اللهم عجل لولیک الفرج
-
%(#ff0000)[حکمت ۲]
امام على (ع) فرمود:
آنكه طمع را شعار خود سازد، خود را خوار ساخته است و هر كه پريشان حالى خويش با ديگران در ميان نهد، تن به ذلت داده است و كسى كه زبانش بر او فرمان راند، بى ارج شود.️
️
️
️
️
️
️
️
️
️
️
️
️
️
قال علی عليه السلام :
أَزْرَی بِنَفْسِهِ مَنِ اسْتَشْعَرَ الطَّمَعَ، وَ رَضِيَ بِالذُّلِّ مَنْ كَشَفَ ضُرَّهُ، وَ هَانَتْ عَلَيْهِ نَفْسُهُ مَنْ أَمَّرَ عَلَيْهَا لِسَانَهُ️
️
️
️
️
️
️
️
️
️
️
️
️
️
Imam Ali ibn Abu Talib (PBUH) said the following:
Whoever adopts greed as a habit devalues himself, whoever discloses his hardship agrees to be humiliated, and whoever allows his tongue to overpower his soul debases the soul. -
-
وقت است تا برگ سفر، بر باره بندیم
دل بر عبور از سد خار و خاره بندیماز هر کران بانگ رحیل آید به گوشم
بانگ از جرس برخاست وای ِمن خموشمدریادلان راه سفر در پیش دارند
پا در رکاب ِ راهوار خویش دارندگاه سفر را چاووشان فریاد کردند
منزل به منزل حال ره را یاد کردندگاه سفر آمد، نه هنگام درنگ است
چاووش می گوید که ما را وقت تنگ استگاه سفر آمد، برادر! گام بردار!
چشم از هوس از خورد، از آرام بردار !گاه سفر آمد برادر! ره دراز است
پروا مکن بشتاب! همّت چاره ساز استگاه ِسفر شد، باره بر دامن برانیم
تا بوسه گاهِ وادیِ ایمن برانیموادی نه ایمن، هان مگو، باید سفر کرد
از هفت وادی در طلب باید گذر کردوادی نه ایمن، رهزنان در رهگذارند
بیم حرامی نیست، یاران هوشیارندوادی نه ایمن، جاده هموار است ما را
امید بر عزم جلودار است ما راوادی پر از فرعونیان و قبطیان است
موسی جلودار است و نیل اندر میان استتکریتیان صد دام در هر گام دارند
راه آشنایان، ره به مقصد می سپارندرهْتوشه باید کو؟ بیاور کوله بارم
امید را ره توشه بهر راه دارمرهْتوشه باید، پای من همواره پو باش
هفتاد وادی پیش رو گر هست گو باشرهْتوشه باید، عزم را در کار بندم
دل بر خدا آن گه به رفتن باره بندمرهتوشه باید، مرغوا مشنو ز هر کس!
رهتوشه ما را شوق دیدار حرم بس!تنگ است ما را خانه، تنگ است ای برادر!
بر جای ما بیگانه، ننگ است ای برادر!ننگ است ما را خانه بر دشمن نهادن
تاراج و باج و فتنه را گردن نهادنتاراج و باج و فتنه را گردن نهادیم
خفتیم، غافل، خانه بر دشمن نهادیمخفتیم غافل از معادای حرامی
کردیم سر تسلیم یاسای حرامیخفتیم غافل رزم را از یاد بردیم
پس داوری بر محضر بیداد بردیمخفتیم و دشمن، داد، نی، بیدادمان داد
خواب و خور و افیون و مستی یادمان داددشمن، سرا بگرفته و راه نفس هم
دست عمل بشکسته و پای فرس همتاراج شد، تاراج هر کالایمان بود
خاموش شد هر نغمه، کاندر نایمان بودما خامُش و او هر طرف شور و شغب کرد
تاوان خورد و خفت مستی را طلب کردسینا و طور و عزّه را بلعید با هم
ما خفته و او در تهاجم قدس را، همجولان، به جولانی دگر بگرفت از ما
ماندیم، ما سرگشته، او را قدس و سینافرمان رسید: این خانه از دشمن بگیرید!
