شعردانه
هرچی تودلته بریز بیرون7
-
بیمارو کوتر میزدن، بو گوشت سوخته میومد
Infinitie. A اره شنیدم میگن بوی کباب میاد از اتاق عمل
-
هرماه یه مقدار پول خیلی کم با پول توجیبی هام به یه بهزیستی کمک میکنم
بهم روز مادر رو تبریک گفتن- مامان معنوی
- مامان معنوی
-
میتونم گریه کنم
-
خیلی حس شیرینی بود
-
بارون اومده و خوش حالی میکنم
یهو یکی میگه:
زمانی بارون و حال و هوا کیف میداد که همه چی خوب بود
اولین بارشون نیست متاسفانه
کلا هرکی ذره ای خوش حالی کنه از اینجور جمله ها به کار میبره
️
مثلا:
. هعی تو هم دلت خوشه ها ...
. بی دغدغه ای بخاطر همین خوش حالی
. زندگی دیگه تموم شد
. خوش حالی شد خاطره
و ....نمیدونم کلا چرا بعضی آدما حتی خوشی های کوچیک رو هم میخوان تو دهنمون زهر کنن
متاسفانه وقتی کسی از خوشی میگه ؛ بعضیا عادت کردن به تو ذوقی زدن ... انگار بقیه غم ندارن
انگار اگه همش از غم گفته بشه بیشتر بهشون میچسبه؛ تا خوش حالی و ...چه خوبه که مردم خودشون، خودشون رو ناامیدتر نکنن؛ و برعکس تو لحظات سخت قوت قلبی برای هم باشن
امیدوارم درست بشه=.)))
#تودلی
-
بعضی آی دی هارو میبینم
نمیدونم یارو پسره یا دخترInfinitie. A من بعضی ادمارو میبینم نمیدونم دختره یا پسر
-
پشمام چقد پیام آخرم لایک گرفته
-
از اینکه آمریکا با ورود هواداران ایرانی مخالفت کرد خوشحال شدم چون یه عده آدم مفتخور قرار بود با پول بیتالمال پاشن برن دوماه آمریکا
-
-
تو آن آغوش بی اندازه هستی
برای وسعت تنهایی من
من از چشم تو میبینم
جهان را تویی
آیینه ی بینایی من
جهان تا هست خواهم بود
اگر تو جان من باشی
برایم خانه باشی
خاک باشی
و
وطن باشی
من از تو جان گرفته ام
کنم فدای تو
ز جان گذر نمیتوان
مگر برای تو
دل از تو بر نمیکنم
تویی جهان من
دچار تو نمیکند
دل از هوای تو -
Hhh Hh حس میکنن اگه خوشحالی کنی یعنی مشکلی نداری
ولی اونا دارن
و بهت حسودیشون میشه
پس یه چیزی میگن که کوفتت کنن
چقد بی رحم شدیم... -
-
صدای بارون
خدایا ازت ممنونم که این برکت رو دوباره میبینم
️
دوباره میشنوم
دوباره لذت میبرمدوست دارم مثل نرگس، تودلی رو ابری کنم
-
چه شد که بار دگر یاد آشنا کردی
چه شد که شیوه بیگانگی رها کردی
به قهر رفتن و جور و جفا شعار تو بود
چه شد که بر سر مهر آمدی وفا کردی
منم که جورو جفا دیدم و وفا کردم
توئی که مهر و وفا دیدی و جفا کردی
بیا که با همه نامهربانیت ای مآه
خوش آمدی و گل آوردی و صفا کردی
بیا که چشم تو تا شرم و ناز دارد کس
نپرسد از تو که این ماجرا چرا کردی
منت به یک نگه آهوانه می بخشم
هر آنچه ای ختنی خط من خطا کردی
اگر چه کار جهان بر مراد ما نشود
بیا که کار جهان بر مراد ما کردی
هزار درد فرستادیم به جان لیکن
چو آمدی همه آن دردها دوا کردی
کلید گنج غزلهای شهریار توئی
بیا که پادشه ملک دل گدا کردی -
چرا پنهان كنم؟
عشق است و پیداست
در این آشفته اندوه نگاهم
تو را میخواهم ایچشم فسونبار
كه میسوزی نهان از دیرگاهم
چه میخواهی از این خاموشی سرد؟
زبان بگشا كه میلرزد امیدم
نگاه بیقرارم بر لب توست
كه میبخشی به شادی ها نویدم
دلم تنگ است و چشم حسرتم باد
چراغی در شب تارم برافروز
به جان آمد دل از ناز نگاهت
فرو ریز این سكوت آشناسوز
