هرچی تودلته بریز بیرون۶

[Reza-H]

مملکت آدمم مثل ننه بابای آدم میمونه (ببینید)

[Aqua]

بلاک

[Aqua]

خسته کننده شده حرفاتون

[ari_14]

mahdi.ek در هرچی تودلته بریز بیرون۶ گفته است:

Michael Vey
همه کشورا روز بد و خوب داشتن همین اروپا دوران قرون وسطی یا حمله نازی ها...
اینکه بخوای بگی میرم چون مشکل داره درست نیست
وگرنه من خودم قبول دارم همه دوست دارن برای زندگی بهتر برن
اگه آمریکا با ایران بده چون نمی‌خواست از کشورا خاورمیانه ای که تحت ظلمن، سکوت کنه و مثل خیلی از این عربای، بی غیرت باج بده و زیر بار خواسته اونا بره
مشکل کشورا خاورمیانه متحد نبودنشونه وگرنه امنیت منطقتو همین کشورهایی که دوست داری برای مهاجرت بری پیش اونا مختل کردن
ولی چه روزی میشد اگه تمام این کشورا بجای ترس و باج دادن با هم متحد بودن تا منطقه رو پاکسازی کنن...
ابرقدرت رو مردم زمانه به وجود میارن...
میشه همیشه زیر بار ظلم بری و سکوت کنی و حرفم نزنی
و اسمشو بذاری زندگی خوب
(( برای زندگی بهتر همه دوست دارن برن ولی اگه حس می‌کنی عرق ملی داری این حرفارو باید بپذیری))

شما برو زندگی همسن و سالای مارو تو کشورای دیگ ببین مارم ببین متوجه خیلی چیزا میشین.
اینجا هرچقدر بدویی انگار درجا زدی.

[ari_14]

حالا امنیت ب کنار..

[jahad.20]

بسه منو راهی نورم کن
دعوت کن این جامونده از راهو
از این منه سرگشته دورم کن(:

[Comrade]

عوضش امنیت داریم.

[E.B.BUTTERFLY]

رفتار من تا الان باهات حساب شده بوده ولی حس کنم داری منو میپیچونی اونوقت دیگه حسابی از خجالتت درمیام. از اون آدمایی هستی که باید بالای سرت زور باشه تا حالت جا بیاد و بشینی سرجات.
هرچی بیشتر می‌نویسم، بیشتر یاد کارات میوفتم و حرص میخورم.
از رفتارم در قبالت ناراضی نیستم. همون رفتار سرد و جدی که باهات داشتم رو ادامه میدم چون در همون حد هم هستی. از واکنش تو نسبت به حرفام شاکی ام.
تو که میبینی دغدغه هام جدی ان چرا منو با همه یکی میگیری. چرا همون رفتار بیمارگونه رو که با بقیه داری برای منم اجرا میکنی؟ یعنی هیچ فرقی بین من و اونی که هر بار شخصیت رو تخریب می‌کنه نمیبینی؟
کوری دیگه...کور...
چرا من از یه مریض سادیسمی انتظار دارم مثل خودم باهام رفتار کنه؟ نمی‌دونم...
اون سلامت روان نداره. شخصیتش به گِل و جلبک آلوده شده.
من دوستت داشتم. برای همین انقدر حرص میخورم.
انتظار نداشتم با من اینجوری رفتار کنی...

[Nilay]

حالم یه طوریه
یه طوری که انگار از دست کسی که نمیدونم کیه ناراحتم
یه حالِ سردرگم دوست نداشتنی...

[ari_14]

حاضرم ب شخصه برم کشور دیگ از صب تا شب کار کنم ولی ب اندازه کارم حقم بگیرم.
حاضرم برم کشور دیگ ولی راحت سر رو بالشت بزارم.
و الانم پشیمونم ک چرا پرستاری ول کردم.
خیلی راحت تر میتونستم برم.
امسال نشد همین کار میکنم

[Aqua]

ari_14 من حتی حاضرم فقط برم امثال بعضی هارو نبینم

[moBn]

یادش بخیر
یه زمانی دوست داشتم زنم آفریقایی باشه
سیاهِ یک دست.

[ari_14]

Comrade در هرچی تودلته بریز بیرون۶ گفته است:

عوضش امنیت داریم.

خیلی
امنیت از سر و رومون میباره

[mahdi.ek]

ari_14
من گفتم اگه کسی فکر می‌کنه عرق ملی داره
دوران بد کشورشو ول نمیکنه
وگرنه کل دنیا برای زندگی بهتر همیشه مهاجرت میکنن کار من و شما هم نیست ، نگفتمم که اره اینجا عالیه
نمی‌دونم چرا در این حد تعصب داری که مفهوم مطلبو هم نمی‌خوای بخونی چی میگه یکی

[Zaahra._.]

وای خدایا شکرت یعنی بهترین خبر
امتحان زمینمون مجازیههه
حالا سوال نده عقده ای بازی دربیار
اشکال نداره همشوووو از رو کتاب مینویسیم همه روووو‌ تقلب میکنیم

[Comrade]

به قول یه دوستی حداقل توی کشورای دیگه امید داری و میشه به یه زندگی خوبی رسید. این فرد نه به انگلیس رفته بود نه آمریکا، داشت این حرفا رو بعد از دو سال زندگی توی کرواسی که یکی از فقیر ترین کشور های اروپایی هست بهم میگفت.

[jahad.20]

تو آرزوهاتو کفن کردی تا آرزوی آخرم باشی
سنگر گرفتم از همه جز تو شاید یه جا همسنگرم باشی(:

[E.B.BUTTERFLY]

دارم به این سمت میرم که نسبت به همه به جز خانواده ام بی احساس بشم.
یادش بخیر یه روز استادم گفت: اگه میخواید توی زندگی موفق بشید و توی تله احساسات گیر نیوفتید، سطح انتظاراتتون رو از همه به صفر مطلق برسونید.
خدا خیرت بده چه حرفی زدی و من الان متوجه شدم...

[Aqua]

mahdi.ek مهدی جان پایین تر هم گفتن نمیتونی درست و غلط تعیین کنی واسه کسی چی درسته چی غلط
عرق ملی و این حرفا یکمی کلیشه ای شده

[Narges_]

کلیدی برای اتصال به آنچه از دست رفت
صندوقچه ی پاندورا
زمانِ باز کردن فرا رسیده
با هر بار چرخاندن کلید در قفلِ صندوقچه، قلبم ضربانی را در می‌کند
ریه هایم در مقابل هوا به زانو در آمده اند
صدای چرخاندن کلید بر قلبم خراش های عمیق می اندازد
هر زخمی که بر رویش ستاره کشیده بودی حالا باز شده و قطره های سرخ خون از آن سر می‌خورند
تو یادت نبود
یادت نبود که نمی شود همه چیز را بیان کرد
راز چشم هایم را یادت رفته بود
آنها هر روز خون گریه می کردند
هر روز در نبردی خاموش با وجود از دست رفته ام میجنگم
نه بازنده دارد نه برنده تنها با هر نبرد از آنچه بودم دور و دور و دور تر میشوم
خود را در ابتدای این جنگ های تمام نشدنی از دست می دهم و در انتهای آن خود را ایستاده در نقطه ی شروع به دست می آورم.
خسته ام
فراتر از آنچه به ذهن برسد
بیشتر از آنکه قلب آن را درک کند
کاش آسمان دستم را بگیرد