تخت و نگین از دست اهریمن بگیرید!یعنی کلیم، آهنگِ جان سامری کرد
ای یاوران! باید ولی را یاوری کردوقت است تا زاد سفر بر دوش بندیم
دل بر پیام دلکش چاووش بندیمچابک سواران، رهروان، اِحرام بستند
دل بر طنین این صلای عام بستندآهنگ رفتن کن که ما را چاره فرد است
واماندن از این کاروان، درد است، درد استباید خطر کردن، سفرکردن، رسیدن
ننگ است از میدان، رمیدن، آرمیدنوادی به وادی سینه باید سود بر راه
منزل به منزل رفت باید تا سحرگاهگر خاره و خارا و گر دور است منزل
حکم جلودار است بربندیم محملما را گریزی جز که آهنگ سفر نیست
عزم سفر کن فرصت بوک و مگر نیستباور مکن، افسانه ی افسونگران را
همراه باید شد در این ره کاروان راباور مکن، امید دیدار حرم نیست
گامی فرا نه، تا حرم جز یک قدم نیستاز دشت و دریا در طلب باید گذشتن
بی گاه و گاه و روز و شب باید گذشتنگر صد حرامی، صد خطر در پیش داریم
حکم جلودار است سر در پیش داریمحکم جلودار است بر هامون بتازید!
هامون اگر دریا شود از خون بتازید!فرض است فرمان بردن از حکم جلودار
گر تیغ بارد، گو ببارد نیست دشوارجانان من برخیز و آهنگ سفر کن
گر تیغ بارد گو ببارد جان سپر کنجانان من برخیز! بر جولان برانیم
زآنجا به جولان تا خط لبنان برانیمآنجا که جولانگاه اولاد یهوداست
آنجا که قربانگاهِ زعتر، صور، صیداستآنجا که هر سو صد شهید خفته دارد
آنجا که هر کویش غمی بنهفته داردجانان من! اندوه لبنان کشت ما را
بشکست داغ دیر یاسین پشت ما راجانان من! برخیز باید بر«جبل» راند
حکم است باید باره بر دشت امل راندجانان من برخیز و زین بر بارگی نه
زی قدس، زی سینا، قدم یکبارگی نهباید ز آل سامری کیفر گرفتن
مرحب فکندن، خیبری دیگر گرفتنباید به مژگان رُفت گَرد از طور سینین
باید به سینه رَفت زینجا تا فلسطینباید به سر، زی مسجد الاقصی سفر کرد
باید به راه دوست، تَرک جان و سر کردجانان من برخیز و بشنو بانگ چاووش
آنک امام ما علم بگرفته بر دوشتکبیر زن، لبیک گو، بنشین به رهوار
مقصد، دیار قدس همپای جلودار ... -
زان می عشق کز او پخته شود هر خامی
گر چه ماه رمضان است بیاور جامیروزها رفت که دست من مسکین نگرفت
زلف شمشادقدی ساعد سیم اندامیروزه هر چند که مهمان عزیز است ای دل
صحبتش موهبتی دان و شدن انعامیمرغ زیرک به در خانقه اکنون نپرد
که نهادهست به هر مجلس وعظی دامیگله از زاهد بدخو نکنم رسم این است
که چو صبحی بدمد در پی اش افتد شامییار من چون بخرامد به تماشای چمن
برسانش ز من ای پیک صبا پیغامیآن حریفی که شب و روز می صاف کشد
بود آیا که کند یاد ز دردآشامیحافظا گر ندهد داد دلت آصف عهد
کام دشوار به دست آوری از خودکامی -
و ظهورِ تو جواب همه ی مسئله هاست... -
-
جلسه مجازی ا دهم رمضان الکریم
《بسم الله الرحمن الرحیم》
میدونید که عزیز این عالم، کسی که به دل نشست، پوشش و تایید نهایی انبیاء بود حضرت محمد مصطفی(ص)، خاتم الانبیاء هستند. کسی که نزد پیامبر(ص) جایگاه بسیار رفیع و عزیزی داشتند و وقتی پیامبر(ص) میخواستند خدا رو به اسم اعظمش قسم بدهند اسمشون رو میاوردند، امیرالمومنین حضرتعلی(ع) بودند. مرتب پیامبر تو دعاهاشون میگفتند به مقام علی(ع)، به ایمان علی(ع)، به ایثار علی(ع) و... اونوقت دعا میکردند. از پیامبر(ص) سوال شد چرا وقتی دعا میکنید مرتب نام علی(ع) رو تکرار میکنید؟ پیامبر(ص) فرمودند: زیرا در این عالم کسی در جایگاه و مقام علی(ع) نیست و جامع صفات هستند.
