هرچی تودلته بریز بیرون۶

[Hamed.s]

Mahan Xodayi 2
تابود خود سبو کش میخانه تو بود

خوان نعیم و خرمن انبوه نه سپهر

ته سفره خوار ریزش انبانه تو بود

تا چشم جان ز غیر تو بستیم پای دل

هر جا گذشت جلوه جانانه تو بود

[Mehrsa 14]

Mahan Xodayi 2
تو از باران حکایت میکنی گاهی
من از دردی که دارم میکشم آهی

[Hamid.s]

Mahan Xodayi 2
تجربه می بایدت اول نه کار
صاعقه در موسم خرمن بلاست

[Mahan Xodayi 2]

@حامد-صباحی
دل بر این پیرزن عشوه گر دهر مبند
کین عروس بسی داماد است

[z.e]

Mahan Xodayi 2
ناگهان پرده برانداخته ای، یعنی چه؟
مست از خانه برون تاخته ای، یعنی چه؟!

[Hamed.s]

@Zeinab-Evazi
هر شب از حسرت ماهی من و یک دامن اشک

تو هم ای دامن مهتاب پر از پروینی

همه در چشمه مهتاب غم از دل شویند

امشب ای مه تو هم از طالع من غمگینی

من مگر طالع خود در تو توانم دیدن

که توام آینه بخت غبار آگینی

[Hamid.s]

@Zeinab-Evazi
در آن نفس که بمیرم در آرزوی تو باشم
بدان امید دهم جان که خاک کوی تو باشم

[Mahan Xodayi 2]

Mehrsa 14
یک ندا آمد چرا تهمت زدی همسایه ات
تا شود اینگونه حالت، این جهنم خانه ات
گفت من در طول عمرم گر زدم یک تهمتی.
ظلم باشد زان بسوزم، ای خدا کن رحمتی
آن ندا گفتا همانکس که زدی تهمت براو
طفلکی هفتاد سال، جمع کرده بودش آبرو

[Hamed.s]

@حمید-صباحی
ﺗﻮ ﺷﺪﯼ ﻣﺎﺩﺭ ﻭ ﻣﻦ ﺑﺎ ﻫﻤﻪ ﭘﯿﺮﯼ ﭘﺴﺮﻡ

ﺗﻮ ﺟﮕﺮ ﮔﻮﺷﻪ ﻫﻢ ﺍﺯ ﺷﯿﺮ ﺑﺮﯾﺪﯼ ﻭ ﻫﻨﻮﺯ
ﻣﻦ ﺑﯿﭽﺎﺭﻩ ﻫﻤﺎﻥ ﻋﺎﺷﻖ ﺧﻮﻧﯿﻦ ﺟﮕﺮﻡ

ﻣﻦ ﮐﻪ ﺑﺎ ﻋﺸﻖ ﻧﺮﺍﻧﺪﻡ ﺑﻪ ﺟﻮﺍﻧﯽ ﻫﻮﺳﯽ
ﻫﻮﺱ ﻋﺸﻖ ﻭ ﺟﻮﺍﻧﯿﺴﺖ ﺑﻪ ﭘﯿﺮﺍﻧﻪ ﺳﺮﻡ

[Mahan Xodayi 2]

@حمید-صباحی
تا نگرید طفلک حلوا فروش
دیگ بخشایش کجا اید به جوش؟

[Mehrsa 14]

@حامد-صباحی
ناگهان قفل بزرگ تیرگی را میگشاید
آنکه در دستش کلید شهر پر آیینه دارد

[Mehrsa 14]

Mahan Xodayi 2
و من آن شاخک خشکیده‌ی بی بال و پرم
که ز مهر رخ تو زهره دریده‌است تنم

[Hamed.s]

Mehrsa 14
دارم هوای صحبت یاران رفته را
یاری کن ای اجل که به یاران رسانیم

پروای پنج روز جهان کی کنم که عشق
داده نوید زندگی جاودانیم

[Mahan Xodayi 2]

@Zeinab-Evazi
هر که گرگش را در اندازد به خاک
رفته رفته مي شود انسان پاک

[z.e]

@حامد-صباحی
یاد باد آن روزگاران یاد باد
روز وصل دوست داران، یاد باد

[Hamed.s]

Mahan Xodayi 2
کلید گنج غزلهای شهریار توئی
بیا که پادشه ملک دل گدا کردی

[Hamid.s]

Mahan Xodayi 2
شب تاریک او بیدار تا روز
همی گفت این سخن با گریه و سوز

[z.e]

@حمید-صباحی
مکن ز غصه شکایت که طریق طلب
به راحتی نرسید آنکه زحمتی نکشید.

[Mehrsa 14]

@حامد-صباحی
مرا هزار امید است و هر هزار تویی
شروع شادی و پایان انتظار تویی

[Hamed.s]

@Zeinab-Evazi
یا رب مباد دردانه ام ز چشم گریان من بیفتد

ماهم به انتقام ظلمی که کرده با من

ترسم به درد عشق و هجران من بیفتد

از گوهر مرادم چشم امید بسته است

این اشک نیست کاندر دامان من بیفتد

من خود به سر ندارم دیگر هوای سامان

گردون کجا به فکر سامان من بیفتد