آلاخونه

وقتی بزرگ می‌شی دیگه تعداد آدما برات مهم نیست،
واقعی بودنشون مهمه .

اون دل‌هایی که شاد‌ میکنی،
مهربونی‌هایی که پخش میکنی،
میشه همون عجب شانسی آوردم‌های زندگیت:)

حق
با
ریاضی
بود
تا
اثبات
نکرد
باورش
نکن!:)

بعضی وقت‌ها لازمه دلت بشکنه، بهت بر بخوره، ناراحت بشی، گریه کنی، بعضی وقت‌ها از دست دادن بهترین تجربه‌اس، هیچ آدمی تو شادی موفق نشده، این غم و سختیه که آدم رو هدایت میکنه به سمت هدف‌هاش پس از رفتن‌ها، سختی‌ها، نشدن‌ها، نرسیدن‌ها نترس.

شایدم
تهش
بگیم
می‌ارزید
به
این
همه
صبر.

هیچ وزنه‌ای سنگین‌تر از بلند کردن خودت در روزهای ناامیدی نیست.

مهم نیست کوه چقدر بلنده خورشید همیشه طلوع میکنه!

گاهی زندگی یعنی نگاه کردن از پنجره درست به قاب زندگیست

آدم سنش که میره بالا می‌بینه عه! باباش راست می‌گفت.

‏اون وایب اولیه آدما خودش گویای همه چیزه.

نیمی از زیبایی شما، مربوط به نحوه صحبت کردن شماست.

وَاللَّهُ عَلَیٰ کُلِّ شَيْءٍ وَکِیل
و حاکم و نگهبان هر چیز خـداست ..

«هود | ۱۲»

خدایا شکرت️

‌ تنهاترین آدما مهربون‌ترینان،
غمگین‌ترین آدما پرنورترین لبخند رو می‌زنن،
آسیب‌دیده‌ترین آدما از همه عاقل‌ترن،
همش بخاطر اینه که دلشون نمیخواد بقیه، اونجوری که خودشون اذیت شدن، اذیت بشن .

‌کاش همینی بشه که صائب تبریزی میگه:
«آرامش‌ست، عاقبت اضطراب ها..»
بالاخره خوب شه، قشنگ بشه، برسیم، ببینیم، بخندیم .

تو یه بازنده نیستی حتی اگه ببازی. مشکلی نداره دوباره پیداش می‌کنی. ولی مسئله اینجاست که، اگه لبخندی روی صورتمون نگه داریم وقتی داریم تو دل سختی‌ها می‌ریم بهمون جرئت جنگیدن می‌ده. حتی اگه حسش نکنیم ولی وجود داره. ذهن ما فقط به لبامون نیاز داره که بخندن، اهمیتی نداره اگه واقعی باشه یا نباشه. اولین قدم تو جنگیدن علیه تاریکیه. پس بخند.

داستايفسكی در "جنايت و مکافات" میگه:
آن کسى که وجدان دارد
اگر به اشتباه خود پی ببرد،
رنج مى كشد؛
اين خود بيش از اعمال شاقه
برايش مجازات است...!

و تَواصَوٱبِٱلصَّبر

یکی اون بالا هس که خیلی مشتی تر از این حرفاس...

‌
‏یه دوستی دارم که هرچندوقت یه بار
تماس می‌گیریم باهم،
امروز لابه‌لای حرفامون گفت:
"می‌دونی.. اکثرِ نگرانی‌هامون صرفا فکره،
قرار نیست اتفاق بیوفته
می‌ریم جلو می‌فهمیم"
‏چقدر نیاز داشتم به شنیدنش.