه چه قدر نوشتم :|
امیدوارم موفق باشی -
Jk
سلام
برو سمت علاقه ات
ولی علاقه واقعیت
من خودم تجربی بودم تغییر رشته دادم و برا کنکور ریاضی میخونم
چون تو کلاس ما هرکی معدلش بالا بود میرفت تجربی مام مثل گاو ( به معنای کلمه!) پشت این گله افتادیم و رفتیم تجربی.
بعد دیدیم گروه خونی ما به خون و جراحی و اینا نمیخوره.
اومدیم ریاضی
پس برو سمت علاقه واقعیت
اگه میگفتی یهو عاشق کارگردانی شدم میگفتم داداش حالا چارتا فیلم دیدی جو گیر نشو، باید یه دهه از عمرتو بذاری تا بتونی نهایت 5 - 6 تا از اون فیلمای 90 دقیقه ای که دیدی رو بسازی
ولی این که میگی از بچگی عاشقشم باعث میشه اینطور راجع بهت فکر نکنم (ولی بازم دلیل نمیشه علاقت واقعی باشه)
پس بشین واقعا شفاف با خودت، بی رودروایستی حساب کتاب کن ببین چیکاره ای...میخوای این مسیر رو ادامه بدی یانه؟
این از بحث علاقه
ولی آیا مدرک تحصیلی باید لزوما در راستای علاقه باشه؟
نه!
درسته ایده آل اش اونه ولی خب کارگردان های خوب کم نداریم که تو رشته هنری تحصیل نکردن. نمونه اش آقای نیما جاویدی که فیلم "سرخ پوست" رو نوشت و کارگردانی کرد و بنظرم بهترین فیلم سال 95 بود ( نظر فراستی هم همین بود!). حالا ایشون چی خونده باشن خوبه؟ مهندسی!
نکته ی بعدی اینه که به این فکر نکن وضعیت حوزه مورد علاقه ات چطوریه. تو همین وضعیت داغون سینمای ایران هم کسایی بودن که فیلمای درخشان دادن بیرون مثل فرهادی،کیارستمی، کیمیایی و ... یا تو نسل جوون تر ها مثلا هومن سیدی و سعید روستایی
تو خارج هم کارگردان های مسلمون مگه چطور فعالیت میکنن؟ تو هم همونطور فعالیت کن...همین شهاب حسینی مثلا سابقه بازی تو فیلمای خارجی رو داره، مسلمونیش هم سرجاش!
ولی با این همه به نظر من نیاز به نمونه نیست برا موفقیت. چون اگه حتی یک نفر هم به موفقیت نرسیده، اون یه نفر باید تو باشی!
اوه چه قدر نوشتم :|
امیدوارم موفق باشی -
Jk
این همه نوشتم
تشکر نمیکنی یه لایک کن لااقل :| -
@Scientist-20 دستت درد نکنه عزیزم،خوندن متنی که نوشته بودی یکمی حالمو بهتر کرد، امیدوارم بتونم بهترین تصمیم رو بگیرم
Jk
مخلصم حاجی
ایشالا هرچی مصحلته همون بشه
-
ب ندای قلبت گوش بده و از خداکمک بخواه در کنارش مشاوره زیاد بگیر
Alireza Mousavi تا زمانی که تصمیم قطعی نشده، نمیخوام پدر و مادرم رو در جریان بزارم، ولی حالا اگه هم قطعی بشه، بقیش دست من نیس، پدر و مادرم قبول نمیکنن، یه دختر ۱۷ ساله ای مث من تنهایی برع به یه جایی مث تهران:( این حالمو بدتر میکنه.
-
من پایه یازدهم و تو نمونه دولتی درس میخونم و یجورایی از تحصیل تو رشته ی تجربی پشیمون شدم، نمیدونم چرا واقعا، ولی هر روز به دلایلی که نمیتونم مث ادم درس بخونم کلی حرص میخونم و انگیزه از دست میدم.
