واقعیت پزشکی تعهدی.و آیا واقعا ارزششو داره؟

faaa31

رشته های پزشکی جدیدی به دفترچه انتخاب رشته اضافه شده که در کنار عنوان بسیار جذاب (پزشکی) یک شرط بسیار مهم رو داره که خیلی ها بسیار ساده از کنارش رد میشن و اونقدر محو نام پزشکی میشن که چشمشون رو روی واقعیات میبندن.

1-کسانی که در این رشته ها تحصیل میکنن موظف هستن سه برابر طول تحصیل یعنی 21 سال رو در شهرهای خودشون کار کنن. یعنی در بهترین حالت که شما الان 18 ساله هستید و در این رشته ها قبول میشید، هفت سال درس میخونید تا دکتر عمومی بشید و و حالا دیگه 25 سالتون هست. بعد تازه 21 سال دوره خدمتتون شروع میشه که در طی این دوران به هیچ وجه امکان خرید و آزاد کردن مدرک نیست. شما در 46 سالگی تازه میتونین برای خودتون کار کنین.

2-در طی این 21 سال ماهانه حقوق به نسبت کمتری از پزشکان عمومی که مدرکشون آزاد هست خواهید گرفت که البته باز هم نسبت به بسیاری از شغل های جامعه درآمد بیشتری داره ولی توجه داشته باشین که برای کسی که با هزار امید و آرزو به این رشته اومده و 7 سال درس های سنگینی رو پاس کرده این سطح از درآمد اصلا رضایت بخش نیست و نهایتا باعث دلسردی فرد میشه.

3-دوستان به این عدد 46 سال توجه داشته باشین. 46 سالگی یعنی شما احتمالا در همون شهر ازدواج کردین و در همون شهر بچه دار شدین و بچتون هم در همون شهر کنکور خواهد داد.

4-نکته بسیار مهمی که خیلیا اصلا ازش خبر هم ندارن این هست که شما تا بعد از اجرای نصف مدت تعهد خدمتتون نمیتونین ادامه تحصیل بدین. یعنی شما تا 10 سال بعد از گرفتن مدرک دکترای عمومی از شرکت در کنکور تخصص محروم هستید. تازه بعد از 10 سال دوری از درس و دانشگاه و در 35 سالگی میتونین در امتحان تخصص شرکت کنین که امتحانیه به مراتب سخت تر از کنکور امسالتون و قبولی در اون کار هر کسی نیست.

5- زدن مطب برای یک پزشک عمومی هیچ درآمدی نداره.آخرین باری که خودتون یا یکی از اطرافیان برای رفتن به مطب پزشک عمومی پول ویزیت دادین کی بوده؟! مطب فقط برای متخصص و فوق تخصص درآمد داره و شما در طول همه این 46 سال فقط میتونین در مراکز درمانی و یا به عنوان پزشک خانواده فعالیت داشته باشین.

6- دوران تعهد خدمت یعنی اینکه شما به نوعی کارمند دولت هستین و دولت میتونه شما رو به هر بخشی از محل انجام خدمتتون بفرسته!

7-پیش بینی میکنم دانشجوهای پزشکی که به این شیوه وارد دانشگاه شدن 3-4 سال اول رو بسیار خوشحال از انتخابشون و این که دارن دکتر میشن سپری میکنن. سال 5 و 6 دانشگاه تازه به یاد تعهدی که پاشو امضا کردن میفتن و سال هفتم رو در حالی با افسردگی سپری میکنن که 21 سال خدمت رو پیش روی خودشون میبینن. اون موقع هست که تازه به یاد اعتراض و اعتصاب میفتن که بابا این چه وضعشه!!!

میدونم که با زدن این حرفا بعضی ها حمله میکنن که این چه حرفیه و... ولی من فقط خواستم نتایجی رو که با چند دقیقه فکر کردن به آینده ای که پیش روی این پزشکان عزیز هست که مو به تنم سیخ کرد رو با شما هم درمیون بذارم تا 30 سال بعد که تازه تونستین یه مطب برای خودتون بزنین به این فکر نکنین که ای کاش سال ها پیش یه رشته دیگه خونده بودم که تا حالا میتونستم برای خودم کار کنم.

یه مثال و تمام. یه فیزیوتراپ با 4 سال درس خوندن درسته که اسمش دکتر نیست ولی میتونه مجوز مطب بگیره و در بعضی از موارد درامد این مطب ها به مراتب بیشتر از درامد یه پزشک عمومی هست. حالا شما فکر کنین اون پزشک عمومی قراره تا 46 سالگی یه پزشک عمومی بمونه؛ شایدم تا آخر عمر...پس با چشم باز انتخاب کنین.