|
شعردانه
ـــروع یه جامعه برای استارتاپ های تازه نفس
هرچی تو دلته بریز بیرون 5
-
Elham Hoseni در گلچینی کوتاه از کتاب های معروف گفته است:
به عقیده من تصور می‌کنند من جایگاه خودم و شما را فراموش کردم (آقا)
جایگاه !جایگاه !جایگاه تو در قلب من است، و روی گردن کسانی که به تو اهانت کنند، چه حالا ،چه بعد
جین ایرحقیقتا این خیلی قشنگ بود ، خیلی :)))))))
خانومِ_دوست_داشتنی
من کاری نمی کنم اگرم بکنم فقط احسنت داره
-
@Saghi-Mortazavi سلامتی، خبر خاصی نیس فعلا
@Infinitie-A خوبه خداروشکر
-
خانومِ_دوست_داشتنی در هرچی تو دلته بریز بیرون 5 گفته است:
@Saghi-Mortazavi مثلا یه تیکه اش میگه: اتاق بغلی یه دختره است خوشگل
موهای بلند و دم اسب پشتش
شام و ناهارا رو با همیم
کرما رو سرخ میکنه، خوب میذاره مغز پخت شه
خب یعنی چی ://
رپ اصولا از جامعه میگه ، من هیچیشو به جامعه نمیتونم ربط بدم ..!
منم دیروز تو ویدئو کومان شنیدم ی تیکشو رفتم گوشش دادم ، از شایع انتظار نداشتم اینو بخونه ://
واو
حتما یه منظوری داره نمیدونم
رپ اکثرا از جامعه نمیگه
بعضی رپا اینطورین
مثلا رپای انگیزشی خو ربطی به جامعه ندارن
من اکثرا همین رپای مرتبط به جامعه رو گوش نمیدم
خیلی اعتراضیه خوشم نمیاد
عجیبه ولی این@Saghi-Mortazavi اتفاقا رپای انگیزشیم ربط دارن
مثل همین "من ادامه میدم یاس" دقت کنی داره توش از کسایی میگه (همون اعضای جامعه) که نمیتونن پیشرفتتو ببین
ویژگی رپ همینه ، روحیه انتقادگریت رو بالا میبره و باعث میشه از زمین و زمان گِله کنی ..! -
خانومِ_دوست_داشتنی
من کاری نمی کنم اگرم بکنم فقط احسنت دارهElham Hoseni پس
خیلی احسنت بهت ..!
تیکه قشنگی رو انتخاب کردی! -
@Saghi-Mortazavi اتفاقا رپای انگیزشیم ربط دارن
مثل همین "من ادامه میدم یاس" دقت کنی داره توش از کسایی میگه (همون اعضای جامعه) که نمیتونن پیشرفتتو ببین
ویژگی رپ همینه ، روحیه انتقادگریت رو بالا میبره و باعث میشه از زمین و زمان گِله کنی ..!خانومِ_دوست_داشتنی در هرچی تو دلته بریز بیرون 5 گفته است:
@Saghi-Mortazavi اتفاقا رپای انگیزشیم ربط دارن
مثل همین "من ادامه میدم یاس" دقت کنی داره توش از کسایی میگه (همون اعضای جامعه) که نمیتونن پیشرفتتو ببین
ویژگی رپ همینه ، روحیه انتقادگریت رو بالا میبره و باعث میشه از زمین و زمان گِله کنی ..!من اکثرا انگیزشی شایع رو گوش دادم
خو همین
از اینکه هی اعتراض کنم خوشم نمیاد
نه اینکه سخت بگذره هیچی نگم
بعضی اوقات ملت زیادی گله میکنن از این خوشم نمیاد
این کرم و گوش دادم
مفهوم داره
این یه تیکشو گرفتن بولد کردن الکی
منظورش اینع اینهمه کار کرده
بازم هیچ کوفتی نداره بخوره کرم هایی که تو خونشون هستن و دارن فقط بخورن
ینی بدبخته همین
منظور این نیست کرم میخوره که -
از تهران برگشتیم اهواز
یه چیزی که خیلی مشهود بود این وسط
بحث امکانات و جاذبه های گردشگری توی اهواز و تهران بود
و کلا بحث پیشرفته تر بودن تهران بود
حالا یه سوالی پیش میاد
دیدید که یه سری افراد مثلا خونشون استخر داره، ولی از آب سرد استخرشون مینالن؟!
