آلاخونه

یه مرده میخوره به نرده برنمیگرده
میشه بخندید؟؟؟

ژاپنی ها عاشق ماهی تازه هستند. اما آبهای اطراف ژاپن سال هاست که ماهی تازه ندارند. بنابراین برای غذا رساندن به جمعیت ژاپن قایق های ماهی گیری، بزرگتر شدند و مسافت های دورتری را پیمودند.

ماهی گیران هر چه مسافت طولانی تری را طی می کردند به همان میزان برای بازگشت زمان بیشتری لازم بود. اگر بازگشت بیش از چند روز طول می کشید ماهی ها، دیگر تازه نبودند و ژاپنی ها مزه این ماهی را نمی پسندیدند.
برای حل این مسئله، شرکت های ماهی گیری فریزرهایی در قایق هایشان تعبیه کردند. آنها ماهی ها را گرفته و روی دریا منجمد می کردند. فریزرها این امکان را برای قایق ها و ماهی گیران ایجاد کردند که دورتر بروند و مدت زمان طولانی تری را روی آب بمانند.
اما ژاپنی ها مزه ماهی تازه و منجمد را متوجه می شدند و مزه ماهی یخ زده را دوست نداشتند.
بنابراین شرکتهای ماهیگیری مخزنهایی را در قایقها کار گذاشتند و ماهی را در مخازن آب نگهداری می کردند. ماهی ها پس از کمی تقلا آرام می شدند و حرکت نمی کردند. آنها خسته و بی رمق، اما زنده بودند.
متاسفانه ژاپنی ها مزه ماهی تازه را نسبت به ماهی بی حال و تنبل ترجیح می دادند. زیرا ماهیها روزها حرکت نکرده و مزه ماهی تازه را از دست داده بودند.
پس شرکتهای ماهیگیری باید این مسئله را بگونه ای حل می کردند.
آنها چطور می توانستند ماهی تازه بگیرند؟
اگر شما مشاور صنایع ماهیگیری بودید، چه پیشنهادی می دادید؟
رون هوبارد در اوایل سالهای ۱۹۵۰دریافت:
" بشر تنها در مواجهه با محیط چالش انگیز به صورت غریبی پیشرفت می کند "

برای نگه داشتن ماهی تازه شرکتهای ماهیگیری ژاپن هنوز هم از مخازن نگهداری ماهی در قایقها استفاده می کنند اما حالا آنها یک کوسه کوچک به داخل هر مخزن می اندازند.
کوسه چندتائی از ماهی ها را می خورد اما بیشتر ماهیها با وضعیتی بسیار سرزنده به مقصد می رسند، زیرا برای فرار از کوسه تلاش می کنند.
منافع و مزیتهای رقابت:
شما هر چه با هوش تر، مصرتر و با کفایت تر باشید از حل یک مسئله بیشتر لذت می برید. اگر به اندازه کافی مبارزه کنید و اگر به طور پیوسته در چالشها پیروز شوید، خوشبخت و خوشحال خواهید بود.
گاهی وقتها کوسه ها برای پیشرفت و توسعه لازمند.

توصیه :
به جای دوری کردن از مشکلات به میان آنها شیرجه بزنید. از بازی لذت ببرید.
اگر مشکلات و تلاشهایتان بیش از حد بزرگ و بیشمار هستند تسلیم نشوید، ضعف شما را خسته می کند، به جای آن مشکل را تشخیص دهید.
"اگر به اهدافتان دست یافتید، اهداف بزرگتری را برای خود تعیین کنید"

mriaw در شــآدکــَــده ی جــوکــیـســـــم گفته است:

درک من از ریاضی

سلام دوستای خوبم.
امیدوارترازهمیشه باشید وپرتلاش..

