|
شعردانه
هرچی تودلته بریز بیرون۶
-
Akito در هرچی تودلته بریز بیرون۶ گفته است:
جلسه آیین نامه و ۲ جلسه کلاس فنی رو بگذرونید
اینا اختیاریه من نگذروندم...
@mr-vinyzo صدرصد گذروندی
اختیاری کجا بود
مهم اون مهر و امضا هست که توی پرونده ات بخوره
حالا ممکنه سر کلاس نباشی و مسئول اونجا خودش برات مهر و امضا بزنه -
Akito در هرچی تودلته بریز بیرون۶ گفته است:
Sachli نه کاملا اجباریه
برای تمدید لازم نیست کلاس رفت، ولی برای گرفتن گواهی نامه حنما باید ۱۲ جلسه شهری و ۶ جلسه آیین نامه و ۲ جلسه کلاس فنی رو بگذرونیدمن روی اختیاری بودنش حساب کرده بودم ولی
حله مرسی
Sachli وقتی میتونن ۶ میلیون از آدم بگیرن واسه چی اختیاریش کنن؟
-
ولی بعضی رفتار ها باید خفه بشن حتی با کسی که صمیمی ترین هستی:)
#تودلی -
Sayonara
پ.ن: یه قسمتی اش رو جمع کردم برا بازیافت
یه قسمتی اش هم دفتر سفید بود و برداشتم استفاده کنم
یه قسمت هم کتاب تست بود که قراره بدم فامیلمون(البته امیدوارم بتونیم بریم اونجا که بدم بهش، حیفه بخواد خودش یه عالمه کتاب بخره:/) -
عاشق اینم لِم بابام دستمه:)
️ -
هعیی
آدمی دوام می‌آورد، وَرایِ حدِ تصور
-
هعیی
پرستو بابایی جانم
-
نقطه در هرچی تودلته بریز بیرون۶ گفته است:
بسه دیگه خانوم کبکه منتظرمه
باورکن لحظه شماری میکنم بخونمش
🤌Sachli در هرچی تودلته بریز بیرون۶ گفته است:
نقطه در هرچی تودلته بریز بیرون۶ گفته است:
بسه دیگه خانوم کبکه منتظرمه
باورکن لحظه شماری میکنم بخونمش
🤌قصه خوبیه رقیه
برای قبل خواب عالیه
چون من اولشو یدور خوندم که ببینم اصلا چی نوشتم برم داخل داستان و ادامشو بنویسم خوابم گرفت
قصه کودکانه قبل خواب
-
نقطه خب تو خودت باید منو ارشاد کنی توقعاتت از کس اشتباهیه
نه جدا بلندشو توبه کن برو بنویس یکمشو تا هرجا حوصلت گذاشت، هرچی موند صبح
منم برم ببینم چقدرشو مینویسم🤌 -
Sachli در هرچی تودلته بریز بیرون۶ گفته است:
نقطه در هرچی تودلته بریز بیرون۶ گفته است:
بسه دیگه خانوم کبکه منتظرمه
باورکن لحظه شماری میکنم بخونمش
🤌قصه خوبیه رقیه
برای قبل خواب عالیه
چون من اولشو یدور خوندم که ببینم اصلا چی نوشتم برم داخل داستان و ادامشو بنویسم خوابم گرفت
قصه کودکانه قبل خواب -
Sachli نه من نه تو آدمای درستی برا ارشاد نیستیم
اتفاقا باهم ترکیبمون سمی‌ترم میشه
یکی دیگه باید بیاد ارشاد که نه صرفا نجاتمون بده
-
فرهاد تنها اندر این ورطه جانکاه قدم بر میدارد
اندی سخن گو با من
که می سوزم ز فراقت ای شادی
ای شادی.....
محزون و شوریده حال
می کنم نگاه بر شاخسار خیال
که بلبل خموش است
و
برگ سبزی بر آن نیست
پژمرده اند همگنان....
من که قلم می زنم شب همه شب از فراق دوستان و ره سخت و از حسرت وصال،
گریه می انگیزد نوای محزون چوب تراشیده دلکش
