Your browser does not seem to support JavaScript. As a result, your viewing experience will be diminished, and you have been placed in read-only mode.
Please download a browser that supports JavaScript, or enable it if it's disabled (i.e. NoScript).
ای خدای با عطای با وفا رحم کن بر عمر رفته بر جفا
آن همه دلداری و پیمان و عهد
نیک نکردی که نکردی وفا
@Saahaar
گونش از دوست به یادگار دردی دارم کان درد به صدهزار درمان ندهم
@لالایی ما را همه شب نمیبرد خواب
ای خفته ی روزگار دریاب
گونش برد ارام دلم ,یار دلارام کو آنکه ارام برد از دلم ارام کو
@لالایی وقتی دل سودایی میرفت به بستانها
بی خویشتنم کردی بوی گل و ریحانها
گونش الا یا ایها الساقی
ای نفس خرم باد صبا
از بر یار آمدهای مرحبا
گونش آه از آن نرگس جادو که چه بازی انگیخت آه از آن مست که با مردم هشیار چه کرد
mrf دیو آز و خودپرستی را بگیر و حبس کن تا شود چهر حقیقت بی حجاب ای رنجبر
saraa.66 رسید مژده که ایام غم نخواهد ماند چنان نماند چنین نیز هم نخواهد ماند
در نگاهت لیلی خود لیلا نکردم با خجالت از چشم تو گلایه کردم mrf
@Saahaar مردم آنانند کز حکم و سیاست آگهند کارگر کارش غم است و اضطراب ای رنجبر
saraa.66 رفتی و ندیدی که چه محشر کردم با اشکتمام کوچه را تر کردم
معشوق شدن ز عاشقی سخت تر است قدر این مرحله از عشق ، بسی ناب تر است
گونش تا در ره عشق آشنای تو شدم با صد غم و درد مبتلای تو شدم
مگر ای سحاب رحمت تو بباری ار نه دوزخ به شرار قهر سوزد همه جان ماسوی را
گونش آنکه برگشت و جفا کرد و به هیچم بفروخت به همه عالمش از من نتوانند خرید…
دامنش در كف مـــن بـــود كه رفتــم از خویش
عشق دردی است كه از وصل به درمان نرسد
گونش در طالع من نیست که نزدیک تو باشم میگویمت از دور دعا گر برسانند