اونوقت ماهم هاج و واج نگاهشون میکنیم!
یا مثلا طرف ویلای شونصد متری داره، ولی میگه که مثلا این ویلامون رو توش احساس خفگی بهم دست میده:////
از این موارد تا دلتون بخواد هست، و داره زیادترم میشه!
حالا بریم ببینیم همچین چیزایی از کجا نشئت میگیره!
سوال همینه که اصلا پیشرفته تر شدن امکانات و تلاش برای جدا شدن از سطح عامه مردم (از لحاظ زندگی و اقتصادی) ممکنه ضرر هایی به شخصیت ما داشته باشه یا نه؟!
جواب خیلی جالبی میشه به این سوال داد
مثلا من خودمو مثال بزنممدیونید بخندید
مثلا من با خودم میگفتم خب مثلا من الان گوشی دارم، گوشیم اندروید ۱۰ داره، اینترنتمون مثلا سرعتش یک مگ بر ثانیس یا مثلا من به لپتاپ دسترسی دارم و مثلا لپتاپم کار میکنه و میتونه کارامو راه بندازه و یا اینکه مثلا خب من مثلا پوشاک دارم، غذا هم دارم، نیاز های اولیه زندگی رو دارم
خب دیگه مگه به چی میتونم نیاز داشته باشم؟!
میدونید میخوام چی بگم؟؟ میخوام بگم که سطح انتظار من از زندگی برای خودم یه سطح نرمالیه! اینکه من سرعت اینترنتم یک مگابایت باشه، شاید برا خودم خیلی خوب باشه ولی اگر همین سرعت توی تهران باشه، ملت اعتراض میکنن! چرا؟! چون سرعت نت همیشه اونجا مثلا بالای پنج مگ بر ثانیه بوده!
یا مثلا من تاحالا سفر خارجی نرفتم (به غیر عراق-کربلا)
ولی ممکنه که اگر از یه شخص پولدار تو تهران بپرسن که چندبار خارج رفتی، ممکنه بگه مثلا هفت بار من خارج رفتم به فلان و فلان و فلان جا! و مثلا اگر من بهش بگم من تا حالا نرفتم خارج، ممکنه حتی تعجب کنه!!
حالا مشکلی که این وسط پیش میاد اینه که
اگر ادم قناعت نداشته باشه، چون طبع آدم کمال طلبه، شما هرچقدر امکانات جلوش بزاری، باز هم احساس سختی میکنه!!
یعنی چی؟!
یعنی اینکه مثلا، من اولین دستگاه اندرویدی که داشتم یه تبلت بود که خیلی ساده بود، و ظرفیتش ۸ گیگ بود
از این ظرفیت ۸ گیگ، شش گیگ حافظه تبلت پر بود به طور پیشفرض! یعنی من باید جوری مدیریت میکردم این حافظه رو که بتونم برای کارام(که اونموقع غالبا بازی بود) بتونم استفاده اش کنم! و مدیریتم هم اینطور بود که معمولا یک گیگ رو خالی نگه میداشتم، خب اونموقع با خودم فکر میکردم مثلا خب خوبه دیگه! مگه چقد من حافظه نیاز دارم؟! سطح توقعم همون قدر بود و به همون راضی بودم
ولی بعدش یه گوشی سامسونگ گرفتم ۳۲ گیگ بود! و خب قاعدتا انتظار میرفت از خودم که منی که تونستم با هشت گیگ سر کنم، بتونم حافظه ۳۲ گیگی رو بیشترش رو خالی نگه دارم! ولی میدونید چی شد؟! باز هم بعد از یه مدت، از این ۳۲ گیگ، سی و یک گیگش پر شد! و من از کمبود حافظه مینالیدم!
یعنی من نوعی، وقتی روی خودم کنترل نداشته باشم، سطح توقعم همینطور و همینطور میره بالا! حتی اگه قبلا هم اینطور نبوده باشم!
حالا همین مفهوم و پدیده رو شما ببرید وارد مسایل بزرگتر و پیشرفته تر کنید!
