هرچی تو دلته بریز بیرون 5
-
@roghayeh-eftekhari نه وظیفس، اع
@infinitie-a در هرچی تو دلته بریز بیرون 5 گفته است:
@roghayeh-eftekhari نه وظیفس، اع
میگم لطفته با من بحث نکن
-
خب مثل اینکه رفتی خوب بخوای و بازم ببخشید که مزاحمت شدم
و بازم متشکرم
و همچنان حواسم به حالت بود
آخرشم پیچوندی....
ولی باشه خوب بخوابی بهتر باشی
خب فکرکنم گفتی سه شنبه ها نمیایی بجاش پنج شنبه ها میایی و احتمالا دیگه نتونم باهات حرف بزنم اگه آدم وارانه سر قولم بمونم
امیدوارم روز به روز بیشتر پیشرفت کنی
یه چیزم داشته باش از من ، تو همه جوره تلاشتو بکن شد شد ، نشدم فدای سرت بیا برات چایی میریزم بخور والا و اینکه هنوزم به هوشت اعتماد دارم
دیگه صبحت خوش
و فعلا تا نمیدونم کی....@Infinitie-A
-
-
اگه یکیو پیدا کردین به عنوان یار، همدم، همراه، رفیق یا هرچی،
که تو زندگیتون باشه و بشه دوست، خانواده، شریک و رفیق صداش کرد؛
اونیکه اندازه ی خودت دوسش داری و روحیاتتون شبیه به همه، آرزوهاتون، ایده ال هاتون، احساساتتون...
درنگ نکنید! باهاش قدم بردارید، باهاش حرف بزنید، باهاش بخندین، مسافرت برید و...
چون شاید توی زندگیت دیگه هیچکسیو که اینجوری درکت کنه پیدا نکنی...
-
و آدمی بزرگ میشود، اما به مرور...
کم کم یاد میگیرد کاری به کار دنیا نداشتهباشد و به هر اتفاقی واکنش نشان ندهد، کم کم یاد میگیرد کمی سخت باشد و با هر کنایهای نرنجد و هر حرف و اشارهای را به خودش نگیرد.
یاد میگیرد فاصله بگیرد از آدمهایی که کنارشان آرامش ندارد و کسانی را نگه دارد که از شادی و موفقیت و آرامش او خوشحال میشوند، کسانی که کنار آنها آرام است و حال خوبی دارد.
کم کم یاد میگیرد کسی باشد که دوست دارد، نه کسی که دیگران از او انتظار دارند!
آدمی بزرگ میشود؛
آن هنگام که یاد میگیرد جهان از ذهن و قلب خودش شروع میشود و شروع میکند به دوست داشتن خودش، دیگر خودش را با کسی مقایسه نمیکند و تفاوتها را میپذیرد.
آن هنگام که آرامش، اولویت اولش میشود و تمام گامها و ارتباطات و اهدافش را بر اساس همان تنظیم میکند.
آدمی بزرگ میشود آن هنگام که یاد میگیرد خوب باشد بدون توقع و مهربانی کند بدون منت، که دور باشد اما برای هیچکس بد نخواهد و آرامش جهان هیچکس را به هم نریزد.
آن هنگام که از جهان، چیز زیادی نخواهد، فقط بخواهد در جوار دلخوشیهای کوچک و سادهای که دارد، آرام باشد...
آدمی بزرگ میشود
اما به مرور...
-نرگس صرافیان -
عشق به خود، تو را شفا می دهد.به تو قدرت می بخشد،تو را بازیابی می کند، و درهای جدیدی را به روی دنیاهای جدید در درون و بیرون تو باز می کند. عشقِ به خود،کلید سلامتی ذهنی،روحی و عاطفی توست.
زمانی که کسی که هستی را دوست داشته باشی و خودت را بپذیری، در همه جوانب زندگی خود پیشرفت های عظیم و شگفت انگیزی را تجربه می کنی.همه چیز از احساس درونی تو نسبت به خودت آغاز میشود.
خودت را دوست داشته باش،بیشتر از همیشه...