کیدراما ، انیمه و...

[Bio]

نمی داند دلِ تنها، میان جمع هم تنهاست

مرا افکنده در تُنگی که نام دیگرش دریاست !

تو از کی عاشقی؟! این پرسش آیینه بود از من

خودش از گریه ام فهمید مدت هاست، مدت هاست …

به جای دیدن روی تو در خود خیره ایم ای عشق !

اگر آه تو در آیینه پیدا نیست، عیب از ماست

جهان بی عشق چیزی نیست جز تکرار یک تکرار

اگر جایی به حال خویش باید گریه کرد اینجاست …

من این تکرار را چون سیلی امواج بر ساحل

تحمل می کنم هر چند جانکاه است و جانفرساست

در این فکرم که در پایان این تکرار پی در پی

اگر جایی برای مرگ باشد… زندگی زیباست !

فاضل نظری

[Bio]

شهر ما از روز آغازش سر و سامان نداشت
هیچ آغازى براى شهر ما پایان نداشت

خود پرستى آفتى در کوچه باغِ شهر بود
هیچ کس در شهرِ ما یک یارِ هم پیمان نداشت

یک نفر نان داشت اما بى نوا دندان نداشت
آن یکى بیچاره دندان داشت اما نان نداشت

آن‌که ایمان داشت روزى مى رسد بیچاره بود
آن‌که در اموال دنیا غرق بود ایمان نداشت

یک نفر فردوس را ارزان به مردم مى فروخت
نقشه‌ها ک او داشت در پندار خود شیطان نداشت

یک نفر هر شب فرو مى رفت در گردابِ درد
یک نفر مى خواست دستش را بگیرد جان نداشت

دشت باور داشت گرگى در میان گلّه بود
من نمى دانم چرا باور سگِ چوپان نداشت

سروهاى جنگل سرسبز را سر مى زدند
هیچ احساسى به این کشتار جنگلبان نداشت

یک نفر پالانِ خر را در میان خانه پنهان کرده بود
یک نفر بر پشت خر مى رفت و خر پالان نداشت

هر کجا دستِ نیازى بود در سویى دراز
رعیتِ بیچاره بخشش داشت اما خان نداشت

[Bio]

گه ملحد و گه دهری و کافر باشد

گه دشمن خلق و فتنه پرور باشد

باید بچشد عذاب تنهایی را

مردی که ز عصر خود فراتر باشد

شفیعی کدکنی

پ.ن: از اون آدمایی که خیلی روزا آرزو میکنم ببینمش...
آرزو میکنم یه بار سر کلاسش بشینم...

[Bio]

از کفر من تا دین تو، راهی به جز تردید نیست

دلخوش به فانوسم مکن، اینجا مگر خورشید نیست

با حس ویرانی بیا ... تا بشکند دیوار من

چیزی نگفتن بهتر است، تکرار طوطی وار من

بی جستجو ایمان ما از جنس عادت می شود

حتی عبادت بی عمل وهم سعادت می شود

با عشق آن‌سوی خطر ، جایی برای ترس نیست

در انتهای موعظه ... دیگر مجال درس نیست

کافر اگر عاشق شود بی پرده مومن می شود

چیزی شبیه معجزه ... با عشق ممکن می شود

افشین یداللهی

[Bio]

سکوت را می‌پذیرم

اگر بدانم

روزی با تو سخن خواهم گفت

تیره بختی را می‌پذیرم

اگر بدانم

روزی چشم‌های تو را خواهم سرود

مرگ را می‌پذیرم

اگر بدانم

روزی تو خواهی فهمید

که دوستت دارم

جبران خلیل جبران

[Bio]

نه!

همیشه براى عاشق شدن

به دنبال باران و بهار و بابونه نباش

گاهى

در انتهاى خارهاى یک کاکتوس

به غنچه اى مى رسى

که ماه را بر لبانت مى نشاند

گروس عبدالملکیان

پ.ن: این حسو زیاد تجربه کردم

[Bio]

ما کاشفان کوچه های بن بستیم

حرفهای خسته ای داریم،

این بار،
پیامبری بفرست،

که تنها گوش کند...

گروس عبدالملکیان

[_Biliifti_]

https://uupload.ir/view/4h83_dcg2_51ac056ba1220201b3a37c0aab2fc83b.mp4/
اگر هستی که بسم الله؛در تاخیر آفات است...!

[Kosar A003]

می‌رسد روزی که بی‌هم میشویم
یک به یک از جمع هم کم میشویم
می‌رسد روزی که ما در خاطرات
موجب خندیدن و غم میشویم
گاه گاهی یاد ما کن ای رفیق
می‌رسد روزیکه بی‌هم میشویم

پ.ن:اینم اونیکه خواستین
@Saghi-Mortazavi
0-0ftm

[0-0ftm]

عاقبت
گر عمری باشد ماندگار
میگذارم این سخن را یادگار...