راستش رشته ی مورد علاقم از بچگی، کارگردانی و فیلمنامه نویسی و هر چی مربوط به فیلمسازی هست بود و هست، اما چون واقعا شرایط تحصیل تو همچین رشته ای، لا اقل برای من وجود نداشت، اومدم تجربی، چون از انسانی و ریاضی متنفر بودم. از تجربی هم واقعا بدم نمیاد،خیلی هم خوشم میاد،ولی چه کنم به یه ذره بحث استعداد هست وبرنامه ریزی درست و حسابی، خودم که نمیتونم برنامه بریزم، و هزینه ی مالی این رو هم ندارم که مشاور بگیرم و با اون جلو برم، هر دفعه که میگم چرا اومدم تجربی، یاد دختر خالم و پسر خالم و چن تا از دوستام میوفتم که مث چی دارن درس میخونن، پسرخالمم نخبه هستش، تو تجربی، حرصم میگیره، میگم نکنه اینا بشن مثلا دکتر و فلان، منم که پشیمون شدم و تغییر رشته دادم، تهش به هیچی نرسم! این باعث میشه دوباره بشینم سرجام. خلاصه علاقه ی اصلی من چیز دیگه ای هست، هنرستان شهرمون بجز خیاطی و گرافیک و اینا چیزی نداره، حالا کلی تلاش کنم زور بزنم و برم خابگاه تو یه شهر دیگه، باز هم بعد اینکه بهش رسیدم، شرایط فیلمسازی و سینما و اینا تو ایران، واقعا تعریفی نداره، خارج هم که برای فرد مسلمانی مث من اصلا جور در نمیاد، نمیدونم، یه جورایی بین زمین و اسمون گیر کردم.صد درصد اگه تو همین تجربی هم تلاش خودمو بکنم، میتونم به اون رشته مورد علاقم هم تو این برسم، ولی راهشو بلد نیستم. بچه ها، به نظرتون من چیکار کنم؟ اگه تجربی رو ادامه بدم، پایه دهم صفرم، یازدهمم شروع خوبی نداشتم، اگه برم هنر، احتمالا مجبور باشم از دهم شروع کنم، چیکار کنم؟ پیشنهاد صادقانه خواهر برادرانه به من بدین ، تک تک نظراتتون تو اینده من سهم داره، ممنون بچه ها! Jk سلام
هر کدوم از ما در کنار درسی ک میخونم شاید به یه چیز دیگم علاقه داشته باشیم
مثلا موسیقی
هنر
بازیگری
و ...
میخام بگم اینارو شما هر وقت که عشقت کشید میتونی پی اینا بری
تو 40 سالتم بشه بازم میتونی بری داخل سینا و فیلم و ..
شما میگی از تجربی بدم نمیاد
فقد مشکل برنامه ریزی و ..
به نظر من داخل این کانالای تلگرام کلی مشاوره هست راجب خیلی چیزا رایگان حرف میزنن
از اونا کمک بگیر
از یه دوستی که پشت کنکوری یا قبول شده کمک بگیر که چکار کنی چطور برنامه بریزی
شما وقتی داخل یه رشته تاپ یا هر رشته ای از تجربی قبول بشی ایندت تضمیه و میتونه بعدش در کنار درس تو یه رشته تاپ که میخونی بری دنبال فیلم و ..
در اون زمان وضع مالیتم خوبه
بله درسته علاقه مهمه
الان نمیتونم بهت بگم علاقه مهمه چون شما از تجربی هم خوشت میاد از یه طرف به کارگردانی و ... علاقه داری
به نظرم شما هنوز یازدهمی بشدت وقت زیادی هم داری
از الان نباید ناامید بشی
شما از تابستون هم که شروع کنی به کنکوری خوندن
میتونی واقعا خودتو برسونی و بخونی -
Jk سلام
هر کدوم از ما در کنار درسی ک میخونم شاید به یه چیز دیگم علاقه داشته باشیم
مثلا موسیقی
هنر
بازیگری
و ...
میخام بگم اینارو شما هر وقت که عشقت کشید میتونی پی اینا بری
تو 40 سالتم بشه بازم میتونی بری داخل سینا و فیلم و ..
شما میگی از تجربی بدم نمیاد
فقد مشکل برنامه ریزی و ..
به نظر من داخل این کانالای تلگرام کلی مشاوره هست راجب خیلی چیزا رایگان حرف میزنن
از اونا کمک بگیر
از یه دوستی که پشت کنکوری یا قبول شده کمک بگیر که چکار کنی چطور برنامه بریزی
شما وقتی داخل یه رشته تاپ یا هر رشته ای از تجربی قبول بشی ایندت تضمیه و میتونه بعدش در کنار درس تو یه رشته تاپ که میخونی بری دنبال فیلم و ..
در اون زمان وضع مالیتم خوبه
بله درسته علاقه مهمه
الان نمیتونم بهت بگم علاقه مهمه چون شما از تجربی هم خوشت میاد از یه طرف به کارگردانی و ... علاقه داری
به نظرم شما هنوز یازدهمی بشدت وقت زیادی هم داری
از الان نباید ناامید بشی
شما از تابستون هم که شروع کنی به کنکوری خوندن
میتونی واقعا خودتو برسونی و بخونی@ببرزخمی کاملا صحیحه🥲
-
همین رشته بمون و در کنارش بعدا می تونی به علاقت هم برسی. فضای مجازی مثل اینستا و یوتوب فضای زیادی برای فیلم سازی بهت میده. برای برنامه ریزی هم ویدیو های مشاوره ای زیاد ببین. مطالب مربوط به برنامه ریزی رو سرچ کن و یادداشت برداری کن.