️ سوالی میپرسم دربارهاش فکر کنید: با توجه به اینکه امامعلی(ع) تو همهی خصلتاشون جامع صفات اند، کدوم خصلتشون باعث شده که اینقدر محبوب پیامبر(ص) بشند؟ این همه ویژگی کدومش به چشم و دل حضرت اومد؟
با توجه به اینکه امامزمان(عج) هم ذائقه با پیامبر(ص) هستند. بنا بر این هر خصلت، صفت و ویژگی که مورد تاییدشونه به ذائقه امامزمان(عج) میاد. پس این صفات و خصلت ها رو بررسی میکنیم:
☆ امامصادق(ع): بنگرید چه چیزی علی(ع) را نزد پیامبر(ص) عزیز و محبوب کرد، از همان پیروی کنید.
️ بارزترین صفاتشون عبارتند از:
۱. راستگویی و صدق
۲. امانت داریدر کنار تلاوت قرآن تفکر، تعقل و تدبر هم نیازه. تو قرآن به ۲۵مورد از خصلتها و صفات اشاره شده:
️ ۱. راستگویی و صداقت؛ یَأیُّهَا الَّذِینَ ءامَنُواْ اتَّقُواْ اللَّهَ وَکُونُواْ مَعَ الصَّدِقِینَ: این آیه اشاره به این داره که تو رفت وآمدهاتون از صدق و راستگویی بهره ببرید.
● تو روایت داریم شش چیزِ که بهشت رو به انسان آسان میکنه:
• صدق
• امانت_وفای به عهد
• پاکدامنی
• چشمپوشی از گناه
• لبخند خدا و رسولخدا
• نگهداشتن دست (از لقمه و پول حرام)️ ۲. امانت داری (مادی و معنوی)؛ وَالَّذِینَ هُمْ لِأَمَنَتِهِمْ وَعَهْدِهِمْ رَعُونَ: ما موظفیم تو امانت خیانت نکنیم. مثل اعتماد پدر و مادر به فرزندان، اعتماد زن به مرد و مرد به زن، شماره تلفن و عکس و وسیلهی اشخاص، راز و حرف دل اشخاص.
۱۳۹۹/۰۲/۱۵
استاد محمد داستانپور
-
ای مونس تنهایی! ای تنها یار در بی کسی! ای کس و کار در غریبی! مرا بنگر!لحظه ای! می دانی که دوستت دارم اما... اما تنها بر زبان می آورم!خوب حال دل شیدا را میدانی! اما ایکاش حال قلب غبار گرفته را نمیدانستی!تا می توانستم همچون پاکان بخوانمت!
پاکان درگاهت قدر خود را یافته اند!یا شاید در پی یافتن آنند!اما من که اصلا قدری ندارم چه کنم؟!عزیزم سجاده من آلوده ست! آلوده به آن می نابی که خودت مرا چشاندی!اما نه!من در آلودگی هم خالص نیستم!سجاده و خرقه آلوده به آن می تلخ شیطانی نیز هست!
یار غمخوار من!من تو را بارها دیده ام!من تو از پشت عدسی های میکروسکوپ،لابلای کروماتیدهای در حال جدا شدن،لابلای خطوط سلول های ماهیچه،دیده ام!من تو را لابلای خط های کتاب های پزشکی و زیست شناسی،لابلای خطوط گایتون،تایز،جان کوئیرا،لنینجر و کمپبل بارها دیده ام!خودت میدانی باور من از سخنان واعظ سرچشمه نمیگیرد که به طعنه از بین برود! من تو را دیده ام و باور کرده ام!حال تو مرا ببین و باور کن!مقربان درگاهت توشه دارند!من هم دارم!اما توشه آنان از نور و توشه من از سیاهی ست!قلوب آن ها مطمئن و قلب من غبار گرفته!رفیقم توشه من تنها گناه و عشق است!
عاشق دیدار آن مقربان در میان رضوان توام!اما چه کنم کآلودگان در پیشگاهت راهی ندارند!بنگر بر من و دستم بگیر!دلِ شکسته فقط تو را میخواند...