|
شعردانه
شــآدکــَــده ی جــوکــیـســـــم
-
-
-
-
-
-
-
-
-
دزدی وارد خانه یک پیر زنی شد و شروع کرد به جمع کردن اثاث خانه.
پیرزن که بیدار بود صداش کرد و گفت ننه نشان می دهد شما جوان خوبی هستید و از ناچاری دزدی می کنید آن وسایل سنگین ول کن بیا این النگوهای طلا به شما بدم فقط قبل از آن خوابی که قبل از آمدن شما دیدم برام تفسیر کن. دزد گفت خوب چی خواب دیدی.
پیرزن گفت خواب دیدم که همه اهل محل در یک باغ بزرگی در حال دویدن بودیم که من داخل نهر افتادم و برای بیرون اوردن من از نهر با صدای بلند پسرم عبود را صدا می کردم
عبووووووووود
عبووووووووود
بیا کمک.
پسرش عبود از خواب بیدار شد و مثل موشک از طبقه بالا آمد پایین و دزد گرفت و شروع کرد به زدن او پیرزن به پسرش گفت ننه بسه دیگر نزنش.دزد گفت بگذار بزنه آخه منه خر نفهم بفهمم برای دزدی اومدم یا تفسیر خواب
-
سر کلاس ریاضی عمومی از استاد خاستم دوباره درس رو توضیح بده
گفت کدوم قستمشو متوجه نشدی
گفتم واقعیتش از بعد جدول ضرب دیگه از ریاضی سردرنیاوردم
حالا هر چی کَرَمتونه
خیلی مؤدبانه پرتم کرد بیرون
-
هوا انقدر گرمه به خانوادم سپردم اگه خوابم برد
با کفگیر زیرو روم کنن که یه وقت ته نگیرم
-
یارو واسه ماهیگیری
نارنجک میندازه تو رودخانه.
.
.
یه مشت ماهی ریز و کوچیک میاد رو آب میزنه زیر گریه میگه ... بمیرم زدم تو مهدکودکشون؟
-
کاش بانکا یه فکری بحال موجودی دستگاه های خود پردازشون بکنن...
این سومین دستگاهیه که میگه : "موجودی شما کافی نیست"
️ -
ترس و استرس از کرونا کم بود، آرایشگاهای زنونه رو هم تعطیل کردن!
بدبختی پشتِ بدبختی.. وحشت پشتِ وحشت ..
-
همونجور که دخترا 5 دیقه ی دیگه آمادنپسرام تا 5 دیقه ی دیگه میرسن
-
همسایمون ۹ میلیون داده بچشو واسه کلاس تیزهوشان ثبت نام کرده،
من یادمه بابام یه دفتر 40 برگ خریده بود واسم
میگفت ریز بنویس همه ی درسات توش جاشه
-
سیستم امنیتی ٨۰ درصد خونه های ایرانی اینجوریه که وقتی میریم بیرون یه چراغ رو روشن میزاریم تا دزدا فکر کنن ما خونه ایم.
البته خونه ما امنیتش بالاتر از این حرفها بود
بابام دو جفت دمپایی هم میذاشت پشت در -
محققان انگليسی گفتن كولرتونو خاموش كنيد تا خطر ابتلا به كرونا را كاهش دهيد.
هرجور فكر ميكنم احساس ميكنم اين حرفو يه پدر ايرانی كه رفته انگليس محقق شده زد
-
وقتی کسی در کنارت هست، خوب نگاهش کن:
به تمام جزئیاتش
به لبخند بین حرف هایش
به سبک ادای کلماتش
به شیوه ی راه رفتنش، نشستنش
به چشم هاش خیره شو
دستهایش را به حافظه ات بسپارتا وقتی که رفت اداشو دربیاری بخندیم