خونه، ماشین، سفر، گوشی، مبلمان، نوع خورد و خوراک و...
اینه که شما مثلا با خودت میگی فلان مسئول چرا این حرص پولش تمومی نداره؟! و همش دوست داره بیشتر پول از پول های مردم، بکنه و ببره!!؟ یا همینه که مثلا لایو یه سلبریتی رو باز میکنی و میبینی که داره از پرسنل ویلای شخصیشون گله میکنه، حالا گله اش چیه؟! اینه که برامون خاویار رو دیر آماده کردن!!!
خب حالا شاید بگید اصلا مگه این مشکلی داره؟!
(گرچه خوبه خودتون فکر کنید که مشکل این ماجرا کجاست و ممکنه چه لطمه هایی به جامعه بزنه)
ولی مشکلش خیلی واضحه!
مشکل اینجاست که اون افرادی که از سطح عامه زندگی مردم فراتر میرن
دیگه درد مردم رو نمیتونن حس کنن!
دیگه نمیتونن همدردی داشته باشن!
تازه بدتر از اینم هست!
بدترش اینه که احیانا ممکنه توی همین هیاهو، خودشون رو بالاتر از باقی افراد بدونن! فقط بخاطر اینکه مدل ماشینشون یه میلیارد بالاتر از مدل ماشین کناریشونه!
و بخوان فخر فروشی کنن!
حالا از بحث مشکلات ماجرا که بگذریم(خیلی میشه مشکل از توش دراورد)
بیاید ببینیم راه حل چیه!؟
راه حل اینجاست دوستان عزیز
راه حل این نیست که ماها برای کسب پول تلاش نکنیم! و پول در نیاریم!
راه حل اینه که خودمون رو هرچقدر هم که پول داشته باشیم، توی سطح عامه زندگی مردم( و چه بسا پایینتر) نگه داریم! اگر میخوایم که همچین خصلت هایی در ما شکل نگیره و دچار همچین چیزایی نشیم!
راجع به این موضوع میتونیم به سیره عملی زندگی حضرت علی (ع) هم رجوع کنیم
شما میای میبینی، که حضرت علی آدم فقیری نبوده! به واسطه تلاش و کوشش خود و ثروت قبیله ایی که درش بزرگ شده، آدم ثروتمندی بوده!
ولی حالا برو زندگیش رو نگاه کن!
یه داستان خیلی معروف که احتمالا همتون شنیدید رو باز بگم!
ماه رمضون بوده که خانواده حضرت علی میخواستن افطار کنن
افطار چی بوده؟! نون و اب
تا سه روز پشت سرهم، موقع افطار، مسکین و یتیم و اسیر، میان در خونه حضرت، و در میزنن و طلب غذا میکنن!
و اون ها هم غذایی که داشتن رو میدن، بهشون و خودشون با آب افطار میکنن!
میخوام بگم که همچین آدمی، با اینکه به همه امکانات اون زمان میتونسته دسترسی داشته باشه، ولی ببینید غذا و نوع رفاه زندگیه خودش در چه حد بوده!
کافیه ماها راهمون رو گم نکنیم!@Infinitie-A در هرچی تو دلته بریز بیرون 5 گفته است:
از تهران برگشتیم اهواز
یه چیزی که خیلی مشهود بود این وسط
بحث امکانات و جاذبه های گردشگری توی اهواز و تهران بود
و کلا بحث پیشرفته تر بودن تهران بود
حالا یه سوالی پیش میاد
دیدید که یه سری افراد مثلا خونشون استخر داره، ولی از آب سرد استخرشون مینالن؟!
اونوقت ماهم هاج و واج نگاهشون میکنیم!
یا مثلا طرف ویلای شونصد متری داره، ولی میگه که مثلا این ویلامون رو توش احساس خفگی بهم دست میده:////
از این موارد تا دلتون بخواد هست، و داره زیادترم میشه!
حالا بریم ببینیم همچین چیزایی از کجا نشئت میگیره!
سوال همینه که اصلا پیشرفته تر شدن امکانات و تلاش برای جدا شدن از سطح عامه مردم (از لحاظ زندگی و اقتصادی) ممکنه ضرر هایی به شخصیت ما داشته باشه یا نه؟!