سلام دوست خوبم.
امروز یه روز عالیه برای بدست آوردن رویاهات..
یادت نره خواستن اراده کردنه.. وگرنه خیلی هاخیلی چیزا میخوان
موفقیت مدیریت لحظه های الانته که داره سپری میشه...
شایدواقعیت این باشه که جایگاه فعلیت به حدواندازه ی هدفت نباشه،
(اما) تومیتونی حقیقت وسرنوشت زندگیت رو خوش رقم بزنی.بلند شو...به تماام بهونه هات مجال نده که ذره ای مانع حرکت وپیشرفتت بشن.
هرموفقیتی باید ازگام اول شروع شه
یادمه که سال دوم دبیرستان بودم.حول و حوش ماه آذربود فکرکنم..
زنگ فیزیک.زنگ کابوس من بود.دبیرمربوطه میومد و درس میداد وتمرین پای تخته حل میکرد..همه انگار ازحرکات سرواشاره هاوجوابایی که حین تدریس معلم میدادند معلوم بود که قشنگ مطلبو میگیرن.ولی من بااین وجود نمیدونستم فیزیک ینی چی؟؟؟شک کردم بهشونگفتم شاید همش بازیه تاازدست سوالای یهویی دبیرحین تدریس خیالشون راحت باشه..گفتم توی آزمونی که قراره هفته ی بعدبرگزاربشه معلوم میشه که چن چندن..ولی بااین وجود من همیشه زنگای فیزیک یواشکی به خاطراینکه فیزیک حالیم نبودگریه میکردم...
حتی یبارم حین اینکه داشتم فکر میکردم تمرین پای تخته چی چی شده؟ من کیم؟اینجاکجاست؟ یهو معلم گفت شمابیاتمرین بعدی!!ولی من پای تخته هم؛همکلاسیاو معلم هم
بله...!!وبازهم گریه و..هفته ی بعدشد.آزمون داشتیم.من کمی خونده بودم ولی طبق معمول صفرکلوین بودم توفیزیکبرگه هاتصحیح شد.ومن پایین ترین نمره ی کلاس شدم.(8).دیگه معلم سرکلاس حتی به سوالای درسی حین تدریس همم جواب نمیدادو محال نمیکرد.
یروزداشتم تاریخ توی سررسیدرو نگاه میکردم که یهوچشمم خورد به سخن یه بزرگی.(موفقیت وخواستن واقعی مثل خط کشیدن رو سیمانه).درسته من میخواستم یادبگیرمش ونمرم خوب شه.ولی فقط صرفا میخواستم و120%توانم رو نمیذاشتم.انگاری خیلی حرفه روم تاثیرگذاشته بود.رفتم یه کتاب کمک آموزشی گرفتم.گفتم دیگه مخ من سخت ترازسیمان نیس که..آهسته وپیوسته هرروزپیش میرفتم..هرروزپیشرفت.باخودم عهدکرده بودم که جواب دندان شکنی به تمام اون مسخره کردنای بقیه سرکلاس بدم.دیگه فیزیک شده بودتمام زندگیم..لحظه شماری میکردم که زنگ فیزیک بشه
نمره هام روزبروز پیشرفت میکرد تاحدی که رفع اشکال بقیه میکردموحل سوالای کتاب درسی و..
پایان ترم هم تنهاکسی که 20شد من بودم..انگاری جواب دندان شکنی داده بودم.من فقط خودمو باورکردم وبه اون حرفه ایمان اوردم ک هیچچ کاری نشدنداره.اون 1جمله بعداون روزسرلوحه ی زندگیم وموفقیتام شد.هرسوالی که حل میکردم توهردرسی انگاریه خط رواون سیمانه میکشیدم ایناروفقط واسه این گفتم که خودتونو باورداشته باشین.هدف هاتونو..اون مسیروجاده ای که قراره به هدفتون برسونه روهرروزبارها مرورکنین.بخداموفقیت دریک قدمی ماست.ولی همین که میخوایم قدم بعدی روبرداریم تسلیم میشیم وپاپس میکشیم..
باتلاش وپشتکار هرروز ومداوم میشه به هررررررچیزی رسید.
(بیرون زتونیست آنچه درعالم هست. ازخود بطلب هرآنچه خواهی ک تویی) (هیچ موفقیتی اتفاقی نیست..)(هرموفقیتی بهایی داره)
(هرتجارتی سرمایه گذاری میخواد...هرچقدبیشترسرمایه پاش بزاری[وقت وانرژی و...]سود کلانی بهت میده)
حرفام خیلی طولانی شد..امیدوارم که ارزش وقت گذاشتن وخوندتون روداشته باشه
حضرت علی(ع) میفرمایند:هرکس که(نهایت)تلاش خودرا برای بدست اوردن چیزی صرف کندبه آن خواهدرسید.
یاعلی

چه خوب یادم هست..
عبارتی که به ییلاق ذهن واردشد:
وسیع باش وتنها
وسربه زیر وسخت...!

