Sara rezaee 0
سلام سارا جان...امیدوارم حالت مثل امیدت به اینده زیبات خوب باشه و مطمئنم که هست...
ازت میخوام یک لحظه چشماتو ببندی و به اون لحظه ای که موفق شدی و داری توی رشته ای که خیلی داری براش میجنگی و تا الان براش بهای زیادی پرداخت کردی که ارزشمند ترینش 12 سال از عمر نازنینت بوده داری توی دانشگاه تهران میخونیش...میبینی چه لذت بخشه...اینکه خودت رو باور داری و باور کردی که برای خودت همچین هدفی توی ذهنت تجسم کردی...پس وقتی تو یک هدفی رو تصویرش رو میبینی پس این نوید رو بهت میدم که قطعا بهش خواهی رسید چون که تو توانمندی و لایق بهترینا هستی عزیز....ولی خب خودت خوب میدونی دستیابی به گوهر های گران بهای ژرفای دریا همت و اراده ای محکم تر از هرچیز میخواد....
حالا ازت میخوام بعد این که توی ذهنت تجسم کردی که موفق شدی و با نتیجه کنکورت زدی توی دهن همه اونایی که مسخره ات میکردن که تو موفق نمیشی حالا دوباره چشمت رو ببند و به این فکر کن که قبول نشدی و دلیل قبول نشدنت همین روزایی بود که برای فردای موفقیتش نجنگیدی و حسرت میخوری...دیدی با این توضیحات کم از اون اینده تلخ چقدر حس بدی بهت دست داد....حالا که هر دو اینده رو دیدی حالا انتخاب با توهه که براش بجنگی و فردا بگی ارزششو داشت یا مثل امروز نخونی و تنبلی کنی و بگی ای کاش میجنگیدم براش...
امیدوارم هرجای تهران هستی شاد سرزنده و تلاشگر باشی....همیشه و همیشه فاعل به صلح باشی...کاری هم باشه کوچیکتم ...در خدمتتم فقط یه میثکال بنداز...
شوووبخییر