جواب خیلی جالبی میشه به این سوال داد
مثلا من خودمو مثال بزنممدیونید بخندید
مثلا من با خودم میگفتم خب مثلا من الان گوشی دارم، گوشیم اندروید ۱۰ داره، اینترنتمون مثلا سرعتش یک مگ بر ثانیس یا مثلا من به لپتاپ دسترسی دارم و مثلا لپتاپم کار میکنه و میتونه کارامو راه بندازه و یا اینکه مثلا خب من مثلا پوشاک دارم، غذا هم دارم، نیاز های اولیه زندگی رو دارم
خب دیگه مگه به چی میتونم نیاز داشته باشم؟!
میدونید میخوام چی بگم؟؟ میخوام بگم که سطح انتظار من از زندگی برای خودم یه سطح نرمالیه! اینکه من سرعت اینترنتم یک مگابایت باشه، شاید برا خودم خیلی خوب باشه ولی اگر همین سرعت توی تهران باشه، ملت اعتراض میکنن! چرا؟! چون سرعت نت همیشه اونجا مثلا بالای پنج مگ بر ثانیه بوده!
یا مثلا من تاحالا سفر خارجی نرفتم (به غیر عراق-کربلا)
ولی ممکنه که اگر از یه شخص پولدار تو تهران بپرسن که چندبار خارج رفتی، ممکنه بگه مثلا هفت بار من خارج رفتم به فلان و فلان و فلان جا! و مثلا اگر من بهش بگم من تا حالا نرفتم خارج، ممکنه حتی تعجب کنه!!
حالا مشکلی که این وسط پیش میاد اینه که
اگر ادم قناعت نداشته باشه، چون طبع آدم کمال طلبه، شما هرچقدر امکانات جلوش بزاری، باز هم احساس سختی میکنه!!
یعنی چی؟!
یعنی اینکه مثلا، من اولین دستگاه اندرویدی که داشتم یه تبلت بود که خیلی ساده بود، و ظرفیتش ۸ گیگ بود
از این ظرفیت ۸ گیگ، شش گیگ حافظه تبلت پر بود به طور پیشفرض! یعنی من باید جوری مدیریت میکردم این حافظه رو که بتونم برای کارام(که اونموقع غالبا بازی بود) بتونم استفاده اش کنم! و مدیریتم هم اینطور بود که معمولا یک گیگ رو خالی نگه میداشتم، خب اونموقع با خودم فکر میکردم مثلا خب خوبه دیگه! مگه چقد من حافظه نیاز دارم؟! سطح توقعم همون قدر بود و به همون راضی بودم
ولی بعدش یه گوشی سامسونگ گرفتم ۳۲ گیگ بود! و خب قاعدتا انتظار میرفت از خودم که منی که تونستم با هشت گیگ سر کنم، بتونم حافظه ۳۲ گیگی رو بیشترش رو خالی نگه دارم! ولی میدونید چی شد؟! باز هم بعد از یه مدت، از این ۳۲ گیگ، سی و یک گیگش پر شد! و من از کمبود حافظه مینالیدم!
یعنی من نوعی، وقتی روی خودم کنترل نداشته باشم، سطح توقعم همینطور و همینطور میره بالا! حتی اگه قبلا هم اینطور نبوده باشم!
حالا همین مفهوم و پدیده رو شما ببرید وارد مسایل بزرگتر و پیشرفته تر کنید!
خونه، ماشین، سفر، گوشی، مبلمان، نوع خورد و خوراک و...
اینه که شما مثلا با خودت میگی فلان مسئول چرا این حرص پولش تمومی نداره؟! و همش دوست داره بیشتر پول از پول های مردم، بکنه و ببره!!؟ یا همینه که مثلا لایو یه سلبریتی رو باز میکنی و میبینی که داره از پرسنل ویلای شخصیشون گله میکنه، حالا گله اش چیه؟! اینه که برامون خاویار رو دیر آماده کردن!!!
خب حالا شاید بگید اصلا مگه این مشکلی داره؟!
(گرچه خوبه خودتون فکر کنید که مشکل این ماجرا کجاست و ممکنه چه لطمه هایی به جامعه بزنه)
ولی مشکلش خیلی واضحه!
مشکل اینجاست که اون افرادی که از سطح عامه زندگی مردم فراتر میرن
دیگه درد مردم رو نمیتونن حس کنن!
دیگه نمیتونن همدردی داشته باشن!
تازه بدتر از اینم هست!
بدترش اینه که احیانا ممکنه توی همین هیاهو، خودشون رو بالاتر از باقی افراد بدونن! فقط بخاطر اینکه مدل ماشینشون یه میلیارد بالاتر از مدل ماشین کناریشونه!
و بخوان فخر فروشی کنن!
حالا از بحث مشکلات ماجرا که بگذریم(خیلی میشه مشکل از توش دراورد)
بیاید ببینیم راه حل چیه!؟
راه حل اینجاست دوستان عزیز
راه حل این نیست که ماها برای کسب پول تلاش نکنیم! و پول در نیاریم!
راه حل اینه که خودمون رو هرچقدر هم که پول داشته باشیم، توی سطح عامه زندگی مردم( و چه بسا پایینتر) نگه داریم! اگر میخوایم که همچین خصلت هایی در ما شکل نگیره و دچار همچین چیزایی نشیم!
راجع به این موضوع میتونیم به سیره عملی زندگی حضرت علی (ع) هم رجوع کنیم
شما میای میبینی، که حضرت علی آدم فقیری نبوده! به واسطه تلاش و کوشش خود و ثروت قبیله ایی که درش بزرگ شده، آدم ثروتمندی بوده!
ولی حالا برو زندگیش رو نگاه کن!
یه داستان خیلی معروف که احتمالا همتون شنیدید رو باز بگم!
ماه رمضون بوده که خانواده حضرت علی میخواستن افطار کنن
افطار چی بوده؟! نون و اب
تا سه روز پشت سرهم، موقع افطار، مسکین و یتیم و اسیر، میان در خونه حضرت، و در میزنن و طلب غذا میکنن!
و اون ها هم غذایی که داشتن رو میدن، بهشون و خودشون با آب افطار میکنن!
میخوام بگم که همچین آدمی، با اینکه به همه امکانات اون زمان میتونسته دسترسی داشته باشه، ولی ببینید غذا و نوع رفاه زندگیه خودش در چه حد بوده!
کافیه ماها راهمون رو گم نکنیم!در رابطه با این طومار
میتونید این ویدئو رو ببینید، خالی از لطف نیست
https://www.aparat.com/v/Uu10F -
طوماره ابتر موند
خیلیشو ننوشتم الان میبینم -
پیچیده بود
در عین نا مفهومی مفهوم داشت
بی مفهوم نبود ولی
مفهوم داشت
یکم باید دقت کرد فقط -
خانومِ_دوست_داشتنی در هرچی تو دلته بریز بیرون 5 گفته است:
@Saghi-Mortazavi اتفاقا رپای انگیزشیم ربط دارن
مثل همین "من ادامه میدم یاس" دقت کنی داره توش از کسایی میگه (همون اعضای جامعه) که نمیتونن پیشرفتتو ببین
ویژگی رپ همینه ، روحیه انتقادگریت رو بالا میبره و باعث میشه از زمین و زمان گِله کنی ..!من اکثرا انگیزشی شایع رو گوش دادم
خو همین
از اینکه هی اعتراض کنم خوشم نمیاد
نه اینکه سخت بگذره هیچی نگم
بعضی اوقات ملت زیادی گله میکنن از این خوشم نمیاد
این کرم و گوش دادم
مفهوم داره
این یه تیکشو گرفتن بولد کردن الکی
منظورش اینع اینهمه کار کرده
بازم هیچ کوفتی نداره بخوره کرم هایی که تو خونشون هستن و دارن فقط بخورن
ینی بدبخته همین
منظور این نیست کرم میخوره که -
-
سیبیل پررررررررررررررر
-
@Infinitie-A
خوب مث اینکه قسمته حرف بزنین با این که منشن نشدم شانسکی تودلیو باز کردم دیدم
خجالت چرا آقای اینفینیتی؟Mehrsa 14 در هرچی تو دلته بریز بیرون 5 گفته است:
@Infinitie-A
خوب مث اینکه قسمته حرف بزنین با این که منشن نشدم شانسکی تودلیو باز کردم دیدم
خجالت چرا آقای اینفینیتی؟اععع
راجع به سوالی که پرسیدید، قبلا ها، تقریبن به جوابش رسیدم
ولی هنوز باید روی نگارشش فکر کنم
بعد خو آخه یه ذره خجالت میاد واسه من -
@Saghi-Mortazavi الان گفتی گوش ندادم
هممم اینم هَ..!خانومِ_دوست_داشتنی
سرعت دانلود و گوش دادن اهنگم بالاس خوشحال
گفتی رفتم دانلود کردم گوش دادم
-
@Infinitie-A در هرچی تو دلته بریز بیرون 5 گفته است:
از تهران برگشتیم اهواز
یه چیزی که خیلی مشهود بود این وسط
بحث امکانات و جاذبه های گردشگری توی اهواز و تهران بود
و کلا بحث پیشرفته تر بودن تهران بود
حالا یه سوالی پیش میاد
دیدید که یه سری افراد مثلا خونشون استخر داره، ولی از آب سرد استخرشون مینالن؟!
اونوقت ماهم هاج و واج نگاهشون میکنیم!
یا مثلا طرف ویلای شونصد متری داره، ولی میگه که مثلا این ویلامون رو توش احساس خفگی بهم دست میده:////
از این موارد تا دلتون بخواد هست، و داره زیادترم میشه!
حالا بریم ببینیم همچین چیزایی از کجا نشئت میگیره!
سوال همینه که اصلا پیشرفته تر شدن امکانات و تلاش برای جدا شدن از سطح عامه مردم (از لحاظ زندگی و اقتصادی) ممکنه ضرر هایی به شخصیت ما داشته باشه یا نه؟!
جواب خیلی جالبی میشه به این سوال داد
مثلا من خودمو مثال بزنممدیونید بخندید
مثلا من با خودم میگفتم خب مثلا من الان گوشی دارم، گوشیم اندروید ۱۰ داره، اینترنتمون مثلا سرعتش یک مگ بر ثانیس یا مثلا من به لپتاپ دسترسی دارم و مثلا لپتاپم کار میکنه و میتونه کارامو راه بندازه و یا اینکه مثلا خب من مثلا پوشاک دارم، غذا هم دارم، نیاز های اولیه زندگی رو دارم
خب دیگه مگه به چی میتونم نیاز داشته باشم؟!
میدونید میخوام چی بگم؟؟ میخوام بگم که سطح انتظار من از زندگی برای خودم یه سطح نرمالیه! اینکه من سرعت اینترنتم یک مگابایت باشه، شاید برا خودم خیلی خوب باشه ولی اگر همین سرعت توی تهران باشه، ملت اعتراض میکنن! چرا؟! چون سرعت نت همیشه اونجا مثلا بالای پنج مگ بر ثانیه بوده!
یا مثلا من تاحالا سفر خارجی نرفتم (به غیر عراق-کربلا)
ولی ممکنه که اگر از یه شخص پولدار تو تهران بپرسن که چندبار خارج رفتی، ممکنه بگه مثلا هفت بار من خارج رفتم به فلان و فلان و فلان جا! و مثلا اگر من بهش بگم من تا حالا نرفتم خارج، ممکنه حتی تعجب کنه!!
حالا مشکلی که این وسط پیش میاد اینه که
اگر ادم قناعت نداشته باشه، چون طبع آدم کمال طلبه، شما هرچقدر امکانات جلوش بزاری، باز هم احساس سختی میکنه!!
یعنی چی؟!
یعنی اینکه مثلا، من اولین دستگاه اندرویدی که داشتم یه تبلت بود که خیلی ساده بود، و ظرفیتش ۸ گیگ بود
از این ظرفیت ۸ گیگ، شش گیگ حافظه تبلت پر بود به طور پیشفرض! یعنی من باید جوری مدیریت میکردم این حافظه رو که بتونم برای کارام(که اونموقع غالبا بازی بود) بتونم استفاده اش کنم! و مدیریتم هم اینطور بود که معمولا یک گیگ رو خالی نگه میداشتم، خب اونموقع با خودم فکر میکردم مثلا خب خوبه دیگه! مگه چقد من حافظه نیاز دارم؟! سطح توقعم همون قدر بود و به همون راضی بودم
ولی بعدش یه گوشی سامسونگ گرفتم ۳۲ گیگ بود! و خب قاعدتا انتظار میرفت از خودم که منی که تونستم با هشت گیگ سر کنم، بتونم حافظه ۳۲ گیگی رو بیشترش رو خالی نگه دارم! ولی میدونید چی شد؟! باز هم بعد از یه مدت، از این ۳۲ گیگ، سی و یک گیگش پر شد! و من از کمبود حافظه مینالیدم!
یعنی من نوعی، وقتی روی خودم کنترل نداشته باشم، سطح توقعم همینطور و همینطور میره بالا! حتی اگه قبلا هم اینطور نبوده باشم!
حالا همین مفهوم و پدیده رو شما ببرید وارد مسایل بزرگتر و پیشرفته تر کنید!
خونه، ماشین، سفر، گوشی، مبلمان، نوع خورد و خوراک و...
اینه که شما مثلا با خودت میگی فلان مسئول چرا این حرص پولش تمومی نداره؟! و همش دوست داره بیشتر پول از پول های مردم، بکنه و ببره!!؟ یا همینه که مثلا لایو یه سلبریتی رو باز میکنی و میبینی که داره از پرسنل ویلای شخصیشون گله میکنه، حالا گله اش چیه؟! اینه که برامون خاویار رو دیر آماده کردن!!!
خب حالا شاید بگید اصلا مگه این مشکلی داره؟!
(گرچه خوبه خودتون فکر کنید که مشکل این ماجرا کجاست و ممکنه چه لطمه هایی به جامعه بزنه)
ولی مشکلش خیلی واضحه!
مشکل اینجاست که اون افرادی که از سطح عامه زندگی مردم فراتر میرن
دیگه درد مردم رو نمیتونن حس کنن!
دیگه نمیتونن همدردی داشته باشن!
تازه بدتر از اینم هست!
بدترش اینه که احیانا ممکنه توی همین هیاهو، خودشون رو بالاتر از باقی افراد بدونن! فقط بخاطر اینکه مدل ماشینشون یه میلیارد بالاتر از مدل ماشین کناریشونه!
و بخوان فخر فروشی کنن!
حالا از بحث مشکلات ماجرا که بگذریم(خیلی میشه مشکل از توش دراورد)
بیاید ببینیم راه حل چیه!؟
راه حل اینجاست دوستان عزیز
راه حل این نیست که ماها برای کسب پول تلاش نکنیم! و پول در نیاریم!
راه حل اینه که خودمون رو هرچقدر هم که پول داشته باشیم، توی سطح عامه زندگی مردم( و چه بسا پایینتر) نگه داریم! اگر میخوایم که همچین خصلت هایی در ما شکل نگیره و دچار همچین چیزایی نشیم!
راجع به این موضوع میتونیم به سیره عملی زندگی حضرت علی (ع) هم رجوع کنیم
شما میای میبینی، که حضرت علی آدم فقیری نبوده! به واسطه تلاش و کوشش خود و ثروت قبیله ایی که درش بزرگ شده، آدم ثروتمندی بوده!
ولی حالا برو زندگیش رو نگاه کن!
یه داستان خیلی معروف که احتمالا همتون شنیدید رو باز بگم!
ماه رمضون بوده که خانواده حضرت علی میخواستن افطار کنن
افطار چی بوده؟! نون و اب
تا سه روز پشت سرهم، موقع افطار، مسکین و یتیم و اسیر، میان در خونه حضرت، و در میزنن و طلب غذا میکنن!
و اون ها هم غذایی که داشتن رو میدن، بهشون و خودشون با آب افطار میکنن!
میخوام بگم که همچین آدمی، با اینکه به همه امکانات اون زمان میتونسته دسترسی داشته باشه، ولی ببینید غذا و نوع رفاه زندگیه خودش در چه حد بوده!
کافیه ماها راهمون رو گم نکنیم!در رابطه با این طومار
میتونید این ویدئو رو ببینید، خالی از لطف نیست
https://www.aparat.com/v/Uu10F -
@Saghi-Mortazavi
