کارگاه نویسندگی
-
فاطمه رحیمی سلام خوبی؟
به نظرم هر روز یه موضوع مشخص کن درمورد اون بنویسیم من واقعا بی موضوع ذهنم یاری نمیکنه -
همه چیز برای من گنگ و نامفهموم بود اصلا انگار نمیفهمیدم دورم چه خبره وجود نمیفهمیدم چرا با وجود این همه مهمون توی خونمون چرا به جای خنده صدای گریه ها بلند شده
گوشه ای از سالن پذیرایی کز کرده بودم و با تعجب به انسان هایی نگاه میکردم که با لباس مشکی به سرو صورت خودشون میکوبیدن و گریه میکردن
هراز گاهی از میون شلوغی کسی متوجه من میشد و لبخندی از ترحم مهمون لب هاش میشد
هضم صحنه های رو به روم برام به شدت سخت بود
انگار که ذهن کوچکم هنوز برای فهمیدن این حالت ها خیلی کوچک باقی مانده بود
ذهنم پرش میکرد به چند شب پیش
چند شبی که خانه مادر بزرگم مانده بودم
انجا هم همچی مانند اینجا بود ولی نه اینجوریم نبود فرق داشت
یادمه مامان بزرگم منو برد پارک
بعد بازی کردنم تو راه برگشت ازم پرسید اگه بابات چیزی بشه چیکار میکنی حدیث؟
منم سریع جواب دادم بابای من فرمانده جومونگ جومونگ که چیزیش نمیشه بابا هزار بار تصادف کرده برمیگرده....
ولی الان همچی فرق داشت الان که بابا داشت برمیگشت اخه عمه خودش بغلم کرد و گفت بابا داره میاد
پس اگه داره میاد چرا همه گریه میکنن؟کجای برگشتن بابای من گریه داره؟
ناگهان صدای جیغ بیشتر شد همه به سمت پنجره دوبیدن ی سریا هم حالشون بد شد و بی حال روی زمین افتادن
با ترس به سمت جمعیت رفتم
با تعجب به حالتاشون نگاه میکردم ولی چیزی برای جیغ زدن پیدا نمیکردم
یهو خالم با گریه داد زد؛ زهرا اصغرو اوردن ....
با خوشحالی به بیرون خیره شدم ولی ...
تنها امبولانسی بود که متوقف شده بود
لحظه ای بعد یک تخت که روش پارچه سفید کشیده شده بودو به زمین گذاشتند
و دو مرد سفید پوش از امبولانس خارج شدن و من همچنان خیره به امبولانس منتظر بودم بابام پیاده بشه ولی هیچکس دیگه ای پیاده نشد...
اون دو مرد به سمت خونه ما به راه افتادند ...
هر لحظه صدای دادوفریاد بیشتر میشد
و من گیج از اتفاقات....#دل محوری
دل محوری باید عامیانه باشه
این داستان از نگاه دختر هفت ساله ای که با مرگ اشنا نشده بود
تموم تصورات اون لحظم و نوشتم
اگه خوب نشد معذرت -
فاطمه رحیمی سلام خوبی؟
به نظرم هر روز یه موضوع مشخص کن درمورد اون بنویسیم من واقعا بی موضوع ذهنم یاری نمیکنه@roghayeh-eftekhari
چشم امروز بهش فکر میکنم میزارم تو تاپیک موضوعات و -
@roghayeh-eftekhari
چشم امروز بهش فکر میکنم میزارم تو تاپیک موضوعات وفاطمه رحیمی خیلی ممنون
-
arthur morgan اگه بتونم حتما بازم ممنونم از مهربونیتون
فاطمه رحیمی عالیه
خیلی ممنون
-
arthur morgan ممنون بازم معذرت میخوام بابت تاخیر
@roghayeh-eftekhari نه بابا سخت نگیرید دنیا صد سال اولش سخته
-
همه چیز برای من گنگ و نامفهموم بود اصلا انگار نمیفهمیدم دورم چه خبره وجود نمیفهمیدم چرا با وجود این همه مهمون توی خونمون چرا به جای خنده صدای گریه ها بلند شده
گوشه ای از سالن پذیرایی کز کرده بودم و با تعجب به انسان هایی نگاه میکردم که با لباس مشکی به سرو صورت خودشون میکوبیدن و گریه میکردن
هراز گاهی از میون شلوغی کسی متوجه من میشد و لبخندی از ترحم مهمون لب هاش میشد
هضم صحنه های رو به روم برام به شدت سخت بود
انگار که ذهن کوچکم هنوز برای فهمیدن این حالت ها خیلی کوچک باقی مانده بود
ذهنم پرش میکرد به چند شب پیش
چند شبی که خانه مادر بزرگم مانده بودم
انجا هم همچی مانند اینجا بود ولی نه اینجوریم نبود فرق داشت
یادمه مامان بزرگم منو برد پارک
بعد بازی کردنم تو راه برگشت ازم پرسید اگه بابات چیزی بشه چیکار میکنی حدیث؟
منم سریع جواب دادم بابای من فرمانده جومونگ جومونگ که چیزیش نمیشه بابا هزار بار تصادف کرده برمیگرده....
