هرچی تودلته بریز بیرون۶

[No_one]

تو همانی که دلم لک زده لبخندش را
او که هرگز نتوان یافت همانندش را..

[99]

جهان بی عشق سامانی ندارد
فلک بی میل دورانی ندارد

نه مردم شد کسی کز عشق پاکست
که مردم عشق و باقی آب و خاکست

چراغ جمله عالم عقل و دینست
تو عاشق شو که به ز آن جمله اینست

امیرخسرو دهلوی

[Sharllot]

‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌
قسم به عمق نگاهت، که دوستت دارم
تورا که خالصی وبی غرور ، می خواهم

بگیر سمت نسیم سحر، لبانت را
که ازتو، بوسه ی از راه دور می خواهم

بریز، آتش عشقی به قلب یخ زده ام
اسیر ظلمتم و ازتو نور می خواهم

برای ردشدن از سیم خاردار دلت
در انتظارم و رمز عبور می خواهم

خداکند که حسودان، ندیده باشندت
برای دشمن تو،چشم کور می خواهم

خیال را به حقیقت بدل کن وبرگرد
من از خیال تو، حس حضور می خواهم..

• کجایی دلاراممجای شعرات خالیه اینجامسافرت خوش بگذره عزیزمdlrm

[Sharllot]

          شَـبي که شعـــري ...؟
       در وصـــفَ ات نگویـــم ....

        شَـــبم ، شب نيســـت ...!
     بیخیالِ شعــر و شاعـــري ....

            مَـــن اِمشــــب  ...؟
     خیالِ تُـــو را می نویســـم ....

         بی آنکه لحظـــه ای ...؟
        بـه مَـــن بیاندیشـــی ....

اِمشـــب با خيالَــت دنيايـــي دارم ....!!!

سهيل جلالی

[mahsaaaa]

راحت بخواب اي شهر! آن ديوانه مرده است
در پـــيلـــه ابــريشمـش پــروانــه مرده است
در تُــنــگ، ديـگــر شـور دريا غوطه‌ور نيست
آن ماهــي دلتنگ، خوشبخـتانه مرده است
يــــك عـــمــر زيـــر پــا لگـــد كــــردنــــد او را
اكنون كه مــي‌گيرند روي شانه، مرده است
گـــنجشـكها! از شـــانـــه‌هـــايــم بــرنخيـزيد
روزي درختـــي زيــــر ايــن ويرانه مرده است
ديـگــــر نخـــواهد شد كســـي مهمان آتش
آن شــمع را خاموش كن! پروانه مرده است

[mahsaaaa]

[mahsaaaa]

گـــــرچه می گویند این دنیا به غیر از خواب نیست
ای اجل! مهمان نوازی کــن کـــــه دیگر تاب نیست
بیــن مـــاهی های اقیانـــوس و ماهـــی های تنگ
هیچ فرقی نیست وقتی چاره ای جز آب نیست!…

[mahsaaaa]

[mahsaaaa]

[Sharllot]

سیلابه‌های درد است
رمزی که می‌نویسم

خونابه‌های رنج است
شعری که می‌سرایم...

فریدون مشیری

ایران غرق در سیل...

[Sharllot]

‍ ‍ باز باران
باز باران

این دفعه نه باترانه
نه غزل خوان شبانه

نه که نم نم خیلی کم کم
نه قشنگ وعاشقانه

گویی ابر مهلت نمی داد
باشتاب وبی بهانه

تند می بارید چون برق
چکه می کردسقف خانه

ناگهان طوفان بپا شد
رفت شوق شاعرانه

مادرم نجوا می کرد
بی صدا و عاقلانه

می کشید دست نوازش
بر سر ما دوستانه

ترس در دلها روانه
بود از سیلی نشانه

سیل آمد خانه را برد
کرد ویران آشیانه

یکدفعه باران زیبا
همچو دیوی توی خانه

موج می زد مثل دریا
تا رسید بربام خانه

مردمم را آب می برد
سوی دریا وکرانه

آسمان هم گریه می کرد
از برای این فسانه

در دلم غمگین سرودم
یک سرود کودکانه

کاشکی باران ببارد
نرم و زیبا عاشقانه

نم نم باران زیبا
مهربان باش با زمانه

با طراوت بر زمین بار
از زمین روید جوانه

به یادهموطنان سیل زده کشورم

[mahsaaaa]

[mahsaaaa]

[mahsaaaa]

[mahsaaaa]

یادگار از تو همین سوخته جانی است مرا
شعله از توست اگر گرم زبانی ست مرا

[آسِمان آبی]

دیرگاهی است که افتاده ام از خویش به دور...
شاید این عید به دیدارِ خودم هم بروم..

[esrapheel]

مرا میخواستی تا شاعری را
ببینی روز و شب دیوانه خویش
مرا میخواستی تا در همه شهر
ز هر کس بشنوی افسانه خویش

مرا میخواستی تا از دل من
برانگیزی نوای بینوایی
به افسونها دهی هر دم فریبم
بدل سختی کنی بر من خدایی !

مرا میخواستی تا در غزلها
ترا زیباتر از مهتاب گویم
تنت را در میان چشمه نور
شبانگاهان مهتابی بشویم

مرا میخواستی تا پیش مردم
ترا الهام بخش خویش گویم
ببال نغمه های آسمانی
به بام آسمانهایت نشانم

مرا میخواستی تا از سر ناز
ببینی پیش پایت زاریم را
بخوانی هر زمان در دفتر من
غم شب تا سحر بیداریم را

مرا میخواستی اما چه حاصل
برایت هر چه کردم باز کم بود
مرا روزی رها کردی در این شهر
که این یک قطره دل دریای غم بود

ترا میخواستم تا در جوانی
نمیرم از غم بی همزبانی
غم بی همزبانی سوخت جانم
چه میخواهم دگر از زندگانی؟؟
«فریدون مشیری»

[فااطمه]

نیمه جانی برکف/کوله باری بر دوش/مقصدی بی پایان/قرن ها پشت افق/سحری سرگردان/که درآن آتش کم نورنگاهی تنها
سینه ساکت صحرای سحرگاهی را مثل یک آینه رو به برهوت/پی سوسوی نگاهی دیگر بی ثمرمیکاود
وحشتی بیگانه درسراپای وجود/لذتی پرآشوب پای محراب سجود/دردل آخرین ویرانی دل خوشی امچشم ویرانگرتوست
خسته ازجنگیدن /آخرین فرصت صلح/عشق عصیان گرتوست
کاش غیرازمن وتو هیچ کس باخبرازمانشود/نوبت بازی ماباشدودیگرهرگز/نوبت بازی دنیا نشود.
#فریدون مشیری

[No_one]

روغن به روی آب ندارد فضیلتی
با من به جای چرب زبانی زلال باش

'احسان افشاری'

[Sharllot]

دلم دردی نهان دارد در این دنیای تنهایی
غبارین وحشتی دارم از این شب‌های تنهایی

نمی‌دانم چرا بی‌خود به دامم می‌کشد جبری
مگر صیاد دارد بیشه در صحرای تنهایی؟

به روحم شورش اندازد، به جانم افکنَد دردی
عجب هنگامه‌ای دارم در این غوغای تنهایی

اگر بی‌باک‌تر گردم، به کویش شعله اندازم
زنم آتش به جان و جامه و سیمای تنهایی

دلا! بار دگر بشنو صدای سرد اندوهم
سرود خسته‌ای دارم کنون در پای تنهایی...