#سپهری

خواب وخیالی پوچ وخالی/این زندگانی بودو بگذشت
دوران به ترتیب وتوالی/سالی به سال افزودوبگذشت
هراتفاقی چشمه ای بود/ازهرکناری چشم بگشود
راهی شدوصدجوی وجرشد/صدجوی وجر،شدرودوبگذشت
درانتظارعشق بودم/اوهام رنگینم شتابان
گردونه شدبرگل گذرکرد/دامان من آلودوبگذشت
عمری سرودم یانوشتم/این ظلم واین ظلمت نفرسود
برهرورق راندم قلم را/گامی عبث فرسودوبگذشت
اندیشه ام افروخت شمعی/درمعبربادی غضبناک
وان شعله ی رقصان چالاک/زدحلقه یی دردودوبگذشت
کردم به راهش گلفشانی/وان شهسوار آرمانی
چین برجبین،خشمی،عتابی/بربندگان فرمودوبگذشت
باعمرخود گفتم که دیری/جان کنده ای،اکنون چه داری؟؟
پیش نگاهم مشت خالی/چون لعنتی بگشودو بگذشت...!
#بهبهانی

SenatOr میخواستم دکتر فاطمه رو تگ کنم...اشتب اومد
ولی ممنونم از سلیقه ی قشنگت

ali137888 داداش، همین که 5لایک خورد ینی اینکع خندیدن

@نوشابه خیییلی قشنگه...

فقط 1جملهBest_Never_Rest

تنهادربی چراغی شب ها میرفتم...
دست هایم از یاد مشعل هاتهی شده بود
همه ستاره هایم به تاریکی رفته بود
مشت من ساقه خشک تپش هارا میفشرد
لحظه ام ازطنین ریزش پیوندها پربود
تنهامیرفتم...میشنوی؟ تنها !

@G-B-A-S عجب سوتی بود...
2بیتم ایشون به غزلیات سعدی افزودند

زاهد خلوت نشین دوش به میخانه شد
از سر پیمان برفت با سر پیمانه شد
صوفی مجلس که دی جام و قدح می‌شکست
باز به یک جرعه می عاقل و فرزانه شد
شاهد عهد شباب آمده بودش به خواب
باز به پیرانه سر عاشق و دیوانه شد
مغبچه‌ای می‌گذشت راهزن دین و دل
در پی آن آشنا از همه بیگانه شد
آتش رخسار گل خرمن بلبل بسوخت
چهره خندان شمع آفت پروانه شد
گریه شام و سحر شکر که ضایع نگشت
قطره باران ما گوهر یک دانه شد
نرگس ساقی بخواند آیت افسونگری
حلقه اوراد ما مجلس افسانه شد
منزل حافظ کنون بارگه پادشاست
دل بر دلدار رفت جان بر جانانه شد

_F_SSU_ اصن خانوما نباشن دنیاسوت وکوره
خانما پرچمشون بالاس...

گلهای طبیعی ومصنوعی شبتون ستاره بارون

@G-B-A-S خداحافظ همگی

پشت کاجستان،برف
برف،یک دسته کلاغ.
جاده یعنی غربت.
باد،آواز،مسافر،وکمی میل به خواب.
شاخ پیچک،ورسیدن،وحیاط!
من،و دل تنگ، واین شیشه خیس.
می نویسم،وفضا...
می نویسم،ودودیوار،وچندین گنجشک
یک نفردلتنگ است.
یک نفرمی بافد
یک نفرمی شمرد
یک نفرمی خواند
زندگی یعنی این: یک سار پرید
ازچه دلتنگ شدی؟
دلخوشی هاکم نیست:مثل این خورشید،کودک پس فردا،کفتر آن هفته
یک نفردیشب مرد
وهنوز ؛ نان گندم خوب است.
قطره هادرجریان،
برف بردوش سکوت
وزمان روی ستون فقرات گل یاس...!!

#سپهری

حنا چراشمااستیکرات بابقیه فرق میکنه؟؟؟