کافــه میـــم♡
-
آلبر کامو تو مرگ خوش نوشته:
بیماریش اینقدر طولانی شد که اطرافیانش به مریضیش عادت کردند و از یاد بردند که اون داره عذاب میکشه و یه روزی میمیره.
حقیقت اینه گاهی هرچیزی که مربوط به ماست برای اطرافیانمون تبدیل به عادت میشه. درد و رنجهامون، بیماریهامون، حتی عشق و محبتمون نسبت به آدمها، براشون تبدیل به عادت میشه و دیگه به چشم نمیاد. گاهی حضور دائمی ما، عشقِ بیقید و شرط ما باعث میشه حتی دیده نشیم..

-
- میگفت:
هیچوقت آدمی که حتی با فکر از دست دادنت گریه کرده رو ول نکن!بهت قول میدم؛هیچکس اندازه اون دوستت نخواهد داشت
- میگفت:
-
- تلخہ ولے واقعیتہ . . .
آدما هیچ وقت نمیتونن
اونے رو ڪہ از تہ دل
دوست داشتن فراموشش ڪنن . . .
- تلخہ ولے واقعیتہ . . .
-
به قول شازده کوچولو:
زیبایید اما خالی هستید، برایتان نمیشود مُرد... -
و حالت خوب نخواهد شد، مگر زمانی که با خودت کنار بیایی و دست به زانوی خودت بگیری و بلند شوی و قدمی هرچند کوچک، برای اهداف بزرگی که در سر داری برداری. اهداف بلند و عظیمی که در ذهن انباشتهای و مسیر آرامش و فراغتت را مسدود کرده و آدمی چگونه میتواند شاد و موفق باشد، وقتی که ذهن و وجودش آرام نیست و رشتهی افکارش در هم پیچیده و روانش زیر سنگینیِ بار مسئولیتهای بیشمار، بههم ریخته؟!
#نرگس_صرافیان_طوفان
-
- ما از دلگیریِ روزهایمان، به "شب" پناه می بردیم،
و از دلتنگیِ شب هایمان، به "روز" ...
و اینگونه بود که تمامِ جوانیِ مان؛
در ناتمامِ یک انتظار، "تمام" شد
- ما از دلگیریِ روزهایمان، به "شب" پناه می بردیم،
-
- فروغ فرخزاد خیلی حق گفته که:
شهامت میخواهد
سرد باشی
و گرم لبخند بزنی
- فروغ فرخزاد خیلی حق گفته که:
-
- حواس هیشکی بهمون نیست که هیچ،
حواس خودمون هم پی یکی دیگست...
- حواس هیشکی بهمون نیست که هیچ،

|
شعردانه

🤌



