هرچی تودلته بریز بیرون7

[mr.vinyzo]

......

[mr.vinyzo]

سرزمین های سبز ارمانی....

[نقطه]

Blue28 در هرچی تودلته بریز بیرون۶ گفته است:

نقطه ببخشید🥺

دیگه تکرار نشه!

[mr.vinyzo]

با خدمات لوکس و مجانی
رتبه اول رفاه اجتماعی
در ممالک شرقی و غربی و میانی
آدامس های خارجی در طمع های متنوع
بیمه عمر تا سرحد مرگ
فرصت های طلایی و استثنایی
خوشبختی با شرایط ویژه تحمیلی

[Blue28]

I’ll be honest, it’s better off this way

[نقطه]

0-0ftm گ*ه خوردی
قلبمو شکوندی

[Pluto]

[audio/ODQ_4Kk892f54ErCj8xXbJ63.mp3]
حس تنهایی بدی دارم...

[نقطه]

@danial-hosseiny

در گوشه‌ای از آسمان، ابری شبیه سایهٔ من بود
ابری که شاید مثل من آمادهٔ فریاد کردن بود

من رهسپار قله و او راهی دره، تلاقی‌مان
پای اجاقی که هنوزش آتشی از پیش بر تن بود

خسته مباشی! پاسخی پژواک‌سان از سنگ‌ها آمد
این ابتدای آشنایی‌مان در آن تاریک و روشن بود

بنشین!‌ نشستم، گپ زدیم اما نه از حرفی که با ما بود
او نیز مثل من زبانش در بیان درد الکن بود:)

او منتظر تا من بگویم گفتنی‌های مگویم را...
من منتظر تا او بگوید، وقت اما وقت رفتن بود

گفتم که لب وا می‌کنم با خویشتن گفتم ولی بغضی
با دست‌هایی آشنا در من به کار قفل بستن بود

او خیره بر من، من به او خیره، اجاق نیمه جان دیگر
گرمایش از تن رفته و خاکسترش در حال مردن بود

گفتم: خداحافظ! کسی پاسخ نداد و آسمان یکسر
پوشیده از ابری شبیه آرزوهای سترون بود

تا قله شاید یک نفس باقی نبود اما غرور من
با چوب‌دست شرمگینی در مسیر بازگشتن بود

چون ریگی از قله به قعر دره افتادم هزاران بار
اما من آن مورم که همواره به دنبال رسیدن بود

«محمدعلی بهمنی»

[jahad_121]

اییی
لعنت به این درد
اینم ول کن نیست

معده گرامی
اروم باش دیگه اخرین غذای ها ی سلف یک سبی بزار راحت بگذره
هوفففففففف

[ari_14]

سلام شب بیداری
سلام قهوه
سلام بی‌خوابی
سلام کوفت
سلام زهرمار

[ari_14]

اعصاب صفر احتمال درگیری ۱۰۰

[ari_14]

واقعا هیچی نمی‌فهمم
فقط میدونم امسال باید بشه همین.

[jahad_121]

ari_14
استاد حنیف عظیمی می گفت
وقتی می رسی
که دیگه راهیی به جز رسیدن نداریی

🩵

[jahad_121]

اونایی می تونن که دیگه راهی به جز رسیدن ندارن

[Blue28]

کجایی سوسیسسس
Succinate

[Maaah]

jahad_121 مرسی عزیزم

[Aqua]

هعییی

[Pluto]

«کارهایی را انجام می‌دادم که از آن‌ها متنفر بودم. به مهمانی‌هایی می‌رفتم که واقعا نمی‌خواستم در آن‌ها شرکت کنم. افرادی را ملاقات می‌کردم که صحبت با آن‌ها بسیار سخت بود. هر لبخندی که می‌زدم، تقلبی بود.
و بعد، ذهنم منفجر شد. پس از آن متوجه شدم که بهتر است دیگران را ناامید و ناراحت کنم تا این که خودم را منفجر کنم.»

• مت هیگ

[Pluto]

بزرگ شدن در معنای واقعی با درد و رنج زیادی همراهه...

[Ramos9248]

تیم منچستریونایتد فکر میکنه رئال مادریده که توپ رو ببرن تو محوطه جریمه و پاس کات‌بک بدن پشت محوطه تا برونو فرناندز مث تونی کروس گل بزنه