ممکنه بعدا بری تو صنعت فیلم سازی ولی یادت باشه هر هنرمندی نیاز به پشتوانه داره. اگه یه شغل ثابت داشته باشی، خودت می تونی پشتوانه خودت بشی و ذوق و علاقت به خاطر مباحث مالی تحت الشعاع قرار نمی گیره. موفق باشی⚘⚘⚘زکات علم نشر آن است
-
همین رشته بمون و در کنارش بعدا می تونی به علاقت هم برسی. فضای مجازی مثل اینستا و یوتوب فضای زیادی برای فیلم سازی بهت میده. برای برنامه ریزی هم ویدیو های مشاوره ای زیاد ببین. مطالب مربوط به برنامه ریزی رو سرچ کن و یادداشت برداری کن.
ممکنه بعدا بری تو صنعت فیلم سازی ولی یادت باشه هر هنرمندی نیاز به پشتوانه داره. اگه یه شغل ثابت داشته باشی، خودت می تونی پشتوانه خودت بشی و ذوق و علاقت به خاطر مباحث مالی تحت الشعاع قرار نمی گیره. موفق باشی⚘⚘⚘ -
من پایه یازدهم و تو نمونه دولتی درس میخونم و یجورایی از تحصیل تو رشته ی تجربی پشیمون شدم، نمیدونم چرا واقعا، ولی هر روز به دلایلی که نمیتونم مث ادم درس بخونم کلی حرص میخونم و انگیزه از دست میدم.
راستش رشته ی مورد علاقم از بچگی، کارگردانی و فیلمنامه نویسی و هر چی مربوط به فیلمسازی هست بود و هست، اما چون واقعا شرایط تحصیل تو همچین رشته ای، لا اقل برای من وجود نداشت، اومدم تجربی، چون از انسانی و ریاضی متنفر بودم. از تجربی هم واقعا بدم نمیاد،خیلی هم خوشم میاد،ولی چه کنم به یه ذره بحث استعداد هست وبرنامه ریزی درست و حسابی، خودم که نمیتونم برنامه بریزم، و هزینه ی مالی این رو هم ندارم که مشاور بگیرم و با اون جلو برم، هر دفعه که میگم چرا اومدم تجربی، یاد دختر خالم و پسر خالم و چن تا از دوستام میوفتم که مث چی دارن درس میخونن، پسرخالمم نخبه هستش، تو تجربی، حرصم میگیره، میگم نکنه اینا بشن مثلا دکتر و فلان، منم که پشیمون شدم و تغییر رشته دادم، تهش به هیچی نرسم! این باعث میشه دوباره بشینم سرجام. خلاصه علاقه ی اصلی من چیز دیگه ای هست، هنرستان شهرمون بجز خیاطی و گرافیک و اینا چیزی نداره، حالا کلی تلاش کنم زور بزنم و برم خابگاه تو یه شهر دیگه، باز هم بعد اینکه بهش رسیدم، شرایط فیلمسازی و سینما و اینا تو ایران، واقعا تعریفی نداره، خارج هم که برای فرد مسلمانی مث من اصلا جور در نمیاد، نمیدونم، یه جورایی بین زمین و اسمون گیر کردم.صد درصد اگه تو همین تجربی هم تلاش خودمو بکنم، میتونم به اون رشته مورد علاقم هم تو این برسم، ولی راهشو بلد نیستم. بچه ها، به نظرتون من چیکار کنم؟ اگه تجربی رو ادامه بدم، پایه دهم صفرم، یازدهمم شروع خوبی نداشتم، اگه برم هنر، احتمالا مجبور باشم از دهم شروع کنم، چیکار کنم؟ پیشنهاد صادقانه خواهر برادرانه به من بدین ، تک تک نظراتتون تو اینده من سهم داره، ممنون بچه ها! Jk سلام میخوام باهات رک حرف بزنم
اگه داخل مسیر چیزایی که نمیخوای باشی حرکت کنی یا حتی به چیزی برسی اون آخرش اصلا گیریم همه چی بیاد ولی مطمئن باش هیچ وقت حال خوب برات نمیاد ، کنکور تجربی سنگین ترین رقابت رو داره ، و هنر شاید به ظاهر اینجوری نباشه ولی از همه رشته ها بیشتر پوسستو میکنه و باید تسلیم نشی ، یه چیز دیگه خودتو با کسی مقایسه نکن
همون آدمی که بهش میگی نخبه معلوم نیست سال اول قبول شا یا ۳ سال بمونه پشت کنکور ، شاگرد اول کلاستون و... یسریا تو درسا مدرسه خوبن ولی تو کنکور هیچی نیستن چون اصلا طرف درست نمیخونده ( خیلی از دانش آموزا درس خون همینجوری شکست خوردن )
اگه نگران کنکور هنری... ! اصلا از هر هنرستان مثل دبیرستان نیست که همه کنکور بدن ، شاید داخل هنرستانی که بری همش ده نفر قصدشون کنکور باشه اینجوری بهت بگم ! تو حتی هیچی حالیت نباشه از سال کنکور شروع کنی اصلا سال کنکور چیه چند ماه مونده کنکور ۲ رقمی ای راحت ( واقعا جو رشته اش اینجوریه و به هیچ کس توهین نمیکنم واقعیت رو میگم ← اثبات حرفامم رتبه یک کنکور هنر سال ۱۴۰۰ ببین میگه از کی شروع کردم -
من پایه یازدهم و تو نمونه دولتی درس میخونم و یجورایی از تحصیل تو رشته ی تجربی پشیمون شدم، نمیدونم چرا واقعا، ولی هر روز به دلایلی که نمیتونم مث ادم درس بخونم کلی حرص میخونم و انگیزه از دست میدم.
راستش رشته ی مورد علاقم از بچگی، کارگردانی و فیلمنامه نویسی و هر چی مربوط به فیلمسازی هست بود و هست، اما چون واقعا شرایط تحصیل تو همچین رشته ای، لا اقل برای من وجود نداشت، اومدم تجربی، چون از انسانی و ریاضی متنفر بودم. از تجربی هم واقعا بدم نمیاد،خیلی هم خوشم میاد،ولی چه کنم به یه ذره بحث استعداد هست وبرنامه ریزی درست و حسابی، خودم که نمیتونم برنامه بریزم، و هزینه ی مالی این رو هم ندارم که مشاور بگیرم و با اون جلو برم، هر دفعه که میگم چرا اومدم تجربی، یاد دختر خالم و پسر خالم و چن تا از دوستام میوفتم که مث چی دارن درس میخونن، پسرخالمم نخبه هستش، تو تجربی، حرصم میگیره، میگم نکنه اینا بشن مثلا دکتر و فلان، منم که پشیمون شدم و تغییر رشته دادم، تهش به هیچی نرسم! این باعث میشه دوباره بشینم سرجام. خلاصه علاقه ی اصلی من چیز دیگه ای هست، هنرستان شهرمون بجز خیاطی و گرافیک و اینا چیزی نداره، حالا کلی تلاش کنم زور بزنم و برم خابگاه تو یه شهر دیگه، باز هم بعد اینکه بهش رسیدم، شرایط فیلمسازی و سینما و اینا تو ایران، واقعا تعریفی نداره، خارج هم که برای فرد مسلمانی مث من اصلا جور در نمیاد، نمیدونم، یه جورایی بین زمین و اسمون گیر کردم.صد درصد اگه تو همین تجربی هم تلاش خودمو بکنم، میتونم به اون رشته مورد علاقم هم تو این برسم، ولی راهشو بلد نیستم. بچه ها، به نظرتون من چیکار کنم؟ اگه تجربی رو ادامه بدم، پایه دهم صفرم، یازدهمم شروع خوبی نداشتم، اگه برم هنر، احتمالا مجبور باشم از دهم شروع کنم، چیکار کنم؟ پیشنهاد صادقانه خواهر برادرانه به من بدین ، تک تک نظراتتون تو اینده من سهم داره، ممنون بچه ها! Jk
این متن رو حرف های آقای پوریا مظفریان ویدیو بریم دنبال علاقمون یا نه عین حرف هاش نوشتم ↓
علاقه خیلی خفنه و عالیه
ولی خیلی پیچیده است
گاهی اوقات ( طبق آمار آقای پوریا مظفریان)
بعضی مواقع یه تنفر همیشه تنفره (۷ درصد )
خیلی وقتا یه علاقه همیشه علاقه است ( ۴۰ درصد )
اما !
بعضی وقتا بعد یه تنفر علاقه به وجود میاد ( ۲۱ درصد )
بعضی اوقات هم بعد علاقه یه تنفر به وجود میاد ( ۲۱ درصد )میبینی چقدر حالت داره ؟ چقدر پیچیده است ؟
ولی تجربه ثابت کرده اگه بری دنبال علاقه ات، حالت بهتره.. احتمال موفقیتت بیشتره
ولی ممکنه الان بگی
اگه رفتم سمت علاقم نشد چی ؟
کسی که این سوال تو ذهنش میاد احتمالا نمی‌دونه علاقه چیه ، علاقه یعنی اگه صد بار شکست بخوری برای علاقت صد و یک بار بلند شو ، اینقدر ادامه بده تا بشه همون چیزی که تو میخوای
تمام !