می‌نویسم روی کوه بیستون
زنده باد یارانِ خوبِ روزگار
@Saghi-Mortazavi
Kosar A003

[Saghia]

برایت چه بخواهم ز خدا
بهتر از اینکه
خودش
پنجره ی باز اتاقت باشد
عشق محتاج نگاهت باشد
خلق لبریز دعایت باشد
و دلت تا به ابد
وصل خدایی باشد.......
که همین نزدیکیست️
0-0ftm
Kosar A003
با آرزوی موفقیتتون

[zeinab dehghani]

یک شبی مجنون نمازش را شکست
بی وضو در کوچه لیلا نشست

عشق آن شب مست مستش کرده بود
فارغ از جام الستش کرده بود

سجده ای زد بر لب درگاه او
پر ز لیلا شد دل پر آه او

گفت یا رب از چه خوارم کرده ای
بر صلیب عشق دارم کرده ای

جام لیلا را به دستم داده ای
وندر این بازی شکستم داده ای

نیشتر عشقش به جانم می زنی
دردم از لیلاست آنم می زنی

خسته ام زین عشق، دل خونم مکن
من که مجنونم تو مجنونم مکن

مرد این بازیچه دیگر نیستم
این تو و لیلای تو … من نیستم

گفت: ای دیوانه لیلایت منم
در رگ پنهان و پیدایت منم

سال ها با جور لیلا ساختی
من کنارت بودم و نشناختی

عشق لیلا در دلت انداختم
صد قمار عشق یک جا باختم

کردمت آوارهء صحرا نشد
گفتم عاقل می شوی اما نشد

سوختم در حسرت یک یا ربت
غیر لیلا بر نیامد از لبت

روز و شب او را صدا کردی ولی
دیدم امشب با منی گفتم بلی

مطمئن بودم به من سر میزنی
در حریم خانه ام در میزنی

حال این لیلا که خوارت کرده بود
درس عشقش بیقرارت کرده بود

مرد راهم باش تا شاهت کنم
صد چو لیلا کشته در راهت کنم.

|نظامی گنجوی|

[zeinab dehghani]

من مسیحی میشوم عیسی اگر ثابت کند
زنده کرده مرده ای را او بدون "یاعلی"

ــــــ

پ.ن:باتوجه به اینکه شاید از ادیان مختلف تو انجمن باشن،بگم ک
لطفا دلیلی به جز زیباییِ شعر برداشت نکنین(=

[Bio]

زهی عشق زهی عشق که ما راست خدایا
چه نغزست و چه خوبست و چه زیباست خدایا
چه گرمیم چه گرمیم از این عشق چو خورشید
چه پنهان و چه پنهان و چه پیداست خدایا
زهی ماه زهی ماه زهی باده همراه
که جان را و جهان را بیاراست خدایا
زهی شور زهی شور که انگیخته عالم
زهی کار زهی بار که آن جاست خدایا
فروریخت فروریخت شهنشاه سواران
زهی گرد زهی گرد که برخاست خدایا
فتادیم فتادیم بدان سان که نخیزیم
ندانیم ندانیم چه غوغاست خدایا
ز هر کوی ز هر کوی یکی دود دگرگون
دگربار دگربار چه سوداست خدایا
نه دامیست نه زنجیر همه بسته چراییم
چه بندست چه زنجیر که برپاست خدایا
چه نقشیست چه نقشیست در این تابه دل‌ها
غریبست غریبست ز بالاست خدایا
خموشید خموشید که تا فاش نگردید
که اغیار گرفتست چپ و راست خدایا

مولانای روم

[_Mitra_]

ما را به دعا کاش فراموش نسازند
رندان سحر خیز که صاحب نفسانند
آنان که به عطر نفس و ذکر مناجات
خورشید جهان تاب به شام دگرانند
یا رب تو به خوبان جهان رحم به ما کن
از ظلمت فردای قیامت تو رها کن

[نازنین جمالی 0]

آرزویم همه اینست
نه در فصل بهار،
همه فصلت سبز باشد......
جام عمرت،
پر از باده خوشبختی باشد.
گل لبخند تو را،
باغ به حسرت نگرد
شاخه پیچک عشق،
سایبانت باشد،
سرخی گونه ات از شوق مکرر باشد
چشم انداز نگاهت،
همه از عشق شود رنگارنگ....
آسمان دل تو آبی رنگ
شادیت رنگ به رنگ
اگر هم باشد غم
غم تو عشق باشد
عشق باشد️

عشق باشد عشقم️️

[_Biliifti_]

چشم من، چشم تو را دید ولی دیده نشد
من همانم که پسندید و پسندیده نشد

یاد لبهای تو افتادم و با خود گفتم:
غنچه ای بود که گل کرد ولی چیده نشد

من نظربازم و کم معصیتی نیست ولی
چه بسا طعنه زدنهای تو بخشیده نشد

ای که مهرت نرسیده ست به من، باور کن
هیچکس قدر من از قهر تو رنجیده نشد

عاشقت بودم و این را به هزاران ترفند
سعى کردم که بفهمانم و فهمیده نشد

[zeinab dehghani]

رهایی نیابد کس از دست کس
گرفتار را چاره صبر است و بس
|سعدی|

[zeinab dehghani]

ز خاک آفریدت خداوند پاک
پس ای بنده افتادگی کن چوخاک
حریص و جهانسوز و سرکش مباش
ز خاک آفریدندت ، آتش مباش
چو گردن کشید آتش هولناک
به بیچارگی تن بینداخت خاک
چو آن سرافرازی نمود ، این کمی
از آن دیو کردند از این آدمی
|سعدی|

پ.ن:بزرگداشت سعدی مبارک

[zeinab dehghani]

ماهی که بر خشک اوفتد...
قیمت بداند آب را!
|سعدی|