|
شعردانه
کاف‍ــه می‍ـــم♡
-
همانند یک کشتی که در میان آب‌های دریا در حال غرق شدن است احساس تنهایی میکنم.
آسمان به لطافت میبارد و دنیا در آرامش است.
به چشم من اما، گویی همه چیز درحال محو شدن است.
هیچکس ولی از حالم باخبر نیست.
هیچ کس نمیداند حس خلا درونم چگونه به قلبم چنگ می اندازد. -
قوی باش خوبِ من!
از این دوره‌ی کلافگی و بحران هم به سلامت عبور خواهیم کرد،
روح خسته‌ات را بعد از این فشارهای پیاپی در آغوش بگیر و آرامَش کن. بگو چیز مهمی نیست، تو سخت‌تر از این را هم پشت سر گذاشتی و مقاومت کردی، محکم بمان روح بلندپرواز من! قرار نیست همیشه میزبان درد باشی، روزها و اتفاقات خوب هم می‌رسند.
این طاعون را هم پشت سر خواهیم گذاشت، تاریکی‌ها کنار خواهند رفت، خورشید خواهد تابید و "باسیلِ" این تباهی و درد، در آغوش آفتاب داغِ امید، خواهد سوخت.
مراقبِ روحت باش و قوی بمان،
"امید" تنها روزنه‌ی گریز از این تاریکی‌ست...
قوی بمان... -
سکوت …
نشانه داشتن آرامش نیست
آدما هرچه بیشتر
لبریز میشن
ساکت‌تر میشن … -
گاهی با یک قطره ، لیوانی لبریز می شود
گاهی با یک کلام ، قلبی آسوده و آرام می گیرد
گاهی با یک کلمه ، یک انسان نابود می شود
گاهی با یک بی مهری ، دلی می شکند
مواظب بعضی یک ها باشیم !
در حالی که ناچیزند ، همه چیزند. -
مـتـرسـک انـقـدر دسـتـهـایـت را بـاز نـکـن
کـسـی در اغـوشـت نـمـیـگـیـرد
ایـسـتـادگـی هـمـیـشـه تـنـهـایـی دارد......
-
رفیق
این روزا هم میگذره
قَلبت رو با نگرانی‌ها پُر نَکُن -
نانوشته هایم بسیارند
مثل بی قراری هایـم...
من سکــوتم را فریـاد می کِشــم
آخر این آشوب درونم مــرا می کُشد... -
-
نمی خواهم
نگرانت کنم
اما
نداشتنت
را بلد شده ام... -
همیشه آخرین سطر برایش می‌‌نوشتم
" روزی بیا که برایِ آمدن دیر نشده باشد "
می نوشتم
" روزی بیا که هنوز دوستت داشته باشم ، که هنوز دوستم داشته باشی "
می نوشتم
در نبودنت به تمام ذرات زندگی کافر شده ام
جز ایمانِ به بازگشتِ تو
امروز برایِ شما می‌‌نویسم
یقینا آمده است
ولی روزی که من از هراسِ دیوار ها
خانه را که نه
خودم را ترک کرده بودم
واست یه عالم ارزوی قشنگ قشنگ دارم
حواست رو بده به ماهت چراغ های شهر بی ارزشند