ولی الان همچی فرق داشت الان که بابا داشت برمیگشت اخه عمه خودش بغلم کرد و گفت بابا داره میاد
پس اگه داره میاد چرا همه گریه میکنن؟کجای برگشتن بابای من گریه داره؟
ناگهان صدای جیغ بیشتر شد همه به سمت پنجره دوبیدن ی سریا هم حالشون بد شد و بی حال روی زمین افتادن
با ترس به سمت جمعیت رفتم
با تعجب به حالتاشون نگاه میکردم ولی چیزی برای جیغ زدن پیدا نمیکردم
یهو خالم با گریه داد زد؛ زهرا اصغرو اوردن ....
با خوشحالی به بیرون خیره شدم ولی ...
تنها امبولانسی بود که متوقف شده بود
لحظه ای بعد یک تخت که روش پارچه سفید کشیده شده بودو به زمین گذاشتند
و دو مرد سفید پوش از امبولانس خارج شدن و من همچنان خیره به امبولانس منتظر بودم بابام پیاده بشه ولی هیچکس دیگه ای پیاده نشد...
اون دو مرد به سمت خونه ما به راه افتادند ...
هر لحظه صدای دادوفریاد بیشتر میشد
و من گیج از اتفاقات....#دل محوری
دل محوری باید عامیانه باشه
این داستان از نگاه دختر هفت ساله ای که با مرگ اشنا نشده بود
تموم تصورات اون لحظم و نوشتم
اگه خوب نشد معذرتفاطمه رحیمی راستش خیلی خوب بود
ولی یکمی افسره شدم
-
فاطمه رحیمی راستش خیلی خوب بود
ولی یکمی افسره شدم
arthur morgan
اره چون تو قسمت دل محوری قرار بود ک هم زبان عامیانه باشه هم ی داستان غم انگیز و جوری تعریف کنیم ک رو بقیه هم حالت غم و ایجاد کنه
ببخشید با توجه به هشتک نوشتم -
arthur morgan
اره چون تو قسمت دل محوری قرار بود ک هم زبان عامیانه باشه هم ی داستان غم انگیز و جوری تعریف کنیم ک رو بقیه هم حالت غم و ایجاد کنه
ببخشید با توجه به هشتک نوشتمفاطمه رحیمی اره ولی خیلی خوب نوشته بودید و از زبان عامیانه به خوبی استفاده شده بود که البته میشد یکمی بهترش هم کرد با حرف زدن شخصیت های داستان نظر شما چیه؟
-
همه چیز برای من گنگ و نامفهموم بود اصلا انگار نمیفهمیدم دورم چه خبره وجود نمیفهمیدم چرا با وجود این همه مهمون توی خونمون چرا به جای خنده صدای گریه ها بلند شده
گوشه ای از سالن پذیرایی کز کرده بودم و با تعجب به انسان هایی نگاه میکردم که با لباس مشکی به سرو صورت خودشون میکوبیدن و گریه میکردن
هراز گاهی از میون شلوغی کسی متوجه من میشد و لبخندی از ترحم مهمون لب هاش میشد
هضم صحنه های رو به روم برام به شدت سخت بود
انگار که ذهن کوچکم هنوز برای فهمیدن این حالت ها خیلی کوچک باقی مانده بود
ذهنم پرش میکرد به چند شب پیش
چند شبی که خانه مادر بزرگم مانده بودم
انجا هم همچی مانند اینجا بود ولی نه اینجوریم نبود فرق داشت
یادمه مامان بزرگم منو برد پارک
بعد بازی کردنم تو راه برگشت ازم پرسید اگه بابات چیزی بشه چیکار میکنی حدیث؟
منم سریع جواب دادم بابای من فرمانده جومونگ جومونگ که چیزیش نمیشه بابا هزار بار تصادف کرده برمیگرده....
ولی الان همچی فرق داشت الان که بابا داشت برمیگشت اخه عمه خودش بغلم کرد و گفت بابا داره میاد
پس اگه داره میاد چرا همه گریه میکنن؟کجای برگشتن بابای من گریه داره؟
ناگهان صدای جیغ بیشتر شد همه به سمت پنجره دوبیدن ی سریا هم حالشون بد شد و بی حال روی زمین افتادن
با ترس به سمت جمعیت رفتم
با تعجب به حالتاشون نگاه میکردم ولی چیزی برای جیغ زدن پیدا نمیکردم
یهو خالم با گریه داد زد؛ زهرا اصغرو اوردن ....
با خوشحالی به بیرون خیره شدم ولی ...
تنها امبولانسی بود که متوقف شده بود
لحظه ای بعد یک تخت که روش پارچه سفید کشیده شده بودو به زمین گذاشتند
و دو مرد سفید پوش از امبولانس خارج شدن و من همچنان خیره به امبولانس منتظر بودم بابام پیاده بشه ولی هیچکس دیگه ای پیاده نشد...
اون دو مرد به سمت خونه ما به راه افتادند ...
هر لحظه صدای دادوفریاد بیشتر میشد
و من گیج از اتفاقات....#دل محوری
دل محوری باید عامیانه باشه
این داستان از نگاه دختر هفت ساله ای که با مرگ اشنا نشده بود
تموم تصورات اون لحظم و نوشتم
اگه خوب نشد معذرتفاطمه رحیمی خیلی زیبا غمگین بود🥺🥺
-
فاطمه رحیمی اره ولی خیلی خوب نوشته بودید و از زبان عامیانه به خوبی استفاده شده بود که البته میشد یکمی بهترش هم کرد با حرف زدن شخصیت های داستان نظر شما چیه؟
arthur morgan
داستان واقعی بودشخودم داشتم مینوشتم حالم مساعد نبود ولی چشم روش کار میکنم
-
arthur morgan
داستان واقعی بودشخودم داشتم مینوشتم حالم مساعد نبود ولی چشم روش کار میکنم
فاطمه رحیمی خیلی ممنون
-
فاطمه رحیمی خیلی ممنون
arthur morgan سلام خوب هستید؟
من یک صفحه دیگه ارو ویرایش کردم( میدونم زیاد نیست ببخشید)بفرستم چکش کنید؟سعی میکنم باز تا شب بیشتر پیش برم
فصل دوم کتابتون در چه حاله؟ -
arthur morgan سلام خوب هستید؟
من یک صفحه دیگه ارو ویرایش کردم( میدونم زیاد نیست ببخشید)بفرستم چکش کنید؟سعی میکنم باز تا شب بیشتر پیش برم
فصل دوم کتابتون در چه حاله؟@roghayeh-eftekhari سلام شما خوب هستید؟من خوبم خداروشکر
چرا اینقدر کم پیدا شدید؟
بله بفرستید حتما اشکالی نداره یکی از هیچی خیلی بهتره
من هنوز فصل دوم را شروع نکردن شاید فردا شروع کنم
-
@roghayeh-eftekhari سلام شما خوب هستید؟من خوبم خداروشکر
چرا اینقدر کم پیدا شدید؟
بله بفرستید حتما اشکالی نداره یکی از هیچی خیلی بهتره
من هنوز فصل دوم را شروع نکردن شاید فردا شروع کنم
arthur morgan الحمدالله بد نیستم ، خداروشکر ، هستم که
ممنون
عه خب موفق باشید ان شاءالله این فصل همینقدر خوب نوشته میشه -
arthur morgan الحمدالله بد نیستم ، خداروشکر ، هستم که
ممنون
عه خب موفق باشید ان شاءالله این فصل همینقدر خوب نوشته میشه@roghayeh-eftekhari
-
@roghayeh-eftekhari
arthur morgan میشه تو رمان پاییز باشه؟ نه نزدیک های پاییز؟
-
arthur morgan میشه تو رمان پاییز باشه؟ نه نزدیک های پاییز؟
@roghayeh-eftekhari بله میشه چرا نشه
-
@roghayeh-eftekhari بله میشه چرا نشه
arthur morgan خیلی ممنون
-
#جلسه_هفتم
#صحنه_ها_را_کنار_هم_بچینید
برای اینکه داستانتان با رویدادهای از پیش اندیشیده شده هماهنگ باشد، ترسیم صحنه های آن از قبل بسیار مفید است. شخصیت های احتمالی و رویدادهای اصلی داستانتان را گوشه ای یادداشت کنید. قرار نیست این لیست شامل تعداد زیادی از شخصیت ها و اتفاقات باشد.
#زاویه_دید
داستانتان از زبان چه کسی و چگونه تعریف می شود، برای یک داستان کوتاه بسیار مهم است. به همین خاطر قبل از اینکه زاویه ی دیدی را که در داستان به کار خواهید گرفت انتخاب کنید، به دقت فکر کنید. ولی هر زاویه ی دیدی را که در این مرحله انتخاب می کنید، تا پایان داستان باید به آن پایبند باشید و تغییرش ندهید.
#شخصیتهای_داستان
برای یک داستان کوتاه سه شخصیت اصلی لازم است. کاراکترهای اصلی زیاد داستان را پریشان، درهم و برهم و گیج کننده می کند چون هر شخصیت جدید بُعد تازه ای به داستان می دهد.شخصیت ها باید باورپذیر و درعین حال اسرارآمیز باشند.
#مقدمه_خوب
وقتی همه چیز طراحی و برنامه ریزی شد.
صحنه را بچینید و شخصیت های اصلی تان را معرفی کنید. این صحنه باید جایی باشد که شما خوب به آن واقفید تا قادر باشید جهت توصیف واضح آنجا از تصاویری که در خاطر دارید، بهره بگیرید. باید پاراگرف اول چنان جالب باشد که خواننده توجه اش جلب شده و تشویق شود تا داستان را تا انتها بخواند. نکته ی مهم این است که در این پاراگراف، جزئیات مهم و نیز قسمت اصلی را پشت پرده نگهدارید تا معمای داستان فاش